کار در کانادا

شاید باورش برای خیلی ها سخت باشد، اما ونکوور به عنوان بهترین شهر کانادا برای کار جوانان شناخته شده است.

شاخص کار شهری 2021  (  2021 Urban Work Index )  با استفاده از 76 “شاخص کار” در 11 موضوع زیر، 27 شهر کانادا را رتبه بندی کرده است.

اقتصاد شهری

تغییرات آب و هوا

هزینه زندگی

دسترسی دیجیتال

آموزش و پرورش

روحیه کارآفرینی

برابری حقوق و مشارکت در امور اجتماعی

مشاغل خوب برای جوانان

درآمدزایی

بهداشت عمومی

حمل و نقل عمومی

ونکوور در سه دسته بندی نمره یک و بیشترین امتیاز را برای هر شهر کسب کرد: بهداشت عمومی، انصاف و گنجایش و حمل و نقل عمومی. همین ها کافی بود تا رتبه یک شود.

دیگر شهرهای بی سی نیز رتبه بندی شدند. کلونا از نظر درآمدزایی رتبه اول را به دست آورد و ویکتوریا در رده بندی مشاغل خوب برای جوانان دوم شد.

در این مطالعه “ونکوور” شامل 14 شهرداری در مترو ونکوور بود؛ از وست ونکوورگرفته تا وایت راک و از ونکوور تا مپل ریج.

جای تعجب نیست که ونکوور به لحاظ هزینه های زندگی در پایین ترین رتبه قرار گرفت: از بین 27 شهر، 24 ام شد.

این شهر همچنین از نظر درآمدزایی رتبه خوبی به دست نیاورد. در آن رده بندی، نویسندگان تحقیق حداقل دستمزد مورد نیاز زندگی و دستمزد دانشجویی و میزان درآمد حاصل از جوانان در تمام شهرها را مقایسه کردند.

ونکوور همچنین بالاترین میزان کاربر حمل و نقل عمومی را داشت و از نظر تعداد کاربرانی که استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی را انتخاب می کنند در رتبه دوم قرار گرفت.

زوج های بدون فرزند در ونکوور 132هزار دلار درآمد کسب کردند که این رقم بالاتر از دیگر شهرهای این لیست است.

در رده بندی کلی همیلتون دوم و ادمونتون سوم شد. ویکتوریا در رتبه چهارم قرار گرفت و مونترال هم پنجم شد.

فردریکتون نیو براونزویک هم به طور کلی از نظر هزینه های زندگی، روحیه کارآفرینی، حمل و نقل عمومی و تغییر آب و هوا در رده آخر ایستاد اما از نظر اقتصاد شهری با توجه به بهبود قابل توجه سرانه کسب و کار و نرخ پایین پست خالی در مرکز شهر، در رده دوم قرار گرفت.

روند رتبه بندی شهرهای جوان از سال 2013 برای ارزیابی و شناسایی نقاط قوت و زمینه های بهبود در 75 شهر جهان آغاز شده است. در سال 2021، لیست شهرهای کانادا از 21 به 27 گسترش یافت. 

صدها هزار کانادایی ممکن است  بخاطر پاندمی کووید-19 صلاحیت دریافت یک تخفیف مالیاتی مناسب را پیدا کرده باشند.

اما اینکه چه تعدادی از افراد درخواست دریافت این تخفیف را بکنند به کارفرمایان آن‌ها بستگی دارد و همچنین وابسته به این است که سازمان مالیات کانادا چطور به مجموعه‌ای از عوامل ناگهانی اثرگذار بر میلیون‌ها کانادایی که از خانه کار می‌کنند، نگاه کند.

این تخفیف «فضای کار در خانه» نام دارد و اگر بیش از 50 درصد از مواقع را از خانه کار می‌کنید می‌توانید درخواست دریافت آن را ثبت کنید. همچنین اگر یک دفتر خانگی جداگانه داشته باشید و از آن برای ملاقات با مشتری استفاده کنید مشمول این مالیات می‌شوید.

به هر حال، کارفرمای شما باید تایید کند که کار کردن از خانه یکی از شروط کاری شماست. با استناد به سازمان مالیات کانادا، 174210 کانادایی در مالیات‌نامه سال 2018 خود از این تخفیف مالیاتی بهره بردند و به طور متوسط 1561 دلار سود کردند. این تخفیف به افرادی که صلاحیت دریافت آن را دارند اجازه می‌دهد بخشی از مخارج خانه از جمله پرداخت قبوض، تمیز کردن و اجاره‌خانه را از مخارج مالیاتی خود کم کنند.

به طور معمول، تعداد افرادی که می‌توانند درخواست دریافت این تخفیف را داشته باشند محدود است. برای صلاحیت داشتن طبق قوانین فعلی، باید کارفرما فرم T2200  را پر کرده و مدت کار از خانه را تایید کند. سازمان مالیات می‌گوید بدون فرم، درخواست دریافت این تخفیف رد می‌شود.

اما تمام این‌ها پیش از این بود که پاندمی از راه برسد. در مارس، در حالیکه کووید-19 داشت به آرامی در کانادا پخش می‌شد، مسئولان سلامت عمومی از کانادایی‌ها خواستند خانه بمانند. دولت‌ها دستور بسته شدن کسب‌و‌کارهای غیرضروری را دادند و کارفرمایان سراسر کشور به کارمندان خود گفتند که اگر می‌توانند از خانه کار کنند.

با استناد به نظرسنجی نیروی کار سازمان آمار کانادا که در ماه ژوئن انجام شد، تا اواسط آوریل، 3.3 میلیون کانادایی از محل کار عادی خود بیرون رفته و داشتند از خانه کار می‌کردند. با وجود اینکه این رقم تا ژوئن به 400 هزار نفر رسید، میلیون‌ها کانادایی‌ هنوز دارند از خانه کار می‌کنند.

تعدادی از کارفرمایان از جمله شرکت  شاپیفای، به کارمندان گفته‌اند که می‌توانند بدون محدودیت زمانی از خانه کار کنند. تا سپتامبر، آن‌هایی که در مارس به خانه فرستاده شده بودند حداقل نیمی از سال را از خانه کار می‌کنند که باعث می‌شود به طور بالقوه بتوانند در موقعیت صلاحیت دریافت تخفیف مالیاتی قرار بگیرند.

حتی اگر تعدادی از افرادی که از خانه کار می‌کنند در نهایت کمتر از شش ماه از خانه کار کرده باشند، هنوز می‌توانند هزینه بسیاری از ابزاری که برای انجام کار خود استفاده کرده‌اند را از مالیات خود کم کنند. چیزهایی از جمله قلم، کاغذ و کارتریج جوهر برای پرینتر خانگی از جمله اقلام مصرفی این دسته حساب می‌شوند. اما اقلام سرمایه‌ای قابل کاهش از مالیات نیستند. بنابراین به طور مثال اگر شما یک پرینتر یا لپ‌تاپ بخرید نمی‌توانید آن را از مالیات خود کم کنید.

سازمان حسابداران حرفه‌ای چارتری کانادا تخمین می‌زند که تعداد کانادایی‌هایی که امسال درخواست دریافت تخفیف مالیاتی کار از خانه می‌کنند برای نخستین بار با افزایش چشمگیری مواجه خواهد شد و از سازمان مالیات خواسته تعدادی سوال پیش آمده را شفاف‌سازی کند.

به طور مثال، آیا سازمان مالیات باید هنوز از کارفرمایان بخواهد که برای تمام کارمندانی که درخواست کار از خانه داشته‌اند فرم T2200 پر کنند؟

سازمان حسابداران گفت از سازمان مالیات می‌خواهد توضیح بدهد که آیا معیار «بیش از 50 درصد از زمان کاری در خانه» برای سال مالیاتی حساب می‌شود یا برای بازه‌ای محسوب خواهد شد که کارمند نیاز داشته از خانه کار کند. همچنین این سازمان از سازمان مالیات خواسته که تسهیل پروسه را در نظر داشته باشد و به مالیات‌دهندگان اجازه بدهد بتوانند به ازای میزان کاری که از خانه داشته‌اند از تخفیف مالیاتی بهره‌مند بشوند.

دولت استانی آلبرتا سه‌شنبه اعلام کرد که دانش‌آموزان پیش‌دبستانی تا کلاس دوازدهم استان از پاییز برای یادگیری به مدرسه بازمی‌گردند.

کلاس‌های داخل مدرسه با بازگشت فعالیت‌ها به حالت تقریبا نرمال و اضافه کردن تدابیر سلامتی تحت سناریو شماره یک استان، در سپتامبر آغاز می‌شوند.

نخست‌وزیر جیسون کنی گفت: «ما متعهد هستیم تمام تلاش‌مان را انجام دهیم تا با ایمنی دانش‌آموزان را به کلاس درس بازگردانیم.»

او اضافه کرد: «بازگشت بیش از 750 هزار دانش‌آموز به مدرسه با شرایط یادگیری تقریبا نرمال در سال تحصیلی جدید نشان از بهبود مداوم آلبرتا دارد و ما تلاش داریم اقتصاد را دوباره باز کنیم و به زندگی روزمره معمولی خود برگردیم.»

استان یک جعبه ابزار آنلاین بازگشت به مدرسه راه‌اندازی کرده تا دانش‌آموزان و والدین را برای آغاز سال تحصیلی آماده کند. برنامه سناریو شماره یک استان می‌گوید مدارس باید مجموعه‌ای از تدابیر سلامت عمومی را اجرا کنند. این تدابیر شامل تمیز کردن مداوم سطوح، قرار دادن ضدعفونی‌کننده دست در ورودی و کلاس‌های درس، گروه کردن جداگانه دانش‌آموزان و برنامه‌ریزی کردن روز مدرسه به نحوی که اجازه فاصله‌گذاری فیزیکی را بدهد، می‌شود. چنین چیزی می‌تواند شامل تغییر آغاز ساعت کلاس‌ها، زنگ تفریح و زنگ ناهار هم بشود.

هیچ محدودیتی برای اندازه کلاس‌ها وجود نخواهد داشت و به تمامی حوزه‌های مدارس راهبردهای با جزییات دقیق ارسال شده تا بدانند باید چطور فاصله‌گذاری فیزیکی را اجرا و با گروه‌های دانش‌آموزان برخورد کنند. علاوه بر این، گفته شده دانش‌آموزان، کارکنان، والدین و بازدیدکنندگان مدارس باید روزانه از یک پرسشنامه برای بازبینی‌خود استفاده کنند تا مشخص شود می‌توانند وارد مدرسه بشوند یا خیر.

دانش‌آموزان و کارکنان می‌توانند در صورت نیاز در مدرسه ماسک بزنند، اما ماسک زدن اجباری نخواهد بود. 

کنی گفت تصمیم بازگرداندن دانش‌آموزان به کلاس درس از حالا گرفته شده تا خانواده‌ها وقت زیادی برای آماده شدن برای پاییز داشته باشند. او گفت بسیار مهم است که دانش‌آموزان «به مدرسه و به مسیر خودشان بازگردند.»

اگر موردی از ابتلا به کووید-19 در یک مدرسه گزارش بشود به تمام والدین اطلاع‌رسانی خواهد شد و مسئولان سلامت عمومی با افرادی تماس می‌گیرند که در ارتباط نزدیک با فرد مبتلا بوده‌اند. 

کنی گفت اگر والدین راحت نباشند در سال تحصیلی جدید فرزندان‌شان را به کلاس درس بازگردانند این مسئله را درک می‌کند و دولتش دارد انتخاب‌های مختلفی برای ادامه آموزش کودکان در نظر می‌گیرد. والدینی که نمی‌خواهند کودکان‌شان را مدرسه بفرستند باید با هیات مدرسه محلی‌شان تماس بگیرند و اطلاع‌رسانی کنند.

لاگرانژ گفت: «اگر والدین حس راحتی نمی‌کنند باید به هیات مدرسه بروند، با آن‌ها صحبت کنند و ببینند چطور می‌توانند به مسیر فعلی ادامه بدهند و آموزش را در خانه داشته باشند. اما تسهیل این مسئله به عهده هیات مدرسه است.»

در حالیکه کانادا به مبارزه خود با اپیدمی  مصرف مواد مخدر شیمیایی ادامه می‌دهد، انجمن روسای پلیس‌ کانادا از قانون‌گذاران فدرال خواسته از مالکیت مقادیر کم موادهای مخدر غیرقانونی برای مصرف شخصی جرم‌زدایی کنند.

رییس پلیس آدام پالمر رییس این انجمن گفت وقتش شده که نحوه برخورد پلیس و دولت‌ها با استفاده و سوءاستفاده از مواد مخدر غیرقانونی تغییر کند تا جان مردم بیشتری نجات پیدا کند.

پالمر گفت: «ثابت شده که دستگیر کردن افراد فقط برای مالکیت مواد مخدر غیرقانونی غیرموثر است. این کار جان مردم را نجات نمی‌دهد. انجمن استفاده از مواد مخدر و اعتیاد را به عنوان یک مسئله سلامت عمومی به رسمیت می‌شناسد؛ اما معتاد بودن به یک ماده کنترل‌شده جرم نیست و نباید چنین برخوردی با آن بشود.»

او اضافه کرد: ما پیشنهاد می‌کنیم که رویکرد برخورد‌محور کانادا با مالکیت با یک رویکرد سلامت‌محور جایگزین شود. این کار مردم را از سیستم عدالت جنایی بیرون می‌کشد.»

انجمن روسای پلیس کانادا یک سازمان غیرانتفاعی است که نماینده 1300 رییس پلیس از خدمات پلیس فدرال، بومی، استانی، منطقه‌ای، حمل‌و‌نقل و نظامی در سراسر کشور است.

پالمر گفت به عنوان جایگزینی برای مدل جنایی، برنامه‌های مشارکتی می‌توانند بین سازمان‌های خدمات اجتماعی، پلیس، بخش سلامت و دولت‌ها شکل بگیرند تا اطمینان حاصل کنند که کسانی که از مواد مخدر استفاده می‌کنند می‌توانند به درمان مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند.

او گفت تمرکز تلاش‌های پلیس باید بر مقابله با قاچاق مواد مخدر و تهیه غیرقانونی و واردات مواد مخدر باشد و پلیس بهتر می‌تواند با چنین چیزی مقابله کند. او گفت چنین تغییری در سیاست‌گذاری نیازمند تغییراتی در درجه فدرال و لایحه موادهای مخدر کنترل‌شده خواهد بود.

استفاده از پوشش صورت در مکان‌های بسته و عمومی از سه‌شنبه در شهر تورنتو الزامی شد و بیشتر منطقه تورنتو بزرگ هم به همین سمت حرکت می‌کند.

اما حدود 40 نفر بدون ماسک سوار یک مترو در ایستگاه دانداس شدند و گفتند شهر نباید استفاده از ماسک را اجباری کند.

کریس اسکای یکی از این افراد گفت: «آدم انتخاب دارد و این درباره آزادی انتخاب است. وقتی دولت چیزی را اجباری می‌کند هرگز در راستای منفعت شما نیست.»

این گروه شامل فردی به نام لتیشا مونتانا می‌شد که در آخر هفته به خاطر اینکه ماسک نداشت از بیمارستان تورنتو بیرون شد. او آیین‌نامه شهرداری مبنی بر اجبار ماسک زدن را با بدترین سرکوب‌های قرن بیستم مقایسه کرد.

او گفت: «حقوق فردی ما باید معوق بشوند تا فرد دیگری بتواند حس خوبی داشته باشد. آیا این دنیایی است که می‌خواهیم در آن زندگی کنیم؟ این چیزی است که باعث تعدادی از بدترین جنایات تاریخ شده است.»

این گروه در خیابان‌های یونگ و بلور از ایستگاه خارج شد و به افرادی که گذر می‌کردند کاغذهای تبلیغاتی دادند که روی‌شان نوشته بود از ماسک زدن «معاف» هستند. 

استوارت گرین سخنگوی مترو گفت: «این عمل گروه عملی حاشیه‌ای است. آن‌ها مشخصا پیغامی دارند که سعی دارند منتشر کنند.»

او گفت مترو قصد ندارد به زور دستور ماسک زدن را اجرا کند و اضافه کرد که همین حالا بیشتر مردم از آن پیروی می‌کنند چون کار درستی است.»

جان توری شهردار تورنتو سه‌شنبه گفت این اعتراض‌ها قابل درک است اما به خاطر ابعاد‌شان خیلی نگران‌کننده نیست.

او گفت: «آن‌ها 40 نفر هستند و 40 نفر از 3 میلیون نفر خیلی رقم بزرگی نیست. مطمئنم خیلی افراد دیگری هستند که در این دیدگاه سهیم هستند اما در نهایت اگر 6 هزار نفر در ایستگاه دانداس حاضر بشوند تا درباره ماسک حرف بزنند آن وقت حتما می‌گویم این جالب است و باید بررسی کنم.»

با وجود اینکه از نظر قانونی این آیین‌نامه تحت لایحه تخطی‌های استانی بین هزار تا پنج هزار دلار جریمه دارد، توری گفت می‌خواهد افرادی که از آن تخطی می‌کند را آموزش بدهد و قصد ندارد آن‌ها را توبیخ کند.

مسئولان شهرداری در تمامی حوزه‌های انتاریو هم حرف مشابهی زده‌اند و گفته‌اند اعمال این قانون از طریق جریمه و دستور سخت و غیرکاربردی خواهد بود. 

در عین حال به نظر می‌رسد که دولت‌های شهرها و مناطق در بخش‌های تورنتو بزرگ هم می‌خواهند دستور ماسک اجباری را اجرا کنند. شهر برمپتون تدبیری مشابه را تصویب کرده و ماسک زدن در منطقه درهام از جمعه اجباری می‌شود. 

شورای مناطقه یورک پنج‌شنبه ملاقاتی برای بررسی این موضوع دارد و در منطقه هالتون هم شورا ملاقات می‌کند تا دستور ماسک اجباری را در نظر بگیرد. 

متخصصان سلامت مردم را تشویق می‌کنند در هر شرایطی که حفظ فاصله حداقل دو متر بین افراد ممکن نیست، از ماسک استفاده کنند. با وجود اینکه ماسک‌های پارچه‌ای خیلی مقابل کروناویروس جدید مقاوم نیستند، می‌توانند تا حد زیادی جلوی گسترش آن را از نفس فرد بیمار بگیرند.