افزایش سه برابری مشتریان «بانکهای غذا» در تورنتو به خاطر پاندمی و کاهش درآمد

ناامنی غذایی به خاطر کووید-19 در حال افزایش است و این امر منجر به رشد شدید مشتریان بانک‌های غذا شده است.

گزارشی از یک خیریه واقع در تورنتو که به تازگی توسط بانک غذای دیلی برِد منتشر شد، نشان می‌دهد که نرخ دسترسی مشتریان جدید به بانک‌های غذا طی دوران بحران بیش از سه برابر شده است.

این گزارش می‌گوید داده‌های جمع‌آوری شده از سراسر شهر نشان می‌دهد که 6100 نفر در ژوئن شروع به دسترسی به بانک‌های غذا کردند و این در حالی است که تعداد این افراد در فوریه 2 هزار نفر بود.

این خیریه همچنین یک نظرسنجی انجام داد که نشان می‌دهد سه چهارم از مشتریان جدید به طور مستقیم به خاطر پاندمی این کار را انجام داده‌اند و از دست رفتن شغل و کاهش ساعات کاری دلایل اصلی این اتفاق بود.

نیل هدرینگتون مدیر عامل بانک غذا دیلی برد گفت این گزارش نشان می‌دهد تعدادی از شهروندان آسیب‌پذیرتر از دیگران هستند. 

او گفت: «بعضی‌ها پاندمی را تجربه کردند و توانستند خانه بمانند و انتخاب و قابلیت کار کردن از خانه را داشتند و بقیه این انتخاب را نداشتند.»

از 221 مشتری بانک غذایی که به نظرسنجی تلفنی پاسخ دادند، 34 درصد گفتند بین چهار تا شش ماه آینده دیگر قابلیت پرداخت اجاره‌خانه خود را نخواهند داشت. 28 درصد گفتند پرداخت‌های مزیت پاسخ اورژانسی کانادا (CERB) را دریافت کرده‌اند اما هنوز باید به بانک‌های غذا متکی باشند.
نظرسنجی همچنین نشان داد بیشتر مشتریان بانک غذا به جامعه آماری تعلق داشتند که مخصوصا در معرض ابتلا به کووید-19 قرار دارند. این گزارش گفت 51 درصد از پاسخ‌دهندگان بیش از 60 سال سن داشتند و مبتلا به یک بیماری زمینه‌ای هستند.

این گزارش همچنین گفت در زمانی که تقاضا داشت اوج می‌گرفت، بانک غذا دیلی برد با کاهش ظرفیت مواجه شد و یک سوم از لوکیشن‌های آن طی دوران قرنطینه گسترده در روزهای اولیه پاندمی مجبور به بستن درهای‌شان شدند. لوکیشن‌ها در مراکز جوامع محلی قرار داشتند که توسط داوطلبان با ریسک بالای ابتلا به کرونا اداره می‌شدند یا در فضاهایی قرار داشتند که برای فاصله‌گذاری فیزیکی کوچک بودند.

این بانک غذا همچنین شاهد کاهش شدید اهدای غذا در دوران پاندمی بوده است. هدرینگتون گفت در حالیکه بانک غذا در مارس 2019 حدود 454 هزار کیلوگرم غذا دریافت کرد، دریافتی آن در سال 2020 حدود 136 هزار کیلوگرم بود.

با این حال هدرینگتون گفت با وجود این کاهش شدید، هم کانادایی‌های معمولی و هم درجات مختلف دولت کمک‌های بسیاری کرده‌اند تا اطمینان حاصل کنند که بانک غذا می‌تواند به اهداف خود دست پیدا کند. او گفت با توجه به اینکه وسط تابستان هستیم، بانک غذا انتظار دارد محصولات اهدایی تازه‌ای از مزرعه‌ها دریافت کند.

اما با استناد به سازمانی که نماینده بسیاری از بانک‌های غذا در سراسر استان است، افزایش تقاضا برای خدمات بانک غذا محدود به تورنتو نبود.  

کرولین استوارت مدیر اجرای «فید انتاریو» گفت شبکه بانک غذای انتاریو شاهد «افزایش شدید» تقاضا پس از اعمال وضعیت اورژانسی در سراسر استان بوده است. با وجود اینکه این سازمان هنوز مشغول تحلیل داده‌هاست، او گفت بخش اعظمی از تقاضا از سوی کاربرانی بوده که برای نخستین بار از خدمات بانک‌های غذا استفاده ‌کرده‌اند.

استوارت گفت با وجود اینکه تدابیر قرنطینه در سراسر استان تسهیل شده، او انتظار ندارد که نیاز مردم به بانک‌های غذا به زودی کاهش پیدا کند.

استوارت در بیانیه‌ای گفت: «با وجود اینکه ممکن است CERB در ابتدا به صاف کردن منحنی استفاده از بانک غذا در تعدادی از مناطق کمک کرده باشد، نگران زمانی هستیم که این برنامه به پایان برسد و باعث شود بانک‌های غذا در سراسر استان شاهد یک افزایش شدید دیگر در تقاضا باشند.»

او اضافه کرد: «ما همچنین برداشتن ممنوعیت فعلی برای تخلیه خانه را به عنوان نقطه دیگری شناسایی کرده‌ایم که در آن شاهد افزایش شدید نیاز خواهیم بود، مخصوصا اگر این اتفاق نزدیک یا همزمان با پایان یافتن CERB بیفتد یا اگر مستاجران با درآمد پایین که تحت تاثیر کووید-19 هستند با پرداخت اجاره‌خانه‌های عقب‌مانده بالا مواجه بشوند یا اجاره‌خانه از بودجه محدود آن‌ها فراتر برود.»

نجات «کلاغ سفید» از مرگ در نورث ونکوور

یک کلاغ آلباینو نا که سلامتش به خطر افتاده بود ،این هفته در نورث ونکوور کشف و نجات داده شد و حالا در مرکز بازیابی حیات وحش برنابی دوران نقاهت را می گذراند.

این کلاغ زال که نتیجه یک جهش ژنتیکی نادر است که کاملا منجر به عدم وجود رنگ می‌شود، در کوچه‌ای در نورث ونکوور بین خیابان‌های چهاردهم و پانزدهم پیدا شد.

ویندی سخون هماهنگ‌کننده ارتباطات انجمن نجات حیات وحش بریتیش کلمبیا گفت شهروندی که او را پیدا کرد متوجه شد پرنده خسته است و پرواز نمی‌کند.

گری لوگان اهل نورث ونکوور گفت کلاغ احتمالا همان کلاغی بوده که او و شوهرش کمی قبل در همان کوچه دیده بودند. ابتدا آن‌ها فکر کردند این پرنده عجیب کبوتر است اما به زودی متوجه شدند که باید چیزی بسیار نادرتر باشد.

لوگان گفت آن موقع پرنده روی بوته‌ها نشسته بود و مشغول تمیز کردن خودش بود. او گفت  «دوربینم را آوردم و چند عکس از او گرفتم» و اضافه کرد که لانه‌ای از کلاغ‌ها در حیاط پشتی خانه‌اش هست و احتمال دارد این کلاغ از اعضای همان خانواده باشد.

وقتی لوگان آنلاین به جستجوی کلاغ‌های آلباینو پرداخت، متوجه شد که آن‌ها پرندگان نادری هستند. او گفت: «آن‌ها بسیار نادر هستند و اگر یک عدد از آن‌ها را ببینید خیلی خاص است». اما وقتی او پیش پرنده برگشت، پرنده رفته بود.

سخون گفت وقتی پرنده به مرکز حیات وحش آورده شد حال خوبی نداشت. وزنش از حالت معمول کمتر بود و بدنش کم آبی داشت. تست‌های دامپزشکی نشان داد که کلاغ بینایی خیلی خوبی ندارد و کیفیت پرهایش هم خوب نیست. تمام این‌ها مشکلاتی است که می‌تواند در کنار جهش ژنتیکی شکل بگیرد که باعث آلبینیسم می‌شود.

او گفت همچنین کلاغ‌های زال نسبت به دیگر کلاغ‌ها در معرض خطر بیشتری از سوی حیوانات شکارچی قرار دارند چون رنگ‌شان باعث می‌شود در چشم باشند. او اضافه کرد که دیگر کلاغ‌ها «مسلما می‌دانند که کلاغ آلباینو متفاوت است چون بعضی مواقع آن‌ها را اذیت می‌کنند.»

به گفته وی کارکنان مرکز حالا مراقب این هستند که پرنده به اندازه کافی آب بخورد و به او غذاهای با پروتئین بالا می‌دهند تا سلامت خود را به دست بیاورد. آن‌ها امیدوارند بتوانند کلاغ سفید را دوباره در طبیعت رها کنند.

سال گذشته یک کلاغ آلباینو دیگر هم از اقیانوس نجات داده شده بود و در مرکز بازیابی گیبسونز در سانشاین کوست از او مراقبت می‌شد.

14 هزار هزاران کسب‌و‌کار در بریتیش کلمبیایی بر اثر پاندمی کووید-19 بسته شدند

جدیدترین ارقام مرکز آمار کانادا نشان می‌دهند که بیش از ۱۴ هزار کسب‌و‌کار طی دو ماه اول پاندمی کووید-۱۹ بسته شدند.

مرکز آمار سه‌شنبه ارقام جدیدی از بسته و باز شدن کسب‌و‌کارها طی چهار ماه اول سال ۲۰۲۰ در کل کشور را منتشر کرد. گزارش تاکید دارد که «پاندمی کووید-۱۹ باعث شده در سراسر کانادا افزایش چشمگیری در میزان بسته شدن کسب‌و‌کارها صورت بگیرد و افتتاح کسب‌و‌کارهای جدید کاهش پیدا کند».

در بریتیش کلمبیا، در ژانویه ۲۰۲۰ روی هم رفته ۱۳۱۰۷۴ کسب‌و‌کار فعال بودند که این تعداد در آوریل به ۱۱۷۰۰۵ رسید. در مترو ونکوور تعداد کسب‌و‌کارهای فعال در ژانویه ۷۴۱۳۴ و در آوریل ۸۳۳۷ مورد بود.

بریجیت اندرسون مدیر عامل هیات تجارت ونکوور بزرگ گفت آمارها تصویری هولناک را نشان می‌دهند.

او گفت: «ماه‌هاست که می‌دانستیم بسیاری از کسب‌و‌کارها ضربه خورده‌اند و حالا با این آمار می‌توانیم به آرامی تصویر حقیقی را ببینیم و مشخص است که تصویر هولناکی است. هزاران کسب‌و‌کار دیگر وجود ندارند».

او اضافه کرد: «شاهد کاهش ۱۲ درصدی در کسب‌و‌کارهای فعال هستیم و وقتی آن کسب‌و‌کارها از بین بروند، شغل‌ها هم از بین می‌روند و یک اثر موجی در عرضه‌کنندگان و پیمانکاران شکل می‌گیرد و مجموعه‌ای از افراد از آن اثر می‌پذیرند».

اندرسون گفت نکته نگران‌کننده دیگر این است که ارقام شامل مه، ژوئن و جولای نمی‌شود.

او گفت بخش‌هایی که بدترین اثرات را شاهد بودند شامل گردشگری، اقامت، غذا، خرده‌فروشی، ساخت‌و‌ساز و خدمات شخصی می‌شوند. وی همچنین یادآوری کرد سازمانش گزارشی دقیق به ستاد برنامه‌ریزی بازیابی اقتصادی دولت استانی ارایه می‌دهد.

انتظار می‌رود دولت استانی جزییات برنامه بازیابی اقتصادی ۱.۵ میلیارد دلاری خود را در سپتامبر منتشر کند.

جایگزین شدن کمک مالی 2000 دلاری دولت با بیمه بیکاری ادامه زندگی را برخی کانادایی ها دشوار می کند

به زودی مزایای پرداخت 2 هزار دلار پول در ماه در قالب برنامه کمک اضطراری دولت (CERB) به پایان می‌رسد. چیزی که قرار است جایگزین آن شود فرمی از برنامه قبلی در قالب بیمه استخدام است. دستیابی به این برنامه‌ راحت‌تر است و مردم بیشتری را پوشش می‌دهد.

اینجاست که پاسخ به پاندمی از تدبیری موقتی برای حمایت چند ماهه بحرانی مردم تبدیل به یک برنامه اجتماعی می‌شود که احتمالا مدتی کنارمان باقی خواهد ماند. بیانیه‌های رسمی دولت نشان می‌دهند که CERB خواهد مرد. قرار است این برنامه مزیتی بیست‌و‌نهم آگوست به پایان برسد. لیبرال‌ها هم گفته‌اند این یک برنامه اورژانسی است که نمی‌تواند تا ابد ادامه داشته باشد.

ارقام مالی که بیل مورنو وزیر فایننس چندی پیش منتشر کرد- همان گزارشی که نشان داد امسال یک کسری بودجه 343 میلیارد دلاری خواهیم داشت ـ رقم جدید زیادی برای CERB در نظر نگرفت. در عوض این گزارش نشان داد که دولت پول را به سمت یارانه دستمزد هدایت می‌کند که تا دسامبر تمدید شده است.

این نشان می‌دهد که لیبرال‌ها می‌خواهند یارانه دستمزد وسیله انتقال باشد. نشان می‌دهد که دریافت‌کنندگان CERB که کار پیدا نمی‌کنند مجبور هستند درخواست بیمه اشتغال بدهند.

اما تحت سیستم موجود فعلی بیمه اشتغال‌، نیمی از آن‌ها صلاحیت دریافت آن را ندارند. اگر این اتفاق بیفتد صدها هزار یا شاید چند میلیون نفر بیکار یا بدون مزیت بمانند و این خودکشی سیاسی برای جاستین ترودو خواهد بود. بنابراین لیبرال‌ها می‌خواهند CERB را تبدیل به یک بیمه اشتغال جدید بکنند.

این هم از نظر سیاست‌گذاری و هم از نظر سیاسی یک چالش است. لیبرال‌ها تا حدود زیادی برای حمایت با حزب دموکرات نو مذاکره کرده‌اند. این حزب می‌خواهد درجه مزیت‌های CERB  ادامه پیدا کند. پیتر جولین رهبر نمایندگان ان‌دی‌پی گفت حزبش حاضر است تاریخ مزیت‌ها را فراتر از بیست‌و‌نهم آگوست تمدید کند اما هنوز این حزب فکر می‌کند یک درآمد پایه فراگیر بهترین راه است. 

اما ترودو قبلا این پیشنهاد را رد کرده و انتظار نمی‌رود حالا به آن رو بیاورد. جولین گفته ان‌دی‌پی حاضر است یک احتمال دیگر را در نظر بگیرد و بیمه اشتغال را تا وقتی که به معنای کاهش مزیت‌ها نباشد، تمدید کند. 

 ترکیب کردن این دو برنامه اما آسان نخواهد بود. جنیفر رابسون استاد مدیریت سیاسی دانشگاه کارلتون که درباره سیاست‌گذاری اجتماعی تحقیق می‌کند، گفت: «فکر نمی‌کنم این کار عملی باشد». او گفت در یک سال نرمال، بیمه اشتغال به کمتر از 40 درصد از افراد بیکار مزایا پرداخت می‌کند.

بعضی‌ها به اندازه کافی ساعات کاری ندارند و خیلی‌ها صلاحیت پیدا نمی‌کنند چون حق بیمه نمی‌دهند و دلیلش این است که احتمالا خودشان را استخدام می‌کنند یا پیمانکار محسوب می‌شوند. همچنین این سوال به وجود می‌‌آید که آیا بیمه اشتغال شامل افرادی می‌شود که نمی‌توانند مراقبت کودک دریافت کنند و اگر این اتفاق می‌افتد آیا تا پایان دوران پاندمی تمدید خواهد شد؟

پاسخ چنین مسائلی برای میلیون‌ها نفر حیاتی خواهد بود. این مسئله می‌تواند اثر عظیمی بر امور مالی عمومی داشته باشد و احتمالا منجر به افزایش حق بیمه اشتغال بشود. برنامه بیمه اشتغال نیازمند اصلاحات جدی است و حتی اگر این اصلاحات قرار نباشد طولانی‌مدت باشد، ممکن است بسیار بیشتر از حد انتظار سر جای خود باقی بماند چون هیچ کس نمی‌داند پاندمی یا بیکاری بالا تا کی دوام خواهد داشت.

سخت گیری شدید مسئولان مرزی کانادا برای مسافران آمریکایی راهی آلاسکا

سازمان خدمات مرزی کانادا دارد قوانین خود برای آمریکایی‌هایی که در مسیر خود به سمت آلاسکا از غرب کانادا عبور می‌کنند را سخت‌تر می‌کند تا بتواند بیشتر با گسترش کووید-19 مقابله کند.

از جمعه، ملیت‌های خارجی که برای اهداف ضروری به آلاسکا سفر می‌کنند فقط می‌توانند از طریق پنج عبورگاه مرزی در غرب کانادا وارد کشور بشوند.

هر بازدیدکننده اجازه خواهد داشت برای پایان دادن به سفر خود یک «بازه اقامت منطقی» داشته باشد ولی حتما باید از «مستقیم‌ترین مسیر» به سمت آلاسکا استفاده کند.

بیانیه‌ سازمان خدمات مرزی همچنین می‌گوید که بازدیدکنندگان باید از تمام پارک‌های ملی، مکان‌های تفریحی و فعالیت‌های گردشگری سر راه اجتناب کنند و وقتی کشور را ترک می‌کنند به افسران مرزی کانادا گزارش بدهند.

در این بیانیه آمده که به هر راننده یک تگ داده می‌شود که از آیینه خود آویزان کند که نشان از پیروی از قوانین دارد. این تگ شامل تاریخی می‌شود که فرد باید طبق آن کانادا را ترک کند.

نخست‌وزیر بریتیش کلمبیا جان هورگان پنج‌شنبه در بیانیه‌ای از این قوانین ابراز خوشحالی کرد و به خاطر گوش دادن به نگرانی‌های مردمی که در استان زندگی می‌کنند از دولت فدرال تشکر کرد. 

او گفت: «مشتاق دیدن روزی هستیم که مرزهای‌مان دوباره باز می‌شوند و می‌توانیم به تمام مسافران خوش‌آمد بگوییم اما هنوز به آنجا نرسیده‌ایم».

جان استرایکر وزیر خدمات جوامع محلی یوکان هم این قوانین جدید را «خبری عالی» خواند. 

در حال حاضر آمریکایی‌ها در مسیر خود به سمت آلاسکا می‌توانند 24 ساعت در یوکان باشند اما باید از مسیرهای تعیین شده حرکت کنند.

اما نگرانی‌هایی وجود دارد که تعدادی از مسافران از قوانین پیروی نمی‌کنند. مسئولان تا به حال صدها شکایت درباره مسافران خارج از منطقه دریافت کرده‌اند.

استرایکر گفت قوانین جدید باعث می‌شوند مسئولان راحت‌تر بتوانند آمار افرادی که در یوکان رفت‌و‌آمد دارند را داشته باشند.

اگر مسافر آمریکایی در هر مرحله از سفر خود از اجرای قوانین تخطی کند ، جریمه آن می تواند تا 750 هزار دلار و یا تا شش ماه زندان باشد. اگر مشخص شود که تخطی او سبب شده تا جان فردی در کانادا به خطر بیافتد و یا حتی به شکل غیرمستقیم موجب مرگ فرد شود ، این جریمه می تواند تا یک میلیون دلار و یا سه سال زندان افزایش یابد.

به مسافران توصیه شده که تمام اسناد مورد نیاز خود را همراه داشته باشند تا بتوانند دلایل سفر خود در کانادا را توجیه کنند.

در حالیکه تعداد موارد ابتلا به کووید-19 در آمریکا طی هفته‌های اخیر اوج گرفته، در بسیاری از بخش‌های کانادا رویکرد خشم آلودی نسبت به خودروهای دارای پلاک آمریکایی وجود دارد.

در همین راستا گزارشهای متعددی از صدمه زدن به خودرو افرادی که با پلاک آمریکا رانندگی می‌کنند  از سوی کانادایی‌هایی منتشر شده است . اکثر کانادایی ها معتقدند این مسافران آمریکایی به صورت غیرقانونی در کانادا هستند و ممکن است ویروس را پخش کنند.

البته چند دلیل معتبر هم برای حضور رانندگان دارای پلاک آمریکایی در کشور وجود دارد. آن‌ها ممکن است در مشاغل ضروری فعال باشند، خانواده نزدیک در کانادا داشته باشند یا شهروند یا ساکن کانادایی باشند. 

در حال حاضر قرار است مرز آمریکا و کانادا حداقل تا روز بیست‌و‌یکم آگوست بر ترافیک غیرضروری بسته باقی بماند.

سکه دو دلاری جدید کانادایی با یکی از آثار مشهور هنرمند «هایدا»

ضراب‌خانه سلطنتی کانادا یک سکه دو دلاری جدید در یادبود میراث بیل رید، هنرمند قبیله هایدا ضرب کرده است. این هنرمند 22 سال پیش از دنیا رفت.

این سکه ۲ دلاری جدید در سالروز ۱۰۰ سالگی تولد رید ضرب شده و از سه‌شنبه وارد گردش شده است . 

ماری لمی رییس و مدیر عامل ضراب‌خانه سلطنتی کانادا در بیانیه‌ای کتبی گفت: «ضراب‌خانه بسیار خوشحال است که داستان نقش حیاتی بیل رید در افزایش آگاهی نسبت به آثار هنری هایدا و سنت‌ها و فرهنگی آن را به مجموعه سکه‌هایی اضافه کند که برای تجلیل از آنچه کانادایی‌هایی به آنها افتخار دارند، ضرب شده‌اند».

این سکه یادبود قرار بود اوایل امسال در بریتیش کلمبیا پخش بشود اما به خاطر پاندمی کووید-۱۹ انتشار آن به تعویق افتاد.

آثار رید به خاطر کمک به افزایش آگاهی و احترام جهانی نسبت به هنر ساحل شمال غربی کشور شناخته می‌شوند.

رید در سال ۱۹۲۰ در ویکتوریا بریتیش کلمبیا از مادری هایدا و پدری آمریکایی با ریشه‌های اسکاتلندی و آلمانی متولد شد و در اوایل دهه بیست میلادی شروع به اکتشاف در میراث هایدا خود کرد. او در نهایت به خاطر حکاکی‌های بسیار دقیق خود از جمله اثر «زاغ و مردان اولیه» شناخته شد. این مجسمه در حال حاضر در موزه انسان‌شناسی یو‌بی‌سی نگهداری می‌شود.

این هنرمند در سال ۱۹۹۸ بعد از نبرد با بیماری پارکینسون از دنیا رفت.

آثر هنری که در تجلیل از میراث او روی سکه ۲ دلاری ضرب شده «شواجی، خرس گریزلی هایدا» نام دارد. رید آن را در سال ۱۹۹۸ روی یک درام مجلسی نقاشی کرد که متعلق به خانواده سام واقع در آهوسات بریتیش کلمبیا بود.

لمی گفت: «در حالیکه این سکه راهش را به پول خرد میلیون‌ها کانادایی پیدا می‌کند، آن‌ها قدرت و زیبایی هنر بیل رید را تجربه می‌کنند».

نوه رید هم طراحی سکه را در یک مراسم رونمایی مجازی که در کانال یوتیوب ضراب‌خانه سلطنتی قرار داده شده، مورد تحسین قرار داد.

نیکا کولیسون که مدیر اجرایی موزه هایدا گوای است، گفت: «این سکه یادبودی زیبا برای بیل است. سکه نمایانگر استانداردهای زیبایی بالایی است که او به آن‌ها باور داشت».

سه میلیون سکه تولید می‌شود که دو میلیون سکه شامل طرح خرس گریزلی هایدا در رنگ‌های قرمز و سیاه به سنت هنری هایدا می‌شود.

ضراب‌خانه همچنین قصد دارد اقلام یادبودی را در فرم‌های مختلف به فروش برساند. این شامل یک مجموعه سکه کلکسیونی شش قسمتی، رول‌های بسته‌بندی ۲۵ سکه ۲ دلاری، یک سکه نقره ناب و یک سکه طلای خالص می‌شود. همچنین نسخه‌ای حکاکی‌شده از خرس گریزلی رید هم توسط ضراب‌خانه سلطنتی به فروش می‌رسد.

توریست الجزایری،مامور مرزی کانادا که گفته بود «گمشو برگرد خانه‌ات» را در دادگاه محکوم کرد

سمیل خانیچه یکی از دهها توریستی است که سالانه از سوی ماموران مرزی کانادا به کشورش عودت  می‌شود .اما او در مقابل اقدام ناعادلانه مامور مرزی کاری را انجام داد که افراد بسیار کمی انجام می‌دهند.

این مرد الجزایری که با جمله  «گمشو برگرد خانه‌ات»  در فرودگاه بدرقه شده بود ،مامور مرزی کانادایی که این حرف را به او زده بود را در دادگاه به چالش کشید و پیروز شد.

 مکانیک  41 ساله راه آهن  که روز دوم نوامبر 2018 مستقیم از فرودگاه بین‌المللی پیر الیوت ترودو واقع در مونترال به خانه بازگردانده شده بود، گفت: «اتفاقی که برای من افتاد غیرانسانی بود و خواستار این هستم که عدالت انجام بشود.»

این سفر قرار بود دومین بازدید او از کانادا باشد و او قصد داشت برادرش را در مونترال ببیند. او یک ویزای چند بار ورود داشت که یک سال قبل صادر شده بود و تا سال 2025 اعتبار داشت.

روی کاغذ، هیچ چیز غیرعادی در یادداشت‌های رسمی آن مامور مرزی که نامش فاش نشده وجود نداشت که بخواهد باعث عدم ورود خانیچه به کانادا بشود. 

مامور مرزی لیستی طولانی از مشکلات را یادداشت کرده بود و می‌گفت این فرد درخواست کرده بوده 999 روز در کشور بماند، هتل نگرفته بوده، بلیتش را تنها دو روز قبل با پول نقد خریده بوده، ارتباط کمی با کشورش داشته و باری حمل می‌کرده که نمایانگر مدت زمان سفرش نبوده است.

اما در حقیقت، خانیچه یک بلیت رفت و برگشت داشت که تاریخ برگشت آن کمتر از یک ماه بود. او می‌خواست همراه برادرش بماند، پول بلیت را نقد داده بود چون این تنها راه انجام این تراکنش در الجزیره بود و همسر و دو فرزند داشت که می‌خواست بعد از این سفر نزدشان بازگردد.

افسر مرزی در یادداشت خود نتیجه‌گیری کرد که «فرد نتوانسته افسر را راضی کند که یک مسافر حقیقی است و در پایان مدت زمان اجازه داده شده کشور را ترک می‌کند» و اضافه کرد که به خانیچه «اجازه داده شده داوطلبانه کشور را ترک کند.»

با این حال، با استناد به تصمیمی که اخیرا یک دادگاه فدرال گرفت و تصمیم افسر را مورد بررسی قرار داد، به خانیچه اجازه ورود داده نشد و او را مجبور کردند با همان هواپیمایی که وارد کشور شده بود کانادا را ترک کند. در حقیقت، او فرمی را امضا نکرد که برمبنای آن او به طور داوطلبانه درخواست خود برای ورود به کانادا را لغو می‌کرد.

قاضی پیتر پامل در رای خود نوشت: «افسر پروسه حذف درخواست را دور زد تا دستور حذفی را اجرایی کند که در حقیقت به طور یک طرفه از سوی خود وی گرفته شده بود. اعمال این افسر پایین‌تر از استاندارد رفتاری اعمال شده برای مسئولان دولتی کانادایی و به معنی تخطی واضح پروسه عادلانه است. هیچ کس استحقاق مواجهه با چنین رفتاری را در بررسی مهاجران ندارد.»

آنالل بوشبریج وکیل خانیچه گفت این پرونده خاص است چون تعداد کمی از بازدیدکنندگان خارجی تصمیم‌های سازمان مرزی در ارتباط با ورود به کشور را در دادگاه به چالش می‌کشند، چه برسد به اینکه بخواهند هزینه‌های قانونی مرتبط با آن را پرداخت کنند.

معمولا افسرهای مرزی باید گزارش خود علیه یک بازدیدکننده را ثبت کنند و گزارش توسط گروهی از نمایندگان وزیر امنیت عمومی بررسی شود و در نهایت به دادگاه فدرال ارجاع داده شود. آنجا فردی که  نتوانسته وارد کانادا شود ،می‌تواند حرف‌هایش را بزند. اما در این مورد افسر سعی کرده تصمیم خود را به عنوان ترک کردن داوطلبانه بازدیدکننده جا بزند در حالی که که در حقیقت فرد مسافر به زور از کشور بیرون رانده شده بود.

خانیچه به دادگاه گفت که افسر مرزی تلفن همراه او را ضبط کرده و او را مجبور کرده رمز عبور گوشی‌اش را بگوید تا محتوی آن بررسی شود. او ادعا کرد که مامور پاسپورت، بلیت ایرلاین و دیگر مدارک او را هم گرفته است. در دادگاه همچنین اعلام شد که او توسط مامور و پلیس تا پرواز اسکورت شده و با لحنی بد به او گفته شده به کشورش بازگردد.

اما وکلای دولت گفتند که این مورد باید رد بشود چون خانیچه داوطلبانه کشور را ترک کرده  و دیگر در کانادا حضور ندارد. 

دادگاه دستور داد که تصمیم مامور مرزی حذف شود و پرچم قرمز در پرونده خانیچه برداشته بشود. همچنین 500 دلار غرامت باید به او پرداخت بشود. 

برادر خانیچه گفت از او معذرت‌خواهی که استحقاقش داشت نشد، اما با این حال وارد شدن به این نبرد قانونی ارزشش را داشت.

 

دولت کانادا یک دهه از حضور جنایتکار جنگی لیبریایی در انتاریو مطلع بود ولی اقدامی نکرد

پیش از اینکه مردی اهل لیبریا که متهم به ارتکاب جرایم جنگی شده بود در یک حادثه خانگی خشونت‌وار در لندن استان انتاریو جان خود را از دست بدهد، مسئولان کانادایی حداقل به مدت یک دهه می‌دانستند که او زنده و صحیح و سالم است و آزاد در کشور زندگی می‌کند.

بیل هوراس اوایل صبح یکشنبه توسط ماموران امداد به بیمارستان رسانده شد اما جان خود را از دست داد. بعد از حمله چهار مرد ماسک‌دار که در یک محله خلوت در شرق لندن به او حمله کردند، ماموران امداد او را جلوی خانه یکی از همسایه‌ها روی زمین پیدا کردند.

سه‌شنبه، پلیس لندن تایید کرد که بیل هوراسی که یکشنبه صبح کشته شد همان بیل هوراسی بود که تحت نظر چارلز تیلور یکی از اربابان جنگ سابق آفریقا و مجرم جنگی محکوم‌شده، به عنوان یک فرمانده شورشی فعالیت می‌کرد.

حسن بیلیتی مدیر گروه پروژه عدالت و تحقیقات جهانی (GRJP) که در لیبریا واقع است، گفت این پروژه مدت‌هاست که خواستار دادگاهی شدن هوراس به خاطر جرایم جنگی و جرایم علیه بشریت شده است.

او گفت:‌ «سعی‌مان را کردیم. سعی کردیم کاری کنیم دولت کانادا علیه او اتهام‌هایی وارد کند اما قوانین خاصی در کانادا اجازه انجام این کار را نمی‌دادند. تدبیر محدودکننده‌ای در قانون کانادا وجود دارد که باعث می‌شود انجام این کار سخت شود. می‌توانم تضمین کنم که ۸ یا ۹ سال بود که دنبال او بودیم. کار سختی بود».

اما والری اوسترولد استاد قانون و متخصص قوانین جرایم جنگی دانشگاه وسترن می‌گوید دلیل این امر هیچ ارتباطی با قانون یا عدالت ندارد،‌ بلکه کاملا به پول مربوط می‌شود.

او گفت «راستش این موارد نسبتا نادر هستند و دلیلش به بودجه مربوط می‌شود» و اضافه کرد که دولت کانادا قدرت محاکمه کردن تحت حوزه عدالت جهانی را دارد. این واژه‌ای قانونی است که زمانی استفاده می‌شود که اتفاقی وحشتناک مانند جرایم علیه بشریت جای دیگری افتاده اما مجرم متهم‌شده در کانادا زندگی می‌کند.

اوسترولد گفت با وجود اینکه کانادا قدرتش را دارد، بسیار به ندرت از آن استفاده می‌کند. او گفت: «در دوران معاصر فقط دو بار این اتفاق افتاده است».

یکی از آن‌ها محاکمه موفق دزیره مونیانزا برای جرایمی بود که طی نسل‌کشی رواندا در سال ۲۰۰۹ مرتکب شده بود و دیگری پرونده ناموفق دژان دمیروویچ بود که متهم به کشتن بیش از ۱۲ ساکن یک دهکده طی جنگ داخلی یوگسلاوی شده بود.

کانادا او را به دادگاه کشاند اما وقتی محاکمه شکست خورد، او سال ۲۰۰۵ به صربستان دیپورت شد. به خاطر مخارج مربوط، کانادا باید با دقت انتخاب کند که می‌خواهد کدام جرایم را محاکمه کند چون برنامه جرایم جنگی فقط بودجه‌ای ۱۵ میلیون دلاری دارد. به طور مثال، این رقم فقط ۳ میلیون دلار بیشتر از ۱۲ میلیون دلاری است که دولت فدرال آوریل گذشته برای خرید یخچال‌های جدید به Loblaw’s پرداخت کرد.

اوستروالد گفت شاید نکته تعجب‌آورتر این باشد که بودجه ۱۵ میلیون دلاری بیش از ۲۲ سال و از زمان خلق این برنامه در سال ۱۹۹۸ توسط ژان شرتین نخست‌وزیر لیبرال تغییر نکرده است. به خاطر بودجه محدود و نیز سختی و زمانی که برای محاکمه کردن مجرمان نیاز است، کانادا معمولا پیگیری لازم را انجام نمی‌دهد و به جای آن شهروندی فرد مجرم مظنون را لغو می‌کند یا به او وضعیت سکونت دائمی نمی‌دهد.

به همین دلیل است که سال ۲۰۱۸ کانادا شهروندی یک مترجم سابق نازی‌ها که ۹۴ سال داشت را لغو کرد و اوسترولد گفت احتمالا به همین دلیل است که درخواست سکونت دائمی بیل هوراس هم در زمان مرگش هنوز نهایی نشده بود.

افزایش شمار طرفداران جنبش ضد دولتی و موافق آزادی حمل سلاح «بوگالو» در کانادا

یک جنبش ضد دولت و موافق با سلاح در ایالات متحده که سابقه خشونت دارد با افزایش شمار طرفداران در کانادا مواجه شده است.

اعضای  این گروه طی ماه های اخیر در رسانه های اجتماعی به شکل خشن و تنفر آمیزی علیه معترضان به نژادپرستی، پلیس و محدودیت‌های جدید اتاوا برای سلاح دست به تبلیغات زده اند. 

بوگالوها در آمریکا اخیرا در اخبار مطرح بودند چون تعدادی از آن‌ها در اعتراض‌های ضد قرنطینه و سیاهپوستان، کاملا مسلح ظاهر شدند. 

هنوز هیچ گزارشی از حضور  فیزیکی بوگالوها در اعتراض‌های کانادا شنیده نشده است؛ اما آنلاین، این جنبش تازه‌کار باعث شکل‌گیری حداقل دو صفحه فیس‌بوکی شده که در آن فالوئرها اخیرا درباره کشتن معترضان و افسران پلیس سلطنتی صحبت کرده‌اند. صفحه‌های فیس‌بوکی طی شش ماه اخیر خلق شده‌اند و هر یک حدود 800 فالوئر دارند.

ادمین یک گروه که هویتش مشخص نیست، به سی‌بی‌سی نیوز گفت نزدیک به نیمی از فالوئرها در کانادا زندگی می‌کنند. گروه دیگر هفته پیش توسط فیس‌بوک حذف شد. اما صفحه اول هنوز سر جای خود باقی است و شامل پست‌هایی می‌شود که پلیس را تهدید می‌کند و درباره آسیب رساندن به معترضان حرف می‌زند. 

تعدادی از پست‌ها درباره رخدادهایی در کانادا هستند و تعدادی از نخست‌وزیر جاستین ترودو انتقاد می‌کنند و می‌گویند دولت نباید قوانین سخت‌تری برای حمل سلاح داشته باشد. بعضی‌ها هم انتقاد ترودو از تبعیض و نژادپرستی ضد سیاهپوستان را به سخره می‌گیرند. بعضی‌ها به طور کل از پلیس و دولت ناراضی هستند.
یکی از پست‌ها برنامه دولت فدرال برای قبول کردن مهاجران بیشتر بعد از پایان پاندمی را به انتقاد گرفتند. یک پست دیگر به سرمایه‌گذاران چینی حمله کرد که زمین‌های کشاورزی کانادایی را خریداری می‌کنند. 

با وجود اینکه میم‌ها و جمله‌هایی که به بوگالو یا دومین جنگ داخلی آمریکا اشاره دارند سال‌هاست در رسانه های اجتماعی دیده می‌شوند، این جنبش طی چند ماه اخیر محبوبیت بیشتری پیدا کرده است.

در آوریل، پروژه شفافیت تک که یک گروه واقع در واشنگتن است که به مطالعه نفوذ تکنولوژی در جامعه می‌پردازد، بیش از 125 گروه فیس‌بوکی را شناسایی کرد که با این جنبش ارتباط دارند و به این نتیجه رسید که بیش از 60 درصد از آن‌ها طی سه ماه اخیر خلق شده‌اند.

این گروه به سی‌بی‌سی نیوز مثال‌هایی از محتوای بونگالو کانادایی داد که این شامل یک پست فیس‌بوکی در آوریل از یک مغازه فروش سلاح در کلگری به نام شوتینگ اج می‌شود که یک شاتگان را به عنوان «سلاح بوگالو محبوب شما» تبلیغ کرده بود.

با وجود اینکه حامیان کانادایی این جنبش هنوز حرکت خاصی انجام نداده‌اند، ترکیب پاندمی کووید-19، قرنطینه، از دست رفتن شغل‌ها، شکست کسب‌‌و‌کارها و تنش‌های نژادی ممکن است باعث افزایش حمایت از بوگالو در کانادا بشود.

مجله الکترونیکی

اقتصادی

مهاجرت

جامعه

پزشکی

مسکن

دسته‌ها