وقتی جولین لورنز و شوهرش بعد از تولد نخستین فرزندشان شروع به اجاره یک بانگالو در اتوبیکوک واقع در غرب تورنتو کردند، او فکر خاصی در این مورد نکرد. اجاره کردن خانه در زادگاهش آلمان رایج است چون نرخ مالکیت خانه زیر 50 درصد قرار دارد.
اما دیگران از انتخاب لورنز حیرت می کردند و می‌گفتند آیا این خانواده هرگز قصد دارد خانه بخرد؟
او گفت: «حتی نحوه حرف زدن مردم در این باره که می‌گویند اوه شماها فقط اینجا را اجاره کرده‌اید خیلی معنی دارد. همیشه به عنوان یک قدم به عقب دیده می‌شود.»
لورنز مشکلات بسیاری در زمینه نگهداری خانه داشت، اما ضربه نهایی وقتی وارد شد که بعد از هفت سال اجاره کردن ناگهان یک اعلانیه 60 روزه برای تخلیه ملک به آنها داده شد. لورنز گفت خانواده در ماه جولای از خانه بیرون می‌رود و راهی آلمان می‌شود.
تقریبا 70 درصد از موجودی مسکن کانادا متعلق به مالکان مسکن است و این سهم بالاتر از آمریکا و بریتانیاست. از طرف دیگر، آلمان در آن سوی طیف قرار دارد و مسکن تحت اشغال مالک خانه تنها سهمی 45 درصدی دارد.
کانادایی‌های اجاره نشین با مجموعه‌ای از مشکلات مواجه هستندو البته پیدا کردن ملکی برای اجاره کردن سخت ترین آنهاست. داده‌های شرکت وام مسکن و مسکن کانادا نشان می‌دهد نرخ خالی بودن مسکن اجارهای در سال 2018 به 2.4 درصد کاهش پیدا کرد که پایین‌تر از متوسط 10 ساله 3 درصدی‌اش بود. با وجود اینکه سال گذشته کشور حدود 37 هزار واحد آپارتمانی اجارهای اضافه کرد، تقاضا برای واحدهای اجارهای به اندازه 50 هزار واحد افزایش یافت.
این مسئله دارد مخصوصا قیمت کاندوهای اجاره ای را بالا برده است . بر اساس جدیدترین تخمین‌های سازمان مسکن، اجاره کردن یک کاندوی دوخوابه معمولی داخل و اطراف ونکوور و تورنتو در ماه بیش از 2 هزار دلار هزینه در بر دارد که در دو شهری که درآمد میانه خانوار پایین‌تر از 80 هزار دلار در سال است، جای زیادی برای پس‌انداز کردن باقی نمی‌گذارد.
بعضی‌ها انگشت اتهام را به سمت سیاست‌های کنترل گرفته و معتقدند این شرایط بخاطر سود کمتر ساخت املاک اجارهای برای شرکت‌ها و رغبت صاحب‌خانه‌ها برای خرج کردن پول برای نگهداری و تعمیر خانه است.
به گفته دیوید هولچانسکی استاد مسکن و توسعه محلی در دانشگاه تورنتو، طی دو دهه اول بعد از جنگ جهانی دوم، تمام مناطق شهری طراحی شده برای ساخت‌و‌ساز مسکن با تراکم بالا برای واحدهای اجارهای رزرو شده بودند. اما با معرفی شدن نوع کاندومینیوم از مالکیت خانه در اوایل دهه هفتاد میلادی، کاندوها تبدیل به رقیب مسکن اجارهای در همان مناطق پرتراکم شدند و روی هم رفته از اجاره‌ای‌ها جلو زدند.
داده‌ها نشان می‌دهد که امروز بیش از نیمی از خانوارهای اجاره‌نشین در 40 درصد پایینی نردبان درآمدی قرار دارند. هولچانسکی گفت این باعث می‌شود انگیزه زیادی برای ساخت‌و‌ساز مسکن اجارهای وجود نداشته باشد چون سود آن کمتر شده است.
او در یک گزارش تحقیقاتی مربوط به سال 2007 نوشت: «از آنجا که اجاره‌نشین‌ها تقریبا نیمی از درآمد مالکان خانه را دارند، سازندگان کاندوها می‌توانند همیشه برای مکان‌های مسکونی از سازندگان مسکونی در مزایده‌ها پیشی بگیرند.»
