دادگاه تجدید نظرفدرال این هفته در اقدامی کم نظیر نظر امیر عطاران استاد ایرانی حقوق و داروسازی دانشگاه اتاوا را تایید کرد و رای به وجود تبعیض در روند رسیدگی به پرونده اسپانسرشیپ برای مهاجرت والدین داد.
این رای می تواند پیروزی قابل توجهی برای عطاران محسوب شود که در سال 2009 اسپانسر والدینش برای مهاجرت به کانادا شده بود. هر دو آنها شهروند امریکایی هستند.
برنامه اسپانسرشیپ والدین دو مرحله دارد . در مرحله نخست صلاحیت فرد درخواست کننده از نظر مالی و سایر موارد تایید می شود ودر مرحله بعد هویت و شرایط والدین و یا پدربزرگ ها و مادربزرگها برای اقامت دائم در کانادا مورد بررسی قرار می گیرد.
در سال 2010 پس از اینکه عطاران با تاخیر فراوان وزارت مهاجرت کانادا در مرحله اول مواجه شد، به کمیسیون حقوق بشر کانادا شکایت کرد و مدعی شد روند رسیدگی به درخواست مربوط به مهاجرت والدین با تبعیض مواجه شده است.
در زمان طرح شکایت او ،وزارت مهاجرت در عرض تنها 42 روز شرایط اسپانسرهای فرزند و همسر را بررسی می کرد ولی همان روند برای اسپانسر پدرو مادر و یا پدربزرگ و مادربزرگ 37 ماه به طول می انجامید!!
با این حال کمیسیون حقوق بشر کانادا اعتراض عطاران را وارد ندانست و در بیانیه ای اعلام کرد این تاخیر باعث عدم دسترسی والدین و یا پدربزرگ /مادربزرگها به اقامت دائم در کانادا نمی شود و به نظر نمی رسد مسئولان وزارت مهاجرت شیوه ای متفاوت با روند عادی برای رسیدگی به پرونده مورد نظر عطاران به کار گرفته باشند.
با این وجود عطاران قانع نشد و خواهان ارجاع پرونده به دادگاه تجدید نظر فدرال شد و اینجا بود که دادگاه نظر او را تایید کرد و پرونده را برای تجدید نظر مجدد به کمیسیون حقوق بشر کانادا ارجاع داد.
به عقیده قاضی دادگاه اعتراض عطاران بر اساس سود شخصی نیست و مشخص است که زمان بندی رسیدگی وزارت مهاجرت به این دو گروه از پرونده های اسپانسرشیپی کاملا متفاوت است و این وزارت خانه حق اولویت بندی و تبعیض قائل شدن بین این دو گروه از پرونده ها را نداشته است .
کمیسیون حقوق بشر کانادا 60 روز فرصت دارد به این رای دادگاه اعتراض کرده و درخواست تجدید نظر کند.
