اخبار و رویدادهای تکان دهنده در سطح داخلی و بین المللی همیشه بازخوردهای متفاوتی در رسانه های اجتماعی دارد.
گزارش اخیر روزنامه شهروند درباره گورخواب ها در حاشیه شهریار هم به خودی خود واکنش های زیادی را در رسانه های فارسی زبان داخل و خارج ایران داشت.
نامه اصغر فرهادی کارگردان معتبر ایرانی به رییس جمهور کشور و هشدار در مورد شرایط رقت انگیز گورخواب ها و واکنش حسن روحانی از جمله این واکنش ها بود.
ولی پست هایی که از سوی یکی از هنرمندان ایرانی و همسر او که اتفاقا از فعالین مشهور حقوق حیوانات است ، نگرانی های جدیدی ایجاد می کند ؛ نگرانی هایی به مراتب جدی تر از حضور تعدادی از افراد معتاد و بیخانمان در قبرها هر چند که یکی از گورخوابها عنوان کرده هشت سالی است همراه تعداد دیگری از گورخوابها در این محل هستند و هیچکس طی همه این سالها به سراغشان نیامده است!
پست آقای بزرگمهر حسین پور که در آن خواهان “عقیم کردن اجباری” زنان معتاد و ساکن این گونه محل ها بخاطر “عدم انتقال ژن ضعیف” به فرزندان شان شده ،بیش از دو هزار لایک از سوی عده ای گرفته که برخی از سرشناس ترین چهره های فرهنگی ایران به شمار می روند.
ایشان در حالی امکان عقیم شدن اجباری را راه حلی برای این گورخوابها دانسته اند که طبیعتا هر انسانی باید امکان دسترسی به عقیم شدن اختیاری و یا استفاده از وسایل ضد بارداری را داشته باشد و از میان رفتن برنامه تنظیم خانواده در ایران به مراتب مشکلی بزرگتر است که راه حل آن عقیم کردن اجباری نیست.
همسر ایشان خانم سیما حق شناس هم در پست دیگری این عده را “همسان گربه و سگ” دانسته که اگر غذا و سقف دراختیار داشته باشند ، تولید مثل می کنند و بنابراین باید قبل از اینکه غذا و سرپناه شان تامین شود ، عقیم شوند!
البته عقیم کردن زنان معتاد و یا مبتلا به ایدز به خواست خودشان تجربه ای است که در برخی از کشورهای جهان از جمله هند و کشورهای آفریقایی تجربه شده ودر ایران نیز اجرای آن چند باری در دولت مطرح شده ولی در اینجا مهم نوع نگاه به گورخوابها از سوی عده ای است که قاعدتا باید بیش از هر قشر دیگری متوجه نیازهای آنها بوده و برای بازتاب این نیازها در رسانه ها تلاش کنند.
متاسفانه در مقابل بکار بردن الفاظی همچون ژن ضعیف و مقایسه با سگ و گربه بلافاصله هر ذهن جستجوگری را به فاشیسم و توجیهات قرون وسطایی برای رها شدن از شر معلولین و یا عبارات مورد استفاده هیتلر در از میان بردن افراد معلول و مجنون و(درگامهای بعدی) یهودیان رهنمون می کند.
بی شک بکارگیری و تبلیغ گفتمانی تا این حد فاشیستی و پر از نفرت در کجای جهان توسعه یافته به سرعت با واکنش جدی و پیگیری قضایی مواجه می شود و حیات اجتماعی و فرهنگی نویسنده این عبارت نه تنها پایان می یابد بلکه از سوی دیگراقشار جامعه طرد می شود، نه اینکه بیش از دو هزار لایک بگیرد!
این اتفاقات در حالی رخ می دهد که در شهر نانایمو استان بریتیش کلمبیا عده ای از نیروهای داوطلب با وجود قول سازمانهای دولت استانی برای گشایش مرکز ویژه معتادین در هفته آینده ، در روزهای آخر سال کارهای شخصی را کنار گذاشته و چادری در کنار شهرداری زده اند تا برای همین چند روز به معتادان سرنگ مجانی و سایر خدمات مورد نیازشان را ارائه کنند و یکی از اعضای شورای شهر در این محل حضور داشته و به نیروهای داوطلب کمک می کند.
طی اقدامی دیگر هم افزایش میزان مرگ ناشی از مصرف مواد مخدر ، شهرداری ونکوور را به واکنش واداشت تا با افزایش نیم درصدی مالیات مسکن ، عواید حاصله را به حمایت از معتادان، ممانعت از مرگ احتمالی شان و تلاش برای بازگرداندن شان به جامعه اختصاص دهد.
چنین اتفاقاتی هر چند تلخ و تاسف آمیز، پست چند ماه قبل وب سایت ایرونیا درمورد میزان رفاه اجتماعی در کانادا و ایران و مقایسه تمسخرآمیز شرایط دو کشور توسط برخی ایرانی -کانادایی ها در کامنتها را یادآوری می کند که یکی از آنها عدم آشنایی کانادایی ها با” آیفون تصویری” را مثالی برای عدم وجود رفاه ذکر کرده بود!!
