با تشدید بحران مسکن ونکوور، میزان تقاضا افراد شاغل از «بانک های غذا» 86 درصد افزایش یافت

این روزها در مترو ونکوور می‌توان بسیاری از مسائل اجتماعی و اقتصادی را به صورت مستقیم و غیرمستقیم به مسائل مسکن مربوط کرد و البته تاثیر این قضیه بر امنیت غذایی کاملا مشهود است .

با استناد به گزارشی توسط مرکز جایگزین‌های سیاستی کانادا که امسال منتشر شد، برای اجاره کردن یک واحد با قیمت متوسط تک‌خواب فرد نیازمند حداقل حقوق ۲۶.۷۲ دلار در ساعت خواهد بود و این رقم برای اجاره واحد دوخوابه به ۳۵.۴۳ دلار در ساعت افزایش پیدا می‌کند.

اما برای کارمندانی که با دستمزد حداقلی زندگی می‌کنند، آن‌ها باید بیش از ۸۰ ساعت در هفته کار کنند اگر می‌خواهند یک واحد تک‌خواب متوسط اجاره کنند و برای اجاره واحد دوخوابه آن‌ها نیازمند ۱۱۲ ساعت کار در هفته خواهند بود. 

طی سال‌های اخیر، اجاره خانه‌ها به خاطر تقاضای بالا و کاهش نرخ خالی بودن خانه‌ها به فقط یک درصد به شدت بالا رفته‌اند. در عین حال افزایش ارزش املاک باعث افزایش مالیات خانه‌ها شده‌اند و صاحب‌خانه‌ها هزینه‌ها را به مستاجران خرده‌ٰفروش یا رستوران و در نهایت مشتریان خود منتقل می‌کنند.

برای افراد با درآمد پایین، بعد از پرداخت اجاره خانه جای زیادی برای هزینه‌های دیگر باقی نمی‌ماند و خیلی مواقع این شامل غذا هم می‌شود. این مسئله را می‌توان در تقاضای فراوان از بانک غذای ونکوور بزرگ مشاهده کرد.

تا آگوست ۲۰۱۹، تعداد افرادی که از خدمات این بانک غذا استفاده می‌کردند یک افزایش سالانه ۲۴ درصدی داشت. اما مسئله نگران‌کننده‌تر تعداد افراد کارمند و کارگری است که بخاطر عدم افزایش درآمدشان در تناسب با مخارج روزانه و به ویژه هزینه مسکن ، مجبور شده‌اند متکی به بانک‌های غذا بشوند. شمار این افراد رشد خیره‌کننده ۸۶ درصدی داشت که این نرخ رشد سه برابر نرخ افراد دارای منابع درآمدی دیگر از جمله حقوق بازنشستگی و کمک درآمدی بود.

کارولین مانوئل از بانک غذای ونکوور بزرگ گفت:‌ «با وجود اینکه بانک غذا سعی می‌کند کمک موقتی فراهم کند شاهد این هستیم که تعدادی از مشتریان ما هفته‌ای پس از هفته دیگر بازمی‌گردند و خدمات غذایی ما را تبدیل به برنامه بقای خود کرده‌اند. مسکن مقرون به صرفه، باثبات و ایمن که برای نیازهای افراد و خانواده‌ها ساخته شده یکی از قطعات کلیدی این پازل است».

با استناد به مرکز کنترل بیماری‌های بریتیش کلمبیا، نیم میلیون ساکن این استان نمی‌توانند هزینه یک رژیم غذایی سالم را پرداخت کنند.

در حوزه سازمان سلامت ساحلی ونکوور، هزینه متوسط ماهانه یک رژیم سالم غذایی برای یک خانواده چهارنفره در سال ۲۰۱۷ معادل ۱۰۵۶ دلار بود. این رقم معادل ۱۴ درصد درآمد یک خانوار دارای حقوق میانه، ۲۴ درصد درآمد خانوار دارای حقوق حداقل و ۴۴ درصد خانوار دریافت‌کننده کمک اجتماعی بود.

عدم ایمنی غذایی خانوارها اثر عظیمی روی سلامت جامعه و هزینه عمومی مراقبت از سلامت می‌گذارد چون نرخ بیماری‌های مزمن، سلامت روان ضعیف و سلامت احساسی و حتی نتیجه زایمان‌ها و سلامت مادران از این مسئله تاثیر منفی می‌پذیرد.

به این ترتیب بانک‌ غذای ونکوور بزرگ سعی دارد کیفیت غذاهایش را بالا ببرد و غیر از غذاهای کنسروی، غذاهای تازه از بین رفتنی هم ارایه کند. حدود ۵۵ درصد از غذاهایی که توسط این بانک غذا در سال گذشته خریداری شد تازه و از بین رفتنی بود.