کروناویروس تورنتو

داگ فورد نخست وزیر انتاریو در واکنش به عکسی که حاکی از فروش دستمال ضدعفونی کننده به هفت برابر قیمت بود ، ضمن ابراز انزجار از تصویب فوری قانونی برای مقابله با سودجویان خبر داد.

او در یک کنفرانس خبری به خبرنگاران گفت :« هیچ چیز بیش از این آزاردهنده نیست که شاهد باشیم برخی قصد دارند از موقعیت فعلی سواستفاده کرده و اجناس را با قیمتی به مراتب بالاتر به نیازمندان بفروشند. اکثر شرکتها در این استان و کشور سعی دارند به مردم کمک کنند ولی برخی هم این جسارت را دارند که یک بسته دستمال را 30 دلار بفروشند. باید بگویم ما به سراغ شما می آییم و از مردم این استان محافظت می کنیم.

در همین حال سوپرمارکت پوستاری که دست به فروش جنس با این قیمت زده بود ، ضمن انتشار بیانیه ای از این اشتباه عذرخواهی کرد و تاکید کرد این تنها یک اشتباه تایپی بوده !! و تفاوت قیمت جنس را به تمامی مشتریان ضررخورده پرداخت خواهد کرد!!

با توجه به اینکه به خاطر شیوع کووید-19 مدارس بسته شده‌اند، رخدادهای عمومی کنسل شده‌اند، مکان‌های سرگرمی بسته شده‌اند و خیلی‌ها یا از خانه کار می‌کنند یا کار نمی‌کنند، بیشتر کانادایی‌ها حالا دارند با واقعیت فاصله‌گیری اجتماعی زندگی می‌کنند.

اما سوال‌های بسیار سخت‌تر این‌ها هستند که کی و چطور می‌توانیم از این وضعیت انزوا بیرون بیاییم. برای بررسی این سوال در مورد کانادا، دکتر کولجین مجموعه‌ای از وضعیت‌های مختلف در آینده را تست کرد. هر سناریو در اواسط مارس با مبتلا شدن بخش کوچکی از جمعیت کشور به ویروس آغاز می‌شود.

نکته مهم این است که سناریوهای مختلف درجات بالای عدم اطمینانی را که در هر مدل در نظر گرفته شده، دربرمی‌گیرند. بر پایه یک تغییر کوچک در این فاکتور که ویروس چقدر آسان می‌تواند از یک فرد به فرد دیگر منتقل شود، عددی که هنوز با دقت بالا مشخص نیست، درصدی از جمعیت که می‌توانند در اوج ویروس مبتلا بشوند می‌تواند تا 15 درصد متغیر باشد.

یک فاکتور ناشناخته دیگر این است که آیا ویروس طی ماه‌های تابستان کمتر فعال می‌شود یا خیر. این اتفاقی است که در ارتباط با آنفلوانزای فصلی و دیگر ویروس‌های دستگاه تنفسی می‌افتد، اما نمی‌توان فرض کرد دقیقا همین اثر برای کروناویرس هم عملی می‌شود. 

با این حال، اگر یک تاثیر فصلی وجود داشته باشد، احتمالا فقط مسیر شیوع را به تعویق می‌اندازد و به طور چشمگیری آن را تغییر نمی‌دهد. جایی که سناریوها مقداری شفافیت ارایه می‌کنند مقایسه بین انتخاب‌های ممکن درباره این است که چقدر باید از فاصله‌گیری اجتماعی استفاده کنیم و این کار باید برای چه مدتی انجام بشود. مقایسه‌ها در ادامه آمده‌اند.

استراتژی اصلی ساده است. اگر همه افراد جامعه از هم فاصله بگیرند و منزوی شوند، ویروس هیچ جایی برای رفتن ندارد و طی دوره انکوباسیون 14 روزه می‌میرد. اما در عمل اینطور نخواهد بود. خانواده‌ها با هم قرنطینه می‌کنند و ممکن است چند هفته طول بکشد که ویروس درون یک گروه خانوادگی حرکت کند. در عین حال نیازی وجود دارد که حداقل تعدادی از افراد بیرون باشند و خدمات ضروری از جمله مراقبت از افراد مریض را انجام بدهند.

این سه سناریو مسیر حرکت همه‌گیری را در حالت‌هایی مقایسه می‌کنند که هیچ تدابیری اتخاذ نشود یا درجاتی متوسط یا شدید از فاصله‌گیری اجتماعی انجام شود. تدابیر به شیوه‌هایی پیچیده با هم در ارتباط هستند. به طور مثال، بسته شدن مدارس و پیشنهاد کار از خانه به شدت سرعت شیوع ویروس را بین دانش‌آموزان و همکاران کاهش می‌دهد، اما پتانسیل ارتباط خانوارها و جوامع محلی را بالاتر می‌برد چون افراد وقت بیشتری در محله‌های خودشان می‌گذرانند. بسته شدن مکان‌های اجتماعی از جمله رستوران‌ها و کافه‌ها می‌تواند ارتباط را حتی کمتر هم بکند.

اگر هیچ تدبیری اتخاذ نشود، ویروس به سرعت پخش می‌شود و تا حدود ژوئن به اوج خود می‌رسد. آن موقع تا یک چهارم جمعیت ممکن است در عین حال مبتلا باشد. در یک شهر بزرگ کانادایی، این مساوی با صدها هزار مورد خواهد بود که خیلی‌های‌شان شدید هستند.

در سناریوی متوسط، مدارس و تعدادی از کسب‌و‌کارها باز می‌مانند اما ارتباط اجتماعی تا 40 درصد کاهش پیدا می‌کند. اینجا وضعیت اوج، کمی تضعیف می‌شود و یک ماه به تعویق می‌افتد. تفاوت بزرگ‌تر زمانی اتفاق می‌افتد که تدابیر فاصله‌گیری اجتماعی قوی هستند و بیشتر جاهایی که مردم در آن جمع می‌شوند بسته ‌شوند. در این سناریو وضعیت اوج می‌تواند تا بیش از نصف تضعیف شود و تا اوایل پاییز از راه نرسد که تا آن موقع ممکن است مراکز درمانی قابلیت بیشتری برای مقابله داشته باشند.

هر سه سناریو در حالی تمام می‌شوند که بخش چشمگیری از جامعه تا یک سال آینده مبتلا شده باشند. بدون هیچ گونه فاصله‌گیری اجتماعی، این شامل بیش از 70 درصد جامعه تا پیش از اتمام دوران ویروس می‌شود. با فاصله‌گیری قوی، احتمالا کمتر از نیمی از جمعیت مبتلا می‌شوند.

مانی رانگو و همسرش وایولتا پرز دارند با فروش آنلاین محصولات شست‌و‌شو سود عظیمی می‌کنند. آن‌ها پنج‌شنبه به یک کاستکو در ونکوور رفتند و وانت‌شان را پر از جعبه‌های محصولاتی کردند که گفتند می‌خواهند آنلاین بفروشند.

سی‌تی‌وی‌ نیوز ونوکور جمعه با رانگو بیرون خانه‌اش صحبت کرد. او گفت «این فقط کسب‌و‌کاری است که الان دارم انجام می‌دهم» و اضافه کرد که حدود سه تا چهار هفته مشغول این کار بوده است.

در سراسر کشور، قفسه‌هایی که در مغازه‌ها معمولا مخصوص محصولات شست‌و‌شو و دستمال توالت هستند حالا خالی شده‌اند. صف‌های طولانی برای ورود به این مغازه‌ها شکل گرفته چون مردم سعی دارند به خاطر فراگیری کروناویروس خودشان را در خانه قرنطینه کنند.

او گفت «تنها کسی نیست» که دارد اقلامی را برای بازفروش احتکار می‌کند. وی افزود سه فرزند دارد که به خاطر کروناویروس نمی‌توانند به مدرسه خصوصی‌شان بروند، آن‌ها هم  نمی‌توانند کار بکنند و بنابراین باید راهی برای کسب درآمد داشته باشند.

او گفت: «دولت به ما کمک نمی‌کند هزینه‌های‌مان را پرداخت کنیم. بچه‌ها نمی‌توانند به مدرسه بروند، آن‌ها به مدرسه خصوصی می‌روند. من سالی 20 هزار دلار بابت این هزینه می کنم و آن‌ها پول را برنمی‌گردانند.»

او و همسرش سازنده ساختمان هستند و رانگو می‌گوید به خاطر کروناویروس فروش ملک، زمین خورده است: «هیچ کس نمی‌خواهد برود خانه بخرد و اگر بخواهد هم درخواست می‌شود که ماسک بزنید و چیزهایی مثل این که سخت است. کمی اوضاع از کنترل خارج شده است.»

شورای خرده‌فروشی کانادا گفت «هیچ کس آماده نبود» تا این درجه از خرید در اثر ترس و وحشت را در سراسر کشور ببیند. گرگ ویلسون مدیر روابط دولتی شورا در بریتیش کلمبیا گفت تعجب نکرد که مردم دارند محصولات شست‌و‌شو را آنلاین بازفروش می‌کنند.

ویلسون گفت: «همیشه مردمی هستند که سعی می‌کنند از یک وضعیت سخت سوء استفاده کنند.»

رانگو گفت با همسرش حدود 100 هزار دلار جنس فروخته و نزدیک به 30 هزار دلار سود کرده . او تاکید کرد به مشتری بستگی دارد که چقدر قیمت جنس بالا برود: «اگر وسایل مدرسه و این جور چیزها باشد خیلی قیمت را بالا نمی‌برم.»

نخست‌وزیر جان هورگان جمعه در یک کنفرانس خبری که از افرادی که محصولات را آنلاین خرید و بازفروش می‌کنند «عمیقا ناامید» است و خواستار «پاسخی درخور» برای شیوع ویروس شد.

او گفت: «بیایید به عواقب اینکه مردم همه چیز را بخرند فکر کنیم. چنین چیزی برای نفر بعدی که در صف است و به محصولات نیاز دارد به چه معنی خواهد بود؟»

با استناد به نظرسنجی انجام شده توسط انستیتو انگس رید، تعداد پاسخ‌دهندگانی که کروناویروس را به عنوان یک تهدید «واقعی و جدی» می‌بینند حالا به 42 درصد رسیده و نسبت به 31 درصد آغاز فوریه افزایش داشته است.

نتیجه این امر این بوده که تعداد کانادایی‌هایی که می‌گویند دستان‌شان را به عنوان یک پیش‌گیری اصلی از مبتلا شدن به ویروس می‌شویند بسیار افزایش پیدا کرده است. سه نفر از هر پنج پاسخ‌دهنده (57 درصد) گفتند حالا دستان‌شان را بیشتر از قبل می‌شویند که این در مقایسه با ماه قبل 16 درصد افزایش داشته است.

یک نفر از هر پنج کانادایی در این نظرسنجی گفتند مشغول جمع‌آوری ذخایر مورد نیاز هستند. بین 24 تا 31 درصد گفتند حالا به کنسرت یا رخداد ورزشی نمی‌روند یا حتی حاضر نیستند به فرودگاه بروند. 

سازمان سلامت عمومی کانادا این هفته راهبردهای سلامتی جدیدی منتشر کرد که نشان می‌دهند کانادایی‌ها چطور باید ریسک گردهمایی‌های بزرگ از جمله کنسرت‌ها، فستیوال‌ها و رخدادهای ورزشی را بسنجند.

حدود 28 درصد از پاسخ‌دهندگان نظرسنجی گفتند هر سفر بین‌المللی که برای شش ماه آینده برنامه‌ریزی شده بود را کنسل می‌کنند.

در کنار اضطرابی که کانادایی‌ها نسبت به حفظ سلامت خود دارند، نگرانی‌های اقتصادی هم اضافه شده‌اند. نظرسنجی به این نتیجه رسید که 66 درصد از کانادایی‌ها نگران هستند که اقتصاد کشور به خاطر کروناویروس ضربه بخورد و 44 درصد گفتند نگران هستند که شخصا ضرر مالی بکنند.

نخست‌وزیر جاستین ترودو چهارشنبه اعلام کرد با اینکه به هیچ وجه نمی‌توان جلوی بعضی از اثرات منفی این ویروس را از نظر افت اقتصادی و از دست رفتن شغل‌ها گرفت دولت فدرال قصد دارد بازه انتظار برای مزایای بیمه کارمندی را به حداقل برساند و همچنین می‌خواهد این برنامه را به افرادی گسترش بدهد که معمولا صلاحیت حضور در آن را پیدا نمی‌کنند.

دولت لیبرال همچنین قول داده یک میلیارد دلار به استان‌ها و مناطق مختلف کمک می‌کند تا بتوانند ابزار مورد نیاز را خریداری کنند، قابلیت تست کردن خود را افزایش بدهند و برای کارمندان بخش مراقبت از سلامت خود لوازم لازم را خریداری کنند. 

در 49 درصد، نزدیک به نیمی از کانادایی‌ها در نظرسنجی گفتند دولت فدرال تا اینجا کار خوبی در زمینه مدیریت کروناویروس انجام داده است. از نظر استانی، مردم بریتیش کلمبیا (62 درصد) بیشترین اطمینان خاطر را نسبت به پاسخ دولت خود نشان دادند و بعد از آن‌ها مردم کبک (60 درصد) قرار گرفتند. پایین‌ترین میزان اطمینان مربوط به آلبرتا با 40 درصد می‌شد.

متخصصان پیش‌بینی می‌کنند ویروس کرونا ممکن است 35 تا 70 درصد از جمعیت کانادا را به خود مبتلا کند و باعث مریض شدن شمار بسیار زیادی بشود که بسیاری از آن‌ها جدی خواهد بود. وقوع چنین امری به منزله نیاز کشور به بیمارستان‌ها و مراکز قرنطینه صحرایی است .

با استناد به مدل انتقال بیماری که توسط محققان دانشگاه تورنتو ارایه شده، نرخ حمله کلی ویروس در کانادا، بدون جلوگیری در زمینه سلامت عمومی، می‌تواند به در 70 درصد برسد. دکتر دیوید فایزمن متخصص که یکی از خالقان این مدل است می‌گوید «اگر ما کنترل کمی ایجاد کنیم» این رقم می‌تواند بسیار کاهش پیدا کند اما کاهش دادن جدی آن نیازمند «فاصله‌سازی اجتماعی شدید و قرنطینه‌های در مقیاس بالا» خواهد بود.

نخستین مرگ در کانادا به خاطر کروناویروس روز یکشنبه ثبت شد. مردی هشتاد و چند ساله که مشکلات سلامتی هم داشت در نورث ونکوور از دنیا رفت. تا دوشنبه، 78 مورد تایید شده و فرض‌شده کروناویروس در کانادا وجود داشت. 

فایزمن درباره نگرانی‌های به وجود آمده درباره افزایش تهدید نسبت به سلامت عمومی می‌گوید: «ما سناریوهایی داریم که تعداد افرادی که نیازمند تخت آی‌سی‌یو هستند بیشتر از تعداد تخت‌های بیمارستان در انتاریو است. در ایتالیا هم می‌بینیم که کشورهای گروه هفت می‌توانند تحت فشار این مسئله، حتی در اوایل اپیدمی، با سقوط کامل سیستم‌های سلامت خود روبه رو شوند».

پزشکان در آلبرتا نسبت به «کمبود تفکر به آینده» و ارتباطات ضعیف در زمینه برنامه‌ریزی اورژانسی انتقادهایی مطرح کرده‌اند. پرستارها در بریتیش کلمبیا اخطار داده‌اند که از همین حالا کمبود دارند و نگرانی‌هایی درباره ذخیره اندک ماسک و دیگر وسایل حفاظتی وجود دارد. 

پتی هاجو وزیر سلامت فدرال اقرار کرد که اتاوا نسبت به کمبود استان‌ها آگاه است. او گفت: «ما داریم اطلاعات جمع‌آوری می‌کنیم و گفته‌ایم که آن‌ها حمایت فدرال خواهند داشت و منابع مالی و عملی دریافت می‌کنند.»

پل-امیل کلوتیه رییس و مدیر اجرایی HealthCareCan که نماینده بیمارستان‌ها و دیگر مراکز پزشکی در سراسر کشور است اشاره کرد که این کار بسیار سختی خواهد بود و گفت: «از همین حالا خیلی‌ها دارند با ظرفیت 120 درصد کار می‌کنند و حالا این هم روی کار نرمال اضافه شده است.»

او اضافه کرد: «ما باید تست‌های انجام شده برای تشخیص این ویروس را گسترش بدهیم. در بعضی مراکز گرفتن جواب آن‌ها دارند خیلی طول می‌کشد.»

معاون نخست‌وزیر کریستیا فریلند و نخست‌وزیر جاستین ترودو از نخست‌وزیرها خواسته‌اند «وضعیت آمادگی» استان‌ها و هرگونه شکاف حیاتی در منابع خود را اعلام کنند. 

کلوتیه گفت با این حال هنوز افرادی که در خطوط مقدم کار می‌کنند نگران هستند. او گفت: «آن‌ها نگران هستند چون فقط آغاز ماجرا را دیده‌اند و فکر می‌کنند اگر همه‌گیری به وقوع بپیوندد مدیریت کردن ظرفیت نیازهای بیماران ورودی به سیستم بسیار سخت خواهد بود.»

او به این نکته اشاره کرد که اپیدمی چین از طریق قرنطینه گسترده عملی شد و این قرنطینه هم با تهدید مجازات مرگ و با ایزوله کردن 750 هزار نفر اعمال شد. در کانادا، بیشتر تلاش‌های کنترل سلامت عمومی به معنی پیدا کردن و ایزوله کردن حدود 50 درصد از موارد خفیف از طریق آزمایش گرفتن اما بدون فاصله‌سازی اجتماعی یا قرنطینه خواهد بود.

کلوتیه گفت: «اگر ویروس در کانادا گسترش زیادی داشته باشد با بیمارانی که از همین حالا در بیمارستان هستند چه کار باید کرد؟ آیا قرار است از آن‌ها بخواهیم بروند؟ اگر بیماری نیازمند مراقبت در خانه باشد و ظرفیتی نباشد چطور؟»

او گفت سازمان‌دهندگان باید آماده ساختن بیمارستان‌های صحرایی بشوند و باید بیمارستان‌هایی فقط مخصوص بیماران کرونا درست شوند.

در حالیکه کانادا با نخستین مورد مرگ به خاطر کروناویروس کنار می‌آید، متخصصان می‌گویند مهم است که مردم تسلیم ترس بی‌جا درباره شیوع ویروس نشوند و به جای آن وقوع احتمالی تراژدی را با درایت تحلیل و بررسی کنند.

مسئولان سلامت بریتیش کلمبیا دوشنبه تایید کردند بیمار که مردی هشتاد و چند ساله بود و مشکلات سلامتی دیگری هم داشت، یکشنبه شب جان خود را از دست داد. با وجود اینکه این اتفاق برای افراد نزدیک به قربانی دردناک است، متخصصان می‌گویند مرگ این مرد نباید به عنوان راهی برای توجیه کردن وحشت برای بیشتر کانادایی‌هایی مورد استفاده قرار بگیرد که در خطر مشکلات جدی در اثر کروناویروس نیستند.

تخمین زده می‌شود که بیش از 80 درصد از موارد کووید-19 خفیف هستند، به این معنی که می‌توان علائم را مدیریت کرد و جان فرد را به خطر نمی‌اندازند. در مقایسه، 15 درصد علائم جدی تجربه می‌کنند و پنج درصد خطرناک هستند که نیازمند تنفس با دستگاه می‌شوند.

با استناد به آمار سازمان جهانی سلامت، در حال حاضر درصد مرگ در این بیماری 3.4 است. این درصد بسیار بالاتر از یک درصد نرخ مرگ‌و‌میر آنفولانزای فصلی است. در بیماران 70 سال به بالا، آن نرخ مرگ‌و‌میر به هشت درصد می‌رسد و برای افراد بالای 80 سال این نرخ تقریبا 15 درصد است.

دکتر جوسلین سریگلی دکتر و استادیار کلینیکی دانشکده پاتولوژی و درمان آزمایشگاهی دانشگاه بریتیش کلمبیا گفت: «بیشتر افرادی که این عفونت را می‌گیرند دچار بیماری‌های خفیف می‌شوند و بهبود پیدا می‌کنند.»

دکتر آیزک بوگوچ از بیمارستان تورنتو جنرال هم می‌گوید کانادایی‌ها باید درک کنند که بیشتر افراد در صورت مبتلا شدن به این ویروس می‌توانند به خوبی آن را مدیریت کنند و خیلی‌ها حتی نیازمند بستری شدن در بیمارستان هم نخواهند بود.

او گفت: «ما می‌دانیم که این عفونت کووید-19 می‌تواند به شدت باعث مریض‌تر شدن افرادی که مسن هستند و افرادی که مشکلات پزشکی دیگر دارند بشود، اما همچنین می‌دانیم که تقریبا هر عفونت یا وضعیت دیگری هم می‌تواند همان جمعیت را مریض‌تر کند.»

ترس و اطلاع‌رسانی غلط درباره کروناویروس باعث شده بعضی‌ها ضدعفونی‌کننده دست و دستمال توالت جمع‌آوری کنند و حالا مسئولان دولت بریتیش کلمبیا اخطار داده‌اند که یک کلاهبرداری تلفنی جدید راه افتاده که در آن افراد سعی می‌کنند خدمات تست جعلی ویروس را بفروشند.

دکتر بانی هنری افسر سلامت استانی دوشنبه گفت: «یک کار جدید آزاردهنده که دیده‌ایم این است که بعضی‌ها به مردم زنگ می‌زنند و به آن‌ها تست آزمایشگاهی جعلی به ازای مبلغی ارایه می‌کنند.»

او اضافه کرد: «ما داریم به همه در بریتیش کلمبیا می‌گوییم که تست کروناویروس توسط آزمایشگاه ما انجام می‌شود. داریم آن را به چند آزمایشگاه دیگر در سراسر استان هم منتقل می‌کنیم؛ اما همه این‌ها رایگان انجام می‌شود. زمان پاسخ‌دهی ما سریع است و کسی نباید خواستار پول شود.»

ایدرین دیکس وزیر سلامت گفت به روز رسانی‌های سلامت عمومی بریتیش کلمبیا از سه‌شنبه به جلسات روزانه ساعت 3:30 منتقل شده‌ بنابراین مردم می‌توانند جدیدترین اطلاعات را از مسئولان سلامت عمومی دریافت و برنامه‌ریزی کنند.

خریدارانی که می‌خواهند اقلامی از جمله ضدعفونی‌کننده دست یا ابزار تمیز کردن را برای مقابله با گسترش کروناویرس خریداری کنند معمولا با قفسه‌های خالی در مغازه‌ها مواجه می‌شوند و در همین حال وبسایت‌هایی مانند کیجیجی و کرگزلیست شاهد افزایش تقاضا برای این اقلام بوده‌اند.

تعدادی از کانادایی‌هایی که اقدام به بازفروشی می‌کنند ده‌ها جعبه ضدعفونی‌کننده دست و ماسک صورت را اواخر سال گذشته در حالی خریداری کردند که ویروس هنوز در چین بود و این افراد باور داشتند ویروس از مرزها عبور می‌کند و به کانادا می‌رسد. حالا این افراد دارند سود می‌کنند. در حالیکه تعداد موارد ابتلا به کروناویروس در حال افزایش است، بعضی‌ها دارند اقلام پرمتقاضی را با قیمتی تا 10 برابر بیشتر از قیمت معمول تهیه می‌کنند.

جوردن لیو که یک کارآفرین اهل تورنتو است به بی‌ان‌ان بلومبرگ گفت 100 جعبه ضدعفونی‌کننده پیورل را در اواخر دسامبر به قیمت تقریبا 6 هزار دلار خرید چون مشخص شده بود که بحرانی دارد در چین شکل می‌گیرد. او همچنین 100 جعبه ماسک صورت خرید تا آن را در کیجیجی بازفروش کند.

لیو ضدعفونی‌کننده پیورل را در این وبسایت به قیمت 20 دلار به ازای هر بطری می‌فروشد که تقریبا دو برابر قیمت آن در مغازه‌هاست. او همچنین به ازای هر ماسک 20 دلار دریافت می‌کند.

او گفت: «تا حدودی قمار کردم چون مشخص نبود که دولت چین راست می‌گفت یا واقعا قرار بود وضعیت انفجاری بشود. با خودم فکر کردم شاید بتوانم از این وضعیت سود ببرم چون بعضی‌ها واقعا جذب برندهایی مانند پیورل می‌شوند و سراغ آن‌ می‌روند.»

او توجهی به انتقادها ندارد و می‌گوید: «من فقط دارم بین 90 تا 100 درصد بیشتر از چیزی که می‌توانید آنلاین بگیرید دریافت می‌کنم. من فقط توزیع‌کننده هستم. محصولات را آنلاین خریدم و آن‌ها را از مغازه محلی یا جای دیگری نگرفتم. به نظرم بعضی‌ها فقط حسود هستند.»

در عین حال، وبسایت‌هایی مانند ای‌بی دارند ثبت درخواست‌هایی که شامل محصولاتی مرتبط با محافظت مقابل کروناویروس می‌شوند را ممنوع می‌کنند.

در این وبسایت نوشته شده: «ای‌بی درخواست دارد تمام فروشندگانی که اقلامی مانند ماسک صورت، ژل ضدعفونی‌کننده دست و امثال آن‌ها را ثبت می‌کنند درخواست خود را بازبینی کنند و اطمینان حاصل کنند که با سیاست‌های ثبت درخواست ای‌بی همخوانی دارند.»

امیلی که قبول نکرد نام خانوادگی‌اش را به خاطر ترس از عواقب اعلام کند، گفت در کیجیجی ماست‌های صورت را به ازای 75 دلار برای هر عدد می‌فروشد. سفارش اولیه او از یک تامین‌کننده اقلام پزشکی از ایتالیا 50 دلار برای یک جعبه حاوی 10 ماسک هزینه برداشت که قیمت آن در پایان ماه گذشته در مزایده‌ای به 400 دلار رسید.

با وجود اینکه علاقه مردم نسبت به آگهی‌ها در کیجیجی هنوز خیلی بالا نرفته،‌ امیلی گفت خواهرش در نیویورک سیتی هزار جعبه ماسک خرید و کارش حسابی گرفته است.

او گفت: «کسب‌و‌کار خوبی شده. نمی‌خواهیم از یک بحران سلامت سوء استفاده کنیم. سعی داریم قیمت‌ها را پایین نگه داریم و همان چیزی باشد که به تامین‌کننده‌مان پرداخت کردیم.»

اگر نمی‌توانید اقلامی مانند اقلام کنسروی را در مغازه‌ها پیدا کنید، ممکن است بخواهید یک بسته برای بقا خریداری کنید که شامل ده‌ها بسته غذای دارای مواد نگهدارنده از جمله استروگانوف، پاستا آلفردو و غلات صبحانه می‌شود که برای پختن فقط نیازمند آب هستند. 

به گفته تیم هاجز مدیر بازاریابی شرکت فارست سیتی سوپلایز در لندن واقع در انتاریو، این بسته‌ها 25 سال طول عمر دارند. با وجود اینکه این شرکت در حالت معمولی هفته‌ای بین 15 تا 20 بسته می‌فروشد، از زمان گسترش کروناویروس در آمریکای شمالی فروش شرکت سه برابر شده است.

شهروندان کانادایی که در ایران بخاطر شیوع کروناویروس گرفتار شده‌اند خواستار کمک دولت فدرال هستند چرا که خطوط هوایی که به ایران پرواز داشتند ، به خاطر نگرانی‌ شیوع کروناویروس جدید در ایران پروازهای حخود را کنسل کرده اند .

توحید یوسفی رضایی محقق پی‌اچ‌دی دانشگاه رایرسون می‌گوید همسرش و کودک سه ساله‌شان نتوانستند به خانه بازگردند چون پرواز ترکیش ایرلاینز آن‌ها روز دوم فوریه معلق شد. خانواده او در ژانویه پیش از شیوع ویروس به ایران سفر کرد.

او چهارشنبه به سی‌تی‌وی نیوز تورنتو گفت: «من خیلی نگران همسر و کودکم هستم. وضعیت خوبی نیست و نمی‌دانیم کی حل خواهد شد. نمی‌توانم روی کارم تمرکز کنم. فقط در اینترنت می‌گردم و سعی دارم درباره وضعیت چیزهای بیشتری یاد بگیرم چون الان کار دیگری از دستم برنمی‌آید.»

آمار رسمی می‌گوید 3513 نفر در ایران مبتلا به کروناویروس هستند و 107 جان خود را از دست داده‌اند اما بعضی گزارش‌ها حاکی از این هستند که ارقام حقیقی ممکن است بسیار بالاتر باشند. ایران نخستین مورد تاییدشده خود را روز نوزدهم فوریه اعلام کرد. دولت کانادا به خاطر ویروس روز بیست‌و‌چهارم فوریه یک اعلانیه داد تا مردم را از به سفر به ایران باز دارد.

علی ربیعی ساکن ونکوور هم به سی‌تی‌وی نیوز گفت او همراه همسرش در ژانویه به ایران سفر کرد تا در مراسم ختم پدرش شرکت کند و حالا نمی‌تواند به خانه بازگردد. این فرد 63 ساله گفت پرواز ششم مارس او و خانواده‌اش با ایرلاین امارات معلق شده است. آن‌ها خودشان را در خانه قرنطینه کرده‌اند و می‌گویند می‌ترسند بیرون بروند.

او گفت: «فقط امیدواریم دولت بتواند به ما کمک کند. سعی کردیم با سازمان‌های پرواز و ایرلاین‌ها تماس بگیریم اما آن‌ها گفتند تمام پروازها از ایران کنسل هستند. نمی‌دانیم دیگر چه کار باید بکنیم.»

دولت فدرال تا به حال به بازگشت بیش از 500 ساکن کانادا و خانواده‌های‌شان از دیگر کشورهای تحت تاثیر ویروس کمک کرده است و حالا خانواده‌های گرفتار در ایران امیدوارند دولت همین کار را برای آن‌ها بکند.

اما انجلا ساوارد سخنگوی سازمان وزارت خارجه کانادا به صراحت به سی تی وی گفت هیچ برنامه‌ای برای بازگرداندن گروهی چشمگیر از افراد دیگر کشورها وجود ندارد اما خدمات کنسولی در دسترس هستند.

او گفت در حال حاضر بیش از 722 کانادایی در ایران حضور دارد و اضافه کرد که وزارت‌خانه تا به حال بیش از 255 درخواست اطلاع‌رسانی نسبت به وضعیت فعلی دریافت کرده است.

گیتی مهتدی مسئول پرواز ساکن تورنتو گفت بیش از 50 ساکن کانادایی از طریق رسانه‌های اجتماعی با او تماس گرفته‌اند و خواستار کمک شده‌اند.

او گفت: «مردم خیلی عصبانی و خیلی نگران هستند. آن‌ها به من می‌گویند فرزندان کوچک دارند و خیلی در استرس هستند.»