کار در کانادا برای ایرانیان

شرکت گرداننده‌های فروشگاه های Hudson’s Bay سه‌شنبه گزارش داد که در فصل سوم خود ضررهای بزرگ‌تری تجربه کرده که دلیل آن تخفیف‌های بالا در زنجیره لوکس Saks Fifth Avenue و فروش ضعیف در مغازه‌های خودش بود.

این شرکت اخیرا درگیر رقابت شدید با خرده‌فروشان تجارت‌ آنلاین از جمله آمازون و همچنین دیگر مغازه‌های مشابه از جمله Macy’s و Nordstrom بوده است.

هادسنز بی مجبور به بستن تعدادی از مغازه‌ها و فروختن دارایی‌هایش از جمله کسب‌و‌کار مغازه‌های Lord + Taylor شده تا بتواند امور مالی خود را بهبود ببخشد و روی زنجیره مغازه‌های لوکس خود تمرکز کند.

هلنا فولکس مدیر عامل هادسنز بی در بیانیه‌ای گفت: «در سراسر صنعت، مصرف‌کنندگان برندهای لوکس کمی عقب کشیدند و به خریداران اجازه داده شد از تخفیف‌های بیشتر استفاده کنند و این در نهایت باعث شد فروش‌ با قیمت کامل، کمتر بشود.»

او اضافه کرد که رشد 15 درصدی شرکت در زمینه فروش‌های دیجیتال و کنترل خوب هزینه‌ها و موجودی‌ها برای رساندن عملکرد اقتصادی به درجات مطلوب در فصل سوم کافی نبود. فروش Saks Fifth Avenue در فصل سوم با افتی 2.3 درصدی مواجه شد و مغازه‌های هم‌نام شرکت شاهد افت فروش 3.9 درصدی بودند.

به این ترتیب ضرر خالص شرکت در فصلی که در روز دوم نوامبر تمام شد به 226 میلیون دلار یا 1.23 دلار به ازای هر سهم افزایش پیدا کرد. این در حالی است که ضرر این شرکت یک سال پیش 161 میلیون دلار یا 88 سنت کانادایی‌ بود. سود کل شرکت از 1.89 میلیارد دلار به 1.84 میلیارد دلار کاهش پیدا کرد.

شرکت در اکتبر قبول کرد یک قرارداد خصوصی‌سازی 1.9 میلیارد دلاری با کنسرسیومی به رهبری ریچارد بیکر رییس هیات مدیره امضا کند اما مجموعه‌ای از سهامداران اقلیت از جمله کاتالیست کپیتال گروپ که یک رقم بالاتر پیشنهاد داده با این حرکت مخالف هستند.

هفت سال پس از کنار گذاشتن پنی، به نظر می‌رسد بیشتر کانادایی‌ها با تصمیم بعدی هم همراه باشند.

یک نظرسنجی که توسط شرکت Research Co.  واقع در ونکوور انجام شده نشان می‌دهد که حدود 75 درصد از افراد قبول دارند که کنار گذاشتن پنی در سال 2013 تصمیم خوبی بود.

با دسته‌بندی سنی، پاسخ‌دهندگان زیر 34 سال بزرگ‌ترین حامیان این حرکت بودند.

حمایت از کنار گذاشتن سکه یک سنتی در آلبرتا بیشتر از همه بود و 78 درصد از افرادی که به سوالات پاسخ دادند گفتند از این انتخاب خوشحال هستند. 

اما برخی از هزار نفری که ماه گذشته در نظرسنجی شرکت کردند، گفتند با این تصمیم موافق نیستند.

مخالفت در سواحل کانادا و پرجمعیت‌ترین استانش از همه جا بیشتر بود. از هر پنج نفر ساکن بریتیش کلمبیا و انتاریو، یک نظر تا حدودی یا به شدت با این تصمیم مخالف بود.

همچنین از پاسخ‌دهندگان این سوال پرسیده شد که نظرشان درباره کنار گذاشتن نیکل‌ چیست که به نظر می‌رسید این ایده خیلی محبوب نباشد.

در سراسر کانادا بیش از یک سوم از افراد گفتند حاضرند نیکل را کنار بگذارند، اما 55 درصد گفتند دوست دارند این سکه را حفظ کنند. بزرگسالان جوان‌تر (18 تا 34) سال بیشتر از افراد حاضر در مسن‌ترین گروه سنی(55 سال به بالا) حاضر بودند از این حرکت حمایت کنند. از بزرگسالان جوان 41 درصد حامی این حرکت بودند، در حالیکه تنها 29 درصد از افراد مسن‌تر حمایت خود را نشان دادند.

ساکنان ساسکچوان و مانیتوبا، آتلانتیک کانادا، انتاریو و بریتیش کلمبیا بیشتر از همه به نیکل‌ها وابسته هستند. 

سه سال پیش گروه مالی دژاردن پیش بینی کرد که پایان نیکل تا پنج سال فرا می‌رسد. این گروه گفت بعد از بررسی نحوه استفاده از پول نقد توسط کانادایی‌ها به این پیش‌بینی رسیده است. یک دهه پیش هم گزارشی منتشر شده بود که یک گام جلوتر می‌رفت و می‌گفت کانادا به کنار گذاشتن اسکناس 5 دلاری هم فکر خواهد کرد.

در سال 2008 دژاردن پیشنهاد کرده بود که اول باید پنی کنار گذاشته شود و بعد نوبت نیکل می‌رسد. گزارش این شرکت همچنین خواستار حذف کوچک‌ترین اسکناس کانادا شد، اما پیشنهاد کرد یک سکه 5 دلاری به جای آن راهی بازار شود. دژاردن همچنین گفت کانادا باید در استفاده از سکه‌های با ارزش 20 و 50 سنت تجدیدنظر کند.

بعد از این گزارش سال 2016، یک تحلیل داخلی فدرال نشان داد که دولت منافع و ضررهای نیکل را بررسی کرده اما اتاوا آن موقع اصرار داشت که برنامه‌ای برای کنار گذاشتن نیکل ندارد.

ملکی خاص که در ابتسفورد برای فروش قرار داده شده به مالک آینده خود دسترسی به دریاچه خصوصی‌اش را هم می‌دهد.

زمین لکستون لیک که وسط یک زمین کشاورزی عظیم واقع شده، به مبلغ 7.5 میلیون دلار برای فروش قرار داده شده و شامل یک خانه چهارخوابه، یک گاراژ سه ماشینه و یک خانه متعلق به مراقب ملک در یک زمین 80 جریبی می‌شود. مساحت دریاچه 50 جریب است.

برنن بیتس مشاور املاک شرکت Engel and Volkers گفت: «این یکی از تنها دریاچه‌های تحت مالکیت خصوصی واقع در هر جایی نزدیک به ونکوور است. تنها دریاچه‌های خصوصی دیگری که توانستم پیدا کنم در میشن و چیلیوک بودند. با فاصله کمتر از یک ساعت از ونکوور، داشتن ملکی مانند این بسیار خاص است.»

بیتس گفت این دریاچه مصنوعی است و با وجود اینکه ساختن دریاچه شخصی وسط یک زمین کشاورزی امروز مجاز نیست، 25 سال پیش زمانی که این ملک ساخته شده بود، مجاز بود.

تعدادی ملک دیگر به خطوط ساحلی دریاچه لکستون دسترسی دارند. بیتس گفت صاحبان این املاک برای اینکه بتوانند از هر بخش دیگری از دریاچه استفاده کنند باید از مالک لکستون لیک اجازه بگیرند. 

بیتس گفت به خاطر طبیعت غیرعادی این ملک، قیمت‌گذاری آن بسیار سخت است. زمین بخشی از زمین‌های محافظت‌شده کشاورزی بریتیش کلمبیا است اما بیتس گفت مشخص است که ارزش ملک بسیار بالاتر از ارزش مزرعه زمین خواهد بود.

او گفت: «ما آن را در با قیمت بالایی برای فروش قرار دادیم چون یک ملک خاص است و دنبال خریدار درست می‌گردیم.»

بیشتر خریدارانی که ابراز علاقه برای خرید ملک کرده‌اند اهل کشورهایی مانند آلمان و هند بوده‌اند اما در منطقه مترو ونکوور خانواده دارند و می‌خواهند به صورت دائمی به بریتیش کلمبیا نقل مکان کنند.

بعد از اینکه دولت استانی مالیات‌هایی معرفی کرد که هدف‌شان کاهش تمرکز سفته‌بازی مسکن بود، بازار مسکن لوکس بریتیش کلمبیا کمی نرم‌تر شد. این مالیات‌ها شامل مالیات خریداران خارجی، مالیات سفته‌بازی و خانه‌های خالی و افزایش مالیات مدارس برای املاکی که ارزش‌شان بیش از 3 میلیون دلار است، می‌شوند.

با این حال بیتس گفت خریداران بالقوه این ملک خاص اجازه نداده‌اند این مالیات‌ها مانع اشتیاق آنها شوند و منصرف‌شان کنند.

مردی که به خانه‌ای در وست ونکوور دستبرد زده و بعد سعی کرده بود با دردست داشتن چمدانی پر از اقلام به سرقت رفته سوار اتوبوس شود ، دستگیر شد.

یک افسر پلیس دید که مردی روز چهاردهم نوامبر بدون اینکه پول بلیت خود را بدهد سوار اتوبوسی در مرکز خرید پارک رویال شد. بعد از اینکه او با مرد صحبت کرد «مشکوک شد که ممکن است لوازم همراهش در چمدان را به صورت قانونی بدست نیاورده باشد.»

بعد از اینکه او از آن مرد سوال‌های بیشتری پرسید، اداره پلیس وست ونکوور مامورانی را به خانه‌ای در همان نزدیکی فرستاد و تایید شد که این فرد از خانه سرقت کرده است. پلیس مرد را دستگیر کرد و توانست چند قلم جنس و لوازم الکتریکی به سرقت رفته از خانه را داخل چمدان او پیدا کند.

با استناد به بیانیه خبری پلیس، ماموران توانستند تنها «لحظاتی» پس از به سرقت رفتن این اقلام آن‌ها را پیدا کنند.

کارآگاه کوین گودمورفی در یک بیانیه خبری گفت: «همه کارشان را خیلی خوب انجام دادند. آن افسر پلیس در زمان درست در مکان درست قرار داشت و مهارت‌های محققانه و فعال بسیار خوبی از خود به نمایش گذاشت.»

سزار لوپز 36 ساله که هیچ آدرس ثابتی هم ندارد، حالا با اتهام‌هایی در ارتباط با مالکیت وسایل به دست آمده از طریق جرم و بیان تهدید اعمال مرگ یا آسیب بدنی مواجه شده است.

رهبران یک فرقه مذهبی در استان کبک چهارشنبه گفتند در ارتباط با اتهام بی‌توجهی به دادگاه مجرم نیستند و این در حالی است که دولت استانی به نبرد قانونی خود علیه این گروه ادامه می‌دهد تا تعیین کند که آیا کودکان آن آموزش درست دریافت می‌کنند یا خیر.

در حالی که چهار عضو فرقه Mission de l’Esprit-Saint در دادگاه حاضر بودند اما صحبتی نکردند. این فرقه در سال 1913 توسط یوجین ریچر که یک پلیس سابق اهل مونترال بود و با نام لافلش شناخته می‌شد، تاسیس شد. تخمین زده می‌شود که این فرقه چند صد عضو در استان دارد و به بسیاری از آن‌ها به افتخار موسس فرقه نام‌هایی مانند یوجینی، ریچر و فلشت داده شده است.

مدتی پیش یک قاضی به آنها دستور داده بود نام و اطلاعات تماس تمام کودکان بین 6 تا 16 سال خود را فاش کند چون نگران میزان آموزش آن‌هاست. 

در فصل پاییز دو بار بازرسان وزارت آموزش از ساختمانی بازدید کردند که تحت مالکیت این گروه در مونترال است چون گفته می‌شد آنجا مدرسه‌ای راه‌اندازی شده است. آن‌ها میز، اتاق درس و لوازم مدرسه پیدا کردند و همچنین مشاهده شد که تعدادی از کودکان این گروه در هیچ نهاد آموزشی نام‌نویسی نشده‌اند.

در مقابل، فرقه درخواست تجدیدنظر کرد و گفت این حرکت حریم خصوصی و آزادی مذهب آن را زیر سوال می‌برد. آن‌ها همچنین انکار کردند که مدرسه غیرقانونی دارند. قاضی درخواست آن‌ها را رد کرد.

در اسناد دادگاهی آورده شده که فرقه «می‌گوید هیچ کودکی آنجا آموزش دریافت نکرده و آن ساختمان و دیگر ساختمان‌ها فقط برای آموزش مذهبی در آخر هفته‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.»

تعدادی از اعضای سابق فرقه که سالهاست از آن جدا شده اند، بارها با رسانه‌ها صحبت کرده‌اند و گفته‌اند این فرقه دختران را تشویق به ازدواج از سن 14 سالگی می‌کند و به آن‌ها آموزش خوبی نمی‌دهد. 

زنی که 9 سال پیش این گروه را ترک کرد هفته گذشته گفت در موقعی که مدرسه می‌رفته به کودکان هیچ موضوعی غیر از فرانسوی، ریاضی و کمی انگلیسی تدریس نمی‌شد. او گفت از دختران انتظار می‌رفت مدرسه را در اوایل دوران نوجوانی خود ترک کنند تا بتوانند روی مسائلی مانند ازدواج و بزرگ کردن کودکان متمرکز بشوند. یکی دیگر از اعضای سابق این فرقه هم مدتی قبل گفته بود به او یاد داده بودند که زمین گرد نیست و دیگر سیاره‌ها وجود ندارند.

ده‌ها تراکتور در ادامه اعتصاب کارکنان راه آهن کیسه‌هایی پر از دانه‌های ذرت را کنار دفتر حوزه انتخابی جاستین ترودو خالی کردند و خواستار واکنش اتاوا شدند.

حدود 3200 کارمند راه آهن که اعضای اتحادیه Teamsters Canada Rail Conference هستند سه‌شنبه گذشته کار خود را رها کردند. آن‌ها از بیست‌و‌سوم جولای تا به حال بدون قرارداد بوده‌اند و می‌گویند نگران ساعت‌های طولانی کاری، خستگی و شرایط کاری خطرناک هستند.

دوشنبه اتحادیه نوار صوتی ضبط شده از یک مدیر راه آهن را پخش کرد که از یک راننده قطار می‌خواهد قطار را به مکانی نزدیک پیکرینگ انتاریو منتقل کند تا آنجا یک تیم دیگر بتواند به کار ادامه بدهد. او پاسخ می‌دهد که خودش و مهندس لوکوموتیو به خاطر خستگی نمی‌توانند این کار را درست انجام بدهند. اتحادیه می‌گوید این فرد به مدت دو هفته بدون حقوق از کارش معلق شد چون نمی‌خواست قطار را داخل مناطق مسکونی تورنتو حرکت بدهد.

فرانسوا لاپورت رییس تیمسترز کانادا در بیانیه‌ای گفت: «این نشان می‌دهد که مدیریت راه آهن اهمیتی به سلامت و ایمنی اعضای ما و عموم مردم نمی‌دهد و به همین دلیل است که اعتراض کرده‌ایم. این اتفاق به طور مداوم در سراسر صنعت ریل می‌افتد و کارمندان تهدید می‌شوند.»

بسیاری از مزرعه‌داران می‌گویند شرایط کاری بد کارمندان ریل را درک می‌کنند اما خودشان هم نگران هستند در سالی که برداشت‌شان خوب نبوده و توسط تنش‌های تجاری با چین ضربه خورده‌اند نتوانند بار خود را به بازار برسانند.

در مونترال، اتحادیه تولیدکنندگان محصولات کشاورزی کبک خواستار وضع قوانین خاص برای بازگرداندن کارمندان راه آهن نشده اما می‌خواهد ترود و دولتش «روی راه آهن فشار بگذارند» تا به حمل‌و‌نقل پروپان اولویت بدهد.

مزرعه‌داران از پروپان برای گرم کردن آغل‌ها و مرغدانی‌های خود استفاده می‌کنند و برای خشک کردن ذرت پیش از ذخیره کردن آن هم به آن نیاز دارند. دومینیک لرو یک مزرعه‌دار ذرت که عضو انجمن مزرعه‌داران ذرت کبک هم هست می‌گوید این مسئله مخصوصا امسال صدق می‌کند که برداشت به طوری غیرعادی خیس بوده است.

او هیچ پروپانی ندارد و می‌گوید اتاوا باید دست به عمل بزند. او گفت: «آن‌ها یا باید اعتراض‌ها را حل کنند، مشکل را حل کنند، مذاکرات را حل کنند یا با ما ریسک بپذیرند. چون اگر ما برداشت خود را از دست بدهیم درآمدمان را از دست می‌دهیم و مزرعه‌داران باید پیش از برف برداشت خود را انجام بدهند.»

لرو اضافه کرد: «همه چیز هنوز در زمین است. من صاحب بالابر ذرت هم هستم و برای دیگر مزرعه‌داران هم ذرت خشک می‌کنم. آن‌ها هم مجبور هستند برداشت‌شان را در زمین رها کنند چون من نمی‌توانم آن را خشک کنم. بنابراین این مسئله برای آن‌ها، برای من، برای خانواده‌های‌مان و برای همه بسیار استرس‌آور است.»

پلیس به شهروندان انتاریو درباره یک کلاهبرداری جدید به نام «تعویض سیم کارت» هشدار داده است. این روش به کلاهبرداران اجازه می‌دهد اطلاعات خصوصی شما را بدزدند و حتی حساب‌های بانکی شما را خالی کنند.

پلیس استانی انتاریو گفت از طریق این کلاهبرداری، شیادان می‌توانند به حساب‌های رسانه‌های اجتماعی شما، تقویم، کانتکت‌ها و پول دسترسی داشته باشند. پلیس گفت کلاهبرداران می‌توانند حتی به اسم شما درخواست دریافت کارت اعتباری بکنند یا خودشان را در قالب شما جا بزنند تا کنترل کل لیست کانتکت‌های‌تان را در اختیار بگیرند.

پلیس گفت کلاهبرداران به شرکت تلفن همراه زنگ می‌زنند و خودشان را در قالب شما جا می‌زنند. بعد گزارش می‌کنند که تلفن شما دزدیده یا گم شده است. بعد شماره تلفن شما به سیم کارت و دستگاه جدیدی وصل می‌شود که تحت کنترل کلاهبرداران قرار دارد.

پلیس استانی و دفتر کلاهبرداری‌های جدی انتاریو جمعه در یک بیانیه خبری گفتند: «بعد کلاهبرداران مجموعه‌ای از جدیدترین و محبوب‌ترین اپلیکیشن‌ها را دانلود می‌کنند. آن‌ها دکمه فراموشی رمز عبور را در همه اپلیکیشن‌ها فشار می‌دهند. اگر اکانتی به شماره تلفن یا آدرس ایمیل شما وصل باشد کلاهبرداران کد تایید دریافت می‌کنند.»

با این کد، پلیس می‌گوید آن‌ها می‌توانند مالکیت حساب‌های شما را به دست بگیرند و شما را بیرون بیندازند.

پلیس استانی گفت چند راه وجود دارد که افراد بتوانند از خودشان مقابل به وقوع پیوستن چنین کلاهبرداری‌هایی محافظت کنند. پلیس به مردم اخطار داده که به ایمیل‌ها یا پیغام‌های تلفنی فیشینگ که از شما می‌خواهند رمز عبور خود را تایید یا به روز رسانی کنید، پاسخ ندهند.

همچنین به افراد هشدار داده شده که به هیچ وجه تاریخ تولد خود را در حساب‌های رسانه‌های اجتماعی منتشر نکنید. شما همچنین باید با تامین‌کننده خدمات تلفنی خود تماس بگیرید تا درباره هرگونه تدابیر امنیتی اضافی سوال کنید که ممکن است در دسترس باشند. 

اگر تلفن شما تحت هر شرایطی گم شد به سرعت با تامین‌کننده خدمات خود تماس بگیرید. پلیس گفت: «و به غریزه خود اعتماد کنید. اگر پیغامی به نظر مشکوک می‌رسد احتمالا هست.»

از هر کسی که قربانی کلاهبرداری بوده درخواست شده با پاسگاه پلیس محلی خود تماس بگیرد.

امیرحسین صحراگرد فقط یک هفته است که به کانادا رسیده و بعد از هفت سال کابوس‌حالا این شانس را دارد که لذت را تجربه کند.

این مرد ایرانی ۲۷ ساله بعد از رسیدن به تورنتو گفت: «هنوز باورم نمی‌شود که آزادی دارم و حالا دارم در کانادا زندگی می‌کنم. برایم مثل رویایی می‌ماند که به حقیقت پیوسته است».

صحراگرد سعی کرده بود با قایق وارد استرالیا بشود و درخواست پناهجویی کند. او تقریبا هفت سال را در یک مرکز نگهداری در پاپوآ گینه نو گذراند و از چند شورش و بارها کتک خوردن و بیماری جان سالم به در برد. او گفت آنجا بودن بدتر از زندگی یک جنایتکار محکوم‌شده بود چون حداقل آن‌ها می‌دانند چه زمانی آزاد می‌شوند یا اینکه باید تا ابد آنجا بمانند. 

اما حالا به خاطر یک برنامه اسپانسری خصوصی، صحراگرد یکی از دو فرد نگهداری شده سابق در آن کمپ است که توانسته در کانادا شهروندی دائمی دریافت کند. نفر دوم قرار است جمعه از راه برسد.

صحراگرد نگفت چرا از ایران فرار کرد اما گفت قایقش در جولای ۲۰۱۳ به استرالیا رسید. اما اوایل همان سال دولت استرالیا اعلام کرده بود هر پناهجویی که با قایق بیاید را قبول نمی‌کند و آن‌ها را به کشورهای جزیره‌ای اطراف می‌فرستد.

بنابراین صحراگرد هم مانند هزاران نفر دیگر به جزیره مانوس فرستاده شد و خانواده‌ها به جزیره میکرونزی نائورو فرستاده شدند. او گفت آنجا بارها دید که افراد کتک می‌خوردند، بیمار می‌شدند و حتی می‌مردند. او گفت:‌ «جایی خیلی سیاه و بدتر از هر چیزی بود که می‌توان تصور کرد. از انسانیت بسیار دور بودیم».

او گفت در هفت سال حبس خود افرادی که آنجا بودند همیشه با ترس و وحشت از خواب می‌پریدند. بنابراین حتی «یک یا دو ساعت بدون کابوس» هم برای او یک موهبت است.

حدود دو سال پیش بود که بالاخره درخواست‌های صحراگرد به گوش فرد درستی رسید. 

استیون وات و لارا باگ از دانشگاه تورنتو برنامه اسپانسری خصوصی Ads-Up Canada را درست کرده‌اند که کانادایی‌ها را به پناهجویان متصل می‌کند. وات گفت در ابتدا «زیبایی اسپانسری خصوصی» را در اوج بحران مهاجرت سوریه درک کرد. بعد از آن او روی پرونده‌های مهاجران LGBTQ تمرکز کرد و حالا بر پرونده‌های جزیره مانوس متمرکز شده است.

دولت فدرال کانادا برای اسپانسری خصوصی نیازمند گردهم‌آیی حداقل پنج نفر است که باید ۱۶۵۰۰ دلار پول جمع‌آوری کنند. وات توانست چهار نفر از اعضای خانواده ایرانی صحراگرد را پیدا کند تا رسما به اسپانسری او کمک کنند. بعد از دو سال طولانی، پروسه اسپانسری کمتر از سه هفته پیش نهایی شد. چون صحراگرد مدارک شهروندی دائمی دارد نه پناهجو و نه مهاجر تلقی می‌شود و بسیاری از حقوق کانادایی‌ها را دارد.

صحراگرد می‌گوید: «اینجا کشوری عالی و شهری عالی است. وقتی در تورنتو می‌گردم هنوز فکر می‌کنم دارم خواب می‌بینم. اما هنوز هم بعضی شب‌ها از خواب می‌پرم و فکر می‌کنم هنوز آنجا هستم».

چیز دیگری که او نمی‌تواند فراموش کند دوستان، افرادی که به خانواده تبدیل شدند و غریبه‌هایی هستند که هنوز در جزیره مانوس باقی مانده‌اند. او گفت «تنها دلیل» مصاحبه کردنش به خاطر آن‌ها بود. او خواستار آزادی آن‌ها شد چون فقط می‌خواهند یک زندگی تازه داشته باشند.

صحراگرد گفت: «تنها چیزی که افراد آنجا می‌خواهند زندگی در یک کشور امن است. تنها کاری که آن‌ها و من و دوستانم اشتباه انجام دادیم این بود که با قایق به استرالیا رفتیم». 

وات گفت Ads-Up Canada در حال حاضر غرق در صدها درخواست از سوی کانادایی‌هایی است که می‌خواهند داوطلب بشوند یا پول اهدا کنند. او گفت همین حالا هفت درخواست برای اسپانسری خصوصی ثبت شده و ۱۰ درخواست دیگر آماده ثبت شدن است.

جیزپا و نونزیو لانتری بعد از اینکه در یکی از لاتاری‌های کبک در سال ۲۰۱۷ برنده جایزه یک میلیون دلاری شدند، دوباره روز جمعه گذشته هم میلیونر لقب گرفتند چون برنده جک‌پات ۶۵ میلیون دلاری لاتو مکس شدند که بزرگ‌ترین جایزه برنده شده در تاریخ کشور بود.

خانواده لانتری‌ها در ژانویه ۲۰۱۷ جایزه خود را با دو فرزندشان جین و سالواتوره تقسیم کردند. اما دوشنبه آن‌ها گفتند این بار می‌خواهند میلیون‌ها دلار پول‌شان را به هشت قسمت تقسیم کنند، البته باز هم با خانواده.

خانواده لانتری بعد از دریافت جایزه در دیدار با رسانه‌ها به طور تعجب‌آوری آرام به نظر می‌رسیدند. آن‌ها گفتند می‌خواهند نه تنها به زادگاه‌شان ایتالیا بلکه به جزیره مائوریتیوس که زادگاه شوهر جین است سفر کنند.

مارتین گورین که مالک مغازه‌ای است که بلیت برنده را فروخت می‌گوید او جایزه یک درصدی را که به فروشنده تعلق می‌گیرد و معادل ۶۵۰ هزار دلار است، در کسب‌و‌کار خودش سرمایه‌گذاری می‌کند و بعد هم کمی خرج خودش خواهد کرد.