امیرحسین صحراگرد فقط یک هفته است که به کانادا رسیده و بعد از هفت سال کابوس‌حالا این شانس را دارد که لذت را تجربه کند.
این مرد ایرانی ۲۷ ساله بعد از رسیدن به تورنتو گفت: «هنوز باورم نمی‌شود که آزادی دارم و حالا دارم در کانادا زندگی می‌کنم. برایم مثل رویایی می‌ماند که به حقیقت پیوسته است».
صحراگرد سعی کرده بود با قایق وارد استرالیا بشود و درخواست پناهجویی کند. او تقریبا هفت سال را در یک مرکز نگهداری در پاپوآ گینه نو گذراند و از چند شورش و بارها کتک خوردن و بیماری جان سالم به در برد. او گفت آنجا بودن بدتر از زندگی یک جنایتکار محکوم‌شده بود چون حداقل آن‌ها می‌دانند چه زمانی آزاد می‌شوند یا اینکه باید تا ابد آنجا بمانند.
اما حالا به خاطر یک برنامه اسپانسری خصوصی، صحراگرد یکی از دو فرد نگهداری شده سابق در آن کمپ است که توانسته در کانادا شهروندی دائمی دریافت کند. نفر دوم قرار است جمعه از راه برسد.
صحراگرد نگفت چرا از ایران فرار کرد اما گفت قایقش در جولای ۲۰۱۳ به استرالیا رسید. اما اوایل همان سال دولت استرالیا اعلام کرده بود هر پناهجویی که با قایق بیاید را قبول نمی‌کند و آن‌ها را به کشورهای جزیره‌ای اطراف می‌فرستد.
بنابراین صحراگرد هم مانند هزاران نفر دیگر به جزیره مانوس فرستاده شد و خانواده‌ها به جزیره میکرونزی نائورو فرستاده شدند. او گفت آنجا بارها دید که افراد کتک می‌خوردند، بیمار می‌شدند و حتی می‌مردند. او گفت: «جایی خیلی سیاه و بدتر از هر چیزی بود که می‌توان تصور کرد. از انسانیت بسیار دور بودیم».
او گفت در هفت سال حبس خود افرادی که آنجا بودند همیشه با ترس و وحشت از خواب می‌پریدند. بنابراین حتی «یک یا دو ساعت بدون کابوس» هم برای او یک موهبت است.
حدود دو سال پیش بود که بالاخره درخواست‌های صحراگرد به گوش فرد درستی رسید.
استیون وات و لارا باگ از دانشگاه تورنتو برنامه اسپانسری خصوصی Ads-Up Canada را درست کرده‌اند که کانادایی‌ها را به پناهجویان متصل می‌کند. وات گفت در ابتدا «زیبایی اسپانسری خصوصی» را در اوج بحران مهاجرت سوریه درک کرد. بعد از آن او روی پرونده‌های مهاجران LGBTQ تمرکز کرد و حالا بر پرونده‌های جزیره مانوس متمرکز شده است.
دولت فدرال کانادا برای اسپانسری خصوصی نیازمند گردهم‌آیی حداقل پنج نفر است که باید ۱۶۵۰۰ دلار پول جمع‌آوری کنند. وات توانست چهار نفر از اعضای خانواده ایرانی صحراگرد را پیدا کند تا رسما به اسپانسری او کمک کنند. بعد از دو سال طولانی، پروسه اسپانسری کمتر از سه هفته پیش نهایی شد. چون صحراگرد مدارک شهروندی دائمی دارد نه پناهجو و نه مهاجر تلقی می‌شود و بسیاری از حقوق کانادایی‌ها را دارد.
صحراگرد می‌گوید: «اینجا کشوری عالی و شهری عالی است. وقتی در تورنتو می‌گردم هنوز فکر می‌کنم دارم خواب می‌بینم. اما هنوز هم بعضی شب‌ها از خواب می‌پرم و فکر می‌کنم هنوز آنجا هستم».
چیز دیگری که او نمی‌تواند فراموش کند دوستان، افرادی که به خانواده تبدیل شدند و غریبه‌هایی هستند که هنوز در جزیره مانوس باقی مانده‌اند. او گفت «تنها دلیل» مصاحبه کردنش به خاطر آن‌ها بود. او خواستار آزادی آن‌ها شد چون فقط می‌خواهند یک زندگی تازه داشته باشند.
صحراگرد گفت: «تنها چیزی که افراد آنجا می‌خواهند زندگی در یک کشور امن است. تنها کاری که آن‌ها و من و دوستانم اشتباه انجام دادیم این بود که با قایق به استرالیا رفتیم».
وات گفت Ads-Up Canada در حال حاضر غرق در صدها درخواست از سوی کانادایی‌هایی است که می‌خواهند داوطلب بشوند یا پول اهدا کنند. او گفت همین حالا هفت درخواست برای اسپانسری خصوصی ثبت شده و ۱۰ درخواست دیگر آماده ثبت شدن است.
