تحقیقات جدید دانشگاهی نشان می‌دهد یک خانواده متوسط کانادایی سال آینده می‌تواند انتظار داشته باشد 4 درصد بیشتر برای مواد غذایی و مخصوصا گوشت پول بدهد. دلیل این امر ترکیبی پیچیده از مسائل محیط زیستی، بیولوژیکی، ژئوپولیتیکی و تجاری است.
با استناد به گزارش قیمت مواد غذایی کانادا از دانشگاه گوئلف، هزینه غذا برای یک خانواده متوسط کانادایی با افزایشی 487 دلاری در سال آینده به 12667 دلار خواهد رسید.
انتظار می‌رود بریتیش کلمبیا، مانیتوبا، کبک و پرینس ادوارد آیلند از میزان افزایش ملی فراتر بروند و افزایش قیمت در آلبرتا، ساسکچوان و نووا اسکوشا پایین‌تر از میانگین باشد. احتمال می‌رود مصرف‌کنندگان در اتاوا و نیوفاوندلند و لابرادور شاهد افزایش قیمت‌هایی مشابه با میانگین ملی باشند.
سیلوین شارلبوا نویسنده اصلی این گزارش در بیانیه‌ای گفت: «تورم غذا خواب است اما وقتی قیمتها به سرعت افزایش پیدا می‌کنند ممکن است خانواده‌ها عقب بمانند».
سایمون سوموگی که رهبر پروژه در دانشگاه گوئلف بود اضافه کرد: «در حال حاضر از هر هشت خانواده کانادایی یک خانواده از نظر غذایی امنیت ندارد و مسئله مقرون به صرفه بودن غذا یک مشکل بزرگ است.»
گوشت با پیش‌بینی افزایش قیمت 4 تا 6 درصد در صدر اقلام قرار دارد و سبزیجات ممکن است 2 تا 4 درصد گران بشوند. پیش‌بینی افزایش قیمت برای میوه‌ها بین 1.5 تا 3.5 درصد و برای غذای دریایی بین 2 تا 4 درصد است. با استناد به پیش‌بینی‌هایی که در این گزارش با استفاده از تحلیل پیش‌بینی و یادگیری ماشینی انجام شده، انتظار می‌رود قیمت اقلام لبنیات بین 1 تا 3 درصد و کالاهای پختنی حدود 2 درصد افزایش پیدا کند.
بیشتر این تخمین‌ها نزدیک به دو برابر بیشتر از نرخ کلی تورم فعلی کانادا هستند که کمتر از 2 درصد است. بانک مرکزی کانادا در ملاقات چهارشنبه خود نرخ بهره را برای نهمین بار متوالی در 1.75 درصد حفظ کرد که تا حدی دلیل آن جلوگیری از افزایش وام‌گیری خانوارها بود.
سوموگی گفت: «کانادایی‌ها پول بیشتری درنمی‌آورند بنابراین دارند پول را از دیگر بخش‌های بودجه‌شان برمی‌دارند تا فقط بتوانند غذا بخورند و این دارد سخت‌تر و سخت‌تر می‌شود. استفاده همیشه در حال رشد از بانک‌های غذا در سراسر کشور به ما نشان می‌دهد که چه تعدادی از کانادایی‌ها نمی‌توانند غذا روی سفره‌های‌شان بیاورند.»
حدود 863 هزار کانادایی هر ماه از یک بانک غذا استفاده می‌کنند که از سال 2008 تا به حال افزایشی 28 درصدی داشته است.
ایمون مک‌گینتی محقق دالهوسی گفت کاتالیزورهای اصلی افزایش قیمت غذا تغییرات اقلیمی، تضادهای ژئوپولیتیک، بسته‌بندی پلاستیکی یک‌بار مصرف و اثرات افزایش محیط‌های تجاری محافظه‌کارانه روی صادرات کانادا هستند. او همچنین به گسترش بیماری‌های واگیردار و اختلال زنجیره تامین توسط تکنولوژی اشاره کرد که منجر به افزایش انتخاب‌های غذایی شده است.
همانطور که پاسخ به گوشت‌های جعلی در زنجیره‌های فست فودی نشان داده کانادایی‌ها در حال قبول کردن غذاهای گیاه‌محور هستند اما سبزیجات دومین دسته مواد غذایی است که قرار است شاهد افزایش قیمتی بزرگ باشد.
چارلبوا از بخش کشاورزی و دولت خواست از سیاست‌هایی حمایت کنند که باعث ترفیع تولید میوه‌ها و سبزیجات در تمام طول سال می‌شود. این سیاست‌ها می‌توانند شامل یارانه برای مزرعه‌داری زیر سقف و گلخانه‌ای و تامین سرمایه تحقیقات پشتیبان آن می‌شوند. او گفت کانادا همچنین باید جایگزین‌هایی برای مواد پلاستیکی یک‌بار مصرف پیدا کند، برای استفاده از پلاستیک قانون‌گذاری کند و سیستم‌های مالیاتی تشویق کننده مسئولیت‌پذیری تولیدکننده طراحی کند.
شارلبوا گفت: «راهنمای غذای جدید کانادا دست به تشویق کانادایی‌ها برای خوردن سبزیجات بیشتر می‌زند اما آنها دارند گران‌قیمت‌تر می‌شوند. افزایش دادن میزان سبزیجات و میوه‌هایی که در داخل کشور تولید می‌کنیم می‌تواند شروعی عالی برای حل کردن این مشکل باشد».
