هزینه زندگی در ونکوور

گروهی از والدین اهل کبک جمعه یک شکایت قانونی علیه دولت استانی به ثبت رساندند و گفتند باید اجازه داشته باشند تصمیم بگیرند که فرزندشان خانه بماند یا نه و در عین حال مطمئن باشند فرزندشان جایگاهش را در مدرسه از دست نمی‌دهد .

این والدین که از جولیوس گری وکیل قانون اساسی استفاده می‌کنند، خواستار گزینه تحصیل آنلاین برای خانواده‌ها هستند. این گزینه در حال حاضر فقط برای کودکانی فراهم شده که معافیت پزشکی دارند و یادداشتی از دکتر فراهم کرده‌اند.

گری و موکلانش ادعا می‌کنند که قوانین وضع شده خلاف قانون اساسی هستند و در زمینه «حق زندگی، آزادی و ایمنی فرد» چارتر را نقض می‌کنند. 

این شکایت قانونی در حالی به ثبت رسیده که وزارت بهداشت کبک راهبردهای سفت‌و‌سخت جدیدی برای صدور یادداشت معافیت پزشکی از سوی دکترها تصویب کرده است. 

با استناد به اسناد دادگاهی، هر شش شاکی مادرانی هستند که فرزندان‌شان در مدارس ابتدایی یا دبیرستان تحصیل می‌‌کنند. از این شش نفر، سه نفر نگران هستند که فرزند یا یکی از اعضای خانواده نزدیک‌شان از یک بیماری رنج می‌برد و این باعث می‌شود در معرض ریسک جدی مشکلات ایجاد شده توسط کووید-19 باشد. هر سه نفر نتوانسته‌اند پیش از آغاز مدرسه از دکتر یادداشت معافیت دریافت کنند.

دکتر جولی سن‌پیر اهل مونترال می‌گوید در حالیکه والدین دارند ریسک بازگرداندن فرزندان‌شان به کلاس را می‌سنجند، باید همچنین عواقب منفی خانه نگه داشتن آن‌ها را هم در نظر داشته باشند.

او گفت: «بسیاری از بچه‌ها بسیار بی‌نظم، افسرده و البته عاری از فعالیت فیزیکی بودند.»

سند 21 صفحه‌ای منتشر شده توسط وزارت بهداشت می‌گوید بیشتر دانش‌آموزانی که بیماری‌های مزمن دارند باید در سپتامبر به کلاس برگردند. این شامل کودکانی که تحت معالجات سرطان هستند و اخیرا عمل انتقال عضو داشته‌اند هم می‌شود. از کودکانی که آسم خفیف دارند هم خواسته شده به مدرسه بازگردند.

این سند تاکید دارد که مزایای یادگیری داخل کلاس بسیار زیاد است و راهبردها توسط بیش از 12 دکتر از جمله چند متخصص کودکان خلق شده‌اند. 

در این سند آمده: «برای کودکی که بیماری مزمن دارد بهتر است که با تدابیر محافظتی اتخاذ شده برای شرایط به کلاس بازگردد تا اینکه بخواهد مدتی طولانی به مدرسه نرود.»

این تدابیر شامل پوشیدن ماسک جراحی، استفاده از حمل‌و‌نقلی که شامل ارتباط نزدیک با دیگر دانش‌آموزان نمی‌شود و اجتناب از فعالیت‌های خارج از برنامه که در آن‌ها حفظ فاصله‌گذاری اجتماعی سخت است، می‌شود.

شرایط سلامتی که باید منتهی به معاف شدن کودک شود شامل وضعیتی مزمن می‌شود که باعث شده کودک طی سال‌های اخیر در قسمت مراقبت‌های ویژه بیمارستان بستری شود. بیماری‌های جدی قلبی و ریوی که کنترل کردن‌شان سخت است هم شامل معافیت می‌شوند. سند می‌گوید دکترها باید از قضاوت کلینیکی خود استفاده کنند و با دقت نوشتن یادداشت معافیت را برای دانش‌آموزانی در نظر بگیرند که اعضای خانواده‌شان در معرض ریسک قرار دارند.

چالش قانونی ایجاد شده توسط والدین می‌گوید این راهبردها «تبعیض‌آمیز» هستند. در سندی که در دادگاه به ثبت رسیده آمده: «با محدود کردن معافیت برای وضعیت‌های پزشکی مختلف، این آیین‌نامه لیستی را خلق می‌کند که باعث ایجاد یک جای خالی می‌شود و واقعیت گسترده‌تر ریسک‌های سلامتی مرتبط با مدرسه رفتن تمام کودکان را نادیده می‌گیرد.»

با استناد به جدیدترین داده‌ها از شهر تورنتو، با وجود اینکه سیاهپوستان و رنگین‌پوستان فقط نیمی از جمعیت تورنتو را تشکیل می‌دهند، 83 درصد از تمام موارد گزارش‌شده ابتلا به کووید-19 مربوط به آن‌هاست.

دکتر آیلین دو ویلا همراه با جان توری شهردار تورنتو و دیگر مسئولان نتایج داده‌ای جدیدی را اعلام کردند که نشان می‌دهد جوامع نژادی و طبقه پایین شهر به صورت غیرمتناسب تحت تاثیر کروناویروس جدید قرار دارند.

دو ویلا که افسر بهداشت شهر است، گفت: «متاسفانه کووید-19 اثر شدیدتری روی افرادی در جامعه‌مان داشته که با نابرابری‌های بزرگ‌تری مواجه هستند».

او گفت داده‌ها نشان می‌دهد که سیاهپوستان 21 درصد از موارد ابتلای گزارش شده در شهر را تشکیل می‌دهند و این در حالی است که تعداد کل آن‌ها 9 درصد تمام جمعیت است.

علاوه بر این، افراد عرب، اهل خاورمیانه و غرب آسیا فقط 4 درصد از کل جمعیت شهر را تشکیل می‌دهند اما 11 درصد از کل موارد ابتلای شهر مربوط به آن‌هاست.

داده‌ها همچنین نشان می‌دهد که با توجه به اندازه جمعیتی افراد شرق آسیا و سفیدپوستان، تعداد موارد ابتلا در میان آن‌ها کمتر است. 

از سوی دیگر، رنگین‌پوستان 71 درصد از افرادی که به خاطر کووید-19 بیمارستانی شده‌اند را تشکیل می‌دهند. 

خانوارهای با درآمد پایین و خانوارهایی که تعدادشان بیشتر است هم اثر نامتناسبی از کووید-19 دریافت کرده‌اند.

با وجود اینکه افرادی که در خانوارهای با درآمد پایین زندگی می‌کنند فقط 30 درصد از جمعیت شهر را تشکیل می‌دهند، 51 درصد از موارد ابتلا متعلق به آن‌هاست.

افرادی که در خانوارهای با تعداد پنج نفر یا بیشتر زندگی می‌کنند 27 درصد موارد ابتلا را به خود اختصاص داده‌اند اما آن‌ها 20 درصد از جمعیت را تشکیل می‌دهند.

کوامی مک‌کنزی مدیر عامل انستیتو ولزلی و استادیار روانشانسی دانشگاه تورنتو می‌گوید پاندمی مشکلات موجود در میان افراد ساکن جوامع به حاشیه‌ رانده شده را تشدید می‌کند.

او می‌گوید در تورنتو، افرادی از  نژادهای مختلف در فقر زندگی می‌کنند، بیشتر قربانی جنایت و تبعیض هستند و بیشتر کارهای سخت دارند و سخت‌تر می‌توانند غذای مغذی کافی تهیه کنند و البته از نظر سکونت در شرایط مناسبی به سر نمی برند. 

او اضافه کرد: «تمام این مسائل منجر به بهداشت و شرایط اجتماعی بدتر می‌شود».

مک‌کنزی که پیش از این به خاطر عدم جمع‌آوری داده‌های نژاد محور در دوران پاندمی از دولت انتقاد کرده بود، گفت با وجود اینکه کشفیات جدید با وجود آزاردهنده  بودن، تعجب‌آور نیستند و کشفیات مشابهی در دیگر کشورها از جمله بریتانیا و ایالات متحده دیده شده است.

او گفت: «ما بعضی مواقع فکر می‌کنیم اینجا در کانادا خیلی متفاوت  از دیگر کشورها هستیم و نژادپرستی سیستماتیک ضد سیاهپوستان نداریم. اما داده‌ها ظاهرا نشان می‌دهد که شاید چنین چیزی وجود دارد ».

داده‌ها از افرادی جمع‌آوری شد که به کووید-19 مبتلا بودند و به طور داوطلبانه به سوال‌ها پاسخ دادند. سازمان بهداشت شهر گفت از روز بیستم ماه مه یعنی سه ماه بعد از گزارش نخستین مورد ابتلا به کووید-19 در تورنتو تا روز شانزدهم جولای به جمع‌آوری داده درباره هویت نژادی، درآمد خانوار و اندازه خانوار پرداخت.

دو ویلا گفت داده‌ها شامل ساکنان خانه‌های مراقبت طولانی مدت یا خانه‌های بازنشستگی یا افراد بومی نمی‌شود. او گفت سازمان به این دلیل داده‌هایی درباره اثر پاندمی روی افراد بومی منتشر نمی‌کند که مشاوره با نمایندگان جامعه بومی هنوز ادامه دارد.

دو ویلا گفت سازمان بهداشت مشغول رسیدگی به نیازهای جوامعی است که تحت تاثیر نامتناسب کووید-19 قرار دارند.

به گفته او اقدامات در کوتاه مدت شامل  تست‌گیری هدف‌دار، افزایش ارتباطات و بهبود دسترسی به حمایت اجتماعی از جمله مکان‌های انزوای داوطلبانه برای افرادی می‌شود که نمی‌توانند به درستی خود را قرنطینه کنند.

به عقیده دو ویلا در بلند مدت شهر باید نگاهش را معطوف به مسکن مقرون به صرفه، دسترسی به فرصت‌های اشتغال و آموزش و همچنین «نژادپرستی سیستمیک» بکند.

کاستکو از طریق یک شراکت جدید با اینستاکارت یک سیستم تحویل آنلاین خریدهای خوار و بار راه‌اندازی کرده که همان روز کالاها را تحویل می‌دهد و برای این کار 76 انبار آن در سراسر کانادا فعال شده است.

کاستکو و اینستاکارت، اپلیکیشنی راه‌اندازی کرده که به کاربران اجازه می‌دهد مغازه مورد نظر را انتخاب و اقلامی که می‌خواهند را تعیین کنند. این دو شرکت بعد از یک پروژه پایلوت موفق دو ماهه در چند انبار منتخب در انتاریو، پنج‌شنبه شراکت خود را اعلام کردند.

با استناد به بیانیه رسانه‌ای آن‌ها، اینستاکارت مسئولیت تحویل گلچین عمده اقلام خوار و بار، آشپزخانه و اقلام ضروری خانوار کاستکو را تا دم در مشتریان دارد و این پروسه می‌تواند ظرف دو ساعت انجام شود. 

تحویل همان روز برای تمام خریداران از طریق اپلیکیشن اینستاکارت قابل دسترسی است و مهم نیست که آن‌ها عضویت کاستکو داشته باشند یا خیر. این دو شرکت همچنین یک وبسایت مخصوص اعضا کاستکو برای کانادا راه‌اندازی کرده‌اند که مزایای اختصاصی برای اعضا و دسترسی به امکان تحویل همان روز از طریق اینستاکارت را دربردارد. 

تحویل برای بیشتر اقلام خوار و بار کاستکو از جمله محصولات تازه، گوشت و غذای دریایی، اسنک، دلی، کالاهای یخ‌زده و محصولات کودکان و حیوانات خانگی ممکن است. 

اینستاکارت گفت مشارکت جدید خود با کاستکو کانادا را پس از این راه انداخت که همکاری موفقی با این شرکت در آمریکا داشت. کاستکو نخستین بار در فوریه 2016 با اینستاکارت همراه شد و حالا انتخاب تحویل همان روز را در تمام 548 مکان خود در آمریکا فراهم کرده است.

وزارت توسعه اجتماعی کانادا تخمین می‌زند نزدیک به نیم میلیارد دلار چک مربوط به برنامه مزیت پاسخ اورژانسی کانادا (CERB) به طور اشتباه به افرادی اختصاص یافته که صلاحیت دریافت آن را نداشته‌اند.

این در حالی است که نمایندگان اپوزیسیون هنوز پاسخی برای این سوال ندارند که چرا پرداخت‌های CERB به 221320 نفری رسیده‌ که از قبل تحت بیمه اشتغال قرار داشتند.

کابینه در پاسخ به پرسش وزارت‌خانه که در مجلس نمایندگان ثبت شد، گفت: «گاهی مردم به اشتباه درخواست دریافت این مزیت را می‌کنند.»

وزارت‌خانه تخمین زد که مقدار زیادی از پرداخت‌های CERB که مبلغ آن‌ها به 442.6 میلیون دلار می‌رسد به افرادی رسیده که صلاحیت دریافت آن را نداشته‌اند.

وزارت‌خانه گفت از همین حالا تلاش‌های خود برای بازیابی این پول‌ها را آغاز کرده و افرادی که صلاحیت دریافت را ندارند یا به خاطر دلایلی از جمله بازگشت به کار نباید آن‌ها را بگیرند، باید پول را پس دهند.

تحت برنامه CERB، چک‌های 2 هزار دلاری به درخواست‌دهندگانی اهدا می‌شود که می‌گویند درآمد خود را به خاطر پاندمی کووید-19 از دست داده‌اند.

در مورد درخواست‌های غلط، وزارت‌خانه تصدیق کرد که در مواردی به اشتباه پرداخت‌های CERB را به افرادی داده که از قبل تحت پوشش بیمه اشتغال قرار داشتند.

مسئولان فدرال در ابتدا بودجه مورد نیاز برای ارسال پرداخت‌های CERB را 24 میلیارد دلار در نظر گرفته بودند اما حالا این بودجه توسط وزارت دارایی به 71.3 میلیارد دلار افزایش پیدا کرده است.

بنوا روبیدو معاون وزیر اشتغال گفت وقت نداشتند تا پرداخت‌ به افرادی که صلاحیت دریافت نداشتند را معلق کنند.

روبیدو گفت: «اگر می‌خواستیم با همان برخوردی پیش برویم که برای بیمه اشتغال اتخاذ کرده بودیم، پردازش تمام این درخواست‌ها با این سرعت غیرممکن می‌شد.»

او اضافه کرد: «مردم مزایای خود را دریافت نکرده‌اند و حالا که موارد مشخصی از کلاهبرداری وجود دارد و می‌توانیم آن‌ها را خیلی زود کشف کنیم، جلوی پرداخت‌شان را خواهیم گرفت».

صدها هزار کانادایی ممکن است  بخاطر پاندمی کووید-19 صلاحیت دریافت یک تخفیف مالیاتی مناسب را پیدا کرده باشند.

اما اینکه چه تعدادی از افراد درخواست دریافت این تخفیف را بکنند به کارفرمایان آن‌ها بستگی دارد و همچنین وابسته به این است که سازمان مالیات کانادا چطور به مجموعه‌ای از عوامل ناگهانی اثرگذار بر میلیون‌ها کانادایی که از خانه کار می‌کنند، نگاه کند.

این تخفیف «فضای کار در خانه» نام دارد و اگر بیش از 50 درصد از مواقع را از خانه کار می‌کنید می‌توانید درخواست دریافت آن را ثبت کنید. همچنین اگر یک دفتر خانگی جداگانه داشته باشید و از آن برای ملاقات با مشتری استفاده کنید مشمول این مالیات می‌شوید.

به هر حال، کارفرمای شما باید تایید کند که کار کردن از خانه یکی از شروط کاری شماست. با استناد به سازمان مالیات کانادا، 174210 کانادایی در مالیات‌نامه سال 2018 خود از این تخفیف مالیاتی بهره بردند و به طور متوسط 1561 دلار سود کردند. این تخفیف به افرادی که صلاحیت دریافت آن را دارند اجازه می‌دهد بخشی از مخارج خانه از جمله پرداخت قبوض، تمیز کردن و اجاره‌خانه را از مخارج مالیاتی خود کم کنند.

به طور معمول، تعداد افرادی که می‌توانند درخواست دریافت این تخفیف را داشته باشند محدود است. برای صلاحیت داشتن طبق قوانین فعلی، باید کارفرما فرم T2200  را پر کرده و مدت کار از خانه را تایید کند. سازمان مالیات می‌گوید بدون فرم، درخواست دریافت این تخفیف رد می‌شود.

اما تمام این‌ها پیش از این بود که پاندمی از راه برسد. در مارس، در حالیکه کووید-19 داشت به آرامی در کانادا پخش می‌شد، مسئولان سلامت عمومی از کانادایی‌ها خواستند خانه بمانند. دولت‌ها دستور بسته شدن کسب‌و‌کارهای غیرضروری را دادند و کارفرمایان سراسر کشور به کارمندان خود گفتند که اگر می‌توانند از خانه کار کنند.

با استناد به نظرسنجی نیروی کار سازمان آمار کانادا که در ماه ژوئن انجام شد، تا اواسط آوریل، 3.3 میلیون کانادایی از محل کار عادی خود بیرون رفته و داشتند از خانه کار می‌کردند. با وجود اینکه این رقم تا ژوئن به 400 هزار نفر رسید، میلیون‌ها کانادایی‌ هنوز دارند از خانه کار می‌کنند.

تعدادی از کارفرمایان از جمله شرکت  شاپیفای، به کارمندان گفته‌اند که می‌توانند بدون محدودیت زمانی از خانه کار کنند. تا سپتامبر، آن‌هایی که در مارس به خانه فرستاده شده بودند حداقل نیمی از سال را از خانه کار می‌کنند که باعث می‌شود به طور بالقوه بتوانند در موقعیت صلاحیت دریافت تخفیف مالیاتی قرار بگیرند.

حتی اگر تعدادی از افرادی که از خانه کار می‌کنند در نهایت کمتر از شش ماه از خانه کار کرده باشند، هنوز می‌توانند هزینه بسیاری از ابزاری که برای انجام کار خود استفاده کرده‌اند را از مالیات خود کم کنند. چیزهایی از جمله قلم، کاغذ و کارتریج جوهر برای پرینتر خانگی از جمله اقلام مصرفی این دسته حساب می‌شوند. اما اقلام سرمایه‌ای قابل کاهش از مالیات نیستند. بنابراین به طور مثال اگر شما یک پرینتر یا لپ‌تاپ بخرید نمی‌توانید آن را از مالیات خود کم کنید.

سازمان حسابداران حرفه‌ای چارتری کانادا تخمین می‌زند که تعداد کانادایی‌هایی که امسال درخواست دریافت تخفیف مالیاتی کار از خانه می‌کنند برای نخستین بار با افزایش چشمگیری مواجه خواهد شد و از سازمان مالیات خواسته تعدادی سوال پیش آمده را شفاف‌سازی کند.

به طور مثال، آیا سازمان مالیات باید هنوز از کارفرمایان بخواهد که برای تمام کارمندانی که درخواست کار از خانه داشته‌اند فرم T2200 پر کنند؟

سازمان حسابداران گفت از سازمان مالیات می‌خواهد توضیح بدهد که آیا معیار «بیش از 50 درصد از زمان کاری در خانه» برای سال مالیاتی حساب می‌شود یا برای بازه‌ای محسوب خواهد شد که کارمند نیاز داشته از خانه کار کند. همچنین این سازمان از سازمان مالیات خواسته که تسهیل پروسه را در نظر داشته باشد و به مالیات‌دهندگان اجازه بدهد بتوانند به ازای میزان کاری که از خانه داشته‌اند از تخفیف مالیاتی بهره‌مند بشوند.

در حالیکه ترس از بازگشت آمار بالای ابتلا به کووید-۱۹ در حال افزایش است، بسیاری از کانادایی‌ها با اکراه بیرون از خانه ماسک می‌زنند تا جلوی گسترش ویروس را بگیرند.

نتایج جدیدترین نظرسنجی انگس رید نشان می‌دهد که تنها ۵۵ درصد از کانادایی‌ها به طور مداوم خارج از خانه ماسک می‌زنند.

در میان بقیه افراد، ۴۵ درصد باقی‌مانده یا به ندرت ماسک می‌زنند یا کلا از ماسک استفاده نمی‌کنند.

تمام استان‌ها به غیر از آلبرتا و ساسکچوان حمایتی بیش از ۷۰ درصدی از قوانین ماسک اجباری داشت. حمایت آلبرتا ۶۰ درصد و حمایت ساسکچوان از این تدابیر ۵۵ درصد بود.

تنها یک چهارم از پاسخ‌دهندگان گفتند دلیل‌شان برای ماسک نزدن این است که فراموش کرده‌اند ماسک همراه‌شان بیاورند و ۷۴ درصد گفتند ماسک راحت نیست، نگران کووید-۱۹ نیستند،‌ فکر می‌کنند ماسک اثر ندارد یا فقط از دیگران پیروی می‌کنند و ماسک نمی‌زنند.

نظرسنجی همچنین به این نتیجه‌رسید که احتمال ماسک زدن مردها از زنان کمتر است و بیشتر زنان در تمام رده‌های سنی گفتند وقتی از خانه بیرون می‌روند ماسک می‌زنند. 

این در حالی است که همین نظرسنجی به این نتیجه رسید که نگرانی ملی درباره تهدید کووید-۱۹ در بالاترین حد خود از آوریل تا به حال قرار دارد.

جیسون کنی نخست‌وزیر آلبرتا در یکی از کنفرانس‌های خبری خود به ماسک نزدن تعدادی از شهروندان آلبرتا اشاره کرد و گفت اگر استان دوباره وارد قرنطینه شود استان ضربه اقتصادی بسیار شدیدی می‌خورد.

کنی گفت: «می‌شنوم که مردم می‌گویند ماسک زدن یک ایده گلوبالیستی است. به آن‌ها یادآوری می‌کنم  زمانی که سازمان بهداشت جهانی می‌گفت ماسک نزنید من از مردم می‌خواستم ماسک بزنند».

او اضافه کرد: «ایده من به آن افراد که از استفاده از ماسک دل خوشی ندارند، این است که در در صورت وقوع یک موج دیگر، قطعا تعلیق گسترش فعالیت‌های اقتصادی رخ خواهد داد».

یک نظرسنجی جداگانه از انجمن مطالعات کانادا به این نتیجه رسید که حمایت از ماسک زدن بین روزهای بیست‌و‌ششم ژوئن و دوازدهم جولای تقریبا افزایشی ۱۰ درصدی داشته است. 

در سراسر کشور، ۶۷ درصد از کانادایی‌ها از ماسک زدن اجباری در تمام فضاهای عمومی سقف‌دار حمایت می‌کنند و این در حالی است که دو هفته پیش این حمایت فقط ۵۸ درصد بود. تنها ۲۷ درصد مخالف این حرکت هستند و شش درصد گفتند مطمئن نیستند.

کبک مدتی پیش تبدیل به نخستین استانی شد که ماسک زدن را در فضاهای عمومی سقف‌دار در سراسر منطقه اجباری کرد. دستورهای مشابهی در رده شهرداری در شهرهای مختلفی در انتاریو صادر شده و تورنتو از هفتم جولای این دستور را اجرا کرد.