تاثیر منفی زایمان توریستی بر سرویس دهی به زنان باردار محلی در برخی بیمارستانهای کانادا

انتشار گزارشی درباره زنانی که به کانادا سفر می‌کنند تا فرزندشان را اینجا به دنیا بیاورند تا آن‌ها به طور اتوماتیک شهروند کانادا بشوند به نگرانی‌هایی درباره فشار مضاعف به سیستم درمانی کشور و عدم امکان سرویس دهی مناسب به زنان باردار محلی دامن زده است

کانادا یکی از معدود کشورهایی است که هنوز از رویه کسب شهروندی بر پایه محل تولد بدون توجه به ملیت یا وضعیت سکونت والدین پیروی می‌کند.

در یکی از بیمارستان‌های بریتیش کلمبیا که تمرکز چنین زایمان‌هایی بالاست، شکایت‌هایی درباره این ثبت شده که موج ورود این بیماران غیرساکن که به عنوان توریست‌های زایمان هم شناخته می‌شوند، باعث کاهش کیفیت مراقبت ارایه شدن برای مادران نزدیک به زایمان کانادایی و به تقلا افتادن پرستاران شده است.

بعضی از این بیماران هزینه‌های بیمارستان و دکترها را پرداخت نمی‌کنند و باعث می‌شوند هزینه نهایی گردن مالیات‌دهندگان و تامین‌کنندگان خدمات فردی بیفتد.

ارقام منتشرشده توسط انستیتو اطلاعات سلامت کانادا و چند بیمارستان واقع در کبک نشان می‌دهند حدود 5 هزار زایمان توسط غیرساکن‌ها در کشور در سال 2018 صورت گرفت که نمایانگر افزایشی معادل با 15 درصد نسبت به سال قبل بود.

با استناد به مدارک کسب شده از سازمان سلامت ساحلی ونکوور که سازمان مسئول سلامت اداره بیمارستان ریچموند واقع در جنوب ونکوور است، در این بیمارستان غیرساکن‌ها مسئول تقریبا یک چهارم تمام زایمان‌ها هستند. از سال 2013/14 تا به حال تعداد زایمان‌های انجام شده توسط غیرساکن‌ها در این بیمارستان سه برابر شده است. والدین، که خیلی‌های‌شان هم اهل چین هستند، پول مراقبت خود را به صورت خصوصی و اغلب به صورت نقدی پرداخت می‌کنند، ممکن است انگلیسی صحبت نکنند و با سیستم مراقبت از سلامت کانادا آشنا نیستند.

پرستارها می‌گویند این موج ورودی باعث شده بار کاری آن‌ها بیشتر بشود و کیفیت مراقبت پایین بیاید. یکی از پرستاران گفت: «زمان‌هایی هستند که حتی افرادی که اینجا زندگی می‌کنند سرویسی که لازم دارند را دریافت نمی‌کنند».

وقتی این واحد بسیار شلوغ است، یکی از پرستاران گفت خدماتی مانند تست‌های پیش از زایمان برای چک کردن سلامت نوزاد مادران محلی و دیگر تست‌های مربوط به چک کردن فاکتورهای ریسک مادر و فرزند به تعویق می‌افتند یا کلا کنسل می‌شوند.

او گفت: «اغلب مجبوریم تصمیم بگیریم نیازهای چه کسی بیشتر از همه است و بقیه را برای روز بعد رها کنیم که دوباره با همان موقعیت مواجه می‌شویم».

یک پرستار دیگر گفت: «سی‌سکشن‌های برنامه‌ریزی‌شده نرمال یا اضافی ما تمام روز اینجا دراز می‌کشند و بعد از اینکه سرم آن‌ها قطع می‌شود آن‌ها را به خانه می‌فرستیم و می‌گوییم فردا برگردید. اما کسی که خصوصی پول پرداخت می‌کند هرگز خانه نمی‌رود و همان روز سی‌سکشن خود را دریافت می‌کند. او را جا می‌دهند چون هیچ کس نمی‌خواهد آن 5 هزار دلار را از دست بدهد. اما زنان باردار محلی ما تمام روز آنجا دراز کشیده‌اند و بدون اینکه هیچ آب و غذایی بخورند منتظر هستند و هیچ کس علاقه‌ای به حرکت دادن آن‌ها ندارد».

بیمارستان برای زایمان‌های پرداخت خصوصی نیازمند پیش‌پرداخت است: 10 هزار دلار برای زایمان رحمی و 16 هزار دلار برای سزارین. با استناد به داده‌های منتشر شده از طریق درخواست آزادی اطلاعات از سازمان سلامت ساحلی ونکوور، بیش از 18 میلیون دلار از سال 2017 به بعد برای زایمان غیرساکن‌ها پرداخت شده است.

پرستاران می‌گویند شاهد این نبوده‌اند که این پول خرج تسهیل بار کاری آن‌ها بشود. یکی از پرستاران گفت: «مقدار پولی که از طریق پرداخت‌های خصوصی وارد ریچموند می‌شود باعث بهبود وضعیت کاری ما نمی‌شود».

اتحادیه آن‌ها می‌گوید این یک مشکل است. کریستین سورنسن رییس اتحادیه پرستاران بریتیش کلمبیا می‌گوید: «مسلما فکر می‌کنم که اضافه کردن بیماران بیشتر به سیستم مراقبت از سلامتی که به اندازه کافی نیروی کاری ندارد و به خوبی تامین مالی نمی‌شود باعث شکل‌گیری چالش‌های بیشتر شده است».

او گفت اتحادیه به طور مداوم از پرستاران بیمارستان ریچموند شکایت می‌شنود اما آن‌ها تا به حال به صورت رسمی از بیمارستان شکایت نکرده‌اند. 

سازمان ناظر سلامت منطقه به سوالی درباره اینکه چطور تا به حال به شکایت‌های ثبت شده از سوی پرستاران پاسخ داده جواب نداد. با وجود اینکه این زایمان‌ها دارند پول بیشتری وارد بیمارستان می‌کنند، پولی که باید به سازمان‌های سلامتی و دکترهای فردی پرداخت بشود همیشه تسویه نمی‌شود.

با استناد به مدارک منتشرشده توسط سازمان سلامت ساحلی ونکوور، بیش از 2 میلیون دلار بدهی در نتیجه زایمان‌های انجام شده توسط غیرساکنان از سال 2017 تا به حال فقط در بیمارستان ریچموند ثبت شده است. این شامل هر گونه بدهی صاف شده نمی‌شود.

افزایش شمار پزشکان در کانادا به بیش از دو برابر نرخ رشد جمعیت کشور رسید!

گزارشی انستیتو اطلاعات سلامت کانادا نشان می‌دهد  تعداد پزشک‌های کانادا دارد با نرخی بیش از دو برابر نرخ رشد جمعیت رشد می‌کند. 

این گزارش که پنج‌شنبه منتشر شد حاکی است  جمعیت کانادا بین سال‌های 2014 و 2018 شاهد افزایشی 4.6 درصدی بود در حالیکه تعداد پزشکان در همان بازه 12.5 درصد بیشتر شد. در سال 2018، روی هم رفته تقریبا 90 هزار پزشک در کشور حضور داشتند که بالاترین رقم سرانه پزشک در تاریخ کشور است.

مانیتوبا و بریتیش کلمبیا بیشترین افزایش تعداد پزشک را با هر یک بیش از 17 درصد به ثبت رساندند و کبک پایین‌ترین رقم رشد را با 5.9 درصد داشت که کمتر از رقم 6.5 درصد در نووا اسکوشا بود.

جف بلینجر مدیر اطلاعات پزشک‌های این انستیتو می‌گوید با وجود اینکه عرضه پزشکان طی سال‌های اخیر رشدی سریع‌تر از جمعیت داشته، بسیاری از کانادایی‌ها هنوز می‌گویند به سختی می‌توانند یک دکتر خانوادگی پیدا کنند. 

او گفت: «سوال بزرگ این است که چرا ظاهرا شکافی بین رقم در حال رشد تعداد پزشکان این حقیقت وجود دارد که تقریبا همان درصد از کانادایی‌ها هنوز در دسترسی به دکترها با چالش مواجه هستند.»

گزارش انستیتو به این نتیجه رسید که در سال 2018 به ازای هر 100 هزار نفر 241 پزشک وجود داشت که بالاترین رقم تاریخ بود. ارقام مرکز آمار کانادا از سال 2016 نشان می‌دهد که 15.8 درصد از کانادایی‌های 12 سال یا بزرگ‌تر یا حدود 4.8 میلیون نفر گفته‌اند یک تامین‌کننده ثابت خدمات درمانی ندارند. ارقام نشان می‌دهند که کبک با 25.6 درصد بالاترین سهم ساکنان بدون یک پزشک ثابت را داشت و بعد از آن ساسکچوان و آلبرتا به ترتیب با 18.7 درصد و 18 درصد قرار گرفتند.

جاستین ترودو رهبر لیبرال‌ها این هفته در یک تعهد انتخاباتی گفت اطمینان حاصل خواهد کرد تمام کانادایی‌ها به پزشک خانوادگی دسترسی داشته باشند. 

بلینجر گفت ارقام بالاتر می‌تواند بیمارانی را که دنبال پزشک ثابت می‌گردند تشویق کند. او گفت: «البته مسئله‌ای که هنوز روی آن مدیریت نداریم این است که آیا این ارقام افزایشی تعداد پزشکان در بخش‌هایی از استان‌ها شکل می‌گیرد که بیشترین تقاضا وجود دارد یا خیر. داریم می‌بینیم که مخصوصا بیماران مناطق روستایی یا دورافتاده با مشکل دسترسی به دکتر مواجه هستند.»

گزارش همچنین نشان می‌دهد که یک روند جامعه آماری در حال تغییر در میان جمعیت پزشکان هم مشاهده می‌شود و حالا تعداد پزشک‌های خانم در هر زمان دیگری از تاریخ کانادا بیشتر شده است. از سال 2014 به بعد تعداد پزشکان خانم 21 درصد افزایش پیدا کرده و این در حالی است که تعداد پزشکان آقا 7 درصد بیشتر شده است.

این گزارش درآمد پزشکان را هم زیر نظر گرفت و به این نتیجه رسید که پرداخت‌های کل کلینیک‌ها در سراسر تمام بسته‌های پزشکی در سال 2017-18 معادل با 27.4 میلیارد دلار بود که نشانگر افزایشی 3.9 درصدی نسبت به سال قبل بود. این گزارش نتیجه گرفت که درآمد خالص سالانه میانگین یک پزشک در کانادا 345 هزار دلار است که از 267 هزار دلار در نووا اسکوشا تا 385 هزار دلار در آلبرتا تفاوت دارد.

مجله الکترونیکی

اقتصادی

مهاجرت

جامعه

پزشکی

مسکن

دسته‌ها