هزینه تحصیل در ونکوور

پدری که از همسرش جدا شده و نمی‌خواست پسرش به خاطر کووید-۱۹ به مدرسه بازگردد، در نبرد قانونی با مادر این کودک بازنده شد.

یک قاضی در انتاریو رای بر این داد که بازگشت به کلاس بهترین راه برای این فرزند است.

این تصمیم نخستین رای این چنینی در انتاریو در دوران پاندمی است و متخصصان قانونی می‌گویند می‌تواند راهنمایی برای والدینی باشد که نزاع‌های مشابه دارند.

والدین این کودک که سال ۲۰۱۷ طلاق گرفته‌اند، سر این مسئله اختلاف داشتند که آیا فرزندشان باید در پاییز به مدرسه بازگردد یا نه. اسناد دادگاهی نشان می‌دهد که مادر می‌گفت انزوای اجتماعی باعث شده فشار سنگینی روی این پسر وارد شود و بازگشت به کلاس به صورت حضوری بهترین حرکت برای او خواهد بود.

همچنین، پسر در یک برنامه زبان فرانسوی شرکت می‌کند و در حالی که هیچ یک از والدین فرانسوی صحبت نمی‌کنند، این باعث شده انجام دادن تکالیف در منزل برایش چالش برانگیز باشد. پدر تصدیق کرد که انزوا برای پسرش سخت بوده اما گفت پسر درک می‌کند که خانه ماندن برای امن نگه داشتن او و دیگران لازم است.

والدین ابتدا سعی کردند این اختلاف را میان خود حل کنند، اما وقتی تا اواسط آگوست نتوانستند راهکاری پیدا کنند، مادر تصمیم گرفت به قانون رو بیاورد.

ملانی اونیل وکیل مادر به سی‌تی‌وی‌نیوز گفت مادر که می‌خواست پسر خود را به مدرسه و پیش هم‌کلاسی‌هایش بفرستد، هیچ انتخاب دیگری جز قانون نداشت.

او گفت:‌ «هیچ راه وسطی وجود نداشت. زمان مهم بود و هیچ مصالحه‌ای بین آن‌ها وجود نداشت».

قاضی آندرا هیمل که به صورت مجازی مسئولیت بررسی این پرونده را بر عهده داشت، نظرات هر دو نفر را در نظر گرفت. او به این نکته اشاره کرد که پدر، که از آن موقع تا به حال دوباره ازدواج کرده، یک برنامه کاری انعطاف‌پذیر و یک بزرگسال دیگر در خانه دارد و مادر هیچ یک از این دو را در اختیار ندارد.

قاضی تعیین کرد که برنامه پدر برای تدریس به پسر در خانه به این مسئله توجهی نکرد که مادر می‌تواند برنامه‌ای مشابه را عملی کند. او همچنین به این نکته اشاره کرد که با وجود اینکه پدر درک می‌کند پسرش به دلیل انزوای اجتماعی کووید-۱۹ به مشکل برخورده، هیچ راهکار قابل قبولی ارایه نکرده است.

قاضی نوشت: « پدر بعد از شش ماه انزوا برنامه‌ای برای نیازهای اجتماعی فرزند ندارد و توجهی به اثرات دیدن همتایانش در مدرسه در حالیکه خودش در خانه تنها نشسته، نکرده است».

هیمل در تصمیم خود از دولت و مسئولان بهداشت انتاریو کمک خواست. آن‌ها اقرار کردند که فرستادن بچه به مدرسه ۱۰۰ درصد ایمن نیست،‌ اما تصمیم افتتاح دوباره مدارس باید در مقابل مسائل دیگر از جمله سلامت و منافع آکادمیک و اجتماعی کودک سنجیده شود.

او همچنین این مسئله را در نظر گرفت که هیچ کس در خانوار مادر یا پدر بیماری زمینه‌ای ندارد که باعث شود آن‌ها در معرض ریسک جدی کووید-۱۹ قرار بگیرند.

با وجود اینکه این نخستین مورد این چنینی بود، قاضی اشاره کرد که دادگاه از اواسط آگوست شاهد چند مورد مشابه بوده و «بدون شک، موارد دیگری هم خواهد بود».

راسل الکساندر وکیل طلاق گفت این مورد قابل توجه است چون به والدینی که طلاق گرفته‌اند ایده‌ می‌دهد که در دعوی‌های قانونی آینده باید در انتظار چه چیزی باشند.

قاضی در رای خود این نکته را پذیرفت که انتخاب اینکه یک کودک باید به مدرسه بازگردد یا خیر می‌تواند مسئله خیلی سختی باشد. به این دلیل او به والدینی که در زمینه مسئله بازگرداندن فرزندشان به مدرسه توافق ندارند توصیه کرد خواستار نظر سومی شوند و ابراز نگرانی کرد که مسئله آموزش کودکان ممکن است در بین زوج‌هایی که طلاق گرفته‌اند به مشکل بدل شود.

در حالیکه به سرعت به  ماه سپتامبر و بازگشایی مدارس نزدیک می‌شویم، نتایج یک نظرسنجی جدید نشان داده که بسیاری از والدین کانادایی هنوز مطمئن نیستند که در زمان شروع به کار دوباره کلاس‌های درس آیا باید بچه‌های‌شان را به مدرسه بفرستند یا نه.

در این نظرسنجی، 59 درصد از پاسخ‌دهندگانی که فرزند داشتند گفتند اگر نوعی آموزش حضور در کلاس درس حداقل پنج روز در هفته وجود داشته باشد، حاضر هستند بچه‌های‌شان را دوباره به مدرسه بفرستند، اما 18 درصد گفتند بچه‌ها را خانه نگه می‌دارند و 23 درصد گفتند نمی‌دانند.

والدین در کبک بیش از همه گفتند می‌خواهند بچه‌ها را به مدرسه بفرستند. این استان در فصل بهار مدارس خارج از مونترال را باز کرد اما حضور در مدرسه اختیاری بود. والدین در آلبرتا بیشتر از همه گفتند بچه‌های‌شان را خانه نگه می‌دارند و والدین بریتیش کلمبیا بیشتر از همه گفتند تصمیم نگرفته‌اند.

والدین در زمینه اعمال راهبردهای ایمنی برای جلوگیری از ابتلای کودکان و معلم‌ها به کووید-19 یک نظر بودند. این شامل چک کردن درجه حرارت برای کودکان (82 درصد حمایت)، زدن ماسک محافظتی برای کارکنان مدرسه (81 درصد حمایت) و پر کردن پرسشنامه بازبینی (77 درصد حمایت) می‌شد.

دو سوم از والدین از این مسئله حمایت ‌کردند که بچه‌ها مجبور به ماسک زدن باشند. حمایت برای این حرکت در انتاریو که اخیرا شاهد افزایش دوباره موارد ابتلا به کووید-19 بوده بسیار قوی بود. ضعیف‌ترین حمایت در آتلانتیک کانادا بود که تعداد موارد فعال آن بسیار کمتر است.

همچنین از پاسخ‌دهندگان سوال شد که اگر یک دانش‌آموز یا معلم در کلاس درس فرزندشان مبتلا به کووید-19 بشود چه واکنشی خواهند داشت. 45 درصد از آن‌ها گفتند که از راهنمایی مدرسه پیروی می‌کنند و نیمی از والدین گفتند کودک را حداقل دو هفته (30 درصد) یا بدون تاریخ بازگشت (20 درصد) در خانه نگه می‌دارند.

با وجود اینکه والدین برنامه‌هایی برای مدیریت یک نوع برنامه مدرسه یا مدلی داشتند که شامل خانه ماندن حداقل نیمه‌وقت کودکان می‌شود، 13 درصد گفتند نمی‌دانند چه کار باید بکنند و 16 درصد گفتند بچه با یکی از والدین سر کار می‌رود.

41 درصد از پاسخ‌دهندگان گفتند اگر مدارس دوباره باز شوند خودشان شخصا نگران گرفتن کووید-19 خواهند بود و 48 درصد گفتند به هر حال تاثیری در میزان نگرانی‌شان ندارد. این نشان می‌دهد که از همین حالا نگرانی‌ها درباره این بیماری در درجه بالایی قرار دارد.

مسئولان استانی می‌گویند خانواده‌ها و مکان‌های کار باید انعطاف‌پذیر باشند و بریتیش کلمبیا دارد نقشه‌ای برای آغاز سال تحصیلی می‌ریزد که ممکن است در سپتامبر بچه‌ها را به کلاس‌های درس بازگرداند، یا ممکن است تصمیمی دیگر گرفته شود.

دکتر بانی هنری مسئول ارشد بهداشت استان می‌گوید با وجود اینکه فرستادن دانش‌آموزان به مدرسه ریسک انتقال را افزایش می‌دهد، بیرون نگه داشتن آن‌ها از کلاس درس و محیط یادگیری هم عواقبی منفی دارد.

او در جلسه به روز رسانی اطلاعات کووید-19 استان گفت: «می‌دانیم قابلیت کودکان برای داشتن روابط اجتماعی و یادگیری، اثرات چشمگیری برای سلامت روانی، سلامت احساسی و دیگر فاکتورها دارد. داریم تلاش می‌کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که می‌توانیم این کار را به شیوه‌ای انجام دهیم که از تمام کودکان و نیازهای یادگیری آن‌ها در پاییز حمایت شود.»

انتظار می‌رود دولت بریتیش کلمبیا برنامه خود برای مدارس را چهارشنبه اعلام کند. هنری باور دارد راه‌هایی وجود دارد که «تمام تمام» بچه‌ها بتوانند به کلاس درس بازگردند.

در عین حال، رییس فدراسیون معلمان بریتیش کلمبیا می‌گوید معلم‌ها درباره بازگشت به محل کار در سپتامبر نگران هستند.

هنری در پاسخ به اینکه چطور معلم‌ها و دانش‌آموزان می‌توانند با ایمنی به کلاس‌های درس بازگردند گفت استان از تجربه افتتاح دوباره مدارس در ژوئن خیلی چیزها یاد گرفته است.

او گفت «ما قبلا هم در مدارس شیوع داشته‌ایم و می‌دانیم چطور باید آن‌ها را مدیریت کنیم» و اضافه کرد یکی از احتمال‌هایی که در حال حاضر در دست بررسی است این است که با افراد هر گروه سنی به عنوان یک حباب اجتماعی جداگانه برخورد شود.

همانطور که هنری چند بار طی ماه‌های گذشته اعلام کرده، او فکر نمی‌کند اجباری کردن ماسک رویکرد درستی باشد.

او اضافه کرد که ممکن است وقتی بچه‌ها در حال رفت‌و‌آمد از مدرسه هستند و مخصوصا زمانی که فاصله‌گذاری اجتماعی مقدور نیست، ماسک نقشی داشته باشد. اما او توضیح داد که بخش زیادی از انتقال‌ها در محل کار و بین بزرگسالان رخ می‌دهد و در نتیجه ماسک ممکن است در محل‌هایی مانند اتاق استراحت که بزرگسالان کنار هم هستند مورد استفاده بیشتری داشته باشد.

در حادثه ای تلخ  ، یک خرس ساه به دختر 10 ساله ای  که همراه والدینش در یکی از مسیرهای جنگلی نورث ونکوور راه می‌رفت ، حمله کرد و  پای او را گاز گرفت. در نهایت دختربچه با جراحتی که خطری تهدیدکننده محسوب نمی‌شد، به بیمارستان منتقل شد.

به گفته سازمان خدمات حافظت حیات وحش بریتیش کلمبیا، این دختر حدود ساعت 3 بعد از ظهر همراه خانواده‌اش اطراف دریاچه رایس رافت در حال گشت و گذار بود که با خرس مواجه شد. 

سرهنگ سایمون گرول گفت خرس به این خانواده سه نفره نزدیک شد و وقتی آن‌ها سعی کردند دنبالش کنند تا فرار کند، خرس دختر را گاز گرفت.

این سازمان گفت فرد دیگری که آنجا حضور داشت به فراری دادن خرس کمک کرد.

گرول گفت دختر مصدومیت کمی داشت و ماموران امداد در صحنه حاضر شدند و او را به بیمارستان بردند. او گفت: «حالا حال او خوب است.»

گورل گفت یک کودک کم‌سن دیگر هم با خانواده بود اما کسی صدمه ندید.

هفت مسئول حافظت عصر جمعه در صحنه حاضر شدند تا دنبال خرس بگردند. گرول گفت چند نفر حیوان را دیده‌اند و آن را در قالب یک خرس جوان کوچک تا متوسط توصیف کرده‌اند. او گفت به نظر نمی‌رسد که حیوان ترسی از انسان‌ها نشان داده باشد.

گرول به این نکته اشاره کرد که دریاچه، که نزدیک منطقه حافظت‌شده لوئر سیمور قرار دارد، در مرکز محل زندگی حیات وحش واقع است و تعدادی خرس آنجا زندگی می کنند.

او از مردم خواست گروهی حرکت کنند، اسپری خرس داشته باشند و هرگز به خرس سیاه نزدیک نشوند.

تا اطلاع ثانوی، ناحیه دریاچه رایس برای عموم مردم بسته است و انتظار می‌رود حداقل به مدت پنج روز تا زمانی که جستجو ادامه دارد، بسته باقی بماند.

مترو ونکوور اعلام کرد که به درخواست سازمان حافظت، کل منطقه لوئر سیمور را بسته است.

گرول گفت: «اینجا کار زیادی برای انجام دادن داریم و از همکاری همه متشکریم.»

سازمان حفاظت گفت باور دارد خرسی که دختربچه را گاز گرفته قبلا از انسان‌ها غذا گرفته بوده و در نتیجه به این مسئله عادت کرده است.

سازمان تا به حال چند گزارش درباره دیده شدن یک خرس سیاه کوچک در پارک دریافت کرده و افسران محافظت در منطقه غذای رها شده و آشغال پیدا کرده‌اند.

این سازمان در بیانیه‌ای گفت: «باور می‌رود که نشانه‌هایی از شرطی شدن خرس به غذا و انسان‌ها وجود داشته باشد.»

سازمان حافظت علاوه بر هشدار به مردم برای مراقب بودن، اضافه کرده که آن‌ها هرگز نباید به خرس یا گونه‌های دیگر حیات وحش نزدیک شوند یا به آن‌ها غذا بدهند.

در بیانیه منتشر شده آمده: «سازمان از عموم مردم می‌خواهد تمام چیزهایی که می‌توانند حیوان‌ها را جلب کنند را به بهترین حالت ایمن‌سازی کنند و این بهترین راه برای جلوگیری از درگیری با حیات وحش چه در خانه و چه بیرون خانه خواهد بود».

گزارشی جدید که درباره هزینه زندگی در تورنتو منتشر شده نشان می‌دهد که برای حمایت از یک سبک زندگی متوسط و طبقه میانه در سال 2020 یک فرد باید بسیار بیشتر از 100 هزار دلار درآمد داشته باشد.

این رقم بر پایه محاسبه چند فاکتور در گزارشی توسط شرکت فانگ و شرکا منتشر شده است. این فاکتورها شامل قیمت چیزهایی ماند خواروبار، قسط ماشین، وام مسکن، بنزین، مالیات املاک و پرداخت قبض‌های مختلف می‌شود.

ویکتور فانگ از این شرکت گفت بعد از ترکیب کردن تمام این هزینه‌ها، یک فرد مجرد متوسط بدون فرزند باید درآمد سالانه معادل 135 هزار دلار داشته باشد تا در تورنتو طبقه متوسط حساب بشود.

این درآمد سالانه به فرد اجازه می‌دهد هزینه یک خانه متوسط در تورنتو را پرداخت کند. با استناد به گزارش فانگ، چنین ملکی در ژوئن 2020 به طور متوسط 1042806 هزار دلار قیمت داشت.

فانگ می‌گوید فرد نیازمند یک درآمد سالانه 91844 دلاری پس از کسر مالیات است تا بتواند در تورنتو یک سبک زندگی طبقه متوسط را حفظ کند. 

مشخص است که طبقه متوسط بودن در تورنتو هزینه‌های زیادی دارد. فقط تعطیلات به تنهایی پنج هزار دلار به هزینه‌ها اضافه می‌کند که نزدیک به هزینه مالیات ملک و پرداخت قبض‌ها در سال است. و البته باید پس‌انداز بازنشستگی را هم در نظر گرفت که ظاهرا باید 10322 دلار در سال باشد.

در بخشی از گزارش آمده: «این سبک زندگی طبقه متوسط در میان بسیاری از افراد 30 سال پیش رایج و قابل دسترس بود، اما امروز فقط برای 10 درصد اول طبقه اقتصادی قابل دسترس است.»

در سال 2019، قیمت خانه در تورنتو آنقدر بالا رفت که تقریبا به اندازه درآمد یک سال یک خانوار بود.

سال گذشته، هزینه میانه یک خانه با یک افزایش چشمگیر 8 درصدی به 720 هزار دلار رسید. این معادل افزایشی 55 هزار دلاری نسبت به سال قبل بود. در مقایسه، مبلغ میانه درآمد پس از مالیات یک خانوار متوسط در تورنتو 58264 دلار بود.

نگارش جملاتی با اسپری روی مجسمه یادبود سربازانی که در نیروی اس‌اس آدولف هیتلر عضو بودند ، موجب دخالت پلیس  و به بررسی آن به عنوان اقدام برای نفرت پراکنی شده . این اقدام پلیس همزمان باعث حیرت حامیان حقوق بشر شده است.

اخیرا یک نفر با اسپری روی مجسمه‌ای سنگی که در تجلیل از افرادی نصب شده بود که در جوخه چهاردهم اس‌اس خدمت کردند، کلمات «یادبود جنگی نازی‌ها» را نوشت. این مجسمه در گورستان اوکراینی سن وولودیمیر واقع در اوک‌ویل جای دارد.

جوخه چهاردهم اس‌اس از اوکراینی‌هایی تشکیل شده بود که با هیتلر عهد همراهی بستند و بخشی از تشکیلات اس‌اس نازی‌ها بودند. تعدادی از این افراد متهم به کشتن زنان و کودکان لهستانی و همچنین یهودی‌ها طی جنگ جهانی دوم شده‌اند.

پلیس منطقه‌ای هالتون باور دارد که حدود بیست‌و‌یکم ژوئن این کلمات روی مجسمه نوشته شده است. پلیس گفت در حال بررسی این مورد به عنوان جرم با انگیزه نفرت است اما عکسی منتشر نکرده تا «جلوی پخش شدن پیغام» را بگیرد. 

اما ماس رابسون محقق که مقاله‌هایی درباره اوکراینی‌هایی نوشته که با نازی‌ها همکاری کردند، جزییاتی را درباره این گرافیتی و مجسمه در توییتر فراهم کرد و سوال‌هایی مبنی بر این مطرح کرد که چرا پلیس منطقه‌ای هالتون باید فکر کند افراد اس‌اس نازی مورد جرم نفرت قرار گرفته‌اند.

سرهنگ پلیس استیو المز سخنگوی پلیس منطقه‌ای هالتون گفت در قوانین جنایی ذکر شده که هر کسی بیانیه‌ای را در یک مکان عمومی مطرح کند که علیه یک گروه قابل شناسایی نفرت گسترش دهد، می‌تواند به زندان بیفتد. 

او گفت: «این اتفاق برای یک مجسمه افتاد و گرافیتی  مذکور هم گروهی قابل شناسایی را هدف قرار داده است».

بانک مرکزی کانادا در جلسه روز چهارشنبه خود تصمیم گرفت نرخ بهره معیار را در سطح فعلی نگه دارد و آن را از 0.25 درصد تغییر ندهد.

این نخستین تصمیم نرخ بهره تحت ریاست تیف مکلم بود که ماه گذشته بعد از به پایان رسیدن دوران هفت ساله ریاست استیون پولوز جایگزین او شد. 

تصمیم بانک درباره نرخ بهره همچنین نمایانگر این بود که هیچ برنامه کوتاه مدتی برای تغییر دادن استراتژی پایین نگه داشتن نرخ بهره وجود ندارد.

مکلم در یک کنفرانس خبری بعد از اعلانیه روز چهارشنبه گفت: «مسیر بازگشت طولانی خواهیم داشت. به وضوح بیان می‌کنیم که نرخ بهره برای مدتی طولانی به طوری غیرعادی پایین باقی خواهد ماند.»

این تصمیم در راستای انتظارات اقتصاددان‌هایی بود که بانک مرکزی را رصد می‌کنند و اخیرا توسط بلومبرگ نظرسنجی شدند. بانک جلسه بعدی تصمیم‌گیری خود درباره نرخ بهره را روز نهم سپتامبر برگزار می‌کند و انتظار نمی‌رود در آن جلسه هم تغییری صورت بگیرد.

بانک مرکزی اعلام کرده که قرنطینه‌ها و دیگر تلاش‌های فاصله‌گذاری فیزیکی در سراسر کانادا در بازه بین آوریل و ژوئن باعث شده حدود 15 درصد از تولید ناخالص داخلی کانادا کاهش یابد. 

به این ترتیب از زمان رکود عظیم اقتصادی سده گذشته تا به حال اقتصاد کانادا فصلی بدتر از این نداشته است. با این حال این رقم بهتر از بدترین سناریویی است که بانک مرکزی در زمان آغاز پاندمی پیش‌بینی کرده بود.

برای سال 2020 در کل، بانک مرکزی در حال حاضر انتظار دارد که اقتصاد با افتی 7.8 درصدی مواجه شود اما بعد در سال 2021 رشدی 5.1 درصدی و در سال 2022 رشدی 3.7 درصدی داشته باشد.

با وجود اینکه این ارقام بهتر از سناریوهای بدی است که ممکن بود اتفاق بیفتد، در عین حال به این معنی است که بانک مرکزی فکر نمی‌کند اقتصاد به مدت دو سال دیگر حتی نزدیک به وضعیت نرمال خود شود. 

برایان دوپراتو اقتصاددان تی‌دی بانک گفت تصمیم جدید بانک مرکزی درباره نرخ بهره به هیچ وجه سورپرایزکننده نبود. 

او گفت: «با توجه به اینکه هنوز درجات عدم اطمینان بسیار بالاست، بانک مرکزی کانادا نمی‌خواهد هیچ ریسک غیرضروری داشته باشد، قصد دارد تدابیر انگیزشی را حفظ کند و دوباره به ما یادآوری کند که می‌تواند در صورت نیاز کارهای بیشتری برای حمایت از اقتصاد انجام بدهد و این کار را خواهد کرد.»

نتایج جدیدترین نظرسنجی انجام شده توسط شرکت نانوس ریسرچ نشان می‌دهد که بیش از هشت نفر از هر ۱۰ کانادایی می‌گویند مرز کانادا و آمریکا باید در آینده نزدیک برای مسافران غیرضروری بسته باقی بماند.

بیشتر سفرهای انجام شده از مرز در تلاش برای جلوگیری از انتقال کروناویروس جدید از روز بیست‌و‌یکم مارس برای بازه‌ای ۳۰ روزه متوقف شد.

نخست‌وزیر جاستین ترودو در ماه ژوئن گفت کانادا و آمریکا تا حداقل بیست‌و‌یکم جولای سفرهای غیرضروری بین دو کشور را متوقف می‌کنند. ایالات متحده ماه‌هاست که نتوانسته جلوی کند شدن انتقال کووید-۱۹ را بگیرد و تا به حال حدود ۱۴۰ هزار آمریکایی جان خود را از دست داده‌اند.

ترودو ماه گذشته اعلام کرد که اعضای خانواده نزدیک که به خاطر بسته شدن مرز جدا شده‌اند می‌توانند بالاخره به هم برسند اما افرادی که وارد کانادا می‌شوند باید ۱۴ روز در قرنطینه باقی بمانند.

تا به حال دو آمریکایی به خاطر قرنطینه نشدن به مدت دو هفته پس از ورود به کشور متهم شده و با جریمه هزار دلاری مواجه هستند. یک مرد ۶۶ ساله و یک زن ۶۵ ساله اهل مینسوتا روز بیست‌‌و‌چهارم ژوئن از مرزی که اینترنشنال فالز مینسوتا را به فورت فرنسس انتاریو متصل می‌کند، وارد کانادا شدند. به آن‌ها گفته شد مستقیم به مقصد خود رانندگی کنند و ۱۴ روز قرنطینه بشوند اما پلیس استانی انتاریو می‌گوید آن‌ها در فورت فرنسس چند بار توقف کردند.

پلیس گفت این زوج متهم به عدم پیروی از دستور ممنوعیت ورود به کانادا شده‌اند.

نظرسنجی نانوس از پاسخ‌دهندگان پرسید که از اینجا به بعد باور دارند مرز باید به سرعت برای مسافران غیرضروری افتتاح بشود، یا باید برای افرادی باز بشود که در مناطقی از کانادا و آمریکا زندگی می‌کنند که میزان ابتلا به ویروس کم است، یا باید برای آینده نزدیک بسته باقی بماند.

روی هم رفته ۸۱ درصد از پاسخ‌دهندگان گفتند مرز باید بسته باقی بماند و ۱۴ درصد گفتند باید فقط برای مناطقی که میزان ابتلا کم است باز بشود و ۳ درصد گفتند باید بلافاصله باز بشود. ۲ درصد هم گفتند مطمئن نیستند. نظرسنجی نشان می‌دهد که حمایت برای بسته نگه داشتن مرز در سراسر مناطق و گروه‌های سنی قوی است.

نیک نانوس رییس شرکت نانوس گفت: «با توجه به اینکه ما کشوری مرزی هستیم که برای گذران زندگی به آمریکا وابستگی داریم نتایج این نظرسنجی در حقیقت بسیار تعجب‌آور است. این نشان می‌دهد که کانادایی‌ها درجات اضطراب بسیار بالایی درباره اتفاق‌هایی دارند که در حال حاضر در ایالات متحده در ارتباط با پاندمی دارد می‌افتد».

نانوس گفت کانادایی‌ها از این نگران هستند که وضعیت پاندمی در آمریکا بدتر خواهد شد و پیش از اینکه مرز دوباره بتواند باز بشود، وضعیت جنوب مرز باید بهبود پیدا کند.