شکایت 105 میلیون دلاری محمودرضا خاوری و پسرش از انبوه ساز مشهور تورنتویی

mizzzz

در شرایطی که بازداشت خانم هما هودفر(استاد دانشگاه کنکوردیا)  و تاکید مقامات دولت ایران برای استرداد محمودرضا خاوری ، بار دیگر نام این مقام پیشین اقتصادی را در رسانه های جهان مطرح کرده است ، بلومبرگ با تهیه گزارشی از پرونده  اختلاف مالی جنجالی خانواده خاوری و سام میزراحی (یکی از شناخته شده ترین  انبوه سازان کانادا) در دادگاه ، موج جدیدی را در رسانه ها ایجاد کرد.

معتبرترین رسانه اقتصادی جهان که البته در سالهای گذشته گزارشهای متعددی درباره فعالیتهای اقتصادی میزراحی منتشر کرده ، مقاله خود را با ماجرای تماس محمود خاوری با میزراحی آغاز می کند.

به ادعای میزراحی در دادگاه ، خاوری سال گذشته با او تماس گرفته و او را تهدید کرده اگرچکهایی که به او و پسرش داده پاس نشوند ، خانه اش را به آتش کشیده و اعتبارش را نابود خواهد کرد.

خشایار خاوری در مقابل نسخه ای متفاوت از این داستان را برای دادگاه روایت می کند وبه طور کل منکر تماس پدر 63 ساله اش و تهدید میزراحی می شود .

خشایار کسی بوده که کار را به دادگاه کشانده و پس از اینکه شراکت شان با میزراحی بهم خورده ، او را متهم به سوئ مدیریت شرکت ، استفاده غیرمناسب از اموال شرکت و بدهکاری کرده و در مجموع خواهان 105 میلیون دلار غرامت از اوو البته سهم داشتن در پروژه های میزراحی از جمله پروژه برج مسکونی The One  در تورنتو است که در صورت تکمیل بلند مرتبه ترین برج مسکونی کانادا خواهد بود.

این برج 304 متری قرار است در سال 2020 یا 2021 افتتاح شود و دوازدهمین برج مسکونی بلند جهان خواهد بود که با 418 واحد ، ارزش تقریبی آن یک میلیارد دلار تخمین زده شده است .

the one

میزراحی اما شراکت خانواده خاوری در پروژه The One را تکذیب می کند و اشاره می کند آنها به طور خاص تنها در پروژه های یورک ویل سرمایه گذاری کردند و 50 درصد سود آوری در زمان تکمیل به آنها تعلق خواهد گرفت. میزراحی به بلومبرگ گفت :”من به توافقی که با آنها داشتم پایبند خواهم بود و هرگز از آن تخطی نکردم. ما باید پروژه را به سرانجام برسانیم و هیچ کس نمی تواند قبل از تکمیل آن انتظار داشته باشد پرداختی صورت بگیرد. ” او هم شکایت متقابلی را علیه خاوری ها داشته و تقاضای 50 میلیون دلار خسارت از آنها دارد.

اما روابط بین این دو طرف همیشه به این صورت سرد و تهدید آمیز نبوده است. میزراحی هم مثل خاوری متولد ایران است و در سال 1977 زمانی که شش سال داشت همراه خانواده اش به کانادا آمد ولی بجای اینکه بعد از پایان دوره دبیرستان به فکر تحصیلات دانشگاهی باشد ، شرکت DoveCorp Enterprises Inc را تاسیس کرد که یکی از بهترین خشکشویی های کانادا و تورنتو محسوب می شد. این شرکت در سال 2007 به کار خود پایان داد.

میزراحی در کنار این شرکت ، شرکتهای کوچک فرعی ساخت و ساز هم داشت و خاوری ها هم علاقمند شدند از تجربه او در کار ساخت و  ساز استفاده کنند. بنا به مدارک دادگاه قرار شد آنها 50-50 با میزراحی شریک باشند. اولین پروژه های مشترک با سرمایه 14.2 میلیون دلاری خاوری ها ، مجتمع 36 واحدی هیزلتن و مجتمع  68 واحدی داون پورت بودند.

معمولا انبوه سازان برای تکمیل منابع مالی پروژه هایشان ضمن جذب سرمایه های شخصی از منابع بانکی هم استفاده می کنند ولی میزراحی مدعی است خانواده خاوری  برای آن دو پروژه “عابر بانک” او بودند و او به هر میزان سرمایه ای که برای ساخت و توسعه پروژه ها نیاز داشت دست پیدا می کرد چون آنها گفته بودند برای تامین مالی پروژه ها منابع گسترده ای دارند!”

خشایار خاوری ولی در ای میلی به بلومبرگ این موضوع را رد کرده و تاکید می کند این میزراحی بود که اصرار می کرد منابع مالی مورد نیاز را برای تامین هزینه های خرید زمین و ساخت در دسترسی دارد.

همه چیز تا سپتامبر 2011 خوب پیش می رفت تا اینکه ماجرای اختلاس سه هزار میلیارد تومانی در ایران و فرار خاوری به کانادا پیش آمد و دولت ایران از کانادا خواهان استرداد خاوری شد.

میزراحی  کمی بعد در اکتبر همان سال در خانه شخصی خاوری در تورنتو با آنها دیدار کرده و به آنها گفته بخاطر مسدود شدن حسابهای بانکی شان در کانادا و ماجرای پیش آمده نمی تواند به همکاری با آنها ادامه دهد ولی خاوری ها مسدود شدن حسابهای بانکی را تکذیب کرده و درنهایت همکاری آنها  با تغییراتی کلی ادامه پیدا می کند.

از این پس میزراحی کنترل کامل املاک و شرکتها را در دست می گیرد و خاوری ها 50 درصد سود حاصل از فروش مجتمع ها را دریافت می کنند.

خشایار همچنان یکی از مدیران اجرایی شرکت میزراحی بوده که در مراسم رونمایی از چندین پروژه مسکونی از جمله The One حضور پیدا می کند ولی میزراحی در مدارک ارائه شده به دادگاه ضمن تایید حضور خشایار ، دلیل این قضیه را خواست او برای آشنایی بیشتر با بازار مسکن عنوان می کند .

اختلاف بین آنها زمانی بالا می گیرد که خشایار به گفته خودش متوجه کم شدن وجوه از یکی از حسابها و تراکنش های مشکوک می شود و درنهایت سال گذشته از میزراحی می خواهد تا حسابش را با او تصفیه کند و میزراحی در عوض او را از دفتر بیرون کرده و ارتباطش را با او قطع می  کند. به ادعای خشایار ، میزراحی از پول که از حسابهای پروژه ها برداشته برای خودش یک جت شخصی و یک کلبه 1.9 میلیون دلاری خریده است . میزراحی اعتبار این گزارش را کاملا زیر سوال برده و آن را تکذیب کرده است .

او هم روایت خودش را از باز شدن پایش به دادگاه دارد. او مدعی است پس از اینکه محمودرضا خاوری تماس تهدیدآمیزی با او داشت ، ناچار شده قفلهای منزل و محل کارش را عوض کند و با افزایش تدابیر امنیتی در منزل و محل کار از دادگاه بخواهد تا برای هر چه سریع تر روشن شدن وضعیت ، مفهوم توافق اولیه آنها را به شکل قانونی مشخص کند . دادگاه قرار است اولین جلسه را در این مورد روز 29 جولای برگزار کند.

کشمکش خاوری ها و میزراحی در دادگاه در حالی ادامه دارد که خریداران همگی به یکی از پروژه های یورک ویل نقل مکان کرده اند و ساختمان دیگر که کاملا پیش فروش شده در مراحل نازک کاری است .

میزراحی همچنین بازار یابی برج هشتاد طبقه تقاطع یانگ و بلور را در حالی آغاز خواهد کرد که 2000 نفر در لیست انتظار ان هستند و تنها پنت هاوس آن 30 میلیون دلار قیمت گذاری شده است !

ظاهرا تلاشهای بلومبرگ برای ارتباط با محمودرضا خاوری ، بانک ملی ، مقامات قضایی ایران و همچنین نمایندگان اینترپول برای توضیحات بیشتر درباره آخرین شرایط خاوری بی نتیجه بوده است .

 

تردیدهای جدی در از سرگیری روابط دیپلماتیک ایران و کانادا

dion

درحالیکه امید می رفت پس از روی کار آمدن دولت لیبرال در اتاوا و ابراز امیدواری دولت ایران به تغییر سیاستهای دولت جدید ، روابط دیپلماتیک دو کشور ایران وکانادا خیلی زود دستخوش تحولات مثبت شود، روند وقایع چند روز اخیر تردیدهای جدی را در این زمینه ایجاد کرده است .

با پیروزی لیبرال ها و چند ماه پس از آن نهایی شدن توافق هسته ای ایران و دولتهای غربی ، موانع ظاهری تجدید روابط ازمیان رفته بود و حتی برخی مقامات ایران ابراز امیدواری کرده بودند سفارت کانادا در تهران بزودی بازگشایی خواهد شد.

با این حال عدم استرداد محمودرضا خاوری مدیرعامل سابق بانک ملی ایران و متهم اصلی پرونده فساد مالی سه هزار میلیارد تومانی که گفته می شود در انتاریو ساکن است ، اعتراض ایران را به دنبال داشت و مقامات ایران به شکل تلویحی این مسئله را آزمونی برای نمایش حسن نیت دولت کانادا معرفی کردند.

خبر آغاز مذاکرات دو کشور در نیویورک در حاشیه سفر مقامات ایران به آمریکا با تایید مسئولان ایرانی همراه شد و در پی آن بخشی از تحریمهای اقتصادی علیه ایران که به شرکتهای کانادایی اجازه فعالیت اقتصادی محدود در ایران و داد و ستد با شرکتهای دولتی ایران می داد ، لغو شده و به نظر رسید گام هایی برای حضور اقتصادی شرکتهای کانادایی در ایران برداشته شده است  و بسیاری را امیدوار به عادی سازی روابط کرد.

اما روند اتفاقات منفی چند روز اخیر بیش از هرچیز حاکی از عدم توافق پشت پرده دو دولت در مذاکرات جاری و احتمال تعویق جدی عادی سازی روابط داشته باشد.

ابتدا خبردستگیری هما هودفر استاد دانشگاه کنکوردیا استان کبک که طی ماه های گذشته بارها احضار و بازجویی شده بود ، به نوعی اشاره به تکرار راهکار گروکشی سیاسی داشت و در پی آن روزنامه های کانادایی خبر از رای دادگاهی در تورنتو به پرداخت 13 میلیون دلار به قربانیان آمریکایی عملیات تروریستی حزب الله لبنان  در دهه 1980  و تایید حمایت ایران از این عملیات دادند.

دولت کانادا سال 2012 همزمان با قطع رابطه با ایران ، قانونی تحت عنوان عدالت برای قربانیان تروریسم را به تصویب رساند که به دادگاه های این کشور اجازه می دهد از محل پول و املاک مصادره شده ایران در کانادا به قربانیان غیرکانادایی حوادث تروریستی غرامت بپردازد.

(فهرست دارایی های مصادره شده دیپلماتیک و غیردیپلماتیک ایران در کانادا )

assest

واگذاری مبلغ حاصله از فروش دو ساختمان متعلق به دولت ایران در انتاریو و  2.6 میلیون دلار پول نقد به شاکیان ، نخستین آزمون عملی اجرای این قانون بخاطر اتهام حمایت ایران از اقدامات تروریستی بود و تلاشهای وکلای استخدام شده از سوی دولت ایران برای تغییر رای دادگاه بی نتیجه بود.

عدم اجرای این قانون می توانست جدی ترین حرکت دولت ترودو برای رفع مانع قانونی عادی سازی روابط با ایران و بازگشایی سفارتخانه ها و ایجاد  روابط گسترده تجاری باشد.

ولی با محکوم شدن دولت ایران نه تنها گشایشی در روابط حاصل نشد بلکه با اجرایی شدن قانون “عدالت برای قربانیان تروریسم” ،  دادگاه ها در کانادا این اجازه را دارند تا در صورت دریافت شکایتهای مشابه قربانیان عملیاتهای تروریستی در لبنان و اسراییل( که تعداد آنها کم هم نیست ) ،هر گونه حساب بانکی و دارایی  غیردیپلماتیک  جدید مرتبط با دولت ایران را مسدود کرده و نسبت به پرداخت از محل آنها به این قربانیان اقدام کنند.

حال دولت کانادا کار بسیار دشواری را در لغو این قانون خواهد داشت و از سوی دیگر باید سخت تلاش کند تا هما هودفر به سرنوشت زهرا کاظمی عکاس ایرانی-کانادایی که سال 2003 در ایران کشته شد ، دچار نشود.

با این مقدمه شاید بتوان بهتر درک کرد چرا استفان دیون وزیر امور خارجه کانادا سعی کرده در گفتگو با سی بی سی تماس های اولیه با ایران را تایید کند ولی درعین حال تاکید کند برای بازگشایی سفارتخانه ها زود است .

استفان دیون، وزیر خارجه کانادا، می‌گوید همچنان مسائلی مانند “حمایت ایران از تروریسم، نقض حقوق بشر و حمایتش از حکومت بشار اسد” مایه نگرانی دولت کاناداست و ارتباط با تهران به معنی تایید این سیاست‌ها نیست.

وی اشاره کرد اگر کانادا می‌خواهد در منطقه خاورمیانه حضور داشته باشد، باید در ایران هم “حضور داشته باشد و با ایرانی‌ها با حسن نیت همکاری کند و دولت ایران را به سمت رفتاری قابل‌قبول‌تر سوق بدهد.”

وزیر خارجه کانادا در عین حال گفته است که بازگشایی سفارت دو کشور در آینده نزدیک بعید است: “این باید گام به گام باشد؛ و [بازگشایی] سفارت، نمی‌تواند گام نخست باشد.”

گرچه وی از حضور ایتالیایی ها به عنوان حافظ منافع کانادا در ایران به نیکی یاد کرده ولی از عدم وجود سفارتخانه در تهران و نبود امکان همکاری با افرادی که حسن نیت دارند و می توانند دولت ایران را به سمت[اقداماتی] قابل قبول تر سوق دهند، ابراز عدم رضایت کرده است .

دیون البته تاکید کرده که او و نخست وزیر ترودومی خواهند تا هودفر هر چه سریع تر آزاد شود و دولت تمامی اقدامات را برای حفاظت از او انجام خواهد داد ، ولی باید دید دولت کانادا پس از دست رفتن املاک و دارایی های نقد غیردیپلماتیک ایران در کانادا ، چه اقدام عملی  را برای پیشبرد” مذاکرات جاری” انجام خواهد داد.

مجله الکترونیکی

اقتصادی

مهاجرت

جامعه

پزشکی

مسکن

دسته‌ها