قیمت آپارتمان تورنتو

خریداران خانه های لوکس بیش از پیش سرمایه گذاری در شهرهای بزرگ جهان را خطری برای سرمایه خود می‌بینند.

با استناد به گزارشی جدید از Knight Frank، قیمت املاک لوکس در 45 شهر بزرگ در فصل سوم امسال نسبت به یک سال قبل تنها 1.1 درصد افزایش داشت که ضعیف‌ترین افزایش قیمت سالانه از پایان سال 2009 تا به حال بود. 

قیمت‌ها در نیویورک 4.4 در کاهش داشتند و در لندن و ونکوور به ترتیب 3.9 درصد و 10 درصد پایین آمدند. از جنگ‌های تجاری گرفته تا برگزیت، اعتراض‌های حامی دموکراسی هنگ کنگ و اعتراض‌های مردمی در تعدادی از بزرگ‌ترین و ثروتمندترین شهرهای جهان که باعث اعمال مالیات‌های جدید بر ثروتمندان شده، همه جا عدم اطمینان بارز است.

دن کان مدیر اجرایی مسکن بین‌الملل کریستیز می‌گوید: «شهرهای امن دارند اعتبار خود را برای سرمایه داران از دست می‌دهند. پیدا کردن جایی با کیفیت برای استفاده سرمایه بسیار چالش‌برانگیزتر می‌شود».

شهرهای جهانی مانند لندن، هنگ کنگ و نیویورک که بعد از بحران مالی که برای مدتی به نظر می رسید سالی پس از سال دیگر چرخه‌های عادی بازار مسکن در افزایش قیمت را نقض می‌کنند و شاهد رشد قیمت منازل لوکس بودند، حالا دارند جایگاه خود به عنوان مکان‌هایی امن برای پارک کردن سرمایه های نقد توسط خریداران ثروتمند بین‌المللی را از دست می‌دهند. این معکوس شدن روند تا حدودی به خاطر موانعی است که دولت‌ها برای افزایش قیمت شدید مسکن در نظر گرفته اند کرده‌اند و در این میان سرمایه‌گذاران میلیاردر بخشی از مشکل مسکن این شهرها معرفی شده اند.

در آن سوی بازار برنده‌ شهرهایی مانند مسکو بودند چون انتخاب روس‌های ثروتمند این بوده که خانه‌شان را در زادگاه خود خریداری کنند. تایوان هم به هنگ‌کنگ که گران‌ترین بازار مسکن جهان را دارد، ترجیح داده می‌شود. 

جاناتان میلر رییس شرکت تعیین ارزش خانه میلر ساموئل گفت: «ما حرکتی بی‌سابقه در بازار املاک لوکس داشتیم و حالا بسیاری از آن بازارها در حال تقلا با عرضه بیش از حد یا عدم اطمینان هستند. عدم اطمینان در حال حاضر بیشترین کلمه مورد استفاده در بازارهای املاک است که دلیل خوبی هم دارد.»

توماس وراگوث رییس استراتژی جهانی مسکن برای شرکت مدیریت ثروت یو‌بی‌اس می‌گوید قیمت‌ها بیش از حد بالا رفته و شرایط اقتصادی تغییر کرده است؛ به طور مثال، امواجی از خریداران اهل خاورمیانه و روسیه بعد از سقوط قیمت نفت در سال 2014 عقب کشیدند.

وراگوث گفت: «حالتی از رخوت در بازار پیش آمده است. حتی ثروتمندترین‌ها هم می‌گویند دیگر حاضر نیستند با آن قیمت خانه بخرند.»

کیت اورت-آلن از شرکای نایت فرنک در لندن می‌گوید بازار دارد بر پایه شرایط موقعیتی تغییر می‌کند؛ مثلا انتخابات آمریکا ممکن است باعث شود خریداران در نیویورک دست نگه دارند.

خریداران چینی خریدهای خارجی خود را کاهش داده‌اند که تا حدودی دلیل این امر اعمال محدودیت‌های دولتی برای خارج کردن پول از کشور است. خریداران در همه جا دارند از ریسک امتناع می‌کنند که باعث شده هنگ کنگ را کنار بگذارند و به سمت تایوان که در فصل سوم امسال شاهد یک افزایش قیمت 8.9 درصدی بود، حرکت کنند.

در حالیکه برگزیت و مالیات‌های اعمال شده بر خریدارانی که دومین خانه‌شان را می‌خرند باعث شده‌‌اند لندن ریسکی و گران‌قیمت‌تر بشود، ورود خریداران باعث افزایش 10 درصدی قیمتی در فرانکفورت شد که یک پایتخت بانکداری با قیمت‌های نسبتا مقرون به صرفه است.

وقتی که اوضاع در سراسر دنیا تغییر می‌کند و بدتر می‌شود، تا اینجا معمولا آمریکا به عنوان جزیره‌ای از امنیت و ایمنی مخصوصا برای ثروتمندترین‌های دنیا عمل کرده است. آمریکا از همین حالا تبدیل به خانه تعداد بیشتری از هنگ کنگی‌ها در هر کشوری خارج از خود چین است و داده‌های اخیر نشان می‌دهند تعداد بیشتری از هنگ کنگی‌ها می‌خواهند این کشور را ترک کنند.

اگر می‌خواهید در کانادا خانه بخرید حالا می‌توانید هدفی برای خود تعیین کنید که آرزو دارید قیمت‌ها تا چند درصد پایین بیایند؟ 50 درصد؟

اگر در تورنتو باشید که آن وقت باید امیدوار باشید قیمت‌ها دو سوم پایین بیایند. یا در ونکوور نیاز دارید کاهش قیمت معادل 75 درصد باشد!!

اینها تازه ترین آماری است که در تحقیق جدید یکی از اساتید دانشگاه بریتیش کلمبیا آمده و قصد دارد مشکلات مرتبط با هزینه زندگی برای جوانان کانادایی را در کانون توجه قرار دهد. 

دراین گزارش آمده در صورتی مسکن برای کانادایی‌های جوان بین 25 تا 34 سال مقرون به صرفه خواهد بود که  متوسط قیمت مسکن باید  به 223 هزار دلار یا تقریبا نصف قیمت فعلی کاهش بیاید. یا اینکه درآمد کامل این گروه باید دو برابر بشود و به حدود 93400 دلار برسد.

این مطالعه در تعریف خود از مسکن مقرون به صرفه مسکنی را مورد هدف قرار داده که قیمتش نباید بیشتر از 30 درصد درآمد خالص باشد. با این استاندارد، متوسط قیمت مسکن در تورنتو باید 523 هزار دلار یا حدود دو سوم ارزش فعلی کاهش بیاید تا برای هزاره‌ای‌ها مقرون به صرفه باشد. در ونکوور، قیمت‌ها باید 795 هزار دلار یا حدود 75 درصد افت کنند.

اما پل کرشاو مدیر مدرسه جمعیت و سلامت عمومی دانشگاه بریتیش کلمبیا و موسس کمپین می‌گوید مقرون به صرفه بودن فقط مشکلی برای مترو ونکوور نیست و در سراسر بریتیش کلمبیا و انتاریو و همچنین شهرهایی در آلبرتا، مونترال و هلیفکس هم دیده می‌شود. او گفت: «حتی مانیتوبا شروع به عبور از آستانه مقرون به صرفه بودن کرده است.»

این گروه در گزارش خود خواستار «تعهدهای بنیادین» از احزاب سیاسی کانادا پیش از انتخابات امسال شده است. این کمپین از سیاست‌گذاران خواسته استراتژی ملی مسکن فعلی را گسترش دهد تا تعداد بیشتری از خانوارهای نیازمند را پوشش بدهد و خواستار این شده که از هدف اصلی شرکت وام مسکن و مسکن کانادا مبنی بر خانه‌دار شدن تمام کانادایی‌ها تا سال 2030 حمایت کنند.

اما در این گزارش آمده که برای انجام این کار «ما باید نحوه برخوردمان با مسکن و زمین‌های مسکونی را عمیقا تغییر بدهیم. ما باید از آن به نفع افراد ساکن جوامع محلی حمایت کنیم و اجازه ندهیم از آن استفاده‌هایی مثل پولشویی، کلاهبرداری، سفته‌بازی و پارک کردن پول در خانه‌های خالی صورت بگیرد.»

وقتی مردم درباره افزایش شدید قیمت مسکن در شهرهای بزرگ کانادا صحبت می‌کنند، یک پاسخ رایج این است که تورنتو یا ونکوور و مونترال دارند تبدیل به شهرهای با کلاس جهانی می‌شوند و چنین شهرهایی گران هستند.

این مسئله حقیقت دارد که شهرهای در سطح جهانی گران قیمت هستند، اما مسئله حقیقی دیگر هم این است که آن شهرهایی که ما شهرهای کانادا را با آن‌ها مقایسه می‌کنیم در عین حال مناطق حومه شهری مقرون به صرفه دارند.

اصطلاحی هست که می‌گوید بران تا پولت برسد. یعنی شهر را ترک کن و به مسیرت ادامه بده تا وقتی به یک محله حومه شهری برسی که می‌توانی پولش را بدهی. می‌توان چنین کاری را در نیویورک، لندن، رم، شانگهای یا توکیو انجام داد. اما دیگر واقعا نمی‌توان این کار را در تورنتو یا ونکوور انجام داد.

در تحلیلی که اویل امسال انجام شد، سایت فایندر.کام به این نتیجه رسید که شهرهای کانادا کمترین تخفیف‌ها برای نقل مکان به حومه شهرها را دارند. در تورنتو، قیمت یک ملک مسکونی در حومه‌شهر تنها حدود 20 درصد ارزان‌تر از داخل شهر است و در ونکوور این رقم به 24 درصد می‌رسد.

این را با نیویورک مقایسه بکنید که در آن می‌توان برای نقل مکان به حومه‌ شهر یک تخفیف 55 درصدی گرفت. در لندن هم این رقم 45 درصد است که بالاتر از میانگین جهانی 41 درصد قرار دارد.

فایندر.کام در نتیجه‌گیری تحلیل خود نوشت: «بالاخره ظاهرا اگر تورنتویی‌ها داخل شهر زندگی کنند وضع‌شان بهتر است.»

به طور مثال، با وجود اینکه شهرهایی مثل نیویورک یا لندن آوازه‌ای برای گران قیمت بودن دارند، می‌توان با معادل 344 هزار دلار کانادا در حومه‌های ماساپکا نیویورک یک خانه پنج خوابه و با معادل 421 هزار دلار کانادا در ایست اِند لندن یک خانه متوسط خریداری کرد.

این را با محدوده حومه شهری 905 تورنتو مقایسه کنید که در آن قیمت متوسط انواع املاک در ماه مه به 770065 دلار رسید که 40 درصد بالاتر از میانگین سافلک کانتی در نیویورک (545 هزار دلار کانادا) بود. قیمت متوسط یک خانه در استتون آیلند که فاصله کمی با منهتن دارد 70 هزار دلار کمتر از محله 905 است.

این هزینه‌های نسبتا بالای زندگی در حومه شهرها نشان می‌دهند که قیمت‌های بالای مسکن در تورنتو  و ونکوور ممکن است در طولانی مدت پایدار نباشند. اگر خانه‌های مقرون به صرفه وجود نداشته باشد، ممکن است جوانان در کوتاه مدت  از تورنتو و ونکوور به شهرهای دیگر صورت بگیرد.

با استناد به یک نظرسنجی جدید که نتایج آن روز چهارشنبه منتشر شد، یک نفر از هر پنج صاحب خانه جوان در مناطق شهری کانادا گفته‌اند رسیدن به دوران بازنشستگی را به تعویق انداخته‌اند تا بتوانند هزینه خرید یک خانه را متقبل بشوند.

به گفته این گزارش ، نخستین استراتژی مورد استفاده توسط جوانان کانادایی که می‌خواستند در یکی از مناطق مرکزی شهری کشور صاحب خانه بشوند، این بود که از مخارج غیرضروری مربوط به سبک زندگی روزانه بکاهند.

این مخارج شامل بیرون غذا خوردن، سفر کردن و خرید لباس می‌شد. بعد از آن، در رتبه دوم، عقب انداختن برنامه آن‌ها برای دوران بازنشستگی بود.

این گزارش که با همراهی شرکت تحقیقات بازار «موستل گروپ» انجام شد، بر پایه یک نظرسنجی از 1743 فرد جوان صاحب خانه صورت گرفت که سنی بین 20 تا 45 سال دارند و در شهرهای ونکور، کالگاری، تورنتو و مونترال زندگی می‌کنند.

برد هندرسون، رییس و مدیر عامل املاک بین‌المللی ساتبیز در بیانیه‌ای گفت: «رویای صاحب خانه شدن برای خانواده‌های جوان امروزی هم جذابیت خود را حفظ کرده است، اما واقعیت این است که خیلی از آن‌ها برای دستیابی به این هدف خود با موانعی جدی مواجه هستند چون هزینه‌های زندگی، هزینه‌های مسکن و دیگر نیازهای مالی از جمله پس‌انداز کردن برای دوران بازنشستگی مدام در حال افزایش هستند».

او اضافه کرد: «در محیطی که نرخ بهره‌ها بالاتر می‌رود و سیاست‌های سخت‌تر اخذ وام مسکن وجود دارد، خانواده‌های امروزی در حین تصمیم گرفتن درباره خرید خانه در بازار، امسال با چالش‌های بیشتری مواجه خواهند شد».

این نظرسنجی همچنین به این نتیجه رسید که 71 درصد از جوانان صاحب خانه در مناطق شهری برای پرداخت پول پیش خانه‌های‌شان از پس‌اندازهای شخصی خود استفاده کردند. این در حالی است که 52 درصد از پاسخ‌دهندگان گفتند روی هدایای مالی یا میراث خود حساب باز کردند. از طرف دیگر، 31 درصد گفتند از برنامه‌های پس‌انداز بازنشستگی ثبت‌شده» یا RRSP‌ها استفاده کردند.

در عین حال، به نظر می‌رسد که بیشتر این صاحب‌خانه‌های جوان بر این باور باشند که استراتژی‌شان ارزشش را دارد چون 78 درصد از آن‌ها گفتند فکر می‌کنند خانه‌شان طی پنج سال آینده ارزشی بیشتر از سرمایه‌گذاری‌شان خواهد داشت یا حداقل با آن برابری خواهد کرد.

انجمن املاک کانادا روز جمعه اعلام کرد که قیمت میانگین یک خانه در کانادا طی 12 ماه گذشته تقریبا 5.5 درصد کاهش داشته و به 455 هزار دلار رسیده است.

این انجمن که نمایندگی 125 هزار مشاور املاک در کشور را برعهده دارد ، می‌گوید فروش خانه در ماه ژانویه نسبت به دسامبر بیشتر بود، اما  هنوز نسبت به آمار  ژانویه سال 2018 کمتر است. در آن زمان این انجمن  اعلام کرده بود ژانویه 2018 از نظر تاریخی یکی از بدترین ماه های بازار املاک کانادا بود. دلیل این امر اعمال قوانین جدید استرس تست بود که در آن زمان به تازگی اجرایی شده بود.

این انجمن می‌گوید این قوانین که هدف‌شان سخت‌تر کردن اخذ وام مسکن است، آبی سرد روی بازار مسکن ریخت و باعث ادامه کاهش میزان خرید خانه شد. بارب ساکائو رییس انجمن گفت: «خریداران خانه هنوز دارند خودشان را با قوانین سفت‌و‌سخت‌تر دریافت وام مسکن که سال گذشته اعلام شد هماهنگ می‌کنند.»

انجمن املاک کانادا اعلام کرد 23968 ملک در ماه ژانویه فروخته شده که نسبت به 24977 خانه‌ای که در ماه مشابه سال قبل به فروش رفته بود،‌ کمتر است.

همچنین در بسیاری از بازارها شاهد کاهش قیمتها بودیم و البته بنا به همین گزارش متوسط قیمت  می‌تواند تا حدی گمراه‌کننده باشد چرا که  بازارهای گران‌قیمت در تورنتو و ونکوور آن را به مراتب بالاتر از میانگین بازارهای عادی شهرهای کوچکتر برده اند. 

بنابراین، این گروه اعلام کرده عاملی به نام «شاخص قیمت خانه» می‌تواند تصویری بهتر از بازار مسکن به نمایش بگذارد. این شاخص با در نظر گرفتن اندازه بازارهای مسکن مختلف و همچنین انواع مختلف خانه‌هایی که در آن‌ها به فروش می‌رسد به دست می‌آید.

رقم این شاخص طی یک سال گذشته افزایشی 0.8 درصدی داشته که کمترین افزایش به ثبت رسیده از تابستان گذشته تا به حال است. اما حتی آن رقم هم نمی‌تواند توضیح‌دهنده برخی تکان‌ها در سراسر کشور باشد.

در منطقه ونکوور بزرگ، شاخص قیمت خانه طی یک سال گذشته تقریبا پنج درصد کاهش داشته و در مناطق کالگری، ادمونتون، رجینا و ساسکاتون هم تقریبا به همین میزان پایین آمده است.

این در حالی است که طی یک سال گذشته در ونطقه ونکوور آیلند قیمت‌ها بیش از 9 درصد بالا رفته‌اند. این افزایش قیمت در مناطق دیگری از جمله اتاوا، گلف در انتاریو و منطقه نیاگارا هم دیده شده است.

برای کسب آخرین اطلاعات درباره بازار مسکن ونکوور و تازه ترین لیستینگها با شماره تلفن 6045001010 تماس بگیرید.

 

تحقیق اخیر نشنال بانک کانادا نشان می دهد وضعیت بازار مسکن کانادا مشابه بازار مسکن آمریکا در اوج آن در سال 2005 است .

بنا به این گزارش بیش از نیمی از منازل بازار دست کم ده درصد و یا بیشتر در عرض یک سال افزایش قیمت داشته اند. البته بخش عمده ای از افزایش قیمتهای بی رویه در دو استان بریتیش کلمبیا و انتاریو اتفاق می افتد.

بنا به جدولی که توسط کارشناسان این بانک تهیه شده ، 66 درصد منازل در انتاریو بالای ده درصد دریک سال افزایش قیمت داشته اند. حتی در وینزر که 330 کیلومتر از تورنتو فاصله دارد ، قیمتها در عرض یک سال 11 درصد بیشتر شده اند.

همین مسئله را در بریتیش کلمبیا شاهد هستیم و حتی افزایش قیمتها در کلونا که صدها کیلومتر با ونکوور فاصله دارد ، چشمگیر است .

با این حال نشنال بانک احتمال سقوط چشمگیر بازار و رکورد اقتصادی در کانادا را محتمل نمی بیند. دلایلی از جمله قوانین سخت گیرانه وام مسکن ، افزایش پیش پرداخت برای خرید منزل و همچنین عدم پرداخت وام مسکن به افرادی که سابقه اعتباری ضعیفی دارند ، از جمله این دلایل هستند. همچنین مهاجرت همیشه به بازار مسکن کانادا کمک زیادی کرده و ورود دائم مهاجران تحصیل کرده که قصد خرید مسکن دارند ، بازار را فعال نگاه داشته است.

از طرفی در آمریکای پیش از سال 2008 روند ساخت و ساز از رشد جمعیت پیشی گرفت و به عبارت دیگر عرضه از تقاضا بیشتر شد ولی در کانادا و به ویژه در بازارهای اصلی مسکن چنین مسئله ای را شاهد نیستیم.

در نهایت نشنال بانک کاهش قیمت ها در بازار مسکن را برای سه ماهه اول سال آینده پیش بینی کرده است و البته این مسئله منوط به افزایش نرخ بهره از سوی بانک مرکزی کانادا پیش از پایان سال خواهد بود.