طبق گزارش مرکز مبارزه با کلاهبرداری کانادا (CAFC) در سال گذشته، کانادایی ها رقمی بیش از 163 میلیون دلار به دلیل کلاهبرداری های مختلف از دست داده اند و 33000 گزارش به این آژانس ارسال شده است.
حداقل 15 نوع کلاهبرداری مختلف منجر به ضرر جمعی بیش از 1 میلیون دلاری برای قربانیان شده است.
بین 1 ژانویه تا 30 سپتامبر، کلاهبرداری با بیشترین ضرر دلاری، کلاهبرداری های سرمایه گذاری بود که در آن زمان 1145 قربانی داشت که ضررشان به بیش از 61.5 میلیون دلار می رسید. این باعث شد که میانگین ضرر برای هر نفر به رقم 54000 دلار برسد.
دومین کلاهبرداری پرهزینه، «عاشقانه» بود که از671 کانادایی در مجموع 32 میلیون دلار یا به طور متوسط حدود 48000 دلار از هر نفر کلاهبرداری کرد. در این سناریوها، کلاهبردار هدف خود را متقاعد می کند که با هدف نهایی جلب اعتماد آنها و استفاده از آن اعتماد برای درخواست پول یا ترغیب او به یک سرمایه گذاری تجاری جعلی یا سرمایه گذاری در چیزی، با آنها وارد یک رابطه عاشقانه شود.
کلاهبرداری اینترنتی و اخاذی به ترتیب سومین و چهارمین کلاهبرداری های گرانقیمت قربانیان را تشکیل می دهند؛ کلاهبرداری اینترنتی از ماه ژانویه برای 572 کانادایی 21 میلیون دلار و اخاذی از 1630 کانادایی 11 میلیون دلار هزینه داشته است.
با نگاه به کلاهبرداری هایی که بیشترین تعداد قربانیان را به خود اختصاص می دهند، به جای بیشترین مقدار پول از دست رفته، تصویر تغییر می کند.
نوع کلاهبرداری با بیشترین تعداد قربانی، کلاهبرداری های مربوط به «اطلاعات شخصی» با 3060 قربانی بود. CACF به این مورد ارزش دلاری اختصاص نداده زیرا در این نوع کلاهبرداری ها، هدف جمع آوری اطلاعات در مورد یک فرد است نه اینکه فورا از پول آنها کلاهبرداری شود، سپس می توان از آن اطلاعات برای جعل هویت استفاده کرد.
کلاهبرداری از اطلاعات شخصی نیز با 4549 گزارش، پس از 5741 گزارش اخاذی، دومین مورد بالای گزارش بوده است. این نوع کلاهبرداریها اغلب شامل تبلیغات جعلی برای فروش محصولات تقلبی یا فریب فروشندگان قانونی برای ارسال محصول بدون دریافت وجه میشوند. طبق وبسایت CACF، زمانی که کلاهبرداران فروشندهها را هدف قرار میدهند، سه تاکتیک رایج وجود دارد. در یک مورد، قربانی اعلانی دریافت می کند مبنی بر اینکه پرداختی در راه است، اما برای باز کردن قفل آن به یک شماره رهگیری نیاز دارد که از فروشنده می خواهد کالا را برای تولید یک شماره رهگیری ارسال کند، اما هیچ پرداختی دریافت نمی کند.
در مورد دیگر، کلاهبردار ادعا می کند که حساب شان مشکل دارد و فروشنده را فریب می دهد تا وجوهی که قول بازپرداخت آن را می دهد ارسال کند، اما آنها این کار را نمی کنند. مورد سوم زمانی است که کلاهبردار رقمی بیش از حد پرداخت و سپس درخواست می کند که وجوه اضافی به او بازگردانده شود، پس از آن مشخص می شود که پرداخت اولیه جعلی بوده است.