خبر مونتریال

راب فلمینگ وزیر آموزش چهارشنبه اعلام کرد که بیشتر دانش‌آموزان بریتیش کلمبیا از مهدکودک تا کلاس دوازدهم در سپتامبر به صورت تمام‌وقت به کلاس درس بازمی‌گردند.

فلمینگ گفت با مشورت دکتر بانی هنری مسئول ارشد بهداشت استان،‌ دانش‌آموزان در «گروه‌های یادگیری» سازمان‌دهی می‌شوند تا تعداد افرادی که با آن‌ها در تماس هستند کاهش پیدا کند و ریسک انتقال بیماری کم بشود.

هنری گفت گروه‌های یادگیری مدارس ابتدایی و راهنمایی حداکثر ۶۰ دانش‌آموز خواهد داشت و دانش‌آموزان مدارس بالاتر حداکثر ۱۲۰ نفر خواهد بود. تعداد کمتری از دانش‌آموزان در گروه‌های کم‌سن‌تر جای می‌گیرند چون آن‌ها سخت‌تر می‌توانند فاصله‌گذاری فیزیکی ایمن و شستن درست دست‌ها را رعایت کنند.

دولت استانی برای این که مطمئن باشد تدابیر ایمنی انجام شده کافی هستند می‌خواهد ۴۵.۶ میلیون دلار هزینه کند. این شامل افزایش شست‌و‌شوی سطوح تماس، افزایش تعداد ایستگاه‌های ضدعفونی دست و در دسترس بودن ماسک می‌شود.

کارکنان و دانش‌آموزان یا والدین آن‌ها باید خودشان را به صورت روزانه برای علائم کووید-۱۹ بررسی کنند. ماسک اجباری نخواهد بود اما در وضعیت‌هایی که فاصله‌گذاری فیزیکی قابل انجام نیست، توصیه می‌شود که افراد از ماسک استفاده کنند و ماسک برای آن‌ها فراهم خواهد شد.

هنری گفت «اعتماد بالایی» به این برنامه دارد و تا زمانی که میزان انتقال محلی پایین باقی بماند، مدارس می‌توانند با ایمنی دوباره افتتاح شوند.

او گفت «نمی‌توانیم آینده را پیش‌بینی کنیم و داریم برای چند سناریو برنامه‌ریزی می‌کنیم. اگر تعداد موارد انتقال بیماری افزایش پیدا کند بازبینی خواهیم کرد» و اضافه کرد که هیچ «رقم جادویی» وجود ندارد که مسئولان استانی بخواهند طبق آن برنامه‌شان را بازبینی کنند.

فلمینگ گفت بازگشتن حدود ۲۰۰ هزار دانش‌آموز در ژوئن به کلاس‌های درس، به مسئولان اطلاعات مهمی درباره فراهم کردن شرایط ایمن برای دانش‌آموزان و کارکنان داده است. 

هنری گفت: «اثر بستن مدارس می‌تواند برای بعضی کودکان تا پایان عمر باقی بماند. می‌دانیم میزان اضطراب افزایش یافته و مسائل سلامت روان برای جوانان بیشتر شده و خانواده‌ها در مراقبت از کودکان در خانه چالش‌هایی داشته‌اند».

اما فدراسیون معلمان بریتیش کلمبیا می‌گوید این برنامه نیازمند «زمان و کار بیشتری است» و خواسته پیش از اجرای آن مشاوره بیشتری با حوزه‌های مدارس و اتحادیه‌های محلی انجام شود.

اتحادیه در بیانیه‌ای گفت:‌ «اگر برنامه با سرعت بیش از حد انجام بشود یا سوال‌های زیادی بدون جواب باقی بماند، موفق نخواهد بود. بازگرداندن همه در یک زمان، حتی با نسخه‌ای از یک مدل گروهی در روز نخست بعد از آخر هفته روز کار بیش از حد زود است، مخصوصا با توجه به اینکه سوال‌های زیادی درباره اعلانیه امروز بدون پاسخ باقی مانده‌اند».

اتحادیه همچنین گفت برای حفظ فاصله‌گذاری فیزیکی نیاز به کلاس‌هایی با اندازه‌های کوچک‌تر است و خواستار شفافیت بیشتر درباره نحوه اجرای مدل گروهی و اینکه چطور این کار می‌تواند معلم‌ها و دانش‌آموزان را امن نگه دارد، شد.

کانادایی‌ها نظرات متفاوتی درباره لزوم  پایان دادن به پرداخت کمک مالی اضطراری دولت فدرال  (CERB) دارند. 

نتایج یک نظرسنجی جدید که توسط Maru/BLUE انجام شده نشان می‌دهد که چهل و هشت درصد از پاسخ‌دهندگان گفته‌اند دولت باید با خاتمه دادن به  CERB مخارج خود را کاهش دهد، آن هم بدون توجه به اینکه این کار چه اثری ممکن است بر مردم داشته باشد. در عین حال 52 درصد مخالف این حرکت بودند.

در این نظرسنجی مشخص شد میان استان‌ها تفاوت چشمگیری از این بابت وجود دارد. در حالی که در کبک 57 درصد، در آلبرتا 52 درصد و در بریتیش کلمبیا 51 درصد گفتند وقت اتمام CERB  فرا رسیده است، اما اکثریت چشمگیر 80 درصدی ساکنان انتاریو مخالف این کار بودند و بعد از آن مانیتوبا/ساسکچوان با 61 درصد و آتلانتیک کانادا با 55 درصد قرار داشتند.

جان رایت معاون شرکتی که نظرسنجی را برگزار کرده گفت ساکنان کبک به این دلیل بیشتر از همه از اتمام CERB حمایت می‌کنند که بیشتر از همه مشتاق رونق دوباره اقتصاد، به مدرسه فرستادن کودکان و خرید کردن هستند. اما به باور او باید بررسی بیشتری درباره باز کردن دوباره اقتصاد انجام شود.

وی گفت: «اشتیاق بسیاری برای باز کردن اقتصاد، سر کار برگرداندن مردم، داشتن درآمد کامل و بدهی کمتر برای کشور هست، اما نیازمند تدابیر ایمنی و یک بازه انتقال کافی هم هستیم. فکر نمی‌کنم هنوز این بحث که باید با مردم چه کار کنیم را انجام داده باشیم چون اگر تور حفاظتی را بردارید و زیرش زمین باشد، استخوان‌های بسیاری شکسته خواهد شد.»

بعد از فشار احزاب اپوزیسیون، بیل مورنو وزیر فایننس یک گزارش مالی از مخارج دولت منتشر کرد. در این گزارش مشخص شد که هزینه کل برنامه‌های حمایتی فدرال 212 میلیارد دلار و حمایت اعتباری و نقدینگی 686 میلیارد دلار بوده است.

انتظار می‌رود در نتیجه ادامه مخارج مرتبط با کووید-19، دولت فدرال در سال آینده 343 میلیارد دلار کسری بودجه داشته باشد. این افزایش کسری به خاطر هزینه‌های بالاتر از انتظار CERB و برنامه یارانه دستمزد اورژانسی کانادا است. انتظار می‌رود که بدهی کل کانادا در سال 2021 به 1.06 تریلیون دلار برسد.

نظرسنجی نشان داد 76 درصد از پاسخ‌دهندگان بسیار نگران اثر این بدهی بر مردم در طولانی مدت هستند.

افرادی که بیشترین نگرانی را داشتند متعلق به آلبرتا (80 درصد) و بعد از آن مانیتوبا، ساسکچوان و آتلانتیک کانادا (77 درصد)، کبک و انتاریو (76 درصد) و بریتیش کلمبیا (72 درصد) بودند.

همچنین 74 درصد از پاسخ‌دهندگان گفتند عمیقا نگران اثر این کسری و بدهی روی مالیات‌شان هستند. افرادی که بیشترین نگرانی را داشتند اهل آتلانتیک کانادا با 77 درصد بودند و بعد از آن آلبرتا، مانیتوبا و ساسکچوان با 76 درصد، بریتیش کلمبیا با 75 درصد، کبک با 73 درصد و انتاریو با 72 درصد قرار گرفتند.

نظرسنجی همچنین نشان داد 60 درصد از پاسخ‌دهندگان بیشتر نگران زنده ماندن امروز هستند تا اندازه بدهی دولت در آینده. 21 درصد هم گفتند اگر پول برنامه‌های حمایتی را در آینده دریافت نکنند ممکن است خانه‌شان را از دست بدهند.

بانک مرکزی کانادا در جلسه روز چهارشنبه خود تصمیم گرفت نرخ بهره معیار را در سطح فعلی نگه دارد و آن را از 0.25 درصد تغییر ندهد.

این نخستین تصمیم نرخ بهره تحت ریاست تیف مکلم بود که ماه گذشته بعد از به پایان رسیدن دوران هفت ساله ریاست استیون پولوز جایگزین او شد. 

تصمیم بانک درباره نرخ بهره همچنین نمایانگر این بود که هیچ برنامه کوتاه مدتی برای تغییر دادن استراتژی پایین نگه داشتن نرخ بهره وجود ندارد.

مکلم در یک کنفرانس خبری بعد از اعلانیه روز چهارشنبه گفت: «مسیر بازگشت طولانی خواهیم داشت. به وضوح بیان می‌کنیم که نرخ بهره برای مدتی طولانی به طوری غیرعادی پایین باقی خواهد ماند.»

این تصمیم در راستای انتظارات اقتصاددان‌هایی بود که بانک مرکزی را رصد می‌کنند و اخیرا توسط بلومبرگ نظرسنجی شدند. بانک جلسه بعدی تصمیم‌گیری خود درباره نرخ بهره را روز نهم سپتامبر برگزار می‌کند و انتظار نمی‌رود در آن جلسه هم تغییری صورت بگیرد.

بانک مرکزی اعلام کرده که قرنطینه‌ها و دیگر تلاش‌های فاصله‌گذاری فیزیکی در سراسر کانادا در بازه بین آوریل و ژوئن باعث شده حدود 15 درصد از تولید ناخالص داخلی کانادا کاهش یابد. 

به این ترتیب از زمان رکود عظیم اقتصادی سده گذشته تا به حال اقتصاد کانادا فصلی بدتر از این نداشته است. با این حال این رقم بهتر از بدترین سناریویی است که بانک مرکزی در زمان آغاز پاندمی پیش‌بینی کرده بود.

برای سال 2020 در کل، بانک مرکزی در حال حاضر انتظار دارد که اقتصاد با افتی 7.8 درصدی مواجه شود اما بعد در سال 2021 رشدی 5.1 درصدی و در سال 2022 رشدی 3.7 درصدی داشته باشد.

با وجود اینکه این ارقام بهتر از سناریوهای بدی است که ممکن بود اتفاق بیفتد، در عین حال به این معنی است که بانک مرکزی فکر نمی‌کند اقتصاد به مدت دو سال دیگر حتی نزدیک به وضعیت نرمال خود شود. 

برایان دوپراتو اقتصاددان تی‌دی بانک گفت تصمیم جدید بانک مرکزی درباره نرخ بهره به هیچ وجه سورپرایزکننده نبود. 

او گفت: «با توجه به اینکه هنوز درجات عدم اطمینان بسیار بالاست، بانک مرکزی کانادا نمی‌خواهد هیچ ریسک غیرضروری داشته باشد، قصد دارد تدابیر انگیزشی را حفظ کند و دوباره به ما یادآوری کند که می‌تواند در صورت نیاز کارهای بیشتری برای حمایت از اقتصاد انجام بدهد و این کار را خواهد کرد.»

وقتی مدرسه پسر آپریل ون ارت روز اول ژوئن در ونکوور دوباره باز شد، او باید راحت می‌شد. ماه‌ها بود که به سختی داشت شغل خود و آموزش پسر 11 ساله‌اش را در میان پیامدهای کووید-19 مدیریت می‌کرد.

اما به خاطر نیازمندی‌های فاصله‌گذاری اجتماعی، بازگشت مدارس ترکیبی بود: یک روز پسرش در کلاس بود و بقیه هفته را آنلاین کار می‌کرد. ون ارت گفت این مدل برای والدینی که کار می‌کنند «کاملا غیرقابل تحمل» است.

او گفت: «اگر در صورت شکل‌گیری موج جدیدی از ویروس در پاییز برنامه همین باشد، آن وقت نمی‌دانم که چطور می‌توانم با کم کردن ساعات کاری‌ام کنار بیایم».

در اکثر استانها برنامه به این صورت تنظیم شده که  کودکان کانادایی در فصل پاییز دوباره وارد کلاس‌های درس شوندو بسیاری از استان‌ها دارند مدل ترکیبی ونکوور را در نظر می‌گیرند: بعضی روزها در مدرسه و بعضی روزها در خانه و یادگیری آنلاین.

این همان مدلی است که در نیویورک در دست بررسی است، جایی که خیلی زود مرکز بحران کروناویروس آمریکا شد و تعداد موارد ابتلا به اوج رسید.

اما هیات‌ مدیره مدارس، اتحادیه‌های معلمان، متخصص‌های پزشکی و والدین بیش از پیش دارند مخالفت خود را با این مدل اعلام می‌کنند و می‌گویند ریسک کووید-19 نباید سنگین‌تر از ضرری باشد که بسته شدن مدارس می‌تواند به رفاه احساسی و آموزشی کودکان وارد کند.

متخصصان می‌گویند یک بازگشت نیمه‌وقت می‌تواند بهبود اقتصادی که از همین حالا نامتناسب است را بیشتر تضعیف کند و نابرابری جنسیتی را افزایش دهد چون در بحران کووید-19 زنان آسیب بیشتری از تعدیل شدن و کاهش ساعات کاری می‌خورند.

استفانیا وارالی رییس «زنان اثرگذار» گفت: «در خانواده‌هایی که دو درآمد دارند این بحث درگرفته که اگر مجبور باشیم یک درآمد را از دست بدهیم، قرار است چه کسی داوطلب شود ؟ و احتمالش خیلی زیاد است که زن تصمیم بگیرد که از کار خود هر چند موقت دست بکشد.»

مدارس در سراسر کانادا برای محدود کردن گسترش کووید-19 در ماه مارس بسته شدند که باعث شد حدود 5.5 میلیون کودک تحت تاثیر قرار بگیرند. با توجه به کودکان در خانه بودند و والدین ساعات کاری خود را کم کردند، ویکی ردوود مشاور اقتصادی ارشد کپیتال اکونومیکس می‌گوید ضرر اقتصادی احتمالا حدود 0.8 درصد تولید ناخالص داخلی کانادا در هر ماه بود.

زنان، که بیشتر در بخش خدمات کار می‌کنند، شاهد از دست رفتن شغل‌های بیشتری نسبت به مردان بودند و مسائل حمایت از کودکان باعث شده بازگشت به کار برای آن‌ها سخت‌تر بشود. داده‌های مرکز آمار کانادا نشان می‌دهد که زنان با درآمد کمتر بیشترین ضربه را خوردند.

حتی با بازگشت شغل‌ها، میزان اشتغال برای مادرهایی که کودک سن مدرسه  دارند، در ماه ژوئن بسیار پایین‌تر از میزان پیش از کووید-19 بود. در این میان افتتاح دوباره مراکز مراقبت روزانه از کودکان باعث شد وضعیت برای مادرانی که فرزندان کم سن دارند بهتر شود.

جنیفر رابسون استیادار دانشگاه کارلتون در اتاوا می‌گوید: «مادرها یک ضربه دوگانه خوردند چون بیشتر در معرض ریسک از دست دادن شغل به خاطر الگوهای جنسیتی در محل کار قرار داشتند و مدارس و مراکز مراقبت روزانه بسته شدند.»

از دست رفتن درآمد یکی از والدین پیامدهای طولانی‌مدت برای اقتصاد دارد، مخصوصا در حالیکه کانادا سعی دارد راه بازگشت خود را از بدترین بحران اقتصادی از زمان رکود بزرگ تا به حال پیدا کند. سیاست‌گذاران هم به این نکته توجه کرده‌اند.

مریم منصف وزیر زنان کانادا این هفته گفت: «والدین نگران هستند و حق هم دارند. ما نیازمند این هستیم که زنان بتوانند دوباره سر کار برگردند تا بتوانیم موتورهای اقتصادمان را روشن کنیم.»

در انتاریوی پرجمعیت، از دولت استانی خواسته شده برای شکل‌دهی به برنامه بازگشت به مدارس خود به جای بریتیش کلمبیا به کبک نگاه کند.

کبک وقتی در اواسط مه بیشتر مدارس ابتدایی خود را باز کرد رو به ماسک، ضدعفونی دست و نقطه‌های فاصله‌گذاری آورد. در همان ماه، کبک تقریبا 80 درصد رشد کل استخدام کانادا را داشت.

اما ضعف‌هایی هم وجود دارد. فقط در هفته پنجم ژوئن 53 مورد فعال کووید-19 در میان معلم‌ها و دانش‌آموزان در کبک مشاهده شد. در تضاد با این، در تمام ماه ژوئن فقط یک مورد شناخته‌شده در مدارس بریتیش کلمبیا گزارش شد.

برای بسیاری از والدینی که در معرض ریسک قرار دارند، چنین چیزی ارزشش را دارد. روث تامپسون مادر مجرد اهل اتاوا گفت پسر شش ساله‌اش وقت بیش از حد زیادی پای تبلت گذرانده و باید به یادگیری کنار دوستانش بازگردد.

او گفت: «از نظر من، مدرسه تمام وقت تنها راه است. مدرسه آنلاین جواب نمی‌دهد.»

تعدادی از والدین شنبه گرد هم آمدند تا از دولت انتاریو بخواهند با در نظر گرفتن تمام تدابیر ایمنی در دوران پاندمی، مدارس را برای تشکیل کلاس‌های تمام وقت دوباره افتتاح کند.

در اجتماعی که جلوی سالن قانون‌گذاری انتاریو شکل گرفت، والدین گفتند وجود یک برنامه مدرسه عادی برای حفظ سلامت و رفاه کودکان حیاتی است و بخش مهمی از بهبود اقتصادی سالم خواهد بود. چنین برنامه‌ای به این معنی خواهد بود که دانش‌آموزان پنج روز هفته را در کلاس درس سر بکنند.

برانون آلسوپ که یکی از سازمان‌دهندگان این گردهمایی بود، به سی‌بی‌سی نیوز گفت که والدین خواستار یک برنامه فکر شده از سوی دولت هستند که اجازه می‌دهد کودکان دوباره بتوانند یادگیری تمام وقت داشته باشند. آلسوپ خودش مادر دو کودک با نیازهای ویژه است. او گفت دولت انتاریو باید پروتکل‌های ایمنی مورد نیاز برای تشکیل دوباره کلاس‌های درس را تامین مالی کند.

با استناد به آیین‌نامه‌ای که اخیرا توسط وزارت آموزش انتاریو منتشر شد، دولت از هیات‌های مدیره مدارس خواسته آماده سه سناریو بشوند: یادگیری داخل کلاس، یادگیری آنلاین یا یک مدل ترکیبی که شامل هر دو حالت می‌شود.

آلسوپ شنبه پیش از گردهمایی گفت: «ما دوست داریم مطمئن شویم که کودکان و معلم‌های‌مان امن باقی می‌مانند».

او اضافه کرد: «باور نداریم که برنامه ترکیبی برای فرزندان‌مان جواب می‌دهد. ما می‌خواهیم اطمینان حاصل کنیم که کودکان‌مان تدابیر ایمنی ویژه در کلاس درس دارند و کارمندان و تامین مالی بیشتری از سوی دولت معطوف خواهد شد تا این اطمینان شکل بگیرد که بچه‌ها پنج روز هفته سالم هستند».

آلسوپ گفت برنامه ترکیبی می‌تواند منجر به شکل‌گیری موارد ابتلای بیشتری بشود چون کودکان ممکن است در روزهایی که سر کلاس نیستند پیش مراقب روزانه باشند.

او اضافه کرد که واگذاری تصمیم و شکل‌گیری برنامه‌ها برای سال تحصیلی جدید به هیات مدیره مدارس باعث می‌شود فشار خیلی زیادی به هیات مدیره‌ها وارد بشود. او گفت استان نیازمند یک برنامه مالی کامل برای حفظ ایمنی کودکان و معلم‌هاست.

این اعتراض یک روز پس از این شکل گرفت که هیات مدارس منطق تورنتو از استان خواست برنامه خود برای سال تحصیلی آینده را بازبینی کند.

آلسوپ گفت یادگیری آنلاین برای خانواده‌هایی که کودکان نیازهای ویژه دارند بسیار سخت است. او اضافه کرد که فرزندان خودش بسیار از ساختار کلاس درس بهره می‌برند.