آری نیومن تقریبا مدت سه سال است که محله استراتکونا ونکوور را خانه خود می‌نامید، اما حالا قرار است این تغییر کند.
او به سی‌تی‌وی نیوز گفت: « فکر نمی کردم روزی زندگی کردن در استراتکونا تا این حد مشکل و تلخ باشد. حالا من و همسایه ها هر روز شاهد بروز جرائم خشن و زورگیری هستیم.»
خود او هم در مدتی که در این محله زندگی کرده دو بار مورد حمله قرار گرفته است و قربانی زورگیری شده است.
او نخستین باری که مورد حمله قرار گرفت را «خیلی ناگهانی » توصیف کرد و گفت فقط به یاد می‌آورد فردی که می‌خواست پولش را بگیرد بدون هیچ مقدمه ای راهش را سد کرد.
دومین باری هم که مورد حمله قرار گرفت همین چند ماه پیش بود. این بار کسی که سوار دوچرخه بود به او حمله کرد. او هم دنبال پول بود. نیومن گفت: «جلویم را گرفت و پولم را به زور گرفت.»
تجربه منفی نیومن در این حمله پیش از راه‌اندازی محدوده برپایی چادر در استراتکونا پارک آغاز شد، اما او می‌گوید وضعیت طی ماه‌های اخیر بدتر شده است.
او در بهار کاندو خود را برای فروش در بازار گذاشت و چند ماه گذشته را صرف زنگ زدن به سیاستمداران محل و فدرال کرده تا سعی کند توجه و عمل آنها را معطوف این محله کند.
او گفت: «واقعا هیچ واکنشی به این مشکل بزرگ صورت نگرفته است.»
نیومن به هیچ وجه تنها ساکن استراتکونا نیست که به خاطر افزایش جرم و جنایت در این محله مستاصل شده و خواستار پایان دادن به کمپ بی‌خانمان‌ها شده است.
در اواخر سپتامبر، شهروندان نگران یک راهپیمایی برگزار کردند و از سیاستمداران خواستند برای ساکنان کمپ خانه پیدا کنند و کمپ را از بین ببرند.
در حالیکه ساکنانی مانند نیومن می‌خواهند خانه‌های‌شان را بفروشند، مشاوران املاک شاهد کاهش علاقه افراد نسبت به خرید املاک در ناحیه‌هایی از جمله استراتکونا، ییل‌تاون و گس‌تاون بوده‌اند.
گری سرا مشاور املاک شرکت ری‌مکس می‌گوید: «من شخصا لیستینگ‌هایی در محدوده ساینس وورلد و گس‌تاون دارم که نزدیک استراتکونا هستند و شاهد سرایت اثرات منفی به این محله‌ها هم هستیم. مردم جذب نمی‌شوند که بیایند و آن املاک را ببینند و لیستینگ‌ها مدت بیشتری بی‌پاسخ می‌مانند.»
سرا می‌گوید از زمان آغاز پاندمی شاهد کاهش علاقه نسبت به کاندوها بوده است. در محله‌هایی مانند ییل‌تاون که معمولا خیلی محبوب بودند، او می‌گوید شاهد «دور شدن» خریداران است.
درست مثل ساکنان استراتکونا، بعضی از ساکنان ییل‌تاون هم از افزایش جرم و خشونت شاکی بوده‌اند. آنها می‌گویند این زمانی آغاز شده که بی‌خانمان‌ها که در چادرهای اوپنهایمر پارک زندگی می‌کردند به داخل هتل هاوارد جانسون در خیابان گرنویل منتقل شدند.
در اوایل جولای، پلیس ونکوور گفت «تعداد خیلی زیادی پیغام» از ساکنان ییل‌تاون دریافت کرده و قول داد گشت‌های بیشتر و تدابیر ایمنی بیشتری در جامعه محلی اعمال کند.
سرا گفت بازار املاک تا حدود زیادی با وجود بحران کووید-19 قوی باقی مانده اما باید به زودی کاری درباره بی‌خانمانی در شهر صورت بگیرد.
او گفت: «شاید بعد از چند ماه، فقط در صورتی که تلاش‌های متحدی از طرف شهر صورت بگیرد و کار مثبتی انجام بشود، دیدگاه مردم شروع به تغییر کند.»
شهر ونکوور به خرج کردن 30 میلیون دلار برای فراهم کردن محلی برای اقامت ساکنان محل‌های چادرزنی و دیگر بی‌خانمان‌ها رای مثبت داده است. شهردار کندی استوارت جمعه به خبرنگاران گفت شهر انتظار دارد این برنامه «ظرف چند هفته» اجرایی شود.
اما نیومن می‌گوید حتی اگر مجبور شود خانه‌اش را ارزان‌تر بفروشد می‌خواهد نقل مکان کند.
او گفت: «فکر نمی‌کنم با توجه به اتفاقی که دارد در جامعه محلی می‌افتد مبلغی که می‌خواهم را بتوانم بگیرم. قیمتی خیلی پایین‌تر از ارزش ارزیابی شده‌ام می‌گیرم.»
او می‌گوید می‌خواهد جایی زندگی کند که حس امنیت داشته باشد. او گفت: «این یکی از آن مواردی است که آدم باید تمام متغیرهای موجود را درک کند و بعد تصمیم بگیرد.»
