هشتصد تن از والدین در اعتراض به پروتکل‌های کووید-19 مدارس بریتیش کلمبیا ،بچه‌ها را سه شنبه به مدرسه نمی فرستند

سازمان‌دهندگان اعتراضی که در پاسخ به مدیریت کووید-19 توسط بریتیش کلمبیا راه‌اندازی شده می‌گویند حدود 800 تن از والدین در سراسر استان می‌خواهند فرزندان‌شان را از سه‌شنبه خانه نگه دارند و به مدرسه نفرستند.

تمی لوندورف از پرینس جورج می‌گوید بعد از اینکه از والدین و معلم‌ها شنید که از وضعیت قوانین فعلی کووید-19 در مدارس خوشحال نیستند، تصمیم گرفت دست به عمل بزند.

او گفت: «ایده یک برنامه مدرسه ایمن در فرضیه یک چیز بود، اما واقعیت نتوانسته با آن همخوانی داشته باشد. ما در حقیقت قدرت دور کردن فرزندان‌مان را از آن محیط داریم تا حرف‌مان را بزنیم و حس کنیم والدین با هم متحد هستند.»

این هفته، دکتر بانی هنری مامور ارشد بهداشت استانی درباره مسئله انتقال بیماری در مدارس گفت «ریسک محیط‌های مدرسه هنوز بسیار پایین است و نمادی از اتفاق‌هایی است که در جامعه‌مان می‌افتد.»

روز جمعه چهار مدرسه جدید در سوری موارد ابتلای جدید گزارش دادند.

لوندورف یک درخواست عمل در توییتر و فیس‌بوک پست کرد و از والدین خواست روز بیستم اکتبر فرزندان‌شان را در منزل نگه دارند تا «صندلی‌های خالی حرف بزنند.»

والدین خواستار شفافیت بیشتر از سوی مسئولان بهداشت در زمان وقوع بیماری در مدارس هستند و همچنین می‌خواهند در مدارس استفاده از ماسک اجباری شود و وضعیت تهویه هوا بهبود پیدا کند. آن‌ها همچنین خواستار یک مدل یادگیری از راه دور یکسان و قابل دسترس هستند.

در تبلیغ این رویداد آمده که «فرزندان ما و معلم‌ها کنار گذاشتنی یا سوژه یک تجربه علمی نیستند.»

به گفته لوندورف تا شب جمعه، حدود 800 خانواده تصمیم گرفته‌اند در این حرکت شرکت کنند. او گفت: «بین ورنون، کلونا، کویزنل و پرینس جورج راحت حدود 320 خانواده داریم و بقیه در lower mainland هستد.»

دانشگاه‌های کانادایی ممکن است به خاطر پاندمی بیش از سه میلیارد دلار از دست بدهند!

مرکز آمار کانادا تخمین زده که دانشگاه‌های کانادایی ممکن است امسال به خاطر پاندمی کووید-19 تا 3.4 میلیارد دلار ضرر کنند که تا حدود زیادی دلیل آن به خاطر کاهش تعداد دانشجویان بین‌المللی خواهد بود.

مرکز آمار در جدیدترین گزارش خود گفت هزینه تحصیل بخش زیادی از سود دانشگاه‌ها را تشکیل می‌دهد. در سال 2013-14، هزینه تحصیل 24.7 درصد از کل سرمایه دانشگاه‌ها را تشکیل می‌داد و این رقم در -192018 به 29.4 درصد رسید.

بخش اعظم سود دانشگاه‌ها از تامین سرمایه دولتی می‌آید که سهم آن 45.8 درصد است.

مرکز آمار گفت افزایش سهم هزینه تحصیل به خاطر تعداد رو به رشد دانشجویان خارجی بوده که هزینه‌های بالاتری پرداخت می‌کنند و هزینه‌های پرداختی‌شان تقریبا پنج برابر شهروندان کانادایی است. در سال -182017، دانشجویان خارجی به تنهایی حدود 40 درصد از تمام هزینه‌های تحصیل را پرداخت کردند.

در نتیجه، مرکز آمار می‌گوید دانشگاه‌ها ممکن است بین 377 میلیون دلار تا 3.4 میلیار دلار در سال تحصیلی فعلی از دست بدهند که معادل 0.8 درصد تا 7.5 درصد از کل سودشان خواهد بود.

این سازمان تخمین‌های خود را بر پایه مجوزهای تحصیلی انجام داده که توسط سازمان مهاجرت، پناهجویان و شهروندی کانادا صادر می‌شوند. در سال 2020، تعداد مجوزهای صادر شده 58 درصد کمتر بود و حدود 13 درصد از مجوزهایی که صادر شدند در سپتامبر دیگر اعتبار نداشتند.

به گفته این سازمان تعداد ثبت نام دانشجویان خارجی هم ممکن است امسال کاهش داشته باشد.

نتیجه گزارش مرکز آمار این بود که 20 درصد از دانشجویان 17 تا 24 ساله‌ای که ماه مارس گذشته مشغول تحصیل بودند گفتند نمی‌خواهند امسال بازگردند.

به گفته وندی ترین مدیر روابط خارجی و تحقیقات سازمان دانشگاه‌های کانادا هنوز برای تعیین کردن اینکه پاندمی دقیقا چه اثری بر بودجه و میزان ثبت نام دانشگاه‌ها خواهد داشت زود است.

با این حال او گفت برنامه کمک مالی اضطراری کانادا (CERB) به دانشجویان و خانواده‌های‌شان کمک کرده قابلیت و اطمینان بازگشت به مدرسه در سال جاری را داشته باشند.

دانشگاه‌ها همچنین دارند خود را به محدودیت‌های سفر مربوط به پاندمی وفق می‌دهند و به دانشجویان خارجی اجازه داده‌اند مطالعات خود را از راه دور انجام دهند. 

کاهش دانشجویان خارجی برای بازار کار کانادا خبر خوبی نیست

محدودیت‌های سفر و گسترش یادگیری آنلاین به طور چشمگیری تعداد دانشجویان بین‌المللی را که انتظار می‌رود در فصل پاییز در دانشگاه‌ها و کالج‌های کانادایی حضور پیدا کنند کاهش داده است. گفته می‌شود این کاهش اثراتی گسترده در سراسر بازار کار کانادا خواهد داشت.

در میان محدودیت‌های مرزی سفت‌و‌سخت برای کنترل کووید-19 که باعث شده بسیاری از دانشجویان خارجی جدید نتوانند وارد کشور شوند، مجوز مطالعه جدید برای دانشجویان خارجی در فصل دوم 2020 ، کاهشی 22.3 درصدی داشته است.

با وجود اینکه هنوز ثبت نام ترم پاییزی تمام نشده، انتظار می‌رود مدارس کانادایی شاهد کاهشی چشمگیر در تعداد دانشجویان خارجی باشند. این باعث می‌شود میلیاردها دلار سود کالج‌ها و دانشگاه‌ها از بین برود.

به گفته دنیس امیوت، مدیر اجرایی سازمان کالج‌ها و انستیتوهای کانادا، این کاهش همچنین اثراتی موجی در سراسر بخش خصوصی خواهد داشت.

او گفت: «بسیاری از بنگاه‌های کوچک و متوسط نگران هستند چون اغلب دانشجویان بین‌المللی وارد حوزه‌هایی می‌شوند که دانشجویان داخلی کمتری دارند».

این یعنی تعدادی از کارفرمایان با کمبود بالقوه نیروی کار مواجه می‌شوند و تعداد دانشجویان کمتری در کوتاه مدت دنبال کار و کارآموزی می‌گردند. این می‌تواند در طولانی مدت هم باعث کاهش ورود فارغ‌التحصیلان جدید به نیروی کار شود.

نرخ بیکاری کانادا پیش از پاندمی تقریبا در پایین‌ترین حد خود در 40 سال اخیر قرار داشت. با وجود اینکه چیزی حدود 3 میلیون شغل در اوج پاندمی از بین رفت، حدود دو سوم از آن‌ شغل‌ها دوباره بازگشته‌اند.

بسیاری از دانشجویان خارجی وارد بخش‌های محبوبی از جمله خدمات سلامت، مدیریت تجاری، معدن و تکنولوژی اطلاعات می‌شوند.

این مشکل مخصوصا در بخش‌های روستایی یا دورافتاده کانادا حس خواهد شد که نیروی کار آنها به سرعت در حال مسن شدن است و جوانان هم معمولا به سمت مراکز شهری بزرگ جذب می‌شوند.

جول ریچاردسون سخنگوی کوک آکواکالچر که تهیه‌کننده غذای دریایی کانادایی است و در 10 کشور فعالیت می‌کند، گفت: «مهاجران و دانشجویان بین‌المللی بخشی کلیدی از استراتژی رشد جمعیت ما در آتلانتیک کانادا هستند.»

او اضافه کرد: «ما نیاز زیادی به افرادی داریم که پیش‌زمینه بین‌المللی و قابلیت صحبت کردن به چند زبان داشته باشند.»

درس خواندن در دانشگاه‌ها و کالج‌های کانادایی طی سال‌های اخیر یکی از راه‌های اصلی برای دریافت شهروندی کانادایی بوده و به این ترتیب دانشجویان بین‌المللی ثروت زیادی برای دانشگاه‌ها و کالج‌های کانادا به ارمغان آورده‌اند. با استناد به آمار سال 2018 دولت، آن‌ها حدود 21.6 میلیارد دلار کانادا به تولید ناخالص داخلی کشور کمک می‌کنند.

پدر انتاریویی در نبرد قانونی با همسر سابق برای ممانعت از مدرسه رفتن پسرش بازنده شد

پدری که از همسرش جدا شده و نمی‌خواست پسرش به خاطر کووید-۱۹ به مدرسه بازگردد، در نبرد قانونی با مادر این کودک بازنده شد.

یک قاضی در انتاریو رای بر این داد که بازگشت به کلاس بهترین راه برای این فرزند است.

این تصمیم نخستین رای این چنینی در انتاریو در دوران پاندمی است و متخصصان قانونی می‌گویند می‌تواند راهنمایی برای والدینی باشد که نزاع‌های مشابه دارند.

والدین این کودک که سال ۲۰۱۷ طلاق گرفته‌اند، سر این مسئله اختلاف داشتند که آیا فرزندشان باید در پاییز به مدرسه بازگردد یا نه. اسناد دادگاهی نشان می‌دهد که مادر می‌گفت انزوای اجتماعی باعث شده فشار سنگینی روی این پسر وارد شود و بازگشت به کلاس به صورت حضوری بهترین حرکت برای او خواهد بود.

همچنین، پسر در یک برنامه زبان فرانسوی شرکت می‌کند و در حالی که هیچ یک از والدین فرانسوی صحبت نمی‌کنند، این باعث شده انجام دادن تکالیف در منزل برایش چالش برانگیز باشد. پدر تصدیق کرد که انزوا برای پسرش سخت بوده اما گفت پسر درک می‌کند که خانه ماندن برای امن نگه داشتن او و دیگران لازم است.

والدین ابتدا سعی کردند این اختلاف را میان خود حل کنند، اما وقتی تا اواسط آگوست نتوانستند راهکاری پیدا کنند، مادر تصمیم گرفت به قانون رو بیاورد.

ملانی اونیل وکیل مادر به سی‌تی‌وی‌نیوز گفت مادر که می‌خواست پسر خود را به مدرسه و پیش هم‌کلاسی‌هایش بفرستد، هیچ انتخاب دیگری جز قانون نداشت.

او گفت:‌ «هیچ راه وسطی وجود نداشت. زمان مهم بود و هیچ مصالحه‌ای بین آن‌ها وجود نداشت».

قاضی آندرا هیمل که به صورت مجازی مسئولیت بررسی این پرونده را بر عهده داشت، نظرات هر دو نفر را در نظر گرفت. او به این نکته اشاره کرد که پدر، که از آن موقع تا به حال دوباره ازدواج کرده، یک برنامه کاری انعطاف‌پذیر و یک بزرگسال دیگر در خانه دارد و مادر هیچ یک از این دو را در اختیار ندارد.

قاضی تعیین کرد که برنامه پدر برای تدریس به پسر در خانه به این مسئله توجهی نکرد که مادر می‌تواند برنامه‌ای مشابه را عملی کند. او همچنین به این نکته اشاره کرد که با وجود اینکه پدر درک می‌کند پسرش به دلیل انزوای اجتماعی کووید-۱۹ به مشکل برخورده، هیچ راهکار قابل قبولی ارایه نکرده است.
قاضی نوشت: « پدر بعد از شش ماه انزوا برنامه‌ای برای نیازهای اجتماعی فرزند ندارد و توجهی به اثرات دیدن همتایانش در مدرسه در حالیکه خودش در خانه تنها نشسته، نکرده است».

هیمل در تصمیم خود از دولت و مسئولان بهداشت انتاریو کمک خواست. آن‌ها اقرار کردند که فرستادن بچه به مدرسه ۱۰۰ درصد ایمن نیست،‌ اما تصمیم افتتاح دوباره مدارس باید در مقابل مسائل دیگر از جمله سلامت و منافع آکادمیک و اجتماعی کودک سنجیده شود.

او همچنین این مسئله را در نظر گرفت که هیچ کس در خانوار مادر یا پدر بیماری زمینه‌ای ندارد که باعث شود آن‌ها در معرض ریسک جدی کووید-۱۹ قرار بگیرند.

با وجود اینکه این نخستین مورد این چنینی بود، قاضی اشاره کرد که دادگاه از اواسط آگوست شاهد چند مورد مشابه بوده و «بدون شک، موارد دیگری هم خواهد بود».

راسل الکساندر وکیل طلاق گفت این مورد قابل توجه است چون به والدینی که طلاق گرفته‌اند ایده‌ می‌دهد که در دعوی‌های قانونی آینده باید در انتظار چه چیزی باشند.

قاضی در رای خود این نکته را پذیرفت که انتخاب اینکه یک کودک باید به مدرسه بازگردد یا خیر می‌تواند مسئله خیلی سختی باشد. به این دلیل او به والدینی که در زمینه مسئله بازگرداندن فرزندشان به مدرسه توافق ندارند توصیه کرد خواستار نظر سومی شوند و ابراز نگرانی کرد که مسئله آموزش کودکان ممکن است در بین زوج‌هایی که طلاق گرفته‌اند به مشکل بدل شود.

پدری اهل وایت‌راک تهدید کرد دولت بریتیش کلمبیا را بخاطر برنامه بازگشت به مدارس به دادگاه می کشاند

مکس ترست 10 ساله آسم دارد، به همین دلیل وقتی در ماه ژوئن یادگیری حضوری نیمه‌وقت دوباره راه افتاد او به کلاس درس خود بازنگشت.

او می‌گوید: «به نظرم امن نبود. بنابراین تصمیم گرفتم نروم.»

این دانش‌آموز مشتاق بود کلاس ششم را در برنامه هوشمندان مدرسه ابتدایی کرسنت پارک وایت راک در سپتامبر آغاز کند، بنابراین او و پدرش دنبال جزییات نحوه بازگشت ایمن دانش‌آموزان به مدرسه بودند. این جزییات تحت برنامه بازگشت به مدارس استان چهارشنبه منتشر شد.

برنارد ترست، پدر مکس می‌گوید: «با مکس نشستیم و تصمیم گرفتیم کنفرانس خبری را با هم نگاه کنیم. چیزی که شنیدیم کاملا شوکه‌کننده بود.»

برنامه بریتیش کلمبیا این است که دانش‌آموزان مدارس ابتدایی به صورت تمام و در گروه‌های 60 نفره به کلاس درس بازگردند و هیچ اجباری برای فاصله‌گذاری اجتماعی یا ماسک زدن وجود نداشته باشد. بیشتر دانش‌آموزان دبیرستانی هم در گروه‌های 120 نفره به صورت تمام وقت به مدرسه بازمی‌گردند و اجباری برای ماسک نخواهند داشت.

برنارد ترست گفت: «اینکه بانی هنری و فلمینگ در تلویزیون به ما گفتند تحت شرایط اعلام شده بازگشت به مدرسه امن است، مسخره بود.»

ترست برنامه بازگشت به مدارس انتاریو را ترجیح می‌دهد. برمبنای این برنامه دانش‌آموزان ابتدایی باید به طور اختصاصی همراه گروه‌های هم‌کلاسی خود بمانند و دانش‌آموزان دبیرستانی فقط نیمی از مواقع را برای یادگیری به صورت فیزیکی به مدرسه می‌روند و تعداد افراد حاضر در کلاس‌ها نباید بیشتر از 15 نفر باشد. دانش‌آموزان کلاس‌های چهارم تا دوازدهم باید ماسک بزنند.

جسیکا سلزر معلم تاریخ مدرسه راهنمایی راکریج که با یکی از اعضای خانواده‌اش زندگی می‌کند که سیستم ایمنی بدنش آسیب‌پذیر است، می‌گوید: «اگر همه دانش‌آموزان و خودم ماسک بزنیم برای بازگشت به کلاس درس احساس ایمنی می‌کنم. من خیلی نگرانم که قرار است بازگشت کامل باشد. حس می‌کنم برنامه انتاریو امن‌تر است.»

ترست هم قبول دارد و می‌گوید: «چیزی که من را در این لحظه خوشحال می‌کند این است که از مدل انتاریو پیروی کنم. اجباری کردن ماسک برای کلاس‌های چهارم تا دوازدهم اجباری بشود یا چیزی شبیه به این. اطمینان حاصل کردن از اینکه گروه‌های دانش‌آموزان کوچک هستند و مسلما فاصله‌گذاری اجتماعی رعایت شود.»

او یک گروه فیس‌بوکی درست کرد تا با دیگر والدینی همراه شود که نگران خطرناک بودن احتمالی برنامه بازگشت به مدرسه بریتیش کلمبیا هستند. همچنین او احتمال برداشتن گام‌های قانونی را در نظر گرفته است.

ترست می‌گوید: «چیزی که من دوست دارم ببینم یک دعوی قضایی علیه دولت است. حس می‌کنم حتی اگر یک کودک هم مبتلا بشود یا بمیرد، هورگان، هنری و فلمینگ شخصا مسئول هستند.»

او از معلم‌ها و دانش‌آموزانی که نگران سلامت خود هستند درخواست کرده که در سپتامبر مدرسه نروند.

ترست گفت: «اگر هزاران معلم حس ایمنی نکنند و مدرسه نروند آن‌ها نمی‌توانند تمام آن‌ها را اخراج کنند.»

او گفت به آموزش دادن مکس در خانه ادامه می‌دهد، مگر اینکه ماسک اجباری و گروه دانش‌آموزان کوچک‌تر شود.

ترست گفت «می‌خواهم به کمک به یادگیری او از خانه ادامه بدهم و ما می‌توانیم تمرین‌های خودمان را خلق کنیم» اما تاکید داشت که «این برای پسرم منصفانه نیست.»

بریتیش کلمبیا گزینه های مختلف را برای بازگشایی مدارس در سپتامبر بررسی می‌کند

مسئولان استانی می‌گویند خانواده‌ها و مکان‌های کار باید انعطاف‌پذیر باشند و بریتیش کلمبیا دارد نقشه‌ای برای آغاز سال تحصیلی می‌ریزد که ممکن است در سپتامبر بچه‌ها را به کلاس‌های درس بازگرداند، یا ممکن است تصمیمی دیگر گرفته شود.

دکتر بانی هنری مسئول ارشد بهداشت استان می‌گوید با وجود اینکه فرستادن دانش‌آموزان به مدرسه ریسک انتقال را افزایش می‌دهد، بیرون نگه داشتن آن‌ها از کلاس درس و محیط یادگیری هم عواقبی منفی دارد.

او در جلسه به روز رسانی اطلاعات کووید-19 استان گفت: «می‌دانیم قابلیت کودکان برای داشتن روابط اجتماعی و یادگیری، اثرات چشمگیری برای سلامت روانی، سلامت احساسی و دیگر فاکتورها دارد. داریم تلاش می‌کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که می‌توانیم این کار را به شیوه‌ای انجام دهیم که از تمام کودکان و نیازهای یادگیری آن‌ها در پاییز حمایت شود.»

انتظار می‌رود دولت بریتیش کلمبیا برنامه خود برای مدارس را چهارشنبه اعلام کند. هنری باور دارد راه‌هایی وجود دارد که «تمام تمام» بچه‌ها بتوانند به کلاس درس بازگردند.

در عین حال، رییس فدراسیون معلمان بریتیش کلمبیا می‌گوید معلم‌ها درباره بازگشت به محل کار در سپتامبر نگران هستند.

هنری در پاسخ به اینکه چطور معلم‌ها و دانش‌آموزان می‌توانند با ایمنی به کلاس‌های درس بازگردند گفت استان از تجربه افتتاح دوباره مدارس در ژوئن خیلی چیزها یاد گرفته است.

او گفت «ما قبلا هم در مدارس شیوع داشته‌ایم و می‌دانیم چطور باید آن‌ها را مدیریت کنیم» و اضافه کرد یکی از احتمال‌هایی که در حال حاضر در دست بررسی است این است که با افراد هر گروه سنی به عنوان یک حباب اجتماعی جداگانه برخورد شود.

همانطور که هنری چند بار طی ماه‌های گذشته اعلام کرده، او فکر نمی‌کند اجباری کردن ماسک رویکرد درستی باشد.

او اضافه کرد که ممکن است وقتی بچه‌ها در حال رفت‌و‌آمد از مدرسه هستند و مخصوصا زمانی که فاصله‌گذاری اجتماعی مقدور نیست، ماسک نقشی داشته باشد. اما او توضیح داد که بخش زیادی از انتقال‌ها در محل کار و بین بزرگسالان رخ می‌دهد و در نتیجه ماسک ممکن است در محل‌هایی مانند اتاق استراحت که بزرگسالان کنار هم هستند مورد استفاده بیشتری داشته باشد.

فقط ۵۵ درصد کانادایی‌ها بیرون از خانه ماسک می‌زنند

در حالیکه ترس از بازگشت آمار بالای ابتلا به کووید-۱۹ در حال افزایش است، بسیاری از کانادایی‌ها با اکراه بیرون از خانه ماسک می‌زنند تا جلوی گسترش ویروس را بگیرند.

نتایج جدیدترین نظرسنجی انگس رید نشان می‌دهد که تنها ۵۵ درصد از کانادایی‌ها به طور مداوم خارج از خانه ماسک می‌زنند.

در میان بقیه افراد، ۴۵ درصد باقی‌مانده یا به ندرت ماسک می‌زنند یا کلا از ماسک استفاده نمی‌کنند.

تمام استان‌ها به غیر از آلبرتا و ساسکچوان حمایتی بیش از ۷۰ درصدی از قوانین ماسک اجباری داشت. حمایت آلبرتا ۶۰ درصد و حمایت ساسکچوان از این تدابیر ۵۵ درصد بود.

تنها یک چهارم از پاسخ‌دهندگان گفتند دلیل‌شان برای ماسک نزدن این است که فراموش کرده‌اند ماسک همراه‌شان بیاورند و ۷۴ درصد گفتند ماسک راحت نیست، نگران کووید-۱۹ نیستند،‌ فکر می‌کنند ماسک اثر ندارد یا فقط از دیگران پیروی می‌کنند و ماسک نمی‌زنند.

نظرسنجی همچنین به این نتیجه‌رسید که احتمال ماسک زدن مردها از زنان کمتر است و بیشتر زنان در تمام رده‌های سنی گفتند وقتی از خانه بیرون می‌روند ماسک می‌زنند. 

این در حالی است که همین نظرسنجی به این نتیجه رسید که نگرانی ملی درباره تهدید کووید-۱۹ در بالاترین حد خود از آوریل تا به حال قرار دارد.

جیسون کنی نخست‌وزیر آلبرتا در یکی از کنفرانس‌های خبری خود به ماسک نزدن تعدادی از شهروندان آلبرتا اشاره کرد و گفت اگر استان دوباره وارد قرنطینه شود استان ضربه اقتصادی بسیار شدیدی می‌خورد.

کنی گفت: «می‌شنوم که مردم می‌گویند ماسک زدن یک ایده گلوبالیستی است. به آن‌ها یادآوری می‌کنم  زمانی که سازمان بهداشت جهانی می‌گفت ماسک نزنید من از مردم می‌خواستم ماسک بزنند».

او اضافه کرد: «ایده من به آن افراد که از استفاده از ماسک دل خوشی ندارند، این است که در در صورت وقوع یک موج دیگر، قطعا تعلیق گسترش فعالیت‌های اقتصادی رخ خواهد داد».

یک نظرسنجی جداگانه از انجمن مطالعات کانادا به این نتیجه رسید که حمایت از ماسک زدن بین روزهای بیست‌و‌ششم ژوئن و دوازدهم جولای تقریبا افزایشی ۱۰ درصدی داشته است. 

در سراسر کشور، ۶۷ درصد از کانادایی‌ها از ماسک زدن اجباری در تمام فضاهای عمومی سقف‌دار حمایت می‌کنند و این در حالی است که دو هفته پیش این حمایت فقط ۵۸ درصد بود. تنها ۲۷ درصد مخالف این حرکت هستند و شش درصد گفتند مطمئن نیستند.

کبک مدتی پیش تبدیل به نخستین استانی شد که ماسک زدن را در فضاهای عمومی سقف‌دار در سراسر منطقه اجباری کرد. دستورهای مشابهی در رده شهرداری در شهرهای مختلفی در انتاریو صادر شده و تورنتو از هفتم جولای این دستور را اجرا کرد.

تردید مسئولان بهداشت بریتیش کلمبیا در مورد سلامت مسافران پس از کاهش فاصله‌گذاری فیزیکی و لزوم قرنطینه مسافران 4 پرواز ایرکانادا

آدرین دیکس وزیر سلامت بریتیش کلمبیا می‌گوید می‌خواهد مطمئن باشد که دو ایرلاین بزرگ کشور می‌توانند با ایمنی کامل سیاست‌های فاصله‌گذاری فیزیکی داخل پرواز خود را در دوران پاندمی حذف کنند.

او در یک کنفرانس خبری  گفت: «چیزی که دوست دارم از سازمان حمل‌و‌نقل کانادا و سلامت کانادا بشنوم این است که با این مسئله موافق هستند. امنیت تمام مسافران و امنیت تمام مردم در بریتیش کلمبیا و کانادا برای ما مهم‌ترین چیز است.»

دکتر بانی هنری مسئول ارشد بهداشت استان هم گفت سیاست‌های فاصله‌گذاری در هواپیماها در حوزه مسئولیت او قرار نمی‌گیرد، اما گفت فرض می‌کند شواهدی برای حمایت از این حرکت وجود دارد. 

هنری گفت: «نگران هستیم. این محیطی است که می‌دانیم مردم وقت زیادی را در ارتباط نزدیک با یکدیگر صرف می‌کنند.»

او گفت مهم است که مردم طی پرواز ماسک بزنند و فاصله‌گذاری فیزیکی را رعایت کنند. او گفت مردم اگر مریض هستند نباید سفر کنند و اضافه کرد دوست دارد ببیند مردم پیش از پروازها برای نشانه‌های بیماری تست می‌شوند.

ایرکانادا و وست‌جت اخیرا اعلام کردند سیاست‌های فاصله‌گذاری داخل پرواز خود را از روز اول جولای حذف می‌کنند.

سازمان حمل‌‌و‌نقل کانادا در بیانیه‌ای گفت «از آنجا که فاصله‌گذاری فیزیکی ممکن است همیشه ممکن نباشد، تمام مسافران به غیر از آن‌هایی که زیر دو سال هستند و افرادی با وضعیت‌های پزشکی خاص، نیازمند پوشیدن ماسک غیرپزشکی یا پوشش صورت هنگام مسافرت هوایی هستند»، با این حال این راهبردها اجباری نیستند.

ایرکانادا در بیانیه‌ای گفت: «با وجود اینکه همه‌مان راهکاری منفرد دوست داریم که بتواند ریسک را کاهش بدهد، مجبور هستیم از ترکیبی از رویکردها برای کاهش ریسک تا جایی که کاربردی است، استفاده کنیم.»

ایرلاین گفت گام‌هایی برداشته تا مسافران بتوانند با استفاده از پروسه‌های بدون نیاز به تماس فیزیکی در فرودگاه کیف‌ها و پاس پرواز خود را دریافت کنند. 

دیکس گفت دوست دارد سازمان‌های فدرال توضیح دهند که چرا به ایرکانادا و وست‌جت اجازه داده‌اند سیاست‌های فاصله‌گذاری خود برای جلوگیری از گسترش کووید-19 را حذف کنند. وزیر گفت این تغییر سیاست را با همتایان استانی خود در میان خواهد گذاشت و اضافه کرد که خواستار چیزی بیشتر از یک بحث تجاری از سوی ایرلاین‌هاست.

از سوی دیگر ایرکانادا اعلام کرد مسافران چهار پرواز به مقصد ونکوور باید خود را 14 روز قرنطینه کرده و در صورت مشاهده نشانه ابتلا به کووید 19 ، تست دهند.

این چهار پرواز از شهرهای سیاتل ، لس انجلس ، تورنتو و ساسکتون به ونکوور در روزهای اخیر انجام شده و تعدادی از مسافران در این پروازها تست مثبت کووید 19 داشته اند. هنوز مشخص نیست در هر پرواز چه تعداد مسافر مبتلا بوده اند.

 

مسیر دشوار دانشگاه های کانادا برای قانع کردن دانشجویان به ثبت نام در ترم پاییز

دانشگاه های کانادا برای ترم جدید با شرایطی کاملا متفاوت روبرو هستند. آنها در عین حال اینکه باید دانشجویان جدید را در ترم پاییز پذیرا باشند، دانشجویان قدیمی شان را قانع کنند که همچنان در ترم بعدی به دانشگاه بیایند و بخاطر همه گیر شدن ویروس کرونا قید دانشگاه و شهریه بالای آن را نزنند.

در این شرایط هم مدیریت دانشگاه و هم هزاران دانشجوی کانادایی در انتظار به روز شدن اطلاعات در مورد برگزاری حضوری کلاسها و یا ادامه روند آنلاین هستند. ترم زمستان 2020 با تغییر شرایط به صورت آنلاین در حال اتمام است هر چند که دانشجویان بابت کلاسهای حضوری شهریه پرداخته بودند .

مدیریت برخی از دانشگاه های برتر کانادا معتتقدند با وجود چالش مالی و لجستیکی ناشی از همه گیری ویروس کرونا ، دانشجویان همچون سالهای گذشته در ترم پاییز امسال هم ثبت نام خواهند کرد چرا که یک ترم و یا یک سال فاصله در دوران تحصیل در روند اشتغال آنها در آینده تاثیر منفی خواهد داشت . دانشگاه تورنتو تقریبا نیمی از برگه های ثبت نام برای ترم پاییز 2020 را توزیع کرده است و ریچارد لوین مدیر بخش ثبت نام دانشگاه تاکید می کند که همه چیز به روال گذشته است و کاهشی در زمینه ثبت نام وجود نداشته است . لوین در ادامه می گوید :گمانه زنی های زیادی درباره شرایط دانشگاه ها در ترم بعد وجود داشته ولی ما به همه ثابت می کنیم که همه آنها اشتباهند و ما مثل همیشه کلاسهایی قوی و پر از دانشجو داریم.

بسیاری از دانشگاه ها از دانشجویان سوالات جدید و بعضا دشواری می پرسند. اینکه آیا شرایط مالی خانواده می تواند مانعی برای ادامه تحصیل آنها باشد و یا اینکه آنها حاضرند بابت آموزش آنلاین هزاران دلار بپزدازند؟

اما ماجرا از طرف دانشجویان در شرایطی کاملا مبهم دنبال می شود و بسیاری از آنها با دیدگاه آقای لوین موافق نیستند. جیک بنت یکی از دانشجویان دانشگاه گلف می گوید اگر قرار باشد کلاسها در ترم پاییز آنلاین برگزار شود ولی شهریه مثل سابق باشد، به احتمال فراوان ثبت نام نخواهد کرد. :«آنها باید به دنبال راه حل دیگری برای ترم بعد باشند. اگر قرار است کلاسها برای یک سال آنلاین باشد ، ترجیح می دهم به دانشگاه نروم چون ارزشیی را ندارد.به نظرم یادگیری آنلاین اصلا نمی تواند مثل حضور در کلاسهای درس باشد.

مجله الکترونیکی

اقتصادی

مهاجرت

جامعه

پزشکی

مسکن

دسته‌ها