اقامت آمریکا

به گزارش The Real Estate Board of Greater Vancouver فروش مسکن طی ماه سپتامبر نسبت به ماه مشابه سال گذشته 46 درصد  و نسبت به آگوست 2022 10 درصد کاهش یافته است  و در این میان افزایش نرخ بهره و گران تر شدن وام های مسکن برخی از خریداران را فعلا پشیمان کرده و اکثر آنها ترجیح می دهند در سال آینده با قیمتهایی پایین تر خرید خود را انجام دهند.

این نهاد در گزارش جدید خود اشاره می کند شمار معاملات مسکن طی ماه گذشته در این منطقه به 1687  مورد رسید که از 3149 مورد سپتامبر 2021 و 1870 مورد در آگوست 2022  به مراتب کمتر بود.

فروش ماه گذشته تقریباً 36 درصد کمتر از میانگین فروش 10 ساله سپتامبر بود.

اندرو لیس، مدیر اقتصاد و تجزیه و تحلیل داده این نهاد، میزان پایین فروش را به افزایش نرخ بهره و وام مسکن بانک کانادا در تلاش برای کاهش تورم نسبت داد.

به گفته او افزایش نرخ بهره باعث شده  قیمت معیار ترکیبی بازار در ماه گذشته به 1155300 دلار برسد که تنها 3.9 درصد نسبت به سپتامبر گذشته افزایش یافته ولی 2.1 درصد نسبت به آگوست 2022 کاهش داشته است.

در حال حاضر  تعداد 9971 واحد مسکونی برای فروش در این منطقه فهرست شده  که در مقایسه با سپتامبر 2021 هشت درصد و نسبت به آگوست 2022 تقریباً سه درصد افزایش یافته است.

لیس در این گزارش نوشت: «با فروش خانه‌های کمتر و ادامه عرضه لیستینگ های جدید به بازار، خریداران در ماه های آینده گزینه های به مراتب بیشتری  نسبت به سال گذشته خواهند داشت.»

با عرضه بیشتر و تقاضای کمتر در  بازار، قیمت خانه های مسکونی در ونکوور بزرگ طی شش ماه گذشته کاهش یافته است.

بیشترین میزان کاهش قیمت  شش ماه گذشته در منطقه  Fraser Valley بوده که متوسط قیمت خانه های مجزا تا 400 هزار دلار و  تاون هاوس ها 200 هزار دلار کاهش داشته اند.

در دو سال گذشته تحولات بازار املاک کانادا به کام سرمایه گذاران و مشاوران املاک بود . اما با افزایش نرخ بهره  و کاهش سریع قیمت مسکن،دوره تازه ای برای فعالان صنعت مسکن فرا رسیده است.

کلارک کای تعداد زیادی از “سفته بازان” بازار املاک  انتاریو  – سرمایه‌گذارانی که املاکی را برای فروش مجدد برای کسب سود سریع می‌خرند – را در میان مشتریانش می‌شناسد. او نماینده فروش در Chestnut Park Real Estate Ltd  و همچنین بنیانگذار Winchester Design and Build Ltd.، یک شرکت متخصص در توسعه املاک و مستغلات و زمین است.

آنها همراه با شریک ملکی خود ویل زانگ، سفته بازان را که معمولاً پس از انجام تعمیرات اساسی املاک را می فروشند، در مورد فرآیند طراحی داخلی آموزش می دهند؛ از جمله اینکه دقیقاً چه تغییراتی باعث جذابیت خانه در یک بازار خاص می شود. به عنوان مشاوران املاک، آنها همچنین می توانند به مشتریان کمک کنند تا انواع خانه ها و محله های مناسب را پیدا کنند که چشم انداز خوبی برای نوسازی وپس از آن فروش هستند.

کای می گوید: «سرمایه گذاران بازار را به خوبی ما نمی شناسند. ما شکاف بین طراحان، معماران، مهندسان و بازار پر می کنیم. من می توانم به آنها بگویم که در این محله، خوب است که یک اتاق خواب دیگر در طبقه دوم اضافه کنیم، یا طبق 10 فروش اخیر، پروژه هایی با راه پله آبشار واقعاً مشتری خوبی داشته اند. این به معنای به دست آوردن حداکثر ارزش فروش مجدد است.»

زمانی که قیمت مسکن در تورنتو در سال گذشته افزایش یافت، آقای کای شروع به توصیه به مشتریان سرمایه‌گذار خود کرد که به “نوسازی و فروش” ملکی نخرند و فقط مراقب باشند تا ببینند چه چیزی قابل فروش دارند. در حال حاضر قیمت مسکن  در انتاریو به شکل غیرقابل انتظاری کاهش یافته و طبق گزارش بازار مسکن تورنتو، متوسط قیمت  19 درصد  نسبت به فوریه 2022 کمتر شده  است  .با در نظر گرفتن  هزینه های بالای ساخت و ساز و رقابت برای تجار گران قیمت، آقای کای می گوید که شخصاً برای یک دو سال آینده برنامه نوسازی و فروش را تعطیل خواهد کرد. : «در حال حاضر  سرمایه گذاری برای این کار منطقی نیست. ما در حال تکمیل همه چیز در املاکی هستیم که یک سال یا بیشتر خریده بودیم. برخی از سرمایه گذاران ممکن است تصمیم بگیرند ملک خود را کوتاه مدت اجاره دهند یا فقط آن را نگه دارند. ما هنوز در مورد یکی که به تازگی تکمیل شده است، تصمیم نگرفته ایم که آیا آن را در سپتامبر [برای فروش] عرضه کنیم یا تا بهار آینده صبر کنیم.»

با این حال او  انتظار دارد در 6 تا 12 ماه آینده شاهد افزایش شمار معاملات باشد زیرا برخی از صاحبان خانه‌ها قادر به تامین مالی مجدد نخواهند بود و مجبور به فروش خواهند بود. با این حال، هر کسی که می‌خواهد در حال حاضر خرید کند، باید به دنبال چیزی باشد که درآمدی مانند ملک اجاره‌ای ایجاد کند.

او در ادامه می گوید: «در حال حاضر اجاره بها بالاست و تقاضا برای اجاره زیاد است.اگر بازار در دو سال آینده بازگردد، همیشه می‌توانید شروع به نوسازی کنید و بعد بفروشید. عرضه مسکن در تورنتو و GTA بسیار کم است، بنابراین من واقعا نمی توانم کاهش قیمت دائمی را درک کنم.”

مت فرانسیس، یک مشاور املاک و شریک مدیریتی شرکت کارگزاری StreetCity Realty Inc. در استراتفورد، بر این باور است صرف نظر از اینکه بازار فروشنده  باشد، هنوز فرصت‌هایی برای سرمایه‌گذاران وجود دارد. ولی در این  بازارسرد، سرمایه گذاران بدون سرمایه بالا مشکلاتی خواهند داشت.: « برخی بدون اطلاع از اینکه می‌خواهند در یک “بازار فروشنده” بازسازی و فروش خود را تکمیل کنند ، دست به خرید زدند و برخی دیگر در اواخر افزایش قیمت‌ها با قیمت‌های بالا به قصد حفظ ملک و فروش آن در کوتاه مدت خرید کردند و شرایط برای هر دو گروه  کاملا به ضررشان شد. «اگر آنها با این ذهنیت وارد این بازی شدندو همه تخم‌مرغ‌هایشان را در یک سبد قرار دادند ، مجبور خواهند شد با تداوم روند نزولی قیمت ها ، ملکشان را به قیمت بالایی بفروشندو دچار مشکل  جدی شده‌اند.

اما، اگر آنقدر پول در بانک داشته باشند که بگویند، “مشکلی نیست، من فقط این خانه را اجاره می دهم”، مشکلی ندارند. بازار اجاره فعلا پرمشتری است. برخی از آنها ممکن است برای خرید و یا بازسازی ملک بعدی نیاز به سرمایه  داشته باشندو در این صورت   بسته به وضعیت مالی خاص‌شان برای مدتی معطل  می ماند. اما اگر بتوانند برای چند سال مستاجر داشته باشند تا بازار دوباره شروع به رشد کند، می‌توانند آن را بفروشند و سود خود را به دست آورند.»

میا فقط سه ساله بود که زوج کانادایی ادیت لمی و سباستین پلتیه برای اولین بار متوجه مشکلات بینایی اش شدند.
سال بعد وقتی او را  برای اولین بار  نزد متخصص بردند ،مشخص شد او  به retinitis pigmentosa، یک بیماری ژنتیکی نادر که باعث از دست دادن یا کاهش بینایی در طول زمان می‌شود، مبتلا شده است .
اتفاق بدتر این بود که آنها متوجه شدند دو پسرشان، کالین (که اکنون هفت ساله است) و لوران (اکنون پنج ساله) علائم مشابهی را تجربه می کنند.
ترس آنها زمانی تایید شد که در سال 2019 پسران با همان اختلال ژنتیکی تشخیص داده شدند. پسر دیگر آنها لئو که اکنون نه ساله است خوشبختانه به این بیماری مبتلا نیست.
لمی توضیح می‌دهد که در حال حاضر هیچ درمان یا درمان مؤثری برای کاهش سرعت پیشرفت retinitis pigmentosa وجود ندارد: “به ما گفته شد«هیچ کاری واقعاً نمی‌توانید انجام دهید»،ما نمی دانیم بیماری با چه سرعتی قرار است پیش برود، اما انتظار داریم که آنها در اواسط زندگی کاملاً نابینا شوند.”

هنگامی که آنها با تمام ترس و نگرانی های ناشی از این خبر کنار آمدند، توجه خود را بر کمک به فرزندان خود متمرکز کردند تا مهارت هایی را که برای طی کردن مسیر خود در زندگی نیاز دارند، ایجاد کنند.
وقتی متخصص میا به او پیشنهاد کرد که او را با “خاطرات بصری” درگیر کنند، لمی متوجه شد که یک راه واقعاً باورنکردنی وجود دارد که آنها می توانند این کار را برای او و بقیه بچه ها انجام دهند.
او توضیح می دهد: ” فکر کردم، بجای اینکه یک فیل را در یک کتاب به او نشان  دهم، او را به دیدن یک فیل واقعی می برم.” و من حافظه بصری او را با بهترین و زیباترین تصاویری که می توانم پر خواهم کرد.”
او و همسرش به زودی برنامه‌ریزی کردند تا یک سال را با بچه‌هایشان به دور دنیا سفر کنند.
در حالی که لمی و پلتیه قبل از اینکه پدر و مادر شوند اغلب با هم سفر می کردند و فرزندان خود را به سفرهای مختلف برده بودند، رفتن به یک سفر طولانی به عنوان یک خانواده قبلاً امکان پذیر به نظر نمی رسید.

آنها به زودی شروع به تلاش برای پس انداز خود کردند، وشرکتی که پدر در آن کار می کرد به فروش رفت و او از محل سهامی که در شرکت داشت ،توانست به سرمایه ای کافی برای انجام سفر دست پیدا کند.
لمی، که در تدارکات مراقبت های بهداشتی کار می کند، اذعان می کند: «این یک هدیه کوچک از زندگی بود. “مثلاً، اینجا پول سفر شماست.”
این خانواده شش نفره در ابتدا قرار بود در ژوئیه 2020 حرکت کنند و یک برنامه سفر مفصل را برنامه ریزی کرده بودند که شامل سفر زمینی از طریق روسیه و گذراندن زمان در چین بود.

با این حال، آنها مجبور شدند سفر خود را چند سال به تعویق بیندازند به دلیل محدودیت های سفر ناشی از همه گیری جهانی، و بارها در برنامه سفر خود تجدید نظر کردند. هنگامی که آنها در نهایت در مارس 2022 مونترال را ترک کردند، برنامه های کمی داشتند.
لمی می گوید: «ما در واقع بدون برنامه سفر رفتیم. “ما ایده هایی کلی  درباره مقصدهای مختلف داشتیم ولی حالا همانطور که  پیش می رویم برنامه ریزی می کنیم. نهایتا شاید یک ماه جلوتر.”
قبل از حرکت، خانواده  لیستی از آرزوهای فرزندانشان  برای سفر تهیه کردند. مثلا میا می خواست اسب سواری کند، در حالی که لوران می خواست روی یک شتر آب  میوه بنوشد.
این خانواده سفر خود را از طریق رسانه های اجتماعی شرح می دهند و به روزرسانی های منظم را در حساب های فیس بوک و اینستاگرام خود ارسال می کنند.
لمی می‌گوید دیگرانی که خودشان تشخیص داده‌اند، یا عزیزانشان مبتلا به رتینیت پیگمانتوزا هستند، با او تماس گرفته‌اند و پیامهای دلگرم‌کننده‌ای داده اند.
در واقع، یک معلم در یک مدرسه تخصصی در کبک برای دانش آموزان نابینا یا کم بینا یکی از 11000 دنبال کننده صفحه فیس بوک آنها است و اغلب ماجراهای این خانواده  را برای شاگردان کلاسش بازگو می کند.

ترنس گراهام پس از تجربه “تورم قابل توجه” در پشت سر خود که باعث ایجاد “سردردهای غیر قابل تحمل” شد، هفته ها است که منتظر دریافت نتایج فوری سی تی اسکن است.

این کهنه سرباز 55 ساله ارتش کانادا، که در شهر لیرد استان انتاریو  زندگی می کند گفت که در 27 ژوئیه در بخش اورژانس محلی معاینه شد.نزدیک به سه هفته طول کشید تا اسکن انجام شود و  از آن زمان نتوانسته است نتایج را دریافت کند.

یافته های یک نظرسنجی جدید موسسه Angus Reid که در ماه آگوست در کانادا و آمریکا انجام شد، نشان می دهد که کانادایی ها نسبت به همسایگان جنوبی خود به طور قابل توجهی از دسترسی به مراقبت های بهداشتی رضایت کمتری دارند و گراهام از این قضیه اصلا تعجب نمی کند.

او به سی‌بی‌سی نیوز گفت دوستانی در آمریکا دارد که به مراقبت‌های بهداشتی خود می‌بالند، هرچند استفاده از آنها شامل هزینه‌ باشد: «اگر این باور رایجی است که اکنون ما به عنوان کانادایی بهره مند از بیمه درمانی رایگان داریم، باید بگویم منجر به وضعیت غم انگیزی شده است.

به گفته موسسه  انگس رید 29 درصد از بزرگسالان “مشکل مزمن” در دسترسی به مراقبت های بهداشتی را تجربه کرده اند که معادل 9 میلیون کانادایی است.

31 درصد دیگر، معادل 9.7 میلیون کانادایی، گفتند که برخی از چالش ها را تجربه کرده اند، حتی اگر تقریباً همه (98 درصد) این گروه گزارش داده اند که پزشک خانواده دارند.

تقریباً در همه مناطق کانادا، چه در مناطق شهری و چه در مناطق روستایی، وضعیت مشابه بود.

نوع مراقبت‌های پزشکی که افراد در دسترسی به آن‌ها بیشترین مشکل را داشتند شامل قرار ملاقات‌های تخصصی (58 درصد در کل)، مراقبت‌های اورژانسی (54 درصد)، روش‌های جراحی (51 درصد)، درمان غیر اورژانسی (44 درصد) و آزمایش‌های تشخیصی (41 درصد) بود. درصد).

در بریتیش کلمبیا، ساسکاچوان، انتاریو و چهار استان اقیانوس اطلس روی هم، بیش از 60 درصد از پاسخ دهندگان گفتند که برای جستجوی مراقبت های مورد نیاز خود با چالش هایی روبرو هستند. این گزارش همچنین  خاطرنشان کرد استان های بریتیش کلمبیا و  حاشیه اقیانوس اطلس دو منطقه از کانادا هستند که بیش از یک سوم مردم در آن تجربه های مزمن دشواری برای دسترسی به مراقبت های بهداشتی داشتند.

شاچی کورل، رئیس موسسه آنگوس رید گفت: «کانادایی‌ها  به این روایت عادت کرده‌اندو  به دلیل کمبودها و عملکرد نادرست سیستم،به سرویس ها دسترسی پیدا نمی کنند و یا با مشکلات فراوانی در استفاده از آنها روبرو هستند.

سی‌بی‌سی نیوز در سال جاری گزارش‌های گسترده‌ای در سراسر کانادا در مورد بسته شدن اتاق‌های اورژانس و کاهش خدمات به دلیل کمبود نیروی انسانی، طولانی‌تر شدن زمان انتظار جراحی و نیاز به تخلیه برخی از روش‌ها به استان‌های دیگر برای رفع معوقه‌ها، در شرایطی که به عنوان یک بحران مراقبت‌های بهداشتی تلقی می‌شود، گزارش کرده است.

وقتی صحبت از افرادی است که از دسترسی خود به مراقبت راضی هستند، این تحقیق نشان داد که 15 درصد یا 4.7 میلیون کانادایی دسترسی راحت دارند. منیتوبا با 18 درصد بالاترین را داشت، در حالی که بریتیش کلمبیا با 10 درصد کمترین بود.

بیش از نیمی از پاسخ دهندگان در سراسر کشور که دسترسی راحت به مراقبت های جراحی داشتند، گفتند که سلامت آنها بهبود یافته است، در حالی که 34 درصد از افرادی که با مشکل مواجه بودند، گفتند که وضعیت آنها بدتر شده است.

به طور متوسط، نزدیک به یک چهارم مردم در 10 استان گفته اند که در شش ماه گذشته نیازی به دسترسی به مراقبت های بهداشتی نداشته اند.

حتی اگر مردم با سیستم مراقبت های بهداشتی مشکلی نداشته باشند، ممکن است فردی را بشناسند که این مشکل را داشته است. بیش از نیمی از افرادی که در این نظرسنجی شرکت کردند گفتند که خانواده یا دوستانی داشتند که عواقب جدی (18 درصد) یا جزئی (33 درصد) را تحمل کردند، زیرا آنها مراقبت کافی نداشتند.

کورل گفت این تصور وجود دارد که دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی در کانادا بهتر از ایالات متحده است، اما زمانی که شما واقعاً با آمریکایی‌ها صحبت می‌کنید، «گوش آن‌ها روشن می‌شود».

شهروندان آمریکا نظر بسیار مطلوب تری نسبت به سیستم مراقبت های بهداشتی خود دارند، به طوری که تقریباً دو برابر تعداد آمریکایی های مورد بررسی (29 درصد) گفته اند که با دسترسی خود راحت هستند.

همچنین تعداد بسیار کمتری از پاسخ‌دهندگان آمریکایی (13 درصد) وجود داشت که گفتند در جستجوی مراقبت‌های پزشکی مشکل مزمن دارند.

در مواجهه با احتمال نیاز به مراقبت های اضطراری، 70 درصد از آمریکایی ها در مقایسه با تنها 37 درصد از کانادایی ها، نسبت به دریافت به موقع آن اطمینان داشتند.

بر اساس گزارشی تازه درباره  شرایط زندگی و سفر زنان در بیش از 30 کشور، کانادا هشتمین کشور امن برای زنان به منظور سفر انفرادی معرفی شد.

شرکت Bounce با در نظر گرفتن پارامترهای  مختلف برابری جنسیتی و ایمنی زنان، از جمله قوانین خشونت خانگی، میزان قتل و میزان احساس امنیت زنان هنگام راه رفتن در شب فهرستی از 34 کشور را تهیه کرده است .

بر اساس این فهرست، امن ترین کشور برای زنان به منظور سفر انفرادی، ایرلند است و پس از آن کشورهای اتریش، نروژ، اسلوونی و سوئیس در رده دوم تا پنجم قرار دارند.

اسپانیا در رده ششم قرار گرفت و پس از آن پرتغال، کانادا، هلند و لهستان قرار گرفتند و 10 کشور برتر فهرست را تکمیل کردند.

کانادا برای ایمنی کلی خود برای زنانی که به تنهایی سفر می کنند، امتیاز 6.67 از 10 را در مقایسه با ایرلند 7.88 کسب کرده است.

کلمبیا از بین 34 کشوری که در آن گنجانده شده، کمترین امنیت را برای زنان برای سفر به تنهایی دارد.آمریکا در آخرین مکانهای این فهرست  و در رده 32 درست بالاتر از کاستاریکا قرار گرفت.

این ارزیابی بر اساس هفت پارامتر مختلف انجام شد، از جمله درصد زنان در آن کشور که خشونت را تجربه کرده اند، تعداد مقتولین زن به ازای هر 100000 زن، درصد زنانی که گزارش کردند احساس امنیت در پیاده روی تنها در شب داشتند. درصد زنانی که موافق هستند استفاده شوهر از خشونت علیه همسرش موجه باشد و  میزان کارایی قوانین مربوط به مجازات خشونت خانگی .

همچنین رتبه‌بندی کشورها  در گزارش شکاف جنسیتی جهانی ۲۰۲۱ مجمع جهانی اقتصاد هم برای تهیه این فهرست مدنظر قرار گرفته است.

کانادا تنها در یکی از پارامترهای ذکر شده  مقام اول را به خود اختصاص داد. کانادا کمترین میزان خشونت خانگی گزارش شده را ددر بین 34 کشور داراست

در این مطالعه آمده است: «در کانادا، فقط 1.9 درصد از زنان می گویند که در طول زندگی خود خشونت از طرف شریک زندگی خود را تجربه کرده اند، که 20 برابر کمتر از بدترین کشور در لیست است.»

راس وایتمن ساکن لیک کانتری، بریتیش کلمبیا، جزو اولین کانادایی‌هایی بود که مصدومیتش در چارچوب برنامه حمایت از آسیب‌های واکسن کانادا تایید شده است اما انتظار برای دریافت غرامت او را کاملا ناامید کرده است .

راس پس از دریافت اولین دوز واکسن AstraZeneca در آوریل 2021، تا حدی فلج شد. در چند روز اول پس از دریافت واکسن، او دچار درد شدید در ناحیه کمر و همسترینگ خود شد.

او به سی‌تی‌وی گفت: « 10 روز پس از اتزریق واکسن ، چهار بار  کارم به اورژانس کشید. در ابتدا کمی تشخیص دشوار بود، اما بار چهارم، بخشهایی از صورتم فلج شد و از آن موقع  زندگیم  واقعاً زیر و رو شد.»

وایتمن به مدت 67 روز در بیمارستان بستری بود. او به سندرم” گیلن باره” مبتلا شده بود، یک بیماری نادر که در آن سیستم ایمنی فرد شروع به حمله به اعصاب بدن می کند. مرکز کنترل بیماری بریتیش کلمبیا می‌گوید احتمال ابتلا به این بیماری پس از واکسینه شدن حدود یک در 700000 است.

درخواست وایتمن برای برنامه جبران خسارت واکسن در ماه می تایید شد. اما از آن زمان تاکنون هیچ غرامتی دریافت نکرده است. او گفت که وزارت بهداشت فدرال هنوز باید مدارک و هزینه های جایگزین درآمدش طی این مدت را  تأیید کند.

از اول ژوئن 2022،  774 ادعای آسیب ناشی از واکسن  از سوی مرکز حمایت از آسیب‌های واکسن کانادا دریافت شده و از بین آنها  تنها 8 مورد تایید و 71 مورد غیر قابل قبول تشخیص داده شده است. همچنین 553 ادعا در روند جمع آوری سوابق پزشکی و 23 مورد در انتظار ارزیابی از هیئت بررسی پزشکی هستند.

این برنامه با استناد به “دلیل حفظ حریم خصوصی” با توجه به اینکه “همه مدعیانی که تایید شده اند به پرداخت آنها رسیدگی نشده است” میزان حمایت مالی از راس را فاش نکرده است.

وایتمن قبل از تشخیص، مشاور املاک و خلبان تجاری بود.او زندگی کاملا فعالی داشته و از نظر فیزیکی آماده بوده :«من پنج، شش روز در هفته در باشگاه بودم. دوست ندارم از خودم تعریف کنم ، اما اگر از بیشتر مردم بپرسید، می‌گویند که از نطر فیزیکی خوش اندام بودم ولی حالا زندگی من خیلی با سابق متفاوت شده . حالا من باید خوشحال باشم که می توانم چند قدمی با کمک بریس های مخصوص پا راه بروم و اگر راستش را بخواهید ، من فقط بخشی از آن آدم سابق هستم.»

وقتی پزشک خانواده قدیمی مایکل مورت 82 ساله تابستان گذشته به او گفت  قرار است تا کریسمس بازنشسته شود، او هنوز شش ماه فرصت داشت ولی خیلی زود متوجه شد  حتی شش ماه هم برای پیدا کردن پزشک جایگزین کافی نیست.

جنت همسر مورت گفت: “هیچ کس با ما تماس نگرفت. آنها قرار است در یافتن پزشک جدید به بیماران کمک کنند. من این هفته دوباره با آنها صحبت کردم و آنها گفتند که فعلا چنین امکانی وجود ندارد.

اما هفته گذشته شرایط برای این زوج سالمند کاملا عوض شد و مسئول داروخانه  به مایکل گفت  دیگر نمی تواند داروهای او را بدون نسخه جدید از پزشک در اختیارش بگذارد.
جنت درباره این تجربه تلخ می گوید :” همان لحظه شروع به گریه کردم و گفتم: من نمی توانم پزشک خانواده جدید پیدا کنم، پس چطور باید نسخه های مایکل را تمدید کنیم؟”

او از سر ناامیدی، آگهی‌  در روزنامه ویکتوریا تایمز کلونیست با این مضمون منتشر کرد : «تحت تعقیب: پزشک دارای مجوز BC برای تمدید نسخه». در این آگهی پیشنهاد شده بود حاضر است «هر گونه هزینه معقولی» را به پزشک برای نوشتن نسخه جدید همسرش بپردازد.

بعد از انتشار این آگهی و رسانه ای شدن ماجرا بود که به سرعت متوجه شد در این دردسر بزرگ تنها نیست و هزاران نفر با او همدردی کردند.

تعداد انگشت شماری از پزشکان پاسخ دادند که می توانند با نسخه های فوری کمک کنند، اما نمی توانند یک سالمند با نیازهای فردی مثل مایکل را به عنوان یک بیمار جدید قبول کنند.

مایکل درباره شرایط هزاران بریتیش کلمبیایی بدون پزشک خانواده گفت :«مطمئنم افراد بسیار زیادی مانند من هستند که به پزشک نیاز دارند و فکر می‌کنم استان از این نظر به سطح بحرانی رسیده است .

جنت تاکید می کند استان باید برای جذب و حفظ پزشکان خانواده بیشتر تلاش کند تا شرایطی ایجاد نشود که  امکان صدور نسخه‌های مهم و مراقبت‌های اولیه نجات‌بخش برای سالمندان آسیب‌پذیر وجود نداشته باشد و جان آنها به خطر بیافتد.

“خواهش من این است که لطفا به ما کمک کنید. می دانم  این فقط سالمندان نیستند که بدون پزشک خانواده مانده اند ولی سالمندان واقعا در موقعیت خطرناکی قرار دارند.

تخمین‌های قبلی تعداد بریتیش کلمبیایی‌های فاقد پزشک خانواده را نزدیک به یک میلیون نفر نشان می‌دهد   که تقریباً 20 درصد جمعیت استان را شامل می شود.

سخنگوی RCMP بعداظهر امروز در یک کنفرانس خبری اعلام  کرد فردی که توسط پلیس پس از تیراندازی مرگبار امروز در لنگلی، بریتیش کلمبیا کشته شده، مردی 28 ساله اهل سوری (بریتیش کلمبیا) و برای پلیس شناخته شده بود.

تیم تحقیقات یکپارچه قتل (IHIT) RCMP از هر کسی که جردن دانیل گوگین، مظنون اصلی قتل دو مرد را می‌شناسد خواسته تا اطلاعاتش را در اختیار پلیس بگذارد.

تیراندازی های متعدد در لنگلی از صبح امروز  باعث ارسال هشدار اضطراری به اهالی استان شد. انگیزه  مظنون  از حمله تصادفی به افراد بی خانمان هنوز مشخص نیست.

پیش از این IHIT در بیانیه ای اعلام کرده بود که گوگین قبلاً “بخاطر ارتکاب خلاف غیر جنایی” برای پلیس شناخته شده بود.

پلیس گفت تیراندازی در شهر لنگلی حدود شش ساعت به طول انجامید  و تقریبا نیمه شب آغاز شد.

طبق گزارش IHIT، گمان می رود اولین تیراندازی درست بعد از نیمه شب در کازینو Cascades، در بزرگراه فریزر و خیابان 203A رخ داده باشد. زنی بی خانمان طی این حادثه به شدت مجروح شد و در بیمارستان بستری است.

حوالی ساعت 3:40 بامداد، مردی در Creek Stone Place ، در خیابان 201 به ضرب گلوله کشته شد.

به گفته پلیس مرد دوم در ساعت 5:03 صبح در  ایستگاه اتوبوس شهری خیابان لوگان کشته شد.

بلافاصله پس از آن، حدود ساعت 5:45 صبح، پلیس مرد چهارمی را پیدا کرد که با شلیک گلوله به پایش در نزدیکی مرکز خرید ویلوبروک، در خیابان 200 و کنارگذر لانگلی زخمی شده بود. تقریباً در همان موقع پلیس پس از یک “تعامل” مظنون را در منطقه کنارگذر لانگلی پیدا کرد و به او شلیک کرد، اما زمان دقیق شلیک به او  و مرگ او را اعلام نکرد.

در عکسهایی که از این حادثه منتشر شده ، چندین تیر به  یکی از خودروهای پلیس اصابت کرده ولی جزییات درگیری مهاجم با مامورین هنوز از سوی RCMP اعلام نشده است .

درست قبل از ساعت 6:20 صبح، RCMP یک هشدار اضطراری مستقیم به تلفن همراه با توصیف یک خودروی مشکوک  برای مردم صادر کرد .

پلیس گفت این هشدار زودتر ارسال نشده است زیرا بازرسان بلافاصله متوجه ارتباط تیراندازی ها نشده اند.

دیوید لی از تیم تحقیق یکپارچه قتل (IHIT) در این مورد گفت :”مامورین در حال رسیدگی به هر مورد به صورت جداگانه  بودندو به نظرم هشدار در زمان مناسب انجام شد.

آن زمان بهترین زمانی بود که ما توانستیم هشدار بدهیم و این موارد را به هم گره بزنیم.»

ربکا پارسلو از افسران ارشد  RCMP به خبرنگاران گفت شخص مهاجم،  افرادی که در این حادثه کشته و زخمی شده اند را از  پیش می شناخته و با انگیزه خاصی برای صدمه زدن به آنها اقدام کرده است . او برای این قضیه البته مدرک و یا اطلاعاتی در اختیار خبرنگاران قرار نداد!