اجاره مسکن ونکوور

یک صاحب‌خانه اهل انتاریو جلوی ملک خود در پیتربورو اعلانیه‌ای نصب کرد که می‌گوید مستاجرش 13 ماه اجاره به او بدهکار است.

لیز ووزی عکسی از این اعلانیه را در فیس‌بوک منتشر کرد که به گفته او توسط دوستش پرینت و نصب شده است. او کنار عکس نوشت که مستاجر که شان هفرنن نام دارد، 16250 دلار بدهکار است.

ووزی در پست خود نوشت «امروز اعلانیه‌ای جلوی ساختمانم گذاشتم که این را می‌گوید و خواستار کمک از نخست‌وزیر داگ فورد است». وی حزب محافظه‌کار پیشرو استان را در پست خود تگ کرد.

او گفت «ظرف چند دقیقه» که این اعلانیه نصب شد، هفرنن آن را خراب کرد. در مجموعه‌ای از عکس‌ها که او منتشر کرده، یکی از عکس‌ها نشان می‌دهد که نام هفرنن و مبلغ اجاره‌ای که او باید بدهد با رنگ سیاه پوشانده شده است.

ووزی نوشت: «من واقعا از کمبود حمایت از صاحب‌خانه‌ها در انتاریو خسته شده‌ام.»

او در پست خود نوشت که این مستاجر روز اول جولای سال 2019 وارد خانه شده، اجاره ماه اول و ماه آخر را پرداخت کرده و از آن موقع تا به حال هیچ پول دیگری نداده است.

در مورد دلیل عدم پرداخت اجاره هم ووزی گفت که مستاجر «دلایل معمول» را ارایه کرده است.

این مسئله باعث شد ووزی یه او اخطار ان4  بدهد. این اخطار به منزله  پایان اجاره‌نشینی فرد به دلیل عدم پرداخت اجاره است. ولی گویا مستاجر این اخطار او را بارها نادیده گرفته است .

پست ووزی در فیس بوک به شدت مورد توجه صاحبخانه ها و مستاجرین در سرتاسر کانادا قرار گرفته و تابحال حدود 14 هزار کامنت گرفته است.

پس از سالها رشد اجاره بها در شهرهای بزرگ کانادا ، همه گیری ویروس کرونا و تعطیلی بخش عمده ای از اقتصاد کشور سبب شد تا افرادی که بدنبال سرپناهی برای اجاره هستند ، با قیمتهای کمتری روبرو شوند.

در شرایطی که از هر ده کانادایی شاغل ، سه نفر شغل خود را ازدست داده اند و یا با کاهش درآمد روبرو هستند ، اجاره درخواستی صاحبخانه ها در اکثر شهرهای کانادا نسبت به ماه گذشته کمتر شده است .

در ماه آوریل به طور متوسط اجاره درخواستی 3.2 درصد کاهش داشته و به 1842 دلار در ماه برای انواع خانه های استیجاری رسیده است .

البته این شرایط در حالی ایجاد شده که بسیاری از خانوارهایی که مستاجر هستند ، بنا به دلایل مختلف توانایی پرداخت تمام و یا بخشی از اجاره بها را ندارندو همین مسئله برخی از صاحبخانه ها را ناچار کرده تا برای پر کردن واحد خالی شان اجاره درخواستی را کاهش دهند.

با توجه به کمک مالی 2000 دلاری دولت فدرال در ماه و برخی کمک های دولتهای استانی از جمله کمک 500 دلاری دولت بریتیش کلمبیا ، بانک CIBC در گزارشی اشاره کرده بین 75 تا 90 مستاجرین کانادایی ، اجاره ماه می را پرداخت کرده اند. بخش عمده ای از پرداختی ها مدیون کمک دولتی است و مشخص نیست پس از پایان این کمک ها در ماه آگوست سرنوشت اجاره بها به کجا خواهد رسید.

کاهش اجاره در شهر تورنتو کمی بیشتر بوده و واحد یک خوابه 4 درصد و واحد دو خوابه 7.7 درصد کاهش اجار بها داشته اند. در ونکوور واحد یک خوابه 5.6 درصد و واحد دو خوابه 15 درصد کاهش داشته اند.

به گزارش بانک CIBC دو عامل در کاهش اجاره بها در دو شهر تورنتو و ونکوور موثر بوده اند. عامل نخست کاهش شدید مهاجرین و کوچ دانشجویان بین المللی به کشورهایشان بخاطر کووید 19 است که تقاضا برای واحدهای استیجاری را به شدت کاهش داده و باعث شده تا مالکینی که روی دریافت اجاره برای پرداخت وام مسکن حساب کرده بودند ، هراسان وناامید به دنبال مستاجر جدید با قیمت پایین تر باشند.

عامل دوم از بین رفتن درخواست برای اجاره کوتاه مدت و سرویس ایر بی ان بی است که با توجه به شرایط وخیم صنعت توریسم و عدم ورود مسافران خارجی به کشور ، بخش عمده ای از این واحدها را وارد بازار اجاره بلند مدت کند.

نهادی که نمایندگی مالکین بریتیش کلمبیایی را بر عهده دارد ، رسما از دولت استانی خواست تا کمک هزینه مستاجرین را دو برابر کرده و مدت زمان پرداخت آن را نیز افزایش دهد.

این نهاد ضمن تاکید بر هزینه بالای اجاره در استان و به ویژه ونکوور بزرگ همچنین مطرح کرده مستاجرینی که فرزندی ندارند بجای 300 دلار باید 750 دلار بگیرند و خانوا ده های دارای فرزند هم 1000 دلار دریافت کنند.

در این بیانیه آمده :« مبلغ کمک فعلی برای بسیاری از مستاجرین کافی نیست و می تواند موجب عدم پرداخت کامل اجاره بها از سوی بسیاری از آنها شود. شمار مستاجرانی که نمی توانند در اول ماه می حتی بخشی از اجاره بهای خود را پرداخت کنند ، رو به افزایش است و دولت باید این مسئله را در نظر بگیرد. دولت همچنین باید در سقف درآمد خانوار که برای اعطای کمک در نظر گرفته ، تجدید نظر کند. »

در حال حاضر خانوارهای بدون فرزند تا سقف 74150 دلار و خانوارهای با فرزند تا سقف 113040 دلار می توانند از این کمک ها بهره مند شوند. البته آنها باید بیش از 30 درصد درآمدشان را بابت اجاره پرداخت کرده باشند.

این نهاد همچنین از دولت فدرال خواسته تا کمک مشابهی را برای تمامی مستاجرین در کشور ایجاد کند و در پایان بیانیه پیشنهاد کرده برنامه پرداخت کمک هزینه اجاره بی سی که در حال حاضر برای ماه های می ، ژوئن و جولای بوده تا آگوست ادامه یابد.

دو هفته ای می شود که کارلا مونستون آخرین چک حقوقش را دریافت کرده . او که مادری مجرد است در شهر جورج تاون انتاریو زندگی می کند و تا هفته قبل به عنوان مدیر اجرایی یک مدرسه رقص خصوصی مشغول به کار بود اما حالا کار تعطیل شده و او باید به دنبال درآمد تازه ای برای گذران زندگی با فرزند سه ساله اش باشد. او پس انداز کافی در بانک ندارد و سعی کرده تا با مدیریت ساختمان محل سکونتش تماس بگیرد و پرداخت اجاره را به تعویق بیاندازد اما تابحال موفق نشده . او با ناراحتی اشاره می کند که مادرش صاحب بیزینس شخصی بود که بخاطر ویروس کرونا تعطیل شده و پدرش هم از کار به صورت موقت اخراج شده و به این ترتیب او شانس زیادی برای دریافت کمک از آنها ندارد.

در حالیکه برخی دولتهای استانی از جمله بریتیش کلمبیا کمکهایی را برای مستاجرین در نظر گرفته اند اما این کمک ها پس از موعد اول آوریل پرداخت می شود و بسیاری از مستاجرین نگران هستند در صورتی که چکهای اجاره آنها از سوی صاحبخانه ها نقد شود ، تکلیف آنها در ادامه ماه آوریل برای مخارج چه خواهد شد.

از سوی دیگر برخی از صاحبخانه ها کاملا به مبلغ اجاره خانه وابسته هستند و آنها هم نگران هستند در صورتی که پرداخت اجاره به عقب بیافتد ، هزینه های جاری خود را چگونه تامین کنند.

نگرانی برخی از صاحبخانه های در شهرهایی چون تورنتو بیشتر است چون کمپینی در این شهر براه افتاده که با نصب پوسترهایی از مستاجرین می خواهد تا اجاره ماه آوریل را پرداخت نکنند !

امبرلی تینینگا و همسرش یک خانه و زیر زمین آن را به دو خانواده اجاره داده اند و با دریافت اجاره خانه از این دو گذران زندگی می کنند . امبرلی که باردار است ، همراه با همسر و دو فرزندش در بومن ویل زندگی می کنند و با توجه به اینکه مغازه همسرش پس از همه گیری ویروس کرونا بسته شد ،همه امیدش به مبلغ اجاره های دریافتی است و با نگرانی چنین کمپین هایی و واکنش مردم را دنبال می کند.

داده‌های جدید از سایت اجاره مسکن Padmapper نشان می‌دهد که بسیاری از شهرهای متوسط کانادا در ماه ژانویه به مشکل افزایش شدید نرخ کرایه‌خانه برخورده‌اند، آن هم حتی با وجود اینکه افزایش اجاره‌خانه‌ها در بزرگ‌ترین ناحیه‌های شهری کمی کند شد.

داده‌های مرکز آمار کانادا نشان می‌دهد در ژانویه امسال نسبت به سال قبل دستمزدها به طور متوسط 3.8 درصد افزایش پیدا کرد که برای این دوره رقم خوبی است. اما تورم اجاره‌خانه‌ها در 14 شهر از 24 شهر -که توسط پدمپر پوشش داده شده – بیشتر از این رقم بود و در بعضی موارد به سه برابر یا نزدیک به چهار برابر رشد دستمزدها می‌رسید.

اجاره‌خانه واحدهای تک‌خوابه در تعدادی از شهرهای انتاریو از جمله اتاوا، منطقه کیچنر-واترلو، کینگستون و لاندن طی یک سال اخیر 15 درصد افزایش داشته است. سن کاترین و ویندزور هم هر دو شاهد افزایش بیش از 10 درصدی بوده‌اند. دیگر شهرهایی که شاهد افزایش‌های چشمگیر بودند شامل هلیفکس، ساسکاتون و ویکتوریا می‌شوند.

پدمپر در گزارش روز دوشنبه خود گفت این ارقام نشان‌دهنده «یک بازار داغ هستند که به احتمال زیاد در حالیکه وارد ماه‌های بهار می‌شویم به رشد خود ادامه می‌دهد.»

بعد از چند سال رشد جدی، نرخ اجاره‌خانه در بزرگ‌ترین شهرهای کانادا دارد کمی نفس می‌کشد. اجاره واحدهای تک‌خوابه در تورنتو در ماه ژانویه با افزایش قیمت روبه رو نشد و واحدهای دوخوابه 4.6 درصد رشد قیمت را تجربه کردند.

در میان یک بازه تصحیح قیمتی در ونکوور، واحدهای تک‌خوابه 3.4 درصد رشد کردند و واحدهای دوخوابه 8.8 درصد کاهش داشتند. نرخ اجاره واحدهای تک‌خوابه در مونترال تک‌رقمی بود و اجاره واحدهای دوخوابه 7.3 درصد افزایش پیدا کرد.

بسیاری از متخصصان می‌گویند افزایش تقاضا برای مسکن اجاره‌ای زمانی رخ داد که سیاست‌های جدیدی برای کاهش رشد قیمت مسکن اعمال شد و نرخ بهره در سال‌های 2017 و 2018 افزایش پیدا کرد. این مسئله باعث شد بسیاری از افرادی که می‌خواستند خانه بخرند مجبور شوند پول بیشتری پس‌انداز کنند و بیشتر در بازار اجاره‌ای باقی بمانند.

علاوه بر این، رشد سریع‌تر جمعیت که به خاطر افزایش درجات مهاجرت مشاهده شده، باعث شده در زمینه مسکن اجاره‌ای کمبودهایی شکل بگیرد که این مسئله بعضی مواقع در جاهای غیرمنتظره از جمله پرینس ادوارد آیلند هم دیده شده است.

بعضی‌ها هم می‌گویند کانادا در چند دهه اخیر عرضه مسکن اجاره‌‌ای جدید چشمگیری نساخته و سازندگان بیشتر متمرکز بر کسب سود بیشتر در پروژه‌های کاندو بوده‌اند. این کشور در دهه هشتاد میلادی تا حدود زیادی دست از یارانه‌ای‌سازی ساخت‌و‌ساز مسکن اجاره‌ای برداشت.

اما با توجه به اینکه نرخ مسکن اجاره‌ای رو به افزایش است، سازندگان حالا دارند دوباره وارد طرح‌های ساخت‌و‌ساز آپارتمان‌ می‌شوند. رقم واحدهای اجاره‌ای تحت ساخت‌و‌ساز در کانادا در پاییز سال 2019 به 72 هزار واحد رسید که دو برابر پنج سال قبل بود.

اجاره کردن خانه در شهرهای بزرگ بریتیش کلمبیا به شدت سخت است. نرخ خالی بودن خانه‌ها در مترو ونکوور و ویکتوریا بزرگ حدود یک درصد است و میانگین اجاره‌خانه از جمله گران‌قیمت‌ترین‌ها در کل کاناداست.

قوانین جدید پیش‌پرداخت مسکن که جمعه توسط دولت استانی اعلام شد هیچ یک از این چیزها را تغییر نمی‌دهد اما باعث می‌شود زندگی برای مستاجرانی که سعی دارند پول‌های‌شان را از صاحب‌خانه‌های سمج بگیرند کمی آسان‌تر شود.

پروسه جدید به مستاجران اجازه می‌دهد اگر صاحب‌خانه‌شان نخواهد پول پیش‌پرداخت را در 15 روز بعد از پایان توافق اجاره بازپس بدهد، درخواستی نزد سازمان شعبه مسکن استیجاری ثبت کنند.

اگر این درخواست تایید بشود، اجاره‌‌کننده دستوری مبنی بر بازگرداندن پول پیش‌پرداخت دریافت می‌کند که می‌تواند آن را به اجاره‌دهنده بدهد یا رسما به یک دادگاه درخواست‌های کوچک استانی ارایه کند.

تحت پروسه قدیمی، مستاجران مجبور بودند پیش از اینکه بتوانند چنین دستوری دریافت کنند، نزد شعبه مسکن استیجاری یک درخواست حل اختلاف ثبت کنند. 

دولت استانی در یک بیانیه رسانه‌ای جدید گفت پروسه جدید مشابه پروسه‌ای است که از قبل برای صاحب‌خانه‌هایی وجود داشت که سعی داشتند مبلغ اجاره‌خانه یا شارژ ساختمان پرداخت‌‌نشده را از مستاجران دریافت کنند.

دولت فدرال اولین بخش از 13 قرارداد تامین سرمایه برای یک کمک‌خرج اجاره‌نشینی جدید برای خانوارهای کم‌درآمد را بزودی اجرایی خواهد کرد.

این قرارداد تامین مالی مشترک 1.46 میلیارد دلاری با انتاریو که روز پنج‌شنبه اعلام شد، به صورت مشترک از سوی خزانه‌های فدرال و استانی پرداخت می‌شود. این قرارداد که قرار است به اجرایی شدن ابتکار «مزیت مسکن کانادا» در فصل بهار آینده کمک کند، در واقع بخشی از یک برنامه استانی است که باید طی هشت سال اجرا شود.

این مزیت به جای مرتبط بودن با یک واحد مسکن اجتماعی به یک فرد وصل خواهد بود، به این معنی که اجاره‌نشین در صورت نقل‌مکان این کمک‌هزینه را از دست نخواهد داد. به این ترتیب او می‌تواند از این کمک‌هزینه برای پرداخت اجاره یک واحد خصوصی استفاده کند و مجبور نباشد منتظر بشود جایی در میان واحدهای مسکن اجتماعی باز بشود.

در انتاریو این پول به خانواده‌هایی اهدا می‌شود که یا از همین حالا در لیست‌های انتظار واحدهای مسکن اجتماعی قرار دارند و یا شرایط قرار گرفتن در آن‌ها را دارند. این پول همچنین به افرادی اختصاص داده می‌شود که از همین حالا در مسکن اجتماعی زندگی می‌کنند.

هنوز به صورت دقیق مشخص نیست که هر سال چند نفر می‌توانند از این پول بهره ببرند و این ارقام زمانی عمومی می‌شود که انتاریو برنامه‌هایش برای این مزیت را تکمیل کند. نه متن قرارداد و نه جزییات سالانه مخارج آن به ازای هر حوزه در حال حاضر در دسترس نیست.

لیبرال‌ها می‌خواهند قراردادهای مشابهی با هر استان و حوزه امضا کنند که مختص نیازها و برنامه‌های مختلف هر حوزه باشند. این باعث می‌شود دولت بتواند اطمینان حاصل کند که پول فدرال باعث کاهش ارزش استانی دیگر مزایا از جمله یارانه‌های مراقبت از کودکان و کاهش مزایای خانواده‌ها نخواهد شد.

طراحی خاص هر قرارداد تامین سرمایه و همچنین تلاش‌ها برای اجتناب از اثرات سلسله‌ای در دیگر مزایا از جمله دلایلی بوده که مذاکرات درباره این قراردادها تا این حد به طول انجامیده‌اند. مسئولان فدرال می‌خواهند تمام قراردادها تا آوریل 2020 به اتمام رسیده باشند.

مزیت مسکن قابل حمل بودجه‌ای 4 میلیارد دلاری طی 10 سال دارد اما این برنامه از استان‌ها و حوزه‌ها می‌خواهد نیمی از هزینه‌ها را پرداخت کنند.

برنامه‌های خرج فدرال میزان یارانه میانگین را 3 هزار دلار در سال اعلام کرده‌اند اما نهاد ناظر مخارج پارلمان اخطار داده که این میزان به اندازه‌ای نیست که بتواند به بیشتر خانوارهای کم درآمد کمک کند. همچنین اعلام شده که این برنامه می‌تواند فشارهایی برای افزایش اجاره‌ها در مسکن یارانه‌ای ایجاد کند.

شرکت وام مسکن و مسکن کانادا که ناظر استراتژی مسکن فدرال است می‌گوید میزان تامین سرمایه بین استان‌ها و حوزه‌ها بر پایه گروه‌هایی از افراد که دارند برای مزیت‌ها مورد هدف قرار می‌گیرند و همچنین بر پایه درجه نیاز آن‌ها متفاوت خواهد بود. 

در انتاریو این مزیت قرار است بازماندگان خشونت داخلی و قاچاق انسان را مورد هدف قرار بدهد. همچنین دیگر افرادی که آن را دریافت می‌کنند کسانی که در ریسک بی‌خانمان شدن قرار دارند، افراد بومی، افراد مسن و افراد دارای معلولیت هستند.