مانی رانگو و همسرش وایولتا پرز دارند با فروش آنلاین محصولات شست‌و‌شو سود عظیمی می‌کنند. آن‌ها پنج‌شنبه به یک کاستکو در ونکوور رفتند و وانت‌شان را پر از جعبه‌های محصولاتی کردند که گفتند می‌خواهند آنلاین بفروشند.
سی‌تی‌وی نیوز ونوکور جمعه با رانگو بیرون خانه‌اش صحبت کرد. او گفت «این فقط کسب‌و‌کاری است که الان دارم انجام می‌دهم» و اضافه کرد که حدود سه تا چهار هفته مشغول این کار بوده است.
در سراسر کشور، قفسه‌هایی که در مغازه‌ها معمولا مخصوص محصولات شست‌و‌شو و دستمال توالت هستند حالا خالی شده‌اند. صف‌های طولانی برای ورود به این مغازه‌ها شکل گرفته چون مردم سعی دارند به خاطر فراگیری کروناویروس خودشان را در خانه قرنطینه کنند.
او گفت «تنها کسی نیست» که دارد اقلامی را برای بازفروش احتکار می‌کند. وی افزود سه فرزند دارد که به خاطر کروناویروس نمی‌توانند به مدرسه خصوصی‌شان بروند، آن‌ها هم نمی‌توانند کار بکنند و بنابراین باید راهی برای کسب درآمد داشته باشند.
او گفت: «دولت به ما کمک نمی‌کند هزینه‌های‌مان را پرداخت کنیم. بچه‌ها نمی‌توانند به مدرسه بروند، آن‌ها به مدرسه خصوصی می‌روند. من سالی 20 هزار دلار بابت این هزینه می کنم و آن‌ها پول را برنمی‌گردانند.»
او و همسرش سازنده ساختمان هستند و رانگو می‌گوید به خاطر کروناویروس فروش ملک، زمین خورده است: «هیچ کس نمی‌خواهد برود خانه بخرد و اگر بخواهد هم درخواست می‌شود که ماسک بزنید و چیزهایی مثل این که سخت است. کمی اوضاع از کنترل خارج شده است.»
شورای خرده‌فروشی کانادا گفت «هیچ کس آماده نبود» تا این درجه از خرید در اثر ترس و وحشت را در سراسر کشور ببیند. گرگ ویلسون مدیر روابط دولتی شورا در بریتیش کلمبیا گفت تعجب نکرد که مردم دارند محصولات شست‌و‌شو را آنلاین بازفروش می‌کنند.
ویلسون گفت: «همیشه مردمی هستند که سعی می‌کنند از یک وضعیت سخت سوء استفاده کنند.»
رانگو گفت با همسرش حدود 100 هزار دلار جنس فروخته و نزدیک به 30 هزار دلار سود کرده . او تاکید کرد به مشتری بستگی دارد که چقدر قیمت جنس بالا برود: «اگر وسایل مدرسه و این جور چیزها باشد خیلی قیمت را بالا نمی‌برم.»
نخست‌وزیر جان هورگان جمعه در یک کنفرانس خبری که از افرادی که محصولات را آنلاین خرید و بازفروش می‌کنند «عمیقا ناامید» است و خواستار «پاسخی درخور» برای شیوع ویروس شد.
او گفت: «بیایید به عواقب اینکه مردم همه چیز را بخرند فکر کنیم. چنین چیزی برای نفر بعدی که در صف است و به محصولات نیاز دارد به چه معنی خواهد بود؟»
