مهاجرت

دولت فدرال بی سر و صدا قوانین خود را در مرز به روز کرده است و  مسافران کاملا واکسینه شده فراموش کاری که  از طریق مرز زمینی وارد می شوند را برای اولین بار جریمه نمی کند.

این گروه از مسافران در صورتی که  موفق به ارائه مدارک  از طریق برنامه ArriveCAN نشوند، یک بار از جریمه یا الزامات قرنطینه معاف می شوند.

آژانس خدمات مرزی کانادا (CBSA) اعلام کرد که این معافیت فقط یک بار و برای مسافرانی  در نظر گرفته می شود که کاملاً واکسینه شده اند و سابقه عدم رعایت قوانین در مرز را نداشته اند.

بنا به این بیانیه از ماه مه 2022، اقدامات موقتی در مرز زمینی برای مسافران کاملاً واکسینه شده به اجرا گذاشته شده است تا با انعطاف‌پذیری بیشتری به مسافرانی که  ممکن است از الزامات ارسال بی‌اطلاع بوده‌اند، برخورد شود.

واجد شرایط بودن برای معافیت یک بار شامل همه شهروندان کانادایی واکسینه شده، مقیمان دائمی می شود و  از 29 جولای به اتباع خارجی نیز تعمیم داده شده است.

با این حال، مسافرانی که این معافیت را دریافت کرده‌اند، همچنان ملزم به ارائه مدرک واکسیناسیون در هنگام ورود هستند.

پس ازاستفاده از این  معافیت ،  در صورت تکرار عدم ارائه ArriveCAN شهروندان کانادایی، مقیم دائم باید مدارک مورد نیاز را از طریق برنامه ارائه کنند یا تا سقف 5000 دلار قرنطینه، آزمایش یا جریمه شوند. ورود اتباع خارجی به کشور ممنوع خواهد بود.

در حالی که اقدامات جدید در سایت الزامات سفر CBSA گنجانده نشده است، CBSA می گوید بیش از 300000 مسافر تاکنون مشمول یک بار معافیت دشده اند.

بنا به اعلام آژانس خدمات مرزی کانادا  از 24 می تا 4 آگوست 2022، از 5,086,187 مسافر مرز زمینی دارای حق ورود، 308800  از این معافیت استفاده کرده اند.

خوان پابلو کوئینونز  متخصص بقا در طبیعت وحشی ، آخرین برنده سری برنامه زندگی در جنگل از شبکه هیستری به نام “Alone” است. او آخرین نفری بود که از بین 10 شرکت کننده، مهارت های خود را برای دوام آوردن در طبیعت  ناهموار و خشن شمال شرقی  استان لابرادور به کار گرفت.

او گفت: «می‌خواستم خودم را آزمایش کنم تا ببینم چقدر می‌توانم ذهن و بدنم را پیش ببرم.»

کوئینونز اولین برنده لاتین تبار سری برنامه های”Alone” است. او در گوادالاخارا، مکزیک بزرگ شد، اما اکنون در پیناوا، حدود 130 کیلومتری شرق وینیپگ زندگی می کند.

او می‌گوید گذراندن وقت تنها در جنگل در تابستان‌های گرم و زمستان‌های سرد منیتوبا به او کمک کرد تا برای برخی از موانع ذهنی و جسمی که برای دوام آوردن از رقبای خود باید بر آن غلبه کند، آماده شود.

او گفت: “من بسیار خوش شانس هستم که در منیتوبا زندگی می کنم، جایی که ما به مناطق وحشی بسیار دوردست دسترسی داریم.شما می توانید با قایق رانی و یا سورتمه سواری به این مناطق برسید.  بنابراین بارها به این مناطق سفر کرده ام  و تجربه‌های زیادی  از زندگی در طبیعت منیتوبا داشته‌ام.»

قبل از نمایش، کوئینونز در طول زمستان 100 روز را در جنگل گذراند ،ماهی  صید کرد و مهارت هایی  که در طول مسابقه نیاز بود را تقویت کرد.

او همچنین با نوشیدن یک گالن شیر و 350 میلی لیتر روغن زیتون هر روز 60 پوند اضافه وزن پیدا کرد تا در صورت دشوار شدن یافتن غذا در طبیعت، ذخایر چربی بدنش را افزایش دهد.

کوئینونز در پایان در مدت حضورش در  این برنامه 70 پوند از دست داد.

کینونز می‌گوید  اضافه شدن چربی بدنش بخشی از استراتژی بردش در این برنامه  بود چرا که در دوره‌ای از این رقابت در طبیعت 11 روز را بدون خوردن چیزی سپری کرد و  برای زنده ماندن فقط آب نوشید.

پس از برنده شدن در نمایش و کسب 500000 دلار جایزه ، کوئینونز از دوست دختر خود خواستگاری کرد و  نگارش کتاب جدیدی به نام “شکوفایی” را به پایان رساند که برگرفته از تجربیات او در طبیعت قبل و بعد از این  مسابقه بود.

از جمله تجربیات  قبلی  او در جنگل و شرایط دشوار  باید به  طی کردن کل مسیر تریل Pacific Crest  (2650 مایل) در 99 روز  و  پارو زدن بیش از 1500 مایل در طول سفرهای متعدد در آبهای هموار و  خروشان (از جمله رودخانه هیز تا خلیج هادسن) اشاره کرد.

در سپتامبر 2021، جسیکا کالین برای یک سفر شش روزه وارد دبی شد اما چمدانش را با دو روز تاخیر دریافت کرد.

ایر کانادا به کالین 500 دلار غرامت پیشنهاد کرد، اما او شکایتی را به دادگاه حل و فصل مدنی بریتیش کلمبیا تسلیم کرد و خواستار غرامت بیشتری بابت  هزینه‌هایش شد و هفته گذشته دادگاه به نفع او رای داد.

در این مناقشه، کالین استدلال کرد که حق دارد غرامت  2120.67 دلار دارد . این مبلغ شامل  تمام اقلامی می شد که ناچار شده بود در حالی که منتظر چمدانش بود، در دبی خریداری کند.

از آنجایی که ایر کانادا قبلاً 500 دلار پرداخت کرده بود، او به دنبال 1620.67 دلار دیگر بود.

کالین به دادگاه گفت  زمانی که متوجه شد چمدانش نیست، بیش از 2000 دلار اقلام از جمله چهار جفت کفش، شش کتانی، پنج تاپ، یک لباس شنا، دو سوتین، دو جفت لباس زیر، یک بسته جوراب و لوازم بهداشتی خریداری کرد.

او تاکید کرد به تمامی این اقلام  نیازداشت زیرا سفر او شامل یک کنفرانس کاری، یک شام حرفه ای در یک رستوران سطح بالا و تمرینات بدنسازی بود.

ایر کانادا استدلال کرد که هزینه ها بیش از حد بود ولی شلی لوپز قاضی دادگاه – تا حدی با استدلال  موافقت کرد.

او می‌نویسد: «من فکر می‌کنم که خرید لباس‌ها و کفش‌های متفاوت برای خانم کالین با توجه به فعالیت‌هایی که بدون منازعه برنامه‌ریزی کرده بود، منطقی بود.»

لوپز معتقد بود  ایر کانادا غرامت بیشتری به کالین بدهکار است و به شرکت هواپیمایی دستور داد علاوه بر 500 دلاری که شرکت هواپیمایی قبلاً پرداخت کرده بود،700 دلار دیگر بپردازد.

گابور لوکاچ، کارشناس حقوق مسافران هوایی، از این تصمیم استقبال می کند.

او گفت: « حکم اخیر  نشان می‌دهد عدالت برای مسافرانی که به CRT شکایت می کنند، رعایت می‌شودو مسافران نیازی ندارند به سادگی هر مبلغی را که یک شرکت هواپیمایی در ابتدا پیشنهاد می‌کند و منطقی می‌داند بپذیرند.»

در کانادا، در صورت تأخیر در بارگیری، مسافران می توانند تا حدود 2200 دلار خسارت دریافت کنند.

لوکاچ می‌گوید، نکته کلیدی این است که روشن کنید که خریدهای شما قابل توجیه بوده است.

اگر مسافری بتواند به CRT ثابت کند که همه اقلام خریداری شده ضروری بوده اند، انتظار حداکثر غرامت کاملا منطقی است. او  مسافران هوایی  که چمدان شان گم می شود را  تشویق می کند که تمام رسیدهای خود و همچنین اسناد مربوط به نحوه استفاده از اقلام را نگه دارند.

آژانس خدمات مرزی کانادا (CBSA) می گوید یک نقص فنی  در برنامه ورود ArriveCAN شناسایی کرده که منجر شده  برخی از مسافران ورودی  به کشور به اشتباه ناچار به قرنطینه ده روزه شوند.

بر اساس بیانیه ای که روز جمعه توسط وزارت امنیت عمومی منتشر شد، “این نقص کمتر از سه درصد از کاربران را تحت تاثیر قرار داد و به نظر می رسد به دستگاه های iOS (اپل) مرتبط است.

برای حل این مشکل یک راه حل فنی در شامگاه 20 جولای شناسایی و اجرا شد.

این بیانیه توضیح می‌دهد  این اپلیکیشن که برای همه مسافرانی که وارد کشور می‌شوند اجباری است و داده‌های بهداشت عمومی را قبل و بعد از ورود جمع‌آوری می‌کند، برای کمک به CBSA طراحی شده است تا مسافران را با کارآمدتر و ایمن‌تر پردازش کند اما در مواردی کاملا به ضرر مسافران ورودی آنها را قرنطینه کرده است .

این مشکل مدت کوتاهی پس از آن رخ می دهد که برخی سیاستمداران  و فعالان در صنعت توریسم خواستار توقف استفاده از این برنامه شدند و به تاخیر در سفر، وابستگی غیر ضروری به فناوری و غیرقابل اعتماد بودن خدمات دیجیتال اشاره کردند.

به گفته آنها لزوم استفاده از این اپلیکیشن برخی مسافران آمریکایی را از ورود به کشور باز می دارد.

این بیانیه ادعا می‌کند  در زمان بروز مشکل، 99.52 درصد از مسافران هوایی و 89.20 درصد از کسانی که از طریق زمینی سفر می‌کردند با موفقیت از این برنامه استفاده کردند.

در دوران پیش از همه گیری کووید  کارت Nexus به کانادایی‌ها کمک می کرد تا با آرامش و سرعت بیشتری از مرز آمریکا عبور کنند ، اما  با گذشت بیش از شش ماه از عادی شدن شرایط در مرز دو کشور حداقل 330000 کانادایی نمی دانند درخواست‌هایشان  برای دریافت این کارت چه زمانی بررسی می‌شود.

ریچل هام،  اهل تورنتو، بیش از دو سال پیش برای کارت Nexus درخواست داد و نمی‌داند چه زمانی می‌تواند مصاحبه حضوری لازم را برای تکمیل فرآیند دریافت کند.

هام گفت: «من به طور دوره‌ای برای کار به ایالات متحده سفر می‌کنم و شوهرم قبلاً یک کارت Nexus دارد، بنابراین سفر برای ما بسیار آسان‌تر می‌شود.

مراکز ثبت نام Nexus در کانادا از مارس 2020 پس از همه گیری کووید 19 و محدودیت های بهداشتی بسته شده است.

در آمریکا، مراکز ثبت نام از آوریل سال جاری افتتاح شده و اگر کانادایی ها بخواهند برنامه Nexus خود را تکمیل کنند، باید برای انجام آن به آمریکا سفر کنند.

وزارت امنیت داخلی آمریکا در ای میلی به سی تی وی اعلام کرد مراکز ثبت نام در کانادا تا اطلاع ثانوی بسته خواهند ماند .”

آژانس خدمات مرزی کانادا هم به سی تی وی گفت: “شهروندان کانادایی و افراد دارای اقامت دائم می توانند مصاحبه های ثبت نام خود را در هر مرکز ثبت نام Nexus ایالات متحده رزرو کنند.”

مشخص نیست در حالی که از آوریل دفاترNexus  آمریکا  باز هستنددفاتر  کانادا باید همچنان بسته بمانند و مقامات دو کشور هم دراین زمینه توضیحی به رسانه ها نداده اند.

مقامات می گویند که در حال مذاکره با آمریکا در مورد زمان بازگشایی مراکز ثبت نام در کانادا هستند، اما هر کسی که  فعلا برای دریافت کارت Nexus اقدام می کند باید منتظر تاخیرهای چندین ماهه باشد.

با توجه به صف های طولانی مسافرین ورودی در فرودگاه های اصلی کانادا ، دولت فدرال اعلام کرد از 11 ژوئن آزمایش تصادفی اجباری کووید-19 را در تمام فرودگاه ها برای مسافران واکسینه شده به حالت تعلیق در می آورد.

بین 11 ژوئن و 30 ژوئن، تست تصادفی در فرودگاه های کانادا “به طور موقت به حالت تعلیق در خواهد آمد”، اگرچه مسافران واکسینه نشده همچنان در محل آزمایش می شوند. از اول جولای، تمام آزمایشات، از جمله برای مسافران واکسینه نشده، خارج از محل انجام می شود.

وزارت ترابری کانادا در این بیانیه تاکید کرد:”دولت کانادا از مشکلات ناشی  از  زمان انتظار قابل توجه انتظار در برخی از فرودگاه های کانادا برای مسافران ورودی آگاه است . ما به همکاری با فرودگاه ها، خطوط هوایی، مسئولین حمل بار و سایر بخشهای فعال در بخش هوایی ادامه می دهیم  تا با نزدیک شدن به اوج تابستان، راه حل هایی را برای کاهش تاخیرها پیدا  کنیم.”

این امر  پس از افزایش فشار شرکتهای اصلی صنعت مسافرت و هوانوردی صورت می‌گیرد که از دولت فدرال خواسته بودند محدودیت‌های COVID-19 را در فرودگاه‌ها، به‌ویژه فرودگاه بین‌المللی پیرسون تورنتو کاهش دهد.

در اقدامی جداگانه ،اداره فرودگاه‌های تورنتو بزرگ (GTAA)، که فرودگاه پیرسون را اداره می‌کند، از دولت فدرال خواسته بود تا تست در محل در فرودگاه‌ها را موقتاً متوقف کنند زیرا انتظار می‌رود با افزایش فصل سفرهای تابستانی، تعداد مسافران بین‌المللی تا 50 درصد افزایش یابد.

دولت فدرال قبلاً مسافران بین‌المللی را که دارای یک پرواز  کانکشن بودند را از تست تصادفی معاف کرده بود. حمل و نقل کانادا می گوید که از آوریل 865 افسر غربالگری CATSA را نیز استخدام کرده است.

سایر اقدامات، مانند دستورات واکسن COVID-19 و استفاده اجباری از برنامه ArriveCAN، همچنان پابرجا هستند. دولت فدرال می گوید آژانس بهداشت عمومی کانادا کارکنان بیشتری را به فرودگاه ها اعزام می کند تا ارسال های ArriveCAN را تأیید کند و به مسافران در استفاده از این برنامه کمک کند.

نهاد ناظر بر فرودگاه‌های کانادا اعلام کرد با ادامه اقدامات بهداشتی مربوط به کووید  در فرودگاه های کانادا ، مسافران پروازهای ورودی بین‌المللی گاهی تا بیش از یک ساعت پس از فرود در هواپیما معطل می مانند چرا که از نظر فیزیکی فضای کافی برای تشکیل صف مسافران در فرودگاه وجود ندارد.

به باور مسئولین این نهاد  پروتکل‌های کووید دلیل اصلی این بی برنامگی و بهم ریختگی در فرودگاه ها است و به همین خاطر از دولت فدرال خواسته شده تا  تست های تصادفی و سؤالات بهداشت عمومی در گمرک را کنار بگذارد تا تاخیرهای جدی مسافران هنگام ورود به کانادا کاهش یابد.

مونت پاشر، رئیس موقت نهادتاکید کرد با اصرار بر انجام این اقدامات ، روند ورود مسافران تا چهار برابر بیشتر از قبل از همه گیری زمان می برند . شاید شرایط در زمستان بخاطر کم بودن مسافرت ها بهتر بودولی  در هفته های اخیر به یک مشکل جدی تبدیل شده است.

او گفت: “ما می بینیم که به وضوح نمی توانیم این الزامات بهداشت عمومی و آزمایش را در مرزهای خود داشته باشیم، زیرا به سفرهای معمولی باز می گردیم.”

وضعیت به ویژه در بزرگ‌ترین فرودگاه کانادا، پیرسون تورنتو بسیار وخیم  است، جایی که مسافران 120 پرواز روز یکشنبه در هواپیماهای خود منتظر ماندندتا به نوبت از هواپیماها  پیاده شده و در صفهای چک پاسپورت قرار گیرند.

پاشر گفت: گاهی اوقات انتظار 20 دقیقه است، گاهی اوقات بیش از یک ساعت.ما به وضوع می بینیم با افزایش شمار مسافران نمی توانیم تمامی این الزامات  را در مرزهای هوایی اجرا کنیم .از طرفی فرودگاه ها طوری طراحی نشده اند که روند ورود مسافرین تا این حد زمان بر باشد  و فضا برای پذیرش  و انجام اقدامات بهداشت عمومی این تعداد مسافر وجود ندارد .

یاشرتاکید کرد فرودگاه  مکان مناسبی برای آزمایش کووید-19 نیست، به خصوص اینکه الزام به تست در جامعه تقریبا از میان رفته است .

وزرای بهداشت و حمل و نقل بلافاصله به درخواست برای اظهار نظر پاسخ ندادند.

پس از چندین موج بیماری کووید ، اقدامات بهداشت عمومی کاهش یافته و  در حال حاضر مسافران واکسینه شده تنها به صورت تصادفی آزمایش می شوند.

ملیسا لانتسمن، منتقد محافظه‌کار حمل‌ونقل معتقد است  الزامات  بهداشتی فرودگاه های کانادا با  دیگر کشورهای صنعتی دنیا سازگار نیست و او دوست دارد  بداند چرا دولت کانادا با راهکارهایی متفاوت از سایر کشورها در این زمینه عمل می کند.  عمل می‌کند.

کانادا همچنان یکی از مقاصد اصلی برای مهاجران در سراسر جهان است. اما افزایش پرونده های معوقه ، مدت زمان طولانی رسیدگی  و فقدان ارتباط و شفافیت با متقاضیان باعث ناامیدی فزاینده‌ای در میان افرادی شده که در جستجوی تحقق” رویای کانادایی” خود هستند.

بر اساس داده‌های اداره مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا (IRCC) که توسط وب‌سایت خبری مهاجرت CIC News منتشر شده است، تعداد درخواست‌های معوقه در ماه آوریل به بیش از 2 میلیون مورد رسیده در حالیکه در ماه جولای سال گذشته شمار آنها 1.4 میلیون مورد بود.

مگراینسین سولانکی تحلیلگر تجاری و انطباق  در وینزور، یکی از دو میلیون متقاضی بلاتکلیف به شمار می رود. او نزدیک به سه سال برای کسب قامت دائم خانواده اش منتظر بوده. در سپتامبر 2019، او و همسرش تحت برنامه تجربه کانادایی (CEC) که برای کارگران ماهر با تجربه کاری کانادایی طراحی شده بود، درخواست دادند.

اما  پرونده سولانکی بیش از چهار ماه است که  به روز رسانی نشده و  او نمی داند چقدر دیگر باید منتظر بماند.

هنگامی که COVID-19 برای اولین بار شیوع پیدا کرد، IRCC بسیاری از دفاتر حضوری را بست و مصاحبه ها، مراسم شهروندی و سایر قرار ملاقات ها را لغو کرد و  کارکنان آن هم از منزل دورکاری می کردند.

علاوه بر همه اینها، دولت فدرال برنامه های مهاجرتی جدیدی را معرفی کرد که فقط به سیستم مهاجرت جا مانده از برنامه های عادی فشار مضاعف وارد می کند.

در آوریل2021، دولت مسیر جدیدی را برای اقامت دائم برای 90000 کارگر موقت ضروری و فارغ التحصیلان بین المللی ایجاد کرد.

همچنین در سپتامبر گذشته، پس از فروپاشی دولت افغانستان و تسلط طالبان، کانادا برنامه های ویژه ای را برای اسکان حداقل 40000 پناهجوی افغان ارائه کرد. در ماه مارچ امسال ، دولت ترودو همچنین مجوز کانادا-اوکراین را برای سفرهای اضطراری معرفی کرد که به تعداد نامحدودی از اوکراینی‌هایی که از تهاجم روسیه فرار می‌کردند اجازه می‌داد با ویزای اقامت موقت وارد کانادا شوند.

به گفته استفان گرین، یکی از شرکای ارشد شرکت حقوقی مهاجرت، گرین و اشپیگل LLP، همه این‌ها با قاطعیت برنامه های عقب افتاده متقاضیان برای مهاجرت را با  تاخیر بیشتری همراه کرد.

گرین می گوید که در حال حاضر بیش از 5000 کارت اقامت دائم در Etobicoke استان انتاریو  وجود دارد که هنوز توزیع نشده . برخی از صاحبان کارتها در خارج از کشور بیش از یک سال است که در انتظار دریافت شان هستند.

به گفته گرین رسیدگی به درخواست های اقامت دائم گاهی به قدری کند و زمان بر است  که بسیاری از افراد قرار ملاقات خود را از دست می دهند.

بر اساس داده‌های بازیابی شده در  می 2022، حتی برای ساکنان دائمی که قصد دریافت شهروندی کانادایی خود را دارند، زمان‌رسیدگی بسیار طولانی بوده و به طور متوسط ​​27 ماه طول می‌کشد.

اما برای برخی از کانادایی‌های آینده، مانند کارولینا مارکوچی ساکن مونترال، این کار حتی بیشتر طول می‌کشد. او درخواست شهروندی خود را در سپتامبر 2019 ارسال کرد و آزمون شهروندی خود را در آگوست گذشته گذراند، اما نمی‌داند چه زمانی برای ادای سوگند دعوت خواهد شد.

او در تماس تلفنی به سی تی وی گفت: «این ناامیدکننده است که نمی‌توانم با آنها ارتباط داشته باشم و نمی‌دانم آیا  واقعا جدول زمانی معتبری وجود دارد یا باید سه سال دیگر صبر کنم.

برای سولانکی، بدترین بخش تجربه او در برخورد با بوروکراسی مهاجرت کانادا، زمان طولانی رسیدگی نیست، بلکه عدم ارتباط مقامات مهاجرت در مورد زمانی است که او می تواند منتظر پاسخ باشد.

“مشکل اصلی انتظار طولانی نیست. مشکل این است که آنها حتی به ما اطلاع نمی دهند چقدر باید منتظر بمانیم. زمان بلاتکلیقی ما کاملا نامشخص است و زندگی ما راهم بی ثبات و پر استرس کرده است چون هر تصمیم جدی در زندگی بستگی به مشخص شدن وضعیت اقامت مان دارد .”