با اندازهگیری قیمت مسکن در ازای اجاره خانه، قیمت املاک در کانادا به مراتب بیش از سایر کشورهای G7 ارزش گذاری شده است
دادههای صندوق بینالمللی پول نشان میدهد که نسبت قیمت مسکن به اجاره خانه کشور در فصل دوم 2020 بالاترین در میان تمام کشورهای گروه هفت بود. این شاخص به طور رایج توسط تحلیلگران و اقتصاددانان برای تعیین نسبت ارزشگذاری قیمتها استفاده میشود.
قیمت مسکن به طور متوسط در تمام کشورهای گروه هفت رشد بیشتری نسبت به اجاره داشته است. اما در کانادا، افزایش قیمت مسکن تقریبا دو برابر بیشتر از حد متوسط بوده است.
نسبت قیمت به اجاره (PTR) نسبت قیمت مسکن به اجاره سالانه است. این نسبت اغلب به عنوان معیاری برای تشخیص این مسئله به کار میرود که اجاره کردن یا مالکیت ارزانتر است.
هزینه اجاره خانه ارتباط نزدیکی با دستمزد دارد و رشد آن محدود به چیزی است که درآمد محلی میتواند حمایت کند. نمیتوان به راحتی از کل یک کشور 20 درصد بیشتر اجاره دریافت کرد اگر دستمزد فقط 2 تا 3 درصد افزایش داشته باشد.
اگر قیمت مسکن افزایش بسیار بیشتری نسبت به اجاره داشته باشد، اغلب به خاطر وضعیت آسان دریافت اعتبار است، نه به خاطر امور اقتصادی بنیادین.
صندوق بینالمللی پول برای ردیابی این تغییر از رویکردی شاخصی استفاده میکند. صندوق سال 2015 را به عنوان سال پایه خود تعیین میکند و به آن ارزش 100 میدهد. اگر شاخص بالا برود، به این معنی است که قیمت خانه سریعتر از اجاره رشد می کند . اگر شکاف بین قیمت مسکن و اجاره افزایش پیدا کند، ارزش شاخص بیشتر میشود. اگر شکاف کاهش یابد، ارزش شاخص کم میشود.
نسبت PTR کانادا در میان تمام کشورهای گروه هفت بالاتر است و در نتیجه قیمت مسکن در کشور بسیار سریعتر از اجاره رشد میکند. کانادا در جدیدترین بازه مورد بررسی به امتیاز 128 رسیده که یعنی شکاف بین قیمت مسکن و اجاره 28 درصد از سال 2015 تا به حال رشد داشته است.
نکته قابل توجه این است که این دادهها مربوط به فصل دوم 2020 میشود و از آن زمان به بعد قیمت مسکن به شدت افزایش داشته است. در نتیجه احتمالا در حال حاضر این شکاف بسیار بزرگتر شده است.