دهها تراکتور در ادامه اعتصاب کارکنان راه آهن کیسههایی پر از دانههای ذرت را کنار دفتر حوزه انتخابی جاستین ترودو خالی کردند و خواستار واکنش اتاوا شدند.
حدود 3200 کارمند راه آهن که اعضای اتحادیه Teamsters Canada Rail Conference هستند سهشنبه گذشته کار خود را رها کردند. آنها از بیستوسوم جولای تا به حال بدون قرارداد بودهاند و میگویند نگران ساعتهای طولانی کاری، خستگی و شرایط کاری خطرناک هستند.
دوشنبه اتحادیه نوار صوتی ضبط شده از یک مدیر راه آهن را پخش کرد که از یک راننده قطار میخواهد قطار را به مکانی نزدیک پیکرینگ انتاریو منتقل کند تا آنجا یک تیم دیگر بتواند به کار ادامه بدهد. او پاسخ میدهد که خودش و مهندس لوکوموتیو به خاطر خستگی نمیتوانند این کار را درست انجام بدهند. اتحادیه میگوید این فرد به مدت دو هفته بدون حقوق از کارش معلق شد چون نمیخواست قطار را داخل مناطق مسکونی تورنتو حرکت بدهد.
فرانسوا لاپورت رییس تیمسترز کانادا در بیانیهای گفت: «این نشان میدهد که مدیریت راه آهن اهمیتی به سلامت و ایمنی اعضای ما و عموم مردم نمیدهد و به همین دلیل است که اعتراض کردهایم. این اتفاق به طور مداوم در سراسر صنعت ریل میافتد و کارمندان تهدید میشوند.»
بسیاری از مزرعهداران میگویند شرایط کاری بد کارمندان ریل را درک میکنند اما خودشان هم نگران هستند در سالی که برداشتشان خوب نبوده و توسط تنشهای تجاری با چین ضربه خوردهاند نتوانند بار خود را به بازار برسانند.
در مونترال، اتحادیه تولیدکنندگان محصولات کشاورزی کبک خواستار وضع قوانین خاص برای بازگرداندن کارمندان راه آهن نشده اما میخواهد ترود و دولتش «روی راه آهن فشار بگذارند» تا به حملونقل پروپان اولویت بدهد.
مزرعهداران از پروپان برای گرم کردن آغلها و مرغدانیهای خود استفاده میکنند و برای خشک کردن ذرت پیش از ذخیره کردن آن هم به آن نیاز دارند. دومینیک لرو یک مزرعهدار ذرت که عضو انجمن مزرعهداران ذرت کبک هم هست میگوید این مسئله مخصوصا امسال صدق میکند که برداشت به طوری غیرعادی خیس بوده است.
او هیچ پروپانی ندارد و میگوید اتاوا باید دست به عمل بزند. او گفت: «آنها یا باید اعتراضها را حل کنند، مشکل را حل کنند، مذاکرات را حل کنند یا با ما ریسک بپذیرند. چون اگر ما برداشت خود را از دست بدهیم درآمدمان را از دست میدهیم و مزرعهداران باید پیش از برف برداشت خود را انجام بدهند.»
لرو اضافه کرد: «همه چیز هنوز در زمین است. من صاحب بالابر ذرت هم هستم و برای دیگر مزرعهداران هم ذرت خشک میکنم. آنها هم مجبور هستند برداشتشان را در زمین رها کنند چون من نمیتوانم آن را خشک کنم. بنابراین این مسئله برای آنها، برای من، برای خانوادههایمان و برای همه بسیار استرسآور است.»