ماهان سینگ به یاد میآورد که به شدت میترسید کنترل خود را در یک بزرگراه یخزده از دست بدهد و کسی را بکشد.
کارفرمای جدید او این راننده تازه کار 26 ساله را فرستاده بود تا یک شبه تریلری را در گذرگاههای خطرناک کوهستانی براند. سینگ که اهل آمریتسار واقع در شمال غرب هندوستان است هرگز یخ یا برف را تجربه نکرده بود. در عین حال هرگز در نظر نگرفته بود راننده کامیون بشود اما مشاوران مهاجرتی کانادایی به او گفتند کسب تجربه در این شغل میتواند به او کمک کند شهروندی دائمی دریافت کند.
بنابراین یک سال پیش او گواهینامهاش را گرفت و شرکتی را در ساری واقع در بریتیش کلمبیا برای کار کردن پیدا کرد. سینگ میگوید فقط برای استخدام شدن باید 10 هزار دلار پول نقد به شرکت GLT Transportation میداد و بعد هفتهها در شرایط خطرناک کار میکرد. او گفت: «همه چیز در کانادا قرار است بر اساس قوانین باشد. اما بعد شروع به کار کردم و دیدم هیچ قانونی وجود ندارد.»
افراد خارجی جوان مانند سینگ به طور روتین توسط تعدادی از مشاوران مهاجرتی که با چند شرکت خاص کامیونرانی همکاری میکنند به سمت این شغل هدایت میشوند. هر دو از این افراد در ازای شغل پول نقد دریافت میکنند که این کار غیرقانونی است.
این باعث شکلگیری یک برنامه مهاجرتی جاافتاده، سودمند و خطرناک واقع در ساری شده که دارد از تازه واردها سوء استفاده میکند و جان افراد را در سراسر کشور به خطر میاندازد.
در فایلهای صوتی که توسط Globe and Mail گردآوری شده، مشاوران به یک دانشجوی بینالمللی گفتند که هزینه کسب یک شغل در عرصه کامیونرانی بین 35 هزار دلار تا 55 هزار دلار است. این رقمی خارقالعاده برای مهاجرانی است که اغلب برای پرداخت آن مجبور به قرض گرفتن میشوند.
رانندههای تازه وارد پیش از اینکه راه بیفتند اغلب نمیتوانند تابلوهای جادهای کانادا را درست درک کنند یا کامیونشان را درست مدیریت کنند. با استناد به موارد مستند و مصاحبه با بیش از 20 نفر از جمله رانندههای کامیون و نمایندگان این صنعت، این عدم تجربه باعث وقوع تصادفها و سانحههای خطرناکی شده است.
دلیل اینکه این برنامه خطرناک توانسته رشد کند تا حدودی این است که هیچ یکپارچهسازی سیستمیکی بین قانونگذاران استانی برای صنعت کامیونرانی و افرادی که مسئولیت نظارت بر سیستم مهاجرت را در درجه فدرال دارند، وجود ندارد. تحقیقات نشان داده که مسئولان مهاجرتی اجازه میدهند شرکتهای کامیونرانی تازه واردها را از طریق «برنامه کارگر خارجی موقت» استخدام کنند، حتی با وجود اینکه در گذشته سانحهها، تخطیهای ایمنی و رویههای سوء استفاده از کارگر در میان آنها بسیار دیده شده است.
همچنین تحقیقات نشان داده که تعداد رانندههای خارجی استخدام شده بسیار بیشتر از تعداد کامیونهاست و این مسئله این سوال را مطرح میکند که آیا واقعا این شرکتها به این تعداد نیروی کار احتیاج دارند یا خیر. چند نفر در این صنعت گفتند شرکتهای کوچک میتوانند از پول نقدی که این افراد پرداخت میکنند سود بسیار بیشتری از حمل بار توسط آنها کسب کنند. بسیاری از آن کسبوکارها از خانههای شخصی خودشان فعالیت میکنند و بعضی مواقع از بیش از یک اسم هم استفاده میکنند. اسناد دولتی نشان میدهند که اغلب آنها تنها یک کامیون دارند.
جسکیرات سیدو که به عنوان دانشجو به کانادا آمد دقیقا برای چنین کارفرمایی کار میکرد. او سال گذشته با کامیونش از یک نشان توقف رد شد و با تصادف با یک اتوبوس 16 بازیکن هاکی اهل هامبولت ساسکچوان را کشت. او حالا در حال گذراندن یک حکم زندان هشت ساله است و بعد از آن به هندوستان دیپورت خواهد شد.