فهرست جدیدی از پایدارترین شهرهای جهان منتشر شده که نام هیچ شهری از آمریکای شمالی دربین 20 شهر برتر به چشم نمی خورد، لیکن شهرهای اروپایی بیشترین امتیاز را در شاخص شهرهای پایدار کسب کرده اند.
این فهرست از سوی شرکت آرکادیس، یک موسسه مشاوره‌ای و چندملیتی در آمستردام منتشر شده که در حوزه طراحی‌ها و سازه‌های مهندسی جهانی است که با توجه مسائل محیط‌زیستی، فعالیت می‌کند.
این موسسه هر سال شهرهای جهان را بر اساس شاخص «پایدار» بودن و توسعه پایدار، 100 شهر جهان را رتبه‌بندی می‌کند.
در رتبه‌بندی 2016، زوریخ در صدر قرار گرفته، سنگاپور و استکهلم نیز بعد از آن آمده‌اند.
براساس این گزارش 8 مورد از 10 شهر برتر در این فهرست شهرهای اروپایی هستند که خود را “شهر سبز” می نامند به طوریکه شهر زوریخ به واسطه تلاش هایی که در زمینه مدیریت پسماند انجام داده و همچنین اجرای برنامه های حمایتی برای حفظ اقلیم و جنگل ، جایگاه نخست را به خود اختصاص داده است. استکهلم،لندن، هامبورگ، وین و فرانکفورت که همگی شهرهایی اروپایی هستند رده های بعدی این سیاهه را تشکیل داده اند.
این رتبه‌بندی بر اساس سه شاخص اصلی و بیست شاخص زیر مجموعه صورت می‌گیرد:
مردم، اندازه‌گیری عملکرد اجتماعی و کیفیت زندگی
فضا و محیط، اندازه گیری مولفه‌های سبز مانند مصرف انرژی و آلودگی
منفعت، ارزیابی محیط کسب‌وکار و سلامت اقتصادی
در بین شهرهای آمریکای شمالی ، ونکوور با توجه به تلاش برای کاهش استفاده از سوخت های فسیلی و هر چه “سبز” تر بودن شهر بالاترین رده را به خود اختصاص داده و در رتبه 23 قرار گرفته است و پس از آن نیویورک در رده 26 و مونتریال در رده 28 قرار دارند. تورنتو نیز در رده 33 است.
در مورد فاکتورهای زیست محیطی همچون مصرف انرژی، انتشارات کربنی و استفاده از فضای سبز، بوستون و دیگر شهرهای آمریکایی امتیاز کمی آورده اند. دلیل آن هم این است که شهرهای پرمصرف انرژی همچون لس آنجلس، شیکاگو و فیلادلفیا میزان کمی از انرژی مورد نیاز خود را از منابع تجدیدپذیر انرژی تامین می کنند. این مساله شهرهای آمریکایی را هم رده شهرهای نفت خیز خاورمیانه همچون دوبی و دوحه قرار می دهد و نه در رده شهرهای اروپایی که تمایل دارند درصد قابل توجهی از انرژی الکتریکی خود را از منابع کم کربن تامین کنند.
سانفرانسیسکو که در شاخص شهر سبز زیمنس در میان شهرهای آمریکای شمالی رتبه خوبی را به خود اختصاص داده بود در مقوله زمین رده بندی آرکادیس رتبه 39 را تصاحب کرده است. دلیل این رتبه بلایای متعدد طبیعی و استمرار استفاده از سوخت های فسیلی برای تامین انرژی در این شهر است. این در حالیست که ولینگتن که بزرگترین شهر نیوزلند است با ایستادن در رده 27 به خاطر فاکتورهای زیست محیطی، از سانفرانسیسکو پیشی گرفته است.
این رده بندی نشان می دهد که برای یک شهر بزرگ، اقتصادی و سلامت ماندن بدون تخریب محیط زیست یا ناگوار کردن زندگی برای ساکنان تا چه اندازه می تواند چالش برانگیز باشد.
مسئولین شرکت آرکادیس در حاشیه این رده بندی عنوان می کنند: «شهرها برای متعادل نگهداشتن سه ضلع مثلث پایداری یعنی زمین، مردم و منافع با مشکلات مواجه هستند. به ویژه در زمینه تامین نیازهای مردم و ساکنان شهرها اغلب با شکست دست و پنجه نرم می کنند به طوریکه در سراسر جهان ضعیف ترین عملکرد در فاکتورهای مربوط به “مردم” دیده می شود.
به علاوه بنابر اعلام مدیر برنامه جمعیت سازمان ملل مدیریت مناطق شهری تبدیل به یکی از مهمترین چالش های توسعه در قرن بیست و یکم شده است. این درحالیست که دست یافتن به این دانش که چگونه به طور پایدار در شهرها زندگی کنیم امری حیاتی است چرا که عصر حاضر برای نخستین بار در تاریخ جهان شاهد آنست که مردم بیشتری در مقایسه با روستاها در شهرها زندگی می کنند: 54 درصد از جمعیت جهان در شهرها زندگی می کنند و بنابر اعلام سازمان ملل این میزان به طور مستمر در حال رشد است.
