در خانه بمانیم تا جان یکدیگر را نجات دهیم: عزم کانادا برای عبور از بحران همه گیری ویروس کرونا

در خانه بمانید. فعالیتهای روزانه تان را متوقف کنید تا به این وسیله شانس ابتلای هم شهری هایتان به ویروس کرونا را کاهش دهید.

در حالیکه ایتالیا و دیگر کشورها صبر کردند و بعد از این دست به عمل زدند که مبتلایان کروناویروس بیمارستان‌ها را پر کرده بودند، محققانی که شیوع این ویروس مرگبار در سراسر دنیا را زیر نظر داشته‌اند می‌گویند کانادا شانسی برای جلو زدن از بحران این ویروس دارد.

دکتر دیوید فایزمن اپیدمیولوژیست دانشگاه تورنتو می‌گوید: «نمی‌توانیم صبر کنیم تا ببینیم اوضاع چقدر بد می‌شود. این یعنی فرصت را از دست داده‌ایم».

اما حفظ فاصله اجتماعی یکی از چالش‌برانگیزترین کارهایی است که کانادایی‌ها تا به حال انجام داده‌اند. در حالیکه مدرسه‌ها بسته و رخدادها کنسل می‌شوند، ممکن است به نظر برسد جامعه در حال عقب کشیدن است؛ اما در حقیقت جامعه دارد کنترل را به دست می‌گیرد و در تلاشی جمعی جلوی فاجعه را می‌گیرد.

یک دکتر مراقبت حیاتی در تورنتو پنج‌شنبه یک نامه سرگشاده نوشت و اخطار داد که این تنها شانس موقت کانادا برای تغییر مسیر این همه‌گیری است. دکتر مایکل وارنر رییس بخش آی‌سی‌یو بیمارستان مایکل گارون در تورنتو نوشت: «می‌خواهم فقط این را بدانید که وضعیت کووید-۱۹ وخیم است و ممکن است به زودی کاملا از کنترل خارج بشود».

پیغام او کاملا واضح بود: از ارتباط نزدیک با افراد دیگر اجتناب کند و فقط در صورت ضرورت این کار را انجام دهید. هرگز با کسی دست ندهید. تمام سفرها را کنسل کنید.

او نوشت: «تنها امید کند کردن این ویروس رفتار جمعی است. این یعنی شما، همسایه‌ شما، خانواده شما، یعنی همه. ریسک فعلی برای افراد پایین باقی مانده، اما ریسک برای اجتماعی غیرقابل اندازه‌گیری است. از شما می‌خواهم برای کند کردن گسترش ویروس این کارها را انجام بدهید».

فایزمن تخمین می‌زند که به طور متوسط حدود پنج روز بین ابتلا به ویروس و بروز علائم طول می‌کشد و بعد حدود هفت روز هم طول می کشد تا فرد مبتلا به اندازه‌ای مریض بشود که به دکتر برود. سه روز دیگر هم طول می‌کشد تا او شدیدا مریض بشود و به آی‌سی‌یو برسد.

ایتالیا درس سختی یاد گرفت چون تا زمان مشاهده نخستین موارد آی‌سی‌یو صبر کرد تا تست کردن را آغاز و کشور را قرنطینه کند. حالا داستان‌های هولناکی از آن‌جا شنیده می‌شود. 

وارنر گفت: «والدین دارند می‌میرند. منابع جیره‌بندی شده‌اند. بیماران غیر کرونا با بیماری‌های قابل درمان نمی‌توانند درمان بشوند. من از مریض شدن نمی‌ترسم، از این می‌ترسم که نتوانم به مردم کمک کنم».

کانادا درس‌های دیگری هم برای یاد گرفتن دارد: کروناویروس عاشق جمعیت است. گروه‌های کلیسا، کشتی‌های تفریحی و کنفرانس‌های بزرگ همگی مکان‌های اصلی شیوع هستند.

فایزمن گفت: «این طور است که این ویروس اهریمنی عمل می‌کند. به نظرم ما کمی وقت داریم چون هنوز به آن مرحله نرسیده‌ایم».

مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۷ انجام شده بود آنفلوانزای اسپانیایی در دو شهر آمریکا را با هم مقایسه کرده بود که ناگهان دچار این ویروس شدند. 

فیلادلفیا اجازه داد حتی با ورود ویروس به شهر تمام رخدادهای اجتماعی و بزرگ انجام شود و سن‌لوییس سه روز بعد از ورود ویروس فاصله اجتماعی ایجاد کرد که باعث شد به شدت نرخ مرگ شهر کاهش پیدا کند. آیا تمام این‌ها یک واکنش بیش از حد است؟‌ این چیزی است که در آینده می‌توان درباره‌اش تصمیم گرفت.

وارنر گفت: «به نظرم فقط در آینده می‌توانیم بدانیم که زمان‌بندی‌مان درست بوده یا نه، اما به نظرم باید از علم برای راهنمایی استفاده کنیم. به اندازه کافی علم از چین و ایتالیا داریم که به ما نشان بدهد چه تصمیم‌هایی باید بگیریم».