خانههای مجزا تنها برای افراد واقعا غنی و کاندوها هم فقط برای افرادی با درآمد بالای متوسط شهری در دسترس است. این واقعیت چند سال اخیر بازار مسکن ونکوور و تورنتو است و به نظر می رسد همه اهالی این دو شهر که قصد خرید خانه دارند ، باید با آن کنار بیایند.
اگر باز هم به دلایل بیشتری نیاز دارید تا اثبات شود که قیمت خانه در شهرهای بزرگ از کنترل خارج شده و هر نسلی از کانادایی ها دارند امکان تملک خانه را از دست میدهند باید به گزارشهایی که به تازگی منتشر شدهاند، توجه کنید.
در گزارشهای جدید آمده است که باید جزو 10 درصد تورنتوهایی که بالاترین درآمد را دارند باشید تا بتوانید یک خانه مستقل به قیمت 873 هزار دلار بخرید.
در ونکوور تنها 2.5 درصدی که بالاترین درآمد را دارند میتوانند یک خانه برای یک خانواده به قیمت 1.441 میلیون دلار تهیه کنند.
این آمار مربوط به خانه های مستقل است اما از خانههای مستقل که بگذریم، قیمت کاندوها هم اصلا در شرایط خوبی نیست.
آمار نشان میدهد برای خرید این آپارتمانها در تورنتو و ونکوور لازم است جزو افراد با 25 درصد درآمد بالای جامعه باشید تا بتوانید واحدی را در هر یک از این دو شهر به ترتیب به قیمت 656 هزار دلار و 522 هزار دلار خریداری کنید.
امیر حمزه علی مشاور املاک فعال ونکوور معتقد است این آمار گویای این واقعیت است که قیمت خانهها با درآمدها در این شهرها همخوانی ندارد. با این حال وی میگوید اوضاع به آن بدی که آمار نشان میدهد هم نیست و در بیشتر بازارها میتوان قیمتهای زیر سطح اعلام شده پیدا کرد.
حمزه علی مثل بسیاری از کارشناسان دیگر بازار معتقد است بسیاری از آنهایی که باید صاحبخانه میبودند مجبور خواهند شد به اجاره خانه اکتفا کنند تا قیمت خانهها کمی کاهش یابد. او میگوید خریداران در یک چرخه غیرقابل دسترس گیر افتادهاند زیرا قیمت خانه سریعتر از زمانی که آنها بتوانند پول لازم را پسانداز کننند بالا میرود.
در دهههای اخیر میزان آمار اجاره مسکن در کانادا در سریعترین زمان ممکن بالا رفته است، گرچه آمار سایتهای اجاره نشان دهنده این است که ممکن است در ماههای اخیر قیمتها کمی آرامتر شده باشد.
در عین حال هنوز بازارهای مسکنی در کانادا هستند که قیمت مناسبی دارند.. برای مثال در رجینا، افراد دارای 75 درصد درآمد بالا هم میتوانند از یک خانه مستقل برخودار باشند.
در برخی از مناطق جنوب اونتاریو نیز که چندان از تورنتو دور نیست، قیمتها بالا رفتهاند اما هنوز نسبتا منطقی هستند و باید در افرادی با 25 درصد درآمد بالای جامعه جای داشته باشید تا بتوانید یکخانه مستقل در همیلتون یا کیچنر-واترلو خریدرای کند و یا در میان 50 درصد درآمد بالا جای داشته باشید تا یک کاندو بخرید.
محصوصا برای افرادی که کار قابل انعطافتری دارند و یا می توانند مسافتهای طولانی تر را برای رسیدن به محل کار طی کنند، امکان دسترسی به خانه بیشتر است.