اگر مهاجرت به کانادا به شدت کاهش یابد یا حتی به صفر برسد چه اتفاقی برای بازار مسکن کانادا خواهد افتاد؟ این سوالی حیاتی برای عموم مردم و برای سازندگان مسکن است که پروژه‌های ساخت‌وساز جدید را بر پایه تخمین فروش آینده آغاز می‌کنند.
هیچ نشان سریعی از کاهش درجات مهاجرت دیده نمی‌شود و نخست‌وزیر جاستین ترودو نرخ مهاجرت را با افزایشی بیش از 30 درصدی به 350 هزار تازه‌وارد در سال رسانده است. این مسئله تبدیل به موضوعی مرکزی برای رویاها و اضطراب‌های شهروندان کانادایی شده که یا مالک خانه هستند یا می‌خواهند چنین امکانی را در نظر بگیرند.
جاش گوردون از دانشگاه سایمون فریزر می‌گوید خانه‌ها باید سریع‌تر ساخته بشوند چون جمعیت کانادا دارد به سرعت رشد می‌کند و دلیل اصلی آن هم مهاجرت است.
گوردون گفت اخطارهای مکرر صنعت توسعه مسکن که می‌گوید املاک مترو ونکوور و تورنتو باید جابه‌جا بشوند تا تراکم بیشتری داشته باشند و اجاره خانه به افزایش خود ادامه می‌دهد، در صورت شکل‌گیری سناریو پایان مهاجرت به هم می‌ریزد.
او گفت: «اعمال این سازمان‌ها این ایده را تقویت می‌کنند که مهاجرت اثر خیلی زیادی روی قیمت‌ها نخواهد داشت».
جمعیت مترو ونکوور و تورنتو سالی یک درصد افزایش پیدا می‌کند که تقریبا همه آن‌ها تازه‌واردهای متولدشده در خارج از کشور هستند که نیاز به جایی برای زندگی دارند. این شامل درصد بالایی از تقریبا یک میلیون دانشجوی بین‌المللی کانادا هم نمی‌شود که این شهرها قبول می‌کنند و باید به کارمندان ویزایی هم اشاره کرد که حالا در کانادا هستند.
یک مطالعه جدید توسط محققان مرکز آمار کانادا نشان داد که خانه‌های مستقل خریداری شده توسط مهاجران جدید مترو ونکوور به طور متوسط 824 هزار دلار ارزش بیشتری نسبت به خانه‌های مشابه تحت مالکیت افراد متولدشده در کانادا دارند. در تورنتو، هزینه خانه‌های مهاجران جدید حدود 50 هزار دلار بیشتر از مالکین متولد داخل کشور بود.
دنیل هایبرت جغرافیادان هم در یک مطالعه نشان داد مهاجران جدید، مخصوصا آن‌هایی که از چین می‌آیند، نسبت به شهروندان متولد کانادا تعهد بزرگ‌تری برای خریدن خانه در یکی از سه شهر بزرگ کشور نشان می‌دهند. او گفت: «اول از همه، سیاست مهاجرتی به نحوی یک نوع سیاست مسکن هم هست».
مطالعه دیگری که اخیرا گوردون انجام داد نشان داد که یک هم‌خوانی تقریبا کامل بین مقرون به صرفه نبودن مسکن و مالکیت خارجی در تعدادی از محدوده‌های شهری مترو ونکوور وجود دارد. گوردون کشف کرد که به طور مثال، ونکوور، ریچموند و وست ونکوور نه تنها غیر مقرون به صرفه‌ترین محدوده‌های شهری هستند، بلکه از جمله مناطقی هستند که بیشتر از هر جای دیگری مهاجران و ثروت آن‌ها را به خود جذب می‌کنند.
گوردون تاکید کرد که درجه مهاجرت و مالکیت خارجی با هم مرتبط هستند، اما تفاوت‌هایی هم دارند. او گفت: «تا این حد که مهاجرت در کانادا شامل افرادی می‌شود که با ثروت قابل توجه از راه می‌رسند، یک تلاقی بین این مسائل وجود دارد. اما بحث‌های درباره مهاجرت تا حدود زیادی نسبت به بحث‌های حول محور مالکیت خارجی متمایز هستند،حتی با وجود اینکه بعضی‌ها سعی کرده‌اند این دو را با هم مخلوط کنند.»
مالیات‌های خریداران خارجی مسکن در بریتیش کلمبیا و انتاریو و همچنین مالیات سفته‌بازی بریتیش کلمبیا چه اثری بر قیمت مسکن دارند؟ گوردون گفت این ابتکارها متمرکز بر مالکیت خارجی هستند، نه درجات مهاجرت.
او گفت: «هدف این ابتکارها در ارتباط با مالکیت خارجی این است که از جدایی بازار مسکن از بازار کار جلوگیری کنند و اجازه ندهند مقادیر بالایی از سرمایه خارجی به منظور خرید ملک در کانادا مورد استفاده قرار بگیرد.»
گوردون گفت: «ابتکارهای انجام شده حول محور مالکیت خارجی مرتبط با مساوی کردن زمین بازی برای افراد کارمند محلی هستند. ابتکارهای حول محور مهاجرت با این‌ها تفاوت دارند. نکته جالب اینجاست که ابتکارهای انجام شده برای محدودیت یا کاهش مالکیت خارجی ممکن است در حقیقت برای بسیاری از مهاجران جدید سودمند باشند چون مهاجران جدیدی که با مقادیر زیادی پول از راه نمی‌رسند مسلما در بازار مسکن مزیت بسیار کمی دارند.»
