با اینکه طبق نمونه برداری های اخیر میزان آلودگی آبهای False Creek به ویروس ای کولای نسبت به زمان مشابه در سال گذشته چهار برابر شده اما مسئولان هنوز دلیل این قضیه را پیدا نکرده و درعین حال اقدامی موثر هم برای کاهش آلودگی برنداشته اند.
در آخرین نمونه برداری میزان آلودگی 1961 ای کولای در100 میلی لیتر آب بود در حالیکه میزان مجاز حداکثر 200 ای کولای درهر 100 میلی لیتر آب است .
به گفته سازمان بهداشت ساحلی ونکوور زمستان گرم سبب افزایش آلودگی شد ولی با این وجود میزان آلودگی کنونی واقعا نگران کننده است . این سازمان شنا در این آبها را به طور کلی ممنوع کرده اما قایقرانی در این منطقه را مجاز دانسته به شرطی که قایقران ها پس از خارج شدن از آب به سرعت دست شان را با آب و صابون بشورند.
باکتری “اشریشیا کولای” (Escherichia coli) که معمولا با نام مخفف “ای کولای” (E coli) نامبرده می‌شود، باکتری گرم منفی میله‌ای شکل است که به طور شایع در بخش تحتانی روده حیوانات خونگرم یافت می‌شود.
اغلب گونه‌های ای کولای بی ضرر هستند، اما برخی از انواع آن باعث مسمومیت وخیم غذایی در انسان‌ها می‌شوند و گاهگاهی شیوع بیماری ناشی از آنها به جمع آوری مواد غذایی مشکوک به آلودگی با آنها می‌انجامد.
گونه‌های بی‌ضرر این باکتری به طور طبیعی در روده انسان وجود دارند، و ممکن است با تولید نوعی از ویتامین K و با پیشگیری از استقرار باکتری‌های آسیب‌رسان درون روده به میزبان سود برسانند.
ای کولای یک جزء عمده در مدفوع است و انتقال مدفوعی- دهانی راه عمده انتقال گونه‌های آسیب‌رسان این باکتری است.
این باکتری می‌تواند در بیرون از بدن برای مدت محدودی زنده بماند. و در نتیجه به عنوان یک میکروب برای آزمایش نمونه‌های محیطی آلودگی مدفوعی ایده آل است.
برخی از گونه‌های ای کولای مانند O157-H7 و O104-H4 سم‌های بالقوه کشنده‌ای را تولید می‌کنند که می‌توانند باعث مسمومیت غذایی شوند.
گونه O157-H7 که به نام “ای کولای آنتروهموراژیک” (EHEC)همچنین به خاطر ایجاد عوارض وخیم و حتی مرگبار مانند “سندروم همولیتیک یورمیک” مشهور است که ممکن است به نارسایی کلیه بینجامد.
