جالب‌ترین نکته کلیدی پلتفرم مسکن حزب نیو دموکرات کمک به اجاره‌نشین‌ها از طریق یارانه است. جزییات کامل برنامه هنوز منتشر نشده اما تا اینجا این حزب گفته 5 هزار دلار به 500 هزار خانواده می‌دهد.
اگر با بودجه‌ای محدود زندگی می‌کنید 416 دلار در ماه رقم بسیار قابل توجهی است. حزب می‌گوید این درآمد به خانوارهای کم درآمد اجازه می‌دهد پول بیشتری برای خرج کردن برای موارد ضروری دیگر داشته باشند.
اما اجاره‌نشین‌های املاک خصوصی که یارانه دریافت می‌کنند معمولا شاهد افزایش سریع‌تر اجاره‌ها هستند. با وجود اینکه خانوارها پیش از دریافت یارانه‌ها هم راحت نبودند، به هر حال پرداخت‌های‌شان را انجام می‌دادند. تزریق کردن پول نقد بیشتر به این معنی است که آن‌ها با آمادگی بیشتری افزایش اجاره‌خانه‌ها را می‌پذیرند.
در فرانسه وقتی که برنامه یارانه‌ها اجرایی شد، صاحب‌خانه‌ها استراتژی قیمت‌گذاری خود را برای اجاره‌نشین‌هایی که احتمالا یارانه دریافت می‌کنند تغییر دادند. در عمل همان واحدها با قیمت گران‌تری اجاره داده می‌شدند. صاحب‌خانه‌ها می‌دانستند که دولت هم در نتیجه ممکن است بخواهد یارانه خود را بیشتر کند.
حتی اگر ارزان‌ترین خانه‌ها هم شاهد افزایش قیمت به منظور جذب این تزریق پول نقد جدید باشند، همه چیزهای دیگر هم گران‌تر می‌شود. در کوتاه مدت این روش ممکن است منجر به افزایش اجاره‌خانه‌ها بشود.
اگر یارانه‌های خصوصی باعث افزایش اجاره‌خانه بشود، نرخ بازگشت سرمایه در بخش مسکن را هم افزایش می‌دهد. همینطور که این نرخ بیشتر شود، بازگشت برای سرمایه‌گذاران هم افزایش می‌یابد و به این ترتیب قیمت مسکن بیشتر می‌شود. اگر قیمت مسکن در حال افت باشد، این حرکت باعث می‌شود تا حدی که باید قیمت‌ها پایین نیاید. اگر قیمت مسکن افزایشی باشد، این حرکت این افزایش را حتی بیشتر تسریع می‌کند. اجاره‌خانه بیشتر همچنین می‌تواند خریداران بیشتری را خلق کند چون شکاف بین اجاره و خرید کمتر می‌شود. با افزایش تقاضا، معمولا فشار افزایشی بیشتری روی قیمت‌ها وارد می‌شود.
در بازارهای داغ، بعضی سرمایه‌گذاران جریان پول نقد منفی را برای خانه‌هایی که قیمت‌شان سریع در حال افزایش است قبول می‌کنند. این صاحب‌خانه‌های سفته‌باز در حقیقت دارند پول می‌دهند تا اجاره‌نشین وارد واحدشان بشود. این راهی ریسکی است، اما اگر قیمت‌ها نسبت به شکاف بین اجاره‌خانه جمع‌آوری‌شده با سرعت بیشتری افزایش پیدا کنند، به صرفه خواهد بود. در طولانی مدت، افزایش شدید قیمت باعث تهدید ایده ارزشمند بودن اقتصادی در شهرها و بیرون راندن سرمایه‌گذاری‌ها می‌شود. کارفرمایان هم که از قبل اجاره‌های بالایی پرداخت می‌کردند مجبور می‌شوند دستمزدها را بالا ببرند. اینکه کارفرمایان بخواهند کارمندان بااستعداد را در مرز فقر نگه دارند معمولا پایان خوبی ندارد. به این ترتیب کارفرما بودن در محل‌های شهری سخت‌تر می‌شود.
وقتی که قیمت‌ها تا سرحد خاصی افزایش پیدا کند، کارفرمایان به فکر فروختن محل کار و نقل‌مکان به جاهای دیگر می‌‌افتند. به طور مثال منهتن مدتی است که شاهد این پدیده بوده و بسیاری از شرکت‌های این منطقه دارند به جاهای دیگر نقل مکان می‌کنند. سیلیکون ولی که درصد پایین‌تری از قیمت به درآمد نسبت به تورنتو دارد هم شاهد خروج شرکت‌های جدید به خاطر قیمت‌های بالا بوده است. دلیلش هم این است که بیشتر سرمایه‌گذاری‌ها در استارت‌آپ‌ها حالا دارند معطوف پرداخت اجاره در این شهرهای گران‌قیمت می‌شوند. در نهایت این منجر به رکود قیمتی می‌شود و کارمندان و سرمایه‌گذاران املاک را به سمت شهرهای کوچک‌تر هدایت می‌کند. این بخشی از دلیل پشت این است که سرمایه‌گذاران املاک کانادا دارند به سمت مناطق حومه شهری حرکت می‌کنند.
