حدود ژوئن سال پیش، هلن تران صاحب کاندو یادداشتی روی در همسایه طبقه بالایی اش گذاشت که در آن از آنها خواسته بود تا سر و صدایشان را پایین بیاورند. به طور مشخص وی بر سروصدای کودک نوپای آنها تاکید کرده بود.
تران نوشت این بچه صبح زود و از ساعت 4 صبح بیدار میشود، این طرف و آن طرف میدود، اسباب بازیها و وسایل را به زمین میزند و همه اینها او را بیخواب میکند.
هنگامی که پدر کودک برای بحث در مورد این یادداشت با تران صحبت کرد، درنهایت کار بحث بالاگرفت.
تران بعدا ادعا کرد پیش از دادگاه این پدر تهدید کرده بود در صورت ادامه شکایت سر و صدای بیشتری هم راه بیندازد. تران هم به نوبه خود، تهدید کرد شکایتش را تا وقتی سر و صدا متوقف شود، ادامه دهد.
این موضوع و موارد دیگر ادعا شده وقتی توسط میکا کارمودی قاضی دادگاه شنیده شد، در نهایت در مورد سرو صداهای کودک به نفع تران رای صادر کرد.
از سوی دیگر تران هم در strata council ادعای تازه ای مطرح کرد و گفت با شکایت در مورد صدا به حریم خصوصی آنها تجاوز شده است.
کارمودی نوشت: «مستاجران میگویند همه سعیشان را کردهاند تا سروصداها را کاهش دهند و با استفاده از فرشهایی در بخشهای مختلف خانهشان، محدود کردن ساعت استفاده از اسباب بازیها در صبحها، بیرون بردن بچه در بعد از ظهرهایی که مشغول کار نیستند (چهارشنبهها و شنبهها) این کار را انجام دادهاند».
اینجا بود که strata council استدلال کرد که تران بیش از حد حساس است.
بعد از چند روز دو عضو strata council برای بازدید واحد تران رفتند و به این نتیجه رسیدند وقتی کودک در حال راه رفتن بود سروصدای ناخوشایندی ایجاد میشود و شکایتی که مطرح شده خیلی غیرمنطقی نبود.
آنها گفتند دلیل این است که انتظار میرود تاحدودی صدا بین طبقات رد و بدل شود و در عین حال کودک هم خیلی راحت راه نمیرود.
تران ، به نوبه خود ، گزارش دقیقی از صداها ارایه کرد. به عنوان مثال ، وی 15 آگوست 2020 به تعداد 117 مورد سرو صدای کمتر از 5 ثانیه تا بیش از یک دقیقه را ثبت کرد.
در 19 سپتامبر وی 180 مورد صدای آزاردهنده را در گزارش خود ثبت کرد.
کارمودی نوشت: «به طور کلی متوجه می شوم که خانم تران از سروصدای واحد 406 آشفته میشود».
تران همچنین اظهارات دوستان و آشنایانی که به دیدار وی میآیند و این سروصداها را شنیدهاند را نیز ارائه داد.
کارمودی گفت: «دو شاهد گفتند که صدای راهرفتن آنقدر بلند است که در گفتگو تداخل ایجاد می کند و در یک مورد شاهد شهادت داد که وقتی شب را در خانه خانم تران گذراند صبح زود با صدای پای کوبیدن بیدار شد».
دوست پسر ترن نیز اظهاریهای در این باره ارائه کرد.
عضو دادگاه نوشت: «او گفت که با هدفون گوشهایش را می پوشاند و همچنان صداها را میشنید». وی افزود که از نظر او سر و صدا بسیار آزار دهنده و منحرف کننده توصیف شد. وی اظهار کرد گاهی اوقات از سر و صدا بیدار میشود و میبیند خانم تران بیدار است و نمیتواند بخوابد.
تران ادعا کرد سر و صدای واحد بالای معمولاً ساعت 8 صبح و با رفتن والدین و کودک از خانه متوقف میشود.
کارمودی یادآوری کرد: «او میگوید عصرها نیز هر روز که بچه حدود ساعت 5:30 به خانه برمیگردد تا حدود ساعت 6:45 که به رختخواب برود، این سر و صدا وجود دارد».
کارمودی در نهایت نتیجه گرفت که شواری کاندوداران به درستی به نگرانیهای خانم تران توجه نکرده و بیطرفانه و با عینیت به این شکایت رسیدگی نکرده است.
کارمودی دستور داد تا شورای کاندوداران یک مهندس صوتی استخدام کند تا به اندازهگیری دقیق صدای منتقل شده بین دو واحد بپردازد و گزارشی برای گزینههای چگونگی کاهش صدا ارایه کند.
این عضو دادگاه همچنین به شورای کاندوداران حکم کرد تا به تران 2هزارو 306 دلار بپردازند که از این میان 225 دلار بابت هزینه دادرسی است.