هزاران مهاجر و حامیان آنها روز یکشنبه در سراسر شهرهای کانادا تجمعاتی برگزار کردند و از دولت فدرال خواستند اقامت دائم را به تمامی افراد غیرمقیم اعطا کند.
همچنین در این تجمعات درخواستهایی برای اجرای سریع یک برنامه منظم و فراگیر برای مهاجران غیرقانونی مطرح شد.
سید حسین، مدیر اجرایی اتحادیه “کارگران مهاجر برای تغییر”، گفت این فرصت مناسبی برای اتاوا است تا به درخواستهای نهادش برای دسترسی بیشتر به حقوق اولیه افراد غیرمقیم در کانادا توجه کند.
او قبل از رفتن به یک تجمع برنامه ریزی شده در تورنتو گفت: « در حال حاضر یک فرصت تاریخی وجود دارد تا اشتباهی را که برای چندین سال ادامه داشته، اصلاح شود.ما می خواهیم اطمینان حاصل کنیم که مجلس به هیچ وجه تأخیر نخواهد کرد.»
اتاوا در طول همهگیری کووید-19 برای پناهجویانی که در بخش بهداشت کار میکردند، برنامه ای با هدف اعطای اقامت دائم را راهاندازی کرد. از آن زمان، نخست وزیر جاستین ترودو علاقه خود را به گسترش این ابتکار نشان داده است و در دسامبر 2021 از وزیر مهاجرت و شهروندی خواسته شد تا “بر اساس برنامه های آزمایشی موجود برای بررسی بیشتر راه های تنظیم وضعیت کارگران غیرقانونی که به جوامع کانادایی کمک می کنند” بپردازد.
حسین گفت که این برنامه باید شامل همه افراد غیرقانونی باشد: “نخست وزیر ترودو قبلاً نشان داده است که می خواهد کار درست را انجام دهد. اکنون سوال این است که آیا همه شامل خواهند شد. ما بر این باوریم که برابری، برابری است، هر محرومیتی تبعیض است، بنابراین طرح جدید باید همه کارگران مهاجر یا پناهنده، دانشجو و افراد فاقد مدرک را شامل شوند.»
آیدان استریکلند از سخنگویان وزیر مهاجرت، پناهندگان و شهروندی گفت تلاشهایی برای انجام تعهدات دستوری در مورد تنظیم وضعیت کارگران غیرقانونی همچنان ادامه دارد و تصمیمات سیاستی آینده بر اساس تجارب کسب شده از برنامههای اخیر مانند برنامه اشتغال پناهجویان در بخشهای مراقبتهای بهداشتی در طول همهگیری، خواهد بود.: «همانطور که از همهگیری خارج میشویم، IRCC به کاوش راههای جدید برای کمک به اتباع خارجی بیشتری که قبلاً در کانادا زندگی میکنند، ادامه خواهد داد تا این مکان را به خانه دائمی خود تبدیل کنند .اگرچه نمیتوانیم درباره تصمیمهای سیاستی آینده پیشگویی کنیم، این فرصتی است برای ما تا به بهترین شیوهها و درسهای آموختهشده از تجربیات قبلی خود نگاه کنیم تا از فراگیرترین و مؤثرترین سیاست عمومی اطمینان حاصل کنیم.»
حسین گفت در مجموع دهها هزار نفر در راهپیمایی ها و راهپیمایی های برنامه ریزی شده در 20 شهر از جمله تورنتو، مونترال، ادمونتون، ونکوور، فردریکتون شرکت کردند.
مراری بورگز نوزده ساله که در کودکی از مکزیکوسیتی به تورنتو نقل مکان کرد، به جمعیت گفت که چگونه خانوادهاش برای دسترسی به مراقبتهای بهداشتی و امکانات آموزشی تلاش میکردند و به دلیل مشخص نشدن وضعیت اقامت ، قادر به سفر و خداحافظی با بستگانشان نبودند.
او گفت: « ما ترحم نمی خواهیم، ما عمل می خواهیم. زندگی بدون مشخص شدن شرایط اقامت، غیرانسانی است» .
حسین تاکید کرد حضور به مراتب پررنگ تر مهاجران و پناهندگان در این تجمعات تا حدی به افزایش شمار مهاجران غیرقانونی است که برای حقوق بیشتر سازماندهی می کنند و خواهان این هستند که از شرایط کار، تحصیل و زندگی بهتر و همچنین دسترسی به مراقبتهای بهداشتی همگانی برخوردار شوند.