خانوادهای اهل انتاریو که بعد از استفاده اشتباه بیمارستان از پروسه استریلیزه کردن دچار یک بارداری ناخواسته شده حالا دارد از بیمارستان و دکترهای آن به مبلغ 800 هزار دلار شکایت میکند و میگوید هزینه بزرگ کردن دخترشان نباید به تنهایی بر گردن آنها باشد.
این پرونده غیرعادی سوالهایی مهم درباره نحوه مدیریت بارداریهای ناخواسته در کانادا مطرح میکند. اگر فردی به خاطر یک اشتباه پزشکی درگیر عواقبی جدی شود که زندگیاش را تغییر میدهد، مثلا از دست رفتن یک عضو بدن، آن فرد تقریبا همیشه غرامت مالی دریافت میکند، اما اگر خانوادهای یک بچه اضافی گیرش بیاید اغلب خوششانس محسوب میشود.
اما خانواده شاکی میگوید این منطق برای خانوادههایی که به سختی میتوانند خرج زندگیشان را در بیاورند منصفانه نیست و عملا به دکترها اجازه میدهد از زیر اشتباههای پزشکی بزرگ قسر در بروند.
مادر فرزند به سیتیوی نیوز گفت: «مسئله این نیست که ما فرزندمان را دوست نداریم و این هم نیست که خوشحال نیستم و او بخش مهمی از خانواده ما نیست. او همه چیز ماست، اما هنوز این حقیقت را از بین نمیبرد که بزرگ کردن یک کودک هزینههای بالایی دارد.»
والدین این کودک با نامهای جیم و جن که درخواست کردند نامشان فاش نشود در سال 2011 به این نتیجه رسیدند که مشکلی با اندازه خانوادهشان ندارند. آنها یک دختر پنج ساله داشتند و یک دوقلو هم در راه بود. بنابراین جن تصمیم گرفت لولههایش را ببندد.
قرار بود عمل انجام این کار بعد از تولد دوقلوها در بیمارستان ماونت سینای در تورنتو انجام شود؛ اما این اتفاق هرگز نیفتاد. جن تازه چند ماه بعد متوجه این مسئله شد و آن موقع دیر شده بود. در 39 سالگی او دوباره حامله بود.
جن گفت: «باورم نمیشد. دوقلوها تازه 10 ماهه بودند. نمیتوانستم تصور کنم دوباره حامله باشم و دوباره کودک تازه متولدشده داشته باشم. اصلا نمیخواستم حامله باشم.»
این زوج تصمیم سخت سقط بچه را گرفتند، اما بعد دیدند که نمیتوانند این کار را انجام بدهند. چهارمین دختر آنها فوریه 2013 به دنیا آمد. آنها میگویند دخترشان را خیلی دوست دارند و میخواهند روزی که به اندازه کافی بزرگ شده که بتواند گستره کامل ماجرا را درک کند به او بگویند چه اتفاقی افتاده است، اما فعلا آنها میخواهند دکترهای بیمارستان مسئولیت خود را قبول کنند.
جیم گفت: «اگر یک مرد زنی را حامله کند باید پول حمایت از فرزند را پرداخت کند مگر نه؟ این هم به نحوی همان مسئله نیست؟»
بعد از اینکه جن فهمید حامله است بیمارستان مسئله را بررسی کرد. به گفته والدین، تحقیق آنها به این نتیجه رسید که در انجام کاغذبازیهای عمل بستن لولهها زنجیرهای از ارتباط بد اتفاق افتاده که باعث انجام نشدن عمل شده است.
جیم گفت: «پرستارها حواسشان نبود. دکترها حواسشان نبود. بخش اداری هم حواسش نبود. معمولا شبکهای هست که اگر کسی حواسش نبود فرد دیگری متوجه بشود، اما تمام مشکلات موجود به نحوی دنبال هم قرار گرفتند که همه چیز به هم ریخت.»
این زوج سال 2013 یک شکایت بارداری ناخواسته علیه بیمارستان و دو متخصص بارداریاش ثبت کرد. آنها میگویند بیمارستان و دکترها در تعیین برنامه و اجرای عمل بستن لولهها کمکاری کردهاند و به جن نگفتهاند که این عمل انجام نشده است. آنها خواستار پرداخت 800 هزار دلار برای هزینههای بزرگ کردن دخترشان شدهاند.
بیمارستان در بیانیهای در دفاع از خود گفت انکار میکند که به دلیل کمکاری مرتکب هر گونه انجام ندادن وظیفه شده است. وکلای دو دکتر هم گفتند انکار میکنند که شاکیهای پرونده دچار ضرر مالی شدهاند. انتظار میرود پرونده در فصل بهار آینده به دادگاه برود.
پیش از این هم پروندههای بارداری ناخواسته در دادگاههای کانادا دیده شدهاست، اما وقتی موضوع تولد کودکان سالم باشد، این پروندهها اغلب کنار گذاشته میشوند یا پول بسیار اندکی به شاکی میدهند.
در یک پرونده مشابه در سال 1996، خانوادهای اهل انتاریو توانست 40 هزار دلار برای بارداری و درآمد از دست رفته دریافت کند که به هیچ وجه برای بزرگ کردن یک کودک در طولانی مدت کافی نیست. قاضی آن موقع رای داد که تولد کودک به معنی آسیبی نبوده که در نهایت منجر به ضرر مالی بشود.