اعلام یک برنامه تامین مالی دولتی برای حمایت از بزرگ‌ترین زنجیره مغازه‌های کانادا باعث شده خیلی‌ها این مسئله را زیر سوال ببرند که چرا دلارهای عمومی باید خرج یک شرکت بزرگ و سودمند شوند.
کاترین مک‌کنا وزیرمحیط زیست و اقلیم روز دوشنبه اعلام کرد که دولت می‌خواهد 12 میلیون دلار به Loblaw Companies Ltd پول بدهد تا در 370 مغازه‌اش سیستم‌های سرمایش با میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای کمتر نصب کند. این کمپانی می‌گوید سیستم‌های سرمایش جدید ردپای کربنی کلی‌اش را 23 درصد کاهش خواهند داد.
این پول از یک صندوق فدرال 450 میلیون دلاری تامین شده که هدفش کمک کردن به کسب‌و‌کارها، گروه‌های غیرانتفاعی و دولت‌های ضعیف‌تر برای کاهش درجات انتشار گازهای گلخانه‌ای است.
اما این تصمیم به مزاج خیلی‌ها خوش نیامده که از جمله آن‌ها می‌توان به فدراسیون کسب‌و‌کارهای مستقل کانادا اشاره کرد که نماینده 110 هزار عضو است. این سازمان باور دارد کمک مالی مانند این باید به شرکت‌های کوچک‌تر و مستحق‌تر برسد، مخصوصا آن‌هایی که مشمول مالیات کربنی جدید در انتاریو، نیو برانزویک، ساسکچوان و مانیتوبا شده‌اند.
جولی کویسینسکی مدیر روابط استانی انتاریوی این سازمان به سی‌تی‌وی تورنتو گفت: «همه‌مان می‌دانیم که وقتی بحث مالیات کربنی می‌شود کسب‌و‌کارهای کوچک همیشه باید بخش اعظم آن را پرداخت کنند.»
از روز اول آوریل این مالیات برای این چهار استان اجرایی شد چون آن‌ها پیش از ضرب‌الاجل فدرال، برنامه‌های خود در این زمینه را خلق نکرده بودند. کویسینسکی گفت باورش نمی‌شود چطور سیاست‌گذاران فدرال می‌توانند مالیات کربنی را برای شرکتی بزرگ مثل Loblaw تسهیل کنند.
انتشار خبر این تامین سرمایه واکنش‌های منفی بسیاری را در رسانه‌های اجتماعی هم به دنبال داشت و مردم گفتند عادلانه نیست دولت بخواهد به شرکتی پول بدهد که فقط در فصل چهارم سال قبل خود 221 میلیون دلار سود گزارش داد. تعدادی از کاربران توییتر هم گفتند چرا شرکتی که اقرار کرده 16 سال در برنامه‌ای صنعتی برای دستکاری قیمت نان دست داشته باید 12 میلیون دلار پول داد. بقیه هم به این نکته اشاره کردند که سهامداران این شرکت اخیرا پیشنهادی برای پرداخت حداقل کارمزد به تمام کارکنان شرکت رای منفی دادند.
سیاستمداران اپوزیسیون هم وارد موضوع شدند و جاگمیت سینگ رهبر حزب دموکرات‌های جدید گفت دولت نباید «یارانه به شرکت‌های ثروتمند» را تبدیل به اولویت خود کند. ماکسیم برنیه رهبر حزب مردم هم گفت «این ویروس‌های سازمانی» سیاستمداران لابی‌گر را به محصولات و خدمات بهتر ترجیح می‌دهند.
اما مک‌کنا در اتاوا از این تصمیم دفاع کرد و گفت کسب‌و‌کارهای کوچک هم می‌توانستند درخواست بدهند. او گفت: «پروسه‌ای رقابتی بود، بنابراین کسب‌و‌کارهای کوچک و بزرگ و جوامع و مدارس هم می‌توانستند شرکت کنند».
