امکان استفاده از قبر مشترک در ونکوور از ابتدای سال اینده

تخمین زده می‌شود که در 25 سال آینده حدود هفت میلیون کانادایی جان خود را از دست خواهند داد و قبرستان‌ها در شهرهای بزرگ دارند پر می‌شوند. بنابراین قبرستان ماونتن ویو در ونکوور دارد امکانی جدید برای مقابله با این چالش ارایه می‌کند: به اشتراک گذاشتن قبرها با غریبه‌ها.

ماونتن ویو از قبل یکی از تنها قبرستان‌های کانادا بود که اجازه می‌داد خانواده‌ها هر 40 سال یک بار دوباره از مزار خود استفاده کنند. حالا، تحت تغییرات جدیدی که در قوانین شهر ونکوور به وجود آمده که از روز اول ژانویه 2020 اجرایی خواهند شد، غریبه‌ها می‌توانند بخشی از حقوق خود برای یک قبر را به اشتراک بگذارند. این یعنی ممکن است با گذر زمان جنازه‌های بیشتری آنجا دفن بشود.

گلن هاجز مدیر قبرستان گفت: «این یک گورستان دست جمعی یا گورستان عمومی نیست. این یک اشغال اشتراکی همخوان با طبیعت در میان افرادی است که انتخاب می‌کنند و اجازه می‌دهند که این کار را به نیابت از خودشان یا عزیزان‌شان انجام بدهند.»

به گفته هاجز، قبرستان نمی‌تواند به افراد بگوید در کدام قبر قرار خواهند گرفت. او گفت: «اما حداقل می‌توانیم به شما مجموعه‌ای از چهار یا پنج قبر بدهیم تا مطمئن باشید که وقتی این انتخاب را می‌کنید، نسبتا نزدیک به افرادی خواهید بود که انتخاب می‌کنید.»

او تاکید کرد که انتخاب اشغال چندنفره یک قبر فقط برای قبرهای جدید در دسترس است. هیچ فردی که در حال حاضر در این قبرستان دفن شده تحت تاثیر قرار نخواهد گرفت.

در بیشتر کانادا، افراد یا خانواده‌ها حقوق یک محل دفن را برای همیشه خریداری می‌کنند که یعنی قبرستان نمی‌تواند دیگر آن مکان را بفروشد. آن مکان فقط می‌تواند توسط صاحبان حقوق و بر پایه قوانین خاص هر قبرستان، برای یک یا دو دفن کامل استفاده شود. کبک تنها استثناء این امر است چون بیشتر قبرستان‌های آن برای بازه‌های 99 ساله به فروش رفته‌اند. اگر قرارداد محل دفن تمدید نشود، امکان بازفروش و استفاده دوباره آن وجود دارد.

تقریبا 150 هزار نفر در قبرستان ماونتن ویو دفن شده‌اند که از سال 1964 تا به حال چند بار پر شده و بسته شده است. حالا 400 محل دفن تابوتی در این قبرستان وجود دارد و هر سال تقریبا 75 عدد از آن‌ها فروخته می‌شود. بر این اساس، اگر قبرستان طبق مدل همیشگی پیش برود، تنها به اندازه پنج سال محل دفن خواهد داشت.

در حال حاضر قیمت هر قبر تابوتی 27500 دلار است. اگر بین دو غریبه به اشتراک گذاشته بشود ارزش آن 12500 دلار به ازای هر فرد خواهد بود. اگر چند نفر در آن دفن بشوند، هزینه به ازای هر نفر به 9500 دلار کاهش می‌یابد. هر کسی که قبول کند با دیگران دفن بشود باید همچنین قبول کند که در یک کفن یا محفظه‌ای که به طور طبیعی تحلیل می‌رود دفن شود.

مسئله یادبود هر فرد خاک شده در هر قبر هنوز مورد بحث است. هاجز گفت به جای یک سنگ قبر ساخته شده از مرمر یا سیمان، می‌توان از یک نشان قابل تجزیه زیستی روی محل دفن یا یک یادبود دائمی‌تر روی یکی از دیوارهای نزدیک استفاده کرد.

اریک لیز رییس شرکت معماری لیز و شرکا واقع در ونکوور که در زمینه برنامه‌ریزی و گسترش قبرستان‌ها تخصص دارد می‌گوید: «این ایده‌ای جدید است. ونکوور در زمینه ایده دفن شدن اشتراکی غریبه‌ها و افرادی که عضو یک خانواده نیستند دارد راه را باز می‌کند».

اما لیز گفت از طرف دیگر محبوبیت رو به رشد سوزانده شدن در آمریکای شمالی از دهه نود میلادی تا به حال هم تا حدود مسئله کمبود جای دفن را تسهیل کرده است. با استناد به انجمن سوزاندن جسد آمریکای شمالی، 76.9 درصد از کانادایی تا سال 2023 خواستار سوزانده شدن خواهند بود.