زن بریتیش کلمبیایی‌ می‌گوید «اینستاگرام داشت زندگی‌ام را نابود می‌کرد»

از نظر بیش از ۱۰ هزار فالوئر کشلی کوچران، او یک زندگی ایده‌آل داشت. او ۹۰ درصد از متعلقات خود را فروخت تا با همسرش به عنوان یک بلاگر سفر دنیا را بگردد.

سفر او با عکس‌های پر زرق و برق از جاهایی که از آن‌ها بازدید کرده بود و هتل‌هایی که در آن‌ها اقامت داشت کاملا آنلاین مستند می‌شد. اما عکس گذاشتن به زودی برای او تبدیل به یک اعتیاد شد و حتی ساعت‌ها وقت صرف گرفتن یک عکس ساده می‌کرد.

کوچرا گفت:‌ «داشت زندگی من را به طور کامل نابود می‌کرد».

او درباره یکی از عکس‌هایش در وان حمام با منظره زمین‌های برنج بالی اضافه کرد: «سعی داشتم کاری کنم نورپردازی درست روی زمین‌ها بیفتد و حباب‌ها تا جایی که ممکن است برجسته به نظر برسند. آب مدام سرد می‌شد. فقط برای گرفتن یک عکس سه یا چهار ساعت وقت گذاشتم».

این مسئله‌ای است که رابرت گریگور مشاور اهل ونکوور اغلب می‌بیند: اینکه کاربران رسانه‌های اجتماعی معتاد لایک‌هایی می‌شوند که قرار است پست‌های‌شان بخورند. 

او می‌گوید: «عملا ماجرا این است که دنیا نگاه کن من چقدر باحال هستم! این مسئله باعث مقداری افزایش میزان دوپامین هم می‌شود که ماده شیمیایی جایزه در مغز است و باعث می‌شود ما حس خوبی داشته باشیم».

با این حال او می‌گوید این مسئله باعث به وجود آمدن چرخه‌ای از نیاز به تایید دائمی در انسان می‌شود. گریگور گفت:‌ «برای هر انتقاد نیاز به ۱۰ تعریف دارد، بنابراین اگر ۱۰ نفر از شما تعریف کنند و یک نفر چیزی منفی درباره شما بگوید آن وقت آن تعریف‌ها اهمیتی نداشته‌اند».

اینستاگرام یک میلیارد کاربر فعال ماهانه دارد و ۶۰ درصد از آن‌ها هر روز به این اپلیکیشن سر می‌زنند. 

گریگور می‌گوید: «تلفن‌تان را کنار بگذارید و آن را سایلنت کنید. ببینید که آیا می‌توانید سه یا چهار ساعت بدون چک کردن آن دوام بیاورید یا خیر».