خانواده‌های کانادایی یک‌چهارم آمریکایی‌ها پس‌انداز می‌کنند

خانوارهای کانادایی به شدت مقروض، بسیار کمتر از گذشته پس‌انداز می‌کنند. ارقام مرکز آمار کانادا نشان می‌دهند که نرخ پس‌انداز خانوار در سال ۲۰۱۹ کاهشی بوده است. این کاهش از آغاز دوره رونق بازار مسکن تا به حال ادامه داشته است. نرخ پس‌انداز پایین‌تر ممکن است باعث شود خانوارها نسبت به شوک‌های اقتصادی جهانی آسیب‌پذیرتر باشند.

نرخ پس‌انداز خانوار یعنی پولی که پس از کم کردن مخارج درآمد قابل خرج باقی می‌ماند. خانوارها معمولا طی دوره‌های گسترش اقتصادی پول کمی پس‌انداز می‌کنند. وقتی اوضاع بد است و اضطراب اقتصادی اثرش را می‌گذارد نرخ پس‌انداز بالا می‌رود. نمی‌توان رقم مشخصی به عنوان رقم مناسب پس‌انداز تعیین کرد و همه چیز به چرخه اقتصادی کشور بستگی دارد. با این حال، وضعیت فعلی پس‌انداز خانوار با وضعیت ایده‌آل فاصله دارد.

نرخ پس‌انداز بالا برای رشد آینده و رفاه اقتصادی بلندمدت خوب است. می‌توان از پس‌انداز خانوار برای تامین مالی سرمایه‌گذاری‌ها استفاده کرد. پس‌انداز همچنین در مواقع افت اقتصادی کمک می‌کند و به خانواده‌ها اجازه می‌دهد سریع‌تر خود را بازیابند. قابلیت استفاده از سرمایه نقد باعث می‌شود از فروش ارزان دارایی‌ها در دوران نقدینگی پایین جلوگیری شود.

وقتی نرخ پس‌انداز پایین است چشم‌انداز رشد طولانی‌مدت تضعیف می‌شود. مردم در این وضعیت سرمایه اولیه سرمایه‌گذاری را در اختیار ندارند. گسترش به بهای بدهی محقق می‌شود که آسیب‌پذیری‌ها را در دوران ضعف اقتصادی بیشتر می‌کند. به طور مثال، آمریکایی‌ها پیش از رکود بزرگ کمتر از ۳ درصد پس‌انداز می‌کردند. این باعث شد راه‌اندازی دوباره اقتصاد سخت بشود. حالا پس‌انداز آن‌ها نزدیک به ۸ درصد است، بنابراین افت وضعیت اقتصادی به هیچ وجه تاثیر چندانی نخواهد داشت.

این روزها نرخ پس‌انداز در کانادا دارد به سرعت پایین می‌آید و فصل‌های منفی بیشتری دیده می‌شود. خانوارها در فصل دوم ۲۰۱۹ معادل ۵.۸۲ میلیارد دلار پس‌انداز کردند، اما طی ۱۲ ماه گذشته آن‌ها ۱۵.۶۲ میلیارد دلار پس‌انداز داشتند که نشانگر کاهشی ۲۹.۵۲ درصدی نسبت به بازه مشابه یک سال قبل بود. در جدیدترین فصل سال میزان پس‌اندازها منفی بود اما در ۱۲ ماه کامل رقم مثبت شد. با این حال رقم ۱۲ ماهه کمتر از سال قبل بود.

نرخ پس‌انداز از زمان رونق مسکن مدام در حال کاهش بوده است. این نرخ در فصل دوم ۲۰۱۹ به منفی ۱.۹ درصد رسید که کمی نسبت به منفی ۲.۳ درصد سال قبل بهتر بود. قوی‌ترین فصل ۲۰۱۸ فصل چهارم بود که در آن نرخ پس‌انداز ۳.۲ درصد اما در عین حال ۳.۶ درصد کمتر از سال قبل بود. روی هم رفته روند کاهشی است.

فصل دوم زمانی است که بیشترین میزان فروش مسکن به چشم می‌خورد، بنابراین منطقی است که نرخ پس‌انداز منفی باشد. احتمالا بخش زیادی از آن رشد منفی به خاطر تسویه پول پیش‌پرداخت مسکن است. طی ۴ سال گذشته این روند دیده شده است. قبل از آن هم شاهد این روند در ۴ سال منتهی به ۲۰۰۸ بودیم.

خانوارهای کانادایی روی هم رفته دارند بیشتر و بیشتر بدهی بالا می‌آورند و کمتر پس‌انداز می‌کنند. با وجود اینکه چنین چیزی در دوران خوب اقتصادی مشکلی نیست، در حال حاضر دو چالش ایجاد می‌کند: یکی اینکه با بدتر شدن وضعیت اقتصاد جهانی خانوارها دارند مقاومت اقتصادی خود را از دست می‌دهند. آن‌ها مجبور می‌شوند دارایی‌های خود را نقد کنند یا با استفاده از آن‌ها در حین کاهش ارزش وام بگیرند. دوم اینکه حفظ ثبات اقتصاد مسکن کانادا دارد سخت‌تر می‌شود. پول موجود کمتر به معنی رشد سخت‌تر این بخش خواهد بود. دولت می‌تواند مانند زمان حال پول پیش‌پرداخت بدهد اما این راهکاری طولانی مدت نیست.