چرا باید خرید ملک مسکونی در کانادا توسط افراد غیرمقیم ممنوع شود ؟

مقرون به صرفه بودن یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌ها برای کانادایی‌هاست و یکی از دلایل اصلی این مشکل هم هزینه بالای مسکن در بخش‌های زیادی از کشور است.

البته این به معنی نرخ‌های اجاره بسیار بالا هم هست. تعدادی از شهروندان بدشانس دارند بیش از ۵۰ درصد درآمد خود را صرف سرپناه می‌کنند. تعداد بسیار بیشتری دارند قیمتی بسیار بالاتر از نرخ قابل قبول جهانی برای مسکن پرداخت می‌کنند و ۳۰ درصد از درآمد خود را خرج آن می‌کنند.

این باعث می‌شود خیلی‌ها نتوانند بدون استفاده از بانک‌های غذا شکم خانواده شان را سیر کنند و تفریح و سرگرمی می‌شودبرای این افراد و خانواده‌های محروم آنها تقریبا به رویا تبدیل می شود.

در ونکوور تا ۲۰ درصد فروش‌های کاندوهای جدید مربوط به افراد غیرمقیم است. خیلی از این کاندوها خالی باقی می‌مانند و این موجب می‌شود عرضه مسکن پایین بیاید و قیمت خانه‌های اجاره‌ای و بازفروش‌شده بالا ‌برود.

تمام شهرهای بزرگ در کانادا باید میزان مصرف برق خانه‌ها را چک کنند: اگر برق مصرفی پایین است بنابراین احتمال زیاد خانه خالی است. در تورنتو، نرخ خالی بودن بعضی ساختمان‌ها ۱۵ درصد است. این مسلما به اجاره‌نشین‌های درمانده کمکی نمی‌کند. در ونکوور، آن‌ها در حال حاضر از مالکان خانه‌های خالی یک درصد ارزش کل خانه را مالیات دریافت می‌کنند. این نرخ باید بسیار بالاتر باشد. تمام خانه‌های خالی باید به شدت مالیات پرداخت کنند، شاید تا چهار برابر نرخ نرمال.

هم گلدن هورس‌شو و هم ونکوور بزرگ یک مالیات خریداران خارجی ۱۵ درصدی اعمال کرده‌‌اند اما این جلوی خانه خریدن بیشتر غیرساکنان را نگرفته است. بیشتر افراد محروم این مناطق در شرایط برابری با این مالکان خارجی قرار ندارند، زیرا پرداخت کردن صدها هزار دلار بالاتر از قیمت ثبت خانه برای خیلی از آن‌ها مشکلی نیست. با توجه به ناآرامی‌های فعلی در هنگ کنگ و ایران عدم اطمینان موجود در بسیاری از کشورهای دیگر، خارجی‌ها می‌خواهند پول‌شان را جای امنی پارک کنند.

کاری که باید انجام بشود، آن هم با فوریت بسیار بالا، این است که قانونی تصویب شود که افراد غیرمقیم دیگر نتوانند در کانادا زمین بخرند یا حداقل مجبور شوند مالیات مختص خریداران خارجی را تا سقف ۵۰ تا ۷۵ درصدی پرداخت کنند.

در نیوزیلند از قبل خریدن خانه برای افراد غیرمقیم غیرقانونی شده است. دولت دید که تا ۲۵ درصد از املاک مناطقی خاص، دارد به سرمایه‌گذاران خارجی فروخته می‌شود. البته دولت اجازه داد استرالیایی‌ها و تعداد پروژه‌های تجاری بزرگ‌تر توسط غیرساکنان خریداری شوند اما خانه‌های تک خانوار از دسترس آن‌ها خارج شدند. 

استرالیا هم قوانین بسیار سفت‌و‌سخت‌تری برای مالکیت خارجی‌ها دارد. این فاکتورها نه تنها باعث می‌شود کانادایی‌ها سخت‌تر بتوانند خانه بخرند بلکه اثر فرار مغزها به سمت آمریکا را هم دارد. بسیاری از افراد حرفه‌ای جوان به آمریکا به عنوان جایی که بتوانند آن را خانه بخوانند نگاه می‌کنند چون هزینه زندگی در بسیاری از شهرهای آن بسیار کمتر است.

افراد غیرمقیم که در کانادا ملک می‌خرند مسلما تا حدود بسیار زیادی به افزایش هزینه املاک کمک کرده‌اند. افراد غیرمقیم به جامعه ما نفعی نمی‌رسانند. آن‌ها اینجا زندگی نمی‌کنند، اینجا کار نمی‌کنند، اینجا کار داوطلبانه انجام نمی دهند و اینجا پول خرج نمی‌کنند، مگر اینکه بخواهند خانه بخرند تا پول‌شان را در یک جای امن پارک کنند.