نرخ فروش کاندوهای پیشفروش در ماه ژوئن به پایینترین میزان خود یعنی 14 درصد رسید و خریداران قراردادهای فروش را فقط برای 73 واحد از 519 واحد موجود در بازار ونکوور بزرگ و فریزر ولی امضا کردند.
این رقم بسیار با دوران داغ بازار فاصله دارد و زمانی که پروژههای بسیاری حتی در حد 90 درصد یا بیشتر واحدها طی یک یا دو ماه از شروع بازاریابی به فروش میرفتند، فاصله دارد. تعدادی از سازندگان از جمله جاافتادههایی که جیبهای بزرگ دارند میگویند پروژههای پیشفروش جدید را آغاز نمیکنند چون مطمئن نیستند بتوانند حتی 50 درصد از واحدها را بفروشند. این میزان از فروش حداقل میزان لازم برای دریافت تامین مالی از بانک برای ساختوساز است.
این آستانه بسیار پایین و برای سازندگانی است که روابط قوی دارند و خوب تامین مالی میشوند. بیشتر پروژهها باید بتوانند قراردادها و پول پیشفروش 75 تا 80 درصد از واحدها را دریافت کنند تا بتوانند وام ساختوساز بگیرند.
پیشفروشها در یک سال گذشته در حال سقوط بودهاند اما در چند ماه اخیر این مسئله تشدید شده است. در مه 2019، نرخ فروش 22 درصد و معادل 120 از 539 واحد در دسترس بود. بین ژانویه و ژوئن 2018، نرخ فروش برای پروژههای پیشفروش در سراسر ونکوور بزرگ و فریزر ولی 74 درصد بود. در همان بازه 2019، نرخ به 36 درصد رسید.
با این حال، MLA گزارش داد که در مرکز سوری بیش از 1500 واحد مسکونی طی نیمه اول سال 2019 وارد بازار شدند که بیش از نیمی از اینها که بیشترشان هم آسمانخراشهای بتنی نزدیک ایستگاه اسکایترین بودند به فروش رفتند و این بازار را تبدیل به فعالترین بازار مترو کردند.
به گفته گونکالوس، پروژههایی که شامل کاندوها و خانههای شهری با فریمهای چوبی میشوند که ساختنشان ارزانتر از واحدهای بلوکی است راحتتر به اهداف تامین سرمایه خود دست پیدا میکنند. یک دلیل این موفقیت این است که راحتتر میتوان چنین پروژههایی را تقسیم به چند فاز کوچکتر کرد و هر یک را جداگانه تامین سرمایه کرد و فروخت. او از محله برنتوود به عنوان مثالی برای این مورد یاد کرد که انتظار میرود در سالهای آینده هم شاهد فعالیتهای بیشتر باشد.