در حالیکه شور و شوق انتخابات فدرال آینده هنوز به اوج نرسیده، کمپین های تبلیغاتی از همین حالا با سرعت بسیار آغاز شده است.
اندرو شی‌یر رهبر محافظه‌کاران می‌خواهد خودش را از طریق یک کمپین ملی که به عناصر مختلفی در پلتفرمش می‌پردازد، به کانادایی‌ها معرفی کند. او اخیرا بازدیدی از یورک شمالی هم داشت و درباره رویکرد حزبش نسبت به مهاجرت صحبت کرد.
شی‌یر همچنین به سیستمی اشاره کرد که به پزشکان مهاجر اجازه می‌دهد از قابلیت‌های خود برای خدمت‌رسانی به کانادایی‌ها استفاده کنند. این سیاستی است که اگر درست انگاشته و اعمال شود، می‌تواند به کمک سیستم مراقبت از سلامت مشکل‌دار کشور بیاید. البته که ظاهرا دولت لیبرال چنین رویکردی داشت ، اما تا به حال نتوانسته نتیجه خاصی بگیرد.
کانادا در میان کشورهای توسعه‌یافته یکی از پایین‌ترین نرخ‌های پزشکان موجود سرانه را دارد و بسیاری از متخصصان نگران هستند که این مسئله ممکن است بحران مراقبت‌های اولیه کشور را بدتر کند. علاوه بر این، کشور با چالش‌های بسیار و رو به رشدی در زمینه دسترسی به مراقبت تخصصی مثل ارایه خدمات سلامت روان دارد. این مشکلات در مناطق روستایی، دوردست و همچنین جوامع ساکنان بومی بسیار بدتر است و آنها به سختی می‌توانند دکترها را به خود جذب کنند و آنها را در جوامع خود نگه دارند.
یک راهکار محتمل ایجاد سازمانی ملی تحت نظارت وزارت سلامت و با کمک سازمان مهاجرت است که بتواند پروسه شناسایی، ارزیابی، تایید و ارسال پزشکان خارجی را به مناطقی که بیشتر از همه به آنها نیاز است، تسهیل و تسریع کند. در این صورت می توان گفت پیشرفت بنیادین چشمگیری صورت گرفته، هرچند تا به حال آزمایش‌هایی با چنین حرکاتی در نوا اسکوشیا که از کمبود شدید پزشک رنج می‌برد، انجام شده است.
استان‌های کانادا از همین حالا برنامه‌هایی برای فارغ‌التحصیلان پزشکی بین‌المللی دارند که به آنها اجازه می‌دهد دوران تعلیم و تمرین خود را در کشور بگذرانند. این برنامه‌ها شامل یک جزء در ارتباط با زمان صرف شده در جوامع محلی کمتر خدمت‌گرفته می‌شوند. با این حال، تعداد چنین موقعیت‌هایی برای فارغ‌التحصیلان پزشکی بین‌المللی سقف دارد. علاوه بر این، چنین موقعیت‌هایی فقط مشمول آن دسته از فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های پزشکی می‌شود که در داخل کشور تعلیم یا بازتعلیم می‌شوند و آن دسته از افرادی که تعلیم خود را جای دیگر دریافت کرده‌اند و مجوز کار در کشوری دیگر را دارند نمی‌توانند از این موقعیت‌ها استفاده کنند.
یک سوء برداشت رایج این است که پزشکانی که خارج از کشور تعلیم دیده‌اند از قابلیت‌های کمتری برخوردار هستند و کانادایی‌ها دکترهایی را ترجیح می‌دهند که در کشور خودشان تعلیم دیده باشند. با این حال، مطالعات بسیاری نشان داده که پزشکان خارجی در بسیاری از موارد بیشتر و کامل‌تر تعلیم دیده‌اند و درصد ایجاد پیچیدگی‌های کمتری دارند. با داشتن این دانش، کانادایی‌ها می‌توانند به تازه‌واردها برای پشتیبانی از جوامع خودشان که به شدت نیاز به کمک تخصصی دارند، خوش‌آمد بگویند و بستر لازم را برای اشتغال هر چه سریع تر آنها در این حرفه فراهم کنند.
