تازه ترین گزارش مجمع جهانی اقتصاد به موضوع رشد و توسعه جامع اقتصادی اختصاص دارد و در این گزارش، به ۱۲ فاکتور مهم اقتصادی که باعث مي شود تاثیر رشد اقتصادی روی زندگی افراد مشاهده شود، پرداخته شده است.
برای تهیه شاخص رشد و توسعه پایدار سه دسته از عوامل مد نظر قرار دارند؛ اول عوامل سازنده رشد و توسعه که شامل سرانه تولید ناخالص داخلی در یک کشور، میزان بهره وری نیروی کار، سطح اشتغال و نرخ بیکاری و در نهایت امید به زندگی سالم در کشور است. این چهار فاکتور در مجموع شاخص رشد و توسعه را ایجاد مي کنند.
در مرحله بعد شاخصی باید تهیه شود که نشان دهنده سطح برابری اقتصادی در کشور یا میزان دسترسی افراد، گروه ها و طبقات مختلف اقتصادی به رشد اقتصادی و مزایای آن باشد. در این بخش هم چهار مسئله مورد بررسی قرار مي گیرند که عبارتند از متوسط درآمد خانوار، ضریب جینی درآمدی خانوارها در کشور، ضریب جینی ثروت خانوارها و نرخ فقر در کشور.
در بخش سوم عوامل سازنده شاخص برابری بین نسلی و پایداری اقتصادی مد نظر قرار می گیرد که شامل چهار زیربخش پس انداز خالص، نرخ وابستگی اقتصادی، بدهی دولتی بر مبنای سهم بدهی نسبت به تولید ناخالص داخلی و در نهایت میزان تولید کربن نسبت به تولید ناخالص داخلی کشور می شود. در واقع این فاکتورها نشان مي دهد که آیا نشانه های رشد اقتصادی در کشور، در درآمد مردم و کاهش نرخ فقر یا افزایش اشتغال مشاهده شده است یا خیر. در صورتی که مردم جامعه ای اثرات مثبت رشد افتصادی را در زندگی روزمره حس نکنند، نمی توان این رشد را عاملی موثر در اقتصاد و زمینه ساز افزایش رفاه و رضایت دانست.
شاخص تهیه شده عددی بین یک تا هفت است، به این معنا که بهترین کشور از نظر شاخص رشد و توسعه جامع شاخص هفت را به خود اختصاص مي دهد ولی بررسی های انجام شده روی ۱۰۳ کشور در حال توسعه و توسعه یافته نشان مي دهد که هیچ یک از کشورها نتوانسته اند شاخص ۷ را به دست آورند. مجمع جهانی اقتصاد به منظور مقایسه بهتر اقتصادهای دنیا، کشورها را به دو دسته کشورهای در حال توسعه و اقتصادهای صنعتی تقسیم کرده است. ۷۴ کشور در رده کشورهای در حال توسعه قرار گرفته اند و با هم مقایسه شده اند و ۲۹ کشور هم در رده کشورهای صنعتی و توسعه یافته با هم مقایسه شده اند.
طبق این گزارش بالاترین شاخص رشد و توسعه جامع اقتصادی به کشور نروژ اختصاص دارد. نکته جالب این گزارش در این است که کشورهای کوچک اروپایی بهترین عملکرد اقتصادی را داشتند. شاخص رشد و توسعه جامع سال ۲۰۱۸ در ایسلند برابر با ۶.۰۷ است و این کشور جایگاه دوم فهرست را به خود اختصاص داده است و کشورهای لوکزامبورگ، سوئیس و دانمارک در این رده بندی جایگاه سوم تا پنجم را دارند. در میان 10 کشور اول این فهرست، تمامی کشورها در اروپا واقع شده اند و تنها استرالیا که نهمین کشور این فهرست است، غیراروپایی محسوب مي شود.
اما کانادا که در رده بندی بهترین کشورهای جهان برای زندگی همیشه بین سه کشور بالای جدول قرار می گیرد ، در این فهرست بخاطر مشکلات اقتصادی جایگاه امیدوار کننده ای ندارد و در رده هفدهم کشورهای توسعه یافته قرار گرفته است!!
میزان فقر در کانادا با وجود تلاشهای دولت فدرال و دولتهای استانی همچنان در مقایسه با سایر کشورهای توسعه یافته بالاست و کشور فقرای زیادی نسبت به جمعیت داراست.
از سوی دیگر با وجود رتبه مطلوب کانادا از نظر درآمد سرانه ، میزان اشتغال و امید به زندگی ، میزان پس انداز اندک مردم و بدهی سرسام آور آنها نسبت به درآمد قابل خرج در کنار میزان بالای تولید کربن به تولید ناخالص داخلی از دیگر عوامل منفی محسوب می شوند که سبب تنزل رتبه کانادا شده است .
