مسئولان بهداشت کانادا اعلام کردند در هشت استان کشور موارد ابتلابه باکتری سالمونلا مشاهده شده است و این سازمان همچنان بدنبال منشا شیوع باکتری است .
بنا به گزارشی که دیروز منتشر شد ، 34 مورد از این بیماری در بین روزهای 12 ژوئن تا 20 سپتامبر در استانهای مختلف مشاهده شده که در هشت مورد بیماران در بیمارستان بستری شده اند.
البته اطلاع رسانی مسئولان بهداشت کانادا نه تنها به موقع نیست بلکه در این گزارش کوتاه به سرنوشت این هشت بیمار و یا 26 بیمار دیگر هیچ اشاره ای نشده است!!
خبر شیوع بیماری هم با تاخیری یک ماهه در رسانه ها منتشر شده در حالیکه به گفته این سازمان هنوز منشا باکتری نامشخص بوده و قطعا شانس ابتلای افراد دیگری به این باکتری خطرناک وجود دارد.!!
با توجه به اینکه این باکتری می تواند در تخم مرغ هم وجود داشته باشد ، مسئولان بهداشتی از اهالی این سه استان خواسته اند از خوردن تخم مرغ عسلی و یا تماس با طیور حدالامکان خودداری کنند. البته گوشت طیور در صورت پخت خطری ندارد و باکتری سالمونلا در صورت پخت از بین می رود.
«سالمونلا» نوعی باکتری است که میتواند در روده حیوان و انسان زندگی و رشد کرده و زمینه مسمویت غذایی را به وجود میآورد.
غذاهای خام با منشا حیوانی، گوشت، مرغ، شیر و لبنیات، تخممرغ و غذاهای دریایی میتوانند آلوده به باکتری سالمونلا باشند. همچنین برخی میوهها و سبزیجات ممکن است این باکتری را داشته باشند.
پخت مناسب مواد غذایی از بین رفتن باکتری سالمونلا را سبب میشود. از طرف دیگر صرف شستن میوه و سبزیها برای از بین بردن این باکتری کفایت نمیکند.
باکتری سالمونلا در روده حیواناتی نظیر از جمله لاکپشت، مار و جوجه پرندگان بیشتر از حیوانات دیگر یافت میشود و مدفوع آنها دارای این باکتری است. بنابراین در صورت دست زدن به این حیوانات باید دستها را با آب گرم و صابون شست.
این بیماری در بهار شیوع بیشتری دارد؛ چراکه ممکن است والدین در این فصل به خرید جوجه پرندگان برای فرزندانشان اقدام کنند و به این ترتیب باکتری سالمونلا را به خانه آورند.
دل درد، گرفتگی عضلات شکمی، اسهال و تب از علائم آشکار آلودگی به این باکتری است که معمولا 12 تا 72 ساعت پس از ورود باکتری به بدن ظاهر میشود.
بیشتر مبتلایان بدون استفاده از روشهای درمانی در مدت چهار تا هفت روز بهبود مییابند. افرادی که دارای اسهال شدید هستند، نیاز به جبران مایعات از دست رفته دارند. این مایعات را میتوان از طریق داخل وریدی به بدن آنها رساند.