دانشمندان در کانادا فسیل‌هایی را یافته‌اند که به نظر می‌رسد بقایای اولین نشانه‌های حیات در کرۀ زمین باشند.
بر اساس جزییات تحقیق جدیدی که در مجلۀ «نیچر» چاپ شد، به نظر می‌رسد این میکرو فسیل‌های نی شکل از میکروب‌های دیرینه نشئت گرفته‌اند.
طبق این تحقیق این فسیل‌ها که از موی انسان نازک‌تر هستند و با چشم غیرمسلح قابل‌مشاهده نیستند در صخره‌هایی در شمال شرق کانادا کشف شدند. هرچند دانشمندان در حال ارزیابی سن این فسیل‌ها هستند اما گفته می‌شود قدمت آن‌ها دست‌کم حدود 3.77 میلیارد سال است.
این صخره‌ها علاوه بر فسیل‌ها حاوی ترکیبی از مواد شیمیایی هستند که مطمئناً حاصل فرایندهای زیستی است. دانشمندان با استفاده از شیوه‌ای موسوم به «طیف‌سنجی رامان» نشان داده‌اند این صخره‌ها حاوی کربنات، آپاتیت و مگنیت هستند.
طیف‌سنجی رامان با استفاده از لیزر نوع ملکول‌های تشکیل‌دهندۀ مواد را تشخیص می‌دهد. این صخره‌ها همچنین حاوی گرافیت هستند که یک مادۀ معدنی است که وجود حیات را ثابت می‌کند. گرافیت حاوی ایزوتوپ کربن 12 است. این ایزوتوپ نوعی کربن است که عدۀ زیادی آن را نشانۀ حیات می‌دانند.
دانشمندان در صورت تأیید این یافته‌ها می‌توانند این نظریه را ثابت کنند که تقریباً از ابتدای تاریخ پیدایش زمین، حیات در آن وجود داشته است. کارشناسان سن این فسیل‌ها را به چالش کشیده‌اند چراکه به گفتۀ آن‌ها صخره‌هایی نظیر آنچه در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفت به‌ندرت می‌توانند در برابر هوازدگی، فرسایش، فرورانش و تغییر شکل دوام بیاورند.
منطقه‌ای که این فسیل‌ها در آن پیدا شده است دارای ذخایر غنی آهن است و ساحل شرقی خلیج هادسون را قطع می‌کند که زمانی یک منفذ گرمابی در سطح اقیانوس اطلس به شمار می‌رفت.
دانشمندان می‌گویند میکروب‌های دیرینه میلیاردها سال پیش اطراف این منافذ رشد و از وضعیت شیمیایی نامنظم آن برای تولید سوخت استفاده کردند. پس از مرگ این میکروبها آهن آب روی بدن آن‌ها ته‌نشین شد و سنگ را جایگزین ساختارهای سلولی کرد. صخره‌های یادشده که حاوی این ساختارها بودند سپس دفن شدند، تحت‌فشار و حرارت قرار گرفتند و بعد به بخش‌های بالاتر هدایت شدند تا پس از گذشت سال‌ها قسمتی از امریکای شمالی را تشکیل دهند.
جزییات بیشتر را در این کلیپ مرور کنید:
