بر اساس آماری که شرکت معتبر Insights West پس از برگزاری انتخابات تهیه کرده ، از هر چهار بریتیش کلمبیایی ، سه نفر خواهان سقوط استیون هارپر بود.
این آمار به روشنی نشان میدهد چرا کلید پیروزی لیبرالها در این انتخابات ، رای دهندگان بریتیش کلمبیایی بودند. اگر رای دهندگان دراین استان همچون سال 2011 آرای شان را به صندوق انداخته بودند ، هارپر 28 کرسی از 42 کرسی استان را از آن خود کرده بود ولی با رویکرد تازه مردم ، هارپر تنها 10 کرسی را بدست آورد و از 18 کرسی باقی مانده ، 17 کرسی به لیبرالها رسید که آنها را به اکثریت مورد نظرشان رساند.
ماریو کانسکو از شرکت Insights West معتقد است هارپر در موارد بسیاری از جمله مولتی کالچرالیسم و محیط زیست به خواسته های بریتیش کلمبیایی ها بی اعتنایی کرده بود و همین موضوع حس نفرتی نسبت به او ایجاد کرده بود که در جریان انتخابات بازخورد آن را شاهد بودیم.البته نباید فراموش کرد بریتیش کلمبیا آخرین استانی بود که رای گیری در آن انجام می شد و اطلاع یافتن رای دهندگان از نتایج آرای شمارش شده در شرق کانادا و برتری کامل لیبرالها در تغییر نظر افرادی که شاید قصد شرکت در انتخابات را نداشتند و یا اینکه تصمیم نهایی را نگرفته بودند ، تا حد زیادی موثر بود.
در این نظرسنجی که قبل از استعفای هارپر تنظیم شده ، 52 درصد از اهالی استان تاکید کردند هارپر به هیچ عنوان نباید در انتخابات بعدی رهبری حزب محافظه کار را برعهده داشته باشد و در مقابل تنها 17 درصد خواهان باقی ماندن او در ریاست حزب با وجود شکست انتخاباتی شدند.
جالب بود در بین افرادی که قطعا خواهان ترک پست ریاست حزب از سوی هارپر شده بودند ، 12 درصد از هواداران خود حزب محافظه کار بودند!
تام مالکر رهبر حزب ان دی پی گرچه هنوز استعفا نداده ولی او هم شرایط خوبی در بین هواداران حزب خودش و دیگر احزاب ندارد . بر اساس همین نظرسنجی 42 درصد افراد خواهان استعفای او بعد از این شکست وحشتناک شده اند .
در بین افراد نظرسنجی شده تنها 34 درصد رای خود را به صورت استراتژیک به صندوق انداختند و برای 32 درصد افراد حاضر در پای صندوقهای رای ایده ها و سیاستهای اعلام شده احزاب مهمترین دلیل حضور در انتخابات بود و علاقه به تغییر در کشور انگیزه 24 درصد دیگر از شرکت کنندگان در انتخابات بود.
