یکی از ساکنان کوکیتلام در بریتیش کلمبیا تصور می کند تنها در محله آنها 22 خانه خالی است و باید اطلاعات آنها در اختیار شورای شهر قرار گیرد.
کریستین بورینگر البته اطلاعات رسمی در مورد این قضیه ندارد و با مالکان هم تماسی نداشته واین آمار را تنها با دوچرخه سواری و قدم زدن در محله بدست آورده است.
او درباره شیوه کارش به سی بی سی می گوید :« هفته ای یک بار که از مقابل این منازل عبور می کنم ، می بینم هیچ چیز عوض نشده ، نشانه ای از وجود سطل زباله نیست و چمن ها نامرتب هستند و به نظرم خانه خالی است .»
بورینگر اخیرا وب سایتی راه اندازی کرده تا اهالی دیگر مناطق ونکوور بزرگ هم بتوانند پس از ثبت نام ، آمار خانه های خالی محله شان را ثبت کنند.
اما تلاشهای بورینگر لااقل در کوکیتلام نتیجه عملی نداشته چرا که این شهر بابت خانه های خالی مالیاتی در نظر نگرفته است . حتی کریگ هاچ رییس شورای شهر کوکیتلام علاقه ای به استفاده از اطلاعات او ندارد و می گوید :« نمی دانم چرا باید از اطلاعاتی که شهروندی با قدم زدن در خیابانها بدست آورده استفاده کنم. در این مورد اگر قرار باشد از اطلاعات برای تصمیم گیری استفاده کنم ، سعی می کنم آن را به شکلی معتبر بدست آورده باشم. »
با اینکه گرگور رابرتسن شهردار ونکوور برای یافتن خانه های خالی تا حدی به گزارش همسایگان متکی است ، هاج معتقد است این کار به روابط بین همسایه ها لطمه خواهد زد :«به نظرم این شیوه خوبی نیست و می تواند موجب اختلافات زیادی شود. همچنین این شیوه سوالات فلسفی زیادی درباره مالکیت خصوصی و حق مردم برای استفاده از منازلشان به شیوه ای مورد نظرشان ایجاد می کند. »
آمار جمع آوری شده درباره خانه های خالی ونکوور بزرگ را در این سایت دنبال کنید.
