دولت فدرال حالا با احتمال واکنش‌های خشمگین بیشتر و دادخواست‌های قانونی دیگر از سوی مهاجران کانادایی روبه رو شده که سعی دارند والدین یا پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های خود را وارد کشور کنند.
بعد از اینکه درخواست‌کنندگان عصبانی متوجه شدند دولت در یک توافق به ۷۰ شاکی موقعیت اسپانسر کردن قانونی والدین‌شان را پیشنهاد داده، حالا آن‌ها دارند اقدامات قانونی خودشان را در نظر می‌گیرند.
بعد از اینکه پروسه آنلاین ثبت درخواست آوردن والدین مهاجران به کشور در روز بیست‌و‌هشتم ژانویه به مدت چند دقیقه آغاز شد، ده‌‌ها هزار نفر عصبانی شدند چون نتوانستند فرم‌ها را به سرعت کافی پر کنند. با فاصله کمی در تورنتو و ونکوور چند نفر از دولت شکایت کردند و هفته گذشته این پرونده‌ها آشکار شد.
شیشیر شیواره که هفت سال است بدون موفقیت سعی کرده والدین خود را از هندوستان به کانادا بیاورد، یکی از افرادی است که در نظر دارد از دولت شکایت کند. او گفت ثبت درخواست‌های آنلاین امسال عملا به این بستگی داشت که فرد چقدر سریع بتواند تایپ کند.
او گفت: «چیزی که من شخصا حس کردم شوک بود. برای آن‌هایی که موفق شدند خوشحال هستم، اما به نظرم این پروسه غیرمنصفانه است و حس کردم اینجا یک کشور جهان سومی است که می‌توان به راحتی چیزهایی را دستکاری کرد و به توافق‌های ویژه رسید. به نحوی آن‌ها دارند پروسه خود را زیر سوال مي‌برند چون اگر با کسی به توافق رسیده‌اند به این معنی است که اقرار می‌کنند پروسه‌شان مشکل داشته است».
اریند شکورتی که سه سال است سعی دارد اسپانسر مادرش از آلبانی بشود، از جمله افرادی بود که نتوانست در پروسه آنلاین دولت ثبت نام کند. او هم در حال در نظر گرفتن عمل قانونی است، نه برای اینکه توافق آن ۷۰ نفر را به هم بزند، بلکه برای اینکه «پیغام‌دهی و منطق مشکل‌دار و تضادبرانگیز دولت» را زیر سوال ببرد.
او گفت: «به نظرم کاری که دولت با این توافق کرده این است که گفته پول دادن برای یک دادخواست می‌تواند جایی برای شما در این برنامه کسب کند. شنیدن چنین چیزی بسیار آزاردهنده است، مخصوصا با توجه به رازنگه‌داری و توجیه کردن عمدی پشتش».
جنی کوان نماینده مجلس و منتقد مهاجرت می‌گوید تلفن‌های دفترش اخیرا به صورت بی‌وقفه دارند زنگ می‌خورند و همه عصبانی هستند. او گفت اینکه دولت یک «توافق جانبی» به بعضی‌ها پیشنهاد داده به این معنی است که سیستم مشکلی ذاتی دارد و غیرمنصفانه است.
