تعداد خانه های خالی در برخی از خیابانهای وست ونکوور به اندازه ای زیاد شده که شهردار مایکل اسمیت در مورد فعال بودن کامیونیتی در آن خیابان به تردید افتاده است .
اسمیت معتقد است باید از مالکانی که خانه دوم را به عنوان سرمایه گذاری خالی گذاشته اند مالیات سنگینی اخذ شود همانطور که برخی از آنها برای ویلای شان در هاوایی سالانه 20 هزار دلار مالیات می پردازند.
اسمیت در ادامه می گوید:«باید تصمیم بگیریم این خانه ها برای سکونت خانواده ها هستند یا ” خانه ارواح” و برای سرمایه گذاری. اگر قرار نیست خریدار در آن سکونت داشته باشد ، باید مالیات بیشتری بپردازد .»
در کوکیتلام ، ساکنان اخیرا متوجه افزایش تعداد واحدهای آپارتمانی شده اند که چراغهایشان برای روزهای متوالی در شب خاموش است .
“خانه های ارواح” حالا در تمامی شهرهای ونکوور بزرگ پراکنده شده اند و برخلاف گذشته که تنها در چند منطقه دیده می شدند ، حیات کامیونیتی را به شکلی جدی به خطر انداخته اند.
در سوری بدنبال بلند مرتبه سازی های متعددی که در مجاورت ایستگاه اسکای ترین صورت گرفته ، درصد واحدهای خالی به 24 درصد رسیده است . این آمار کمی بیشتر از 22 درصد کاندوهای خاموش کول هاربر ونکوور است .
حتی در پورت مودی آمار واحدهای خالی به 20 درصد رسیده و در اطراف برنابی و کینگزوی که ساخت و ساز فراوانی انجام شده ، 11 درصد واحدها خالی هستند.
متوسط آمار واحدها و منازل خالی در سطح کانادا 5 درصد است که البته بیشتر مربوط به زمان سفر مالکان و یا خرید و فروش واحدها می شود.
با اینکه شهرداران اخذ مالیات اضافی از مالکان را راه حل مناسبی برای حل این مشکل می دانند ، شهروندان معتقدند باید فکر دیگری برای این قضیه شود چرا که خانه های خالی خیلی زود به محل زندگی موشها و حشرات مضر شده و سلامت ساکنان محل را به خطر می اندازد و در عین حال امکان استفاده افراد بزهکار را هم نباید فراموش کرد.
