وقتی نخست‌وزیر ترودو این هفته گفت «خانواده‌های کم درآمد از تخفیف‌های مالیاتی بهره نمی‌برند چون مالیات نمی‌پردازند» خیلی‌ها از حرف او ناراحت شدند.
مسلما بعضی‌ها ناراحت بودند چون تصور کردند این حرف او حقیقت ندارد. اما وقتی بحث مالیات‌های بر درآمد می‌شود ترودو داشت حقیقت را می‌گفت. به طور متوسط، دو خانوار از هر پنج خانوار کانادایی هیچ پولی برای تامین هزینه‌های فدرال و استانی از جمله مراقبت از سلامت، آموزش، خدمات محلی، دفاع ملی، امنیت عمومی و سازمان مالیاتی پرداخت نمی‌کنند. یک خانوار از هر پنج خانوار بیش از ۷۰ درصد از تمام هزینه‌ها را می‌دهد.
شبیه‌ساز مالیات کانادا انستیتو فریزر در سال ۲۰۱۷ نگاهی به خانوارهایی انداخت که درآمد آن‌ها بین صفر تا ۸۰۸۴۳ دلار بود و نمایانگر ۴۰ درصد پایینی خانوارها از نظر درآمد بودند. نتیجه این بود که آن‌ها ۴.۶ درصد از کل مالیات‌های شخصی را پرداخت کردند. حالا این رقم اینطور صفر می‌شود که وقتی مالیاتی که پرداخت شده (و حتی بیشتر) توسط دولت‌های فدرال و استانی بازگردانده می‌شود.
ظاهرا مزایای بسیاری به کانادایی‌های با درآمد پایین پرداخت می‌شود، مخصوصا آن‌هایی که فرزند دارند. سازمان مالیاتی حتی یک تخمین‌زننده آنلاین فوق‌العاده دارد که حساب می‌کند آن مزایا چقدر ممکن است باشند.
ما به بررسی سه سناریو از طریق تخمین‌زننده پرداختیم. هر سه سناریو، از یک خانواده با والدین مشغول به کار و سه کودک (یک، چهار و شش ساله) تشکیل شدند که در انتاریو زندگی می‌کنند و سالی ۱۵ هزار دلار اجاره خانه می‌دهند.
در سناریوی اول، هر والد ۲۲۶۵۰ دلار درآورد و درآمد خانوار به ۴۵۳۰۰ دلار رسید. بر اساس تخمین‌زننده شخصی Ernst & Young هر خانوار باید روی هم رفته ۴۵۶۴ دلار مالیات فدرال و استانی بپردازد. چنین رقمی این خانوار را در بین ۴۰ درصد پایین جامعه از نظر درآمد قرار می‌دهد.
اما این خانوار در حقیقت ۱۴۷۵۸ دلار از دولت دریافت می‌کند. در حقیقت مزایای معاف از مالیات آن معادل ۱۹۳۲۱ دلار می‌شود. این‌ها شامل ۱۷۴۸۵ دلار مزایای حمایت از کودک، ۱۲۷۸ دلار از اعتبار انرژی انتاریو و اعتبار فروش مالیات فروش انتاریو، و ۵۵۷ دلار اعتبار مالیاتی GST/HST می‌شود.
اگر میزان درآمد را به ۶۰۴۲۰ دلار بالا ببریم که خانوار را تقریبا در سی‌امین دهک جامعه قرار می‌دهد چطور؟ آن وقت مالیات بر درآمد خانوار باید ۷۵۹۶ دلار باشد و آن خانوار ۱۳۷۳۸ دلار در قالب مزایای معاف از مالیات دریافت می‌کند. به عبارت دیگر، خانوار عملا ۶۱۴۲ دلار از دیگر مالیات‌دهندگان دریافت می‌کند.
یک خانوار در بالای این گروه یعنی در دهک چهلم درآمدی معادل ۸۰۸۴۴ دلار دارد و باید ۱۱۶۹۰ دلار مالیات بر درآمد پرداخت کند. این خانوار ۱۰۲۸۲ دلار در قالب مزایای معاف از مالیات دریافت می‌کند و عملا ۱۴۰۸ دلار مالیات می‌دهد.
به یاد داشته باشید که افراد این گروه هم نسبت به هیچ فرد دیگری تفاوت ندارند و می‌خواهند از پرداخت مالیات اجتناب کنند. اگر هر گونه اهدای پول به خیریه، مخارج قابل توجه مراقبت از سلامت و کاستنی‌های RRSP وجود داشته باشند، این خانوار احتمالا توانسته آن ۱۴۰۸ دلار مالیات را هم از بین ببرد.
وقتی انستیتو فریزر می‌گوید یک درصد اول جامعه ۱۷.۹ درصد و ۲۰ درصد اول ۶۴.۴ درصد کل مالیات‌ها را پرداخت می‌کنند رقم پایینی را می گوید. در نظر بگیرید که اگر ۴۰ درصد پایین جدول درآمدی میزانی بسیار کمتر از صفر درصد مالیات بر درآمد می‌دهد، یعنی فرد دیگری دارد آن مالیات را پرداخت می‌کند. ۲۰ درصد اول احتمالا ۷۰ درصد یا مقداری بیشتر از مالیات‌های بر درآمد را پرداخت می‌کند.
مالیات‌ها برای کانادایی‌های با درآمد بیشتر بالاتر هم می‌روند. در آلبرتا، براکت اول مالیاتی در سال ۲۰۱۴ معادل ۳۹ درصد بود و امروز ۴۸ درصد است که یعنی ۲۳ درصد بالاتر رفته. در انتاریو، براکت مالیاتی اول ۴۶.۴ درصد در سال ۲۰۱۳ بود که امروز ۵۳.۵ درصد شده و ۱۵ درصد افزایش داشته است.
